Η Λίζα μόλις έχασε την καλύτερή της φίλη και πονάει αφάνταστα....
Ο Τζόναθαν μόλις έχασε την γυναίκα του και όλα γύρω του καταρρέουν. Μα ξαφνικά οι ζωές τους μπλέκονται σ'ένα περίεργο γαϊτανάκι όταν εκείνη αναλαμβάνει να γίνει βοηθός του. Σ'ένα πρόβ...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
"Λίζα; Είσαι καλά; Κάνεις.....λες και είδες φάντασμα!"
"Μα.....είδα!" παρατήρησε αφηρημένη τώρα εκείνη, ενώ παρατηρούσε την εικόνα του με κάθε λεπτομέρεια. Είχε λείψει τρεις εβδομάδες κοντά, σε μια περιοδεία ανά τον κόσμο και συγκεκριμένα σε χώρες όπου συνεργαζόταν για την ανέλκυση ναυαγίων, με μια ομάδα ανθρώπων και συμβούλων του που θα μπορούσαν να πείσουν και τον πιο δύσκολο για την σοβαρότητα μα και την αποτελεσματικότητα των εργασιών του. Όχι ότι δεν τον ήξεραν, μα ήθελε να δείξει από κοντά πως ήταν ακόμα μάχιμος, ισχυρός, αποφασιστικός και ικανός όπως πριν....Και μάλλον που τα είχε καταφέρει, αν έκρινε από το ύφος και την ικανοποίηση που διαγραφόταν τώρα στο πρόσωπό του...
Να πάρει! Ήταν τόσο όμορφος που έκανε την καρδιά της να χτυπά ακανόνιστα! Είχε πάρει ένα βαθύ σοκολατένιο χρώμα, ένδειξη πως η επίσκεψή του στα τροπικά μέρη δεν είχε μείνει απλή επίσκεψη, μα σίγουρα και μοναδική εμπειρία κολύμβησης μέσα στα κρυστάλλινα καταγάλανα νερά!.....ξεστράτισε τώρα η σκέψη της, καθώς μαζί του φανταζόταν και ορδές γυναικών να του κάνουν παρέα έτσι ακαταμάχητος όπως ήταν. Μ'εκείνο το μόνιμα θλιμμένο χαμόγελό του να έχει κάνει πια φτερά, μ'εκείνες τις γυρτές πλάτες να έχουν τώρα ανασηκωθεί δείχνοντας το ανάστημά του σ'όλο του το μεγαλείο, μ'εκείνο το χαλαρό στήσιμο του κορμιού να έχει γίνει τώρα γεμάτο αυτοπεποίθηση, σθένος και αποφασιστικότητα που φώναζε από μακριά "Δείτε με! Είμαι εδώ και πάλι, πιο ζωντανός και δυνατός από ποτέ!" σκεφτόταν τώρα και δεν κατάλαβε πως τόση ώρα τον παρατηρούσε αμίλητη, με το στόμα μισάνοιχτο από την έκπληξη, μαρμαρωμένη κυριολεκτικά....
"Λίζα σου μιλάω! Δεν με ακούς! Σε 5' να είσαι στο γραφείο μου!" την διέταξε κυριολεκτικά και χάθηκε προς το βάθος του διαδρόμου αφήνοντάς την μόνη με τις μπερδεμένες σκέψεις της....
Μα επιτέλους ξύπνησε από τον λήθαργό της, έφτιαξε όπως όπως τα ανακατωμένα μαλλιά της, ίσιωσε τις φανταστικές πτυχές της φούστας της και κατευθύνθηκε και πάλι αγέρωχη προς το δικό του γραφείο.
