Η Λίζα μόλις έχασε την καλύτερή της φίλη και πονάει αφάνταστα....
Ο Τζόναθαν μόλις έχασε την γυναίκα του και όλα γύρω του καταρρέουν. Μα ξαφνικά οι ζωές τους μπλέκονται σ'ένα περίεργο γαϊτανάκι όταν εκείνη αναλαμβάνει να γίνει βοηθός του. Σ'ένα πρόβ...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
«Κύριε Παπαδόπουλε, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω....Ανήκω στο τμήμα του κυρίου Γιανγκ και εκείνος μου ανέθεσε αυτά τα καθήκοντά μου, τα οποία να είστε σίγουρος πως θα εκτελέσω στο έπακρο! Γιατί με κρίνετε χωρίς να δοκιμάσετε για τί είμαι ικανή;» γύρισε και τον κοίταξε τώρα η Λίζα αποφασιστικά ακτινοβολώντας αυτοπεποίθηση, παίζοντας το τελευταίο της χαρτί, παρότι ήξερε πως αυτή η "συνέντευξη" κάθε άλλο παρά φυσιολογική ήταν.
Και εκεί που κάποιος άλλος θα την έκρινε από τις γνώσεις και την εμπειρία της, φοβόταν πως τούτος εδώ απλά δεν θα την έκρινε καθόλου! Θα την διέγραφε από παντού με συνοπτικές διαδικασίες έτσι οργισμένος με τα πάντα, όπως ήταν. Σήκωσε ωστόσο περήφανα το πηγούνι, μην θέλοντας να παραδεχτεί την αμφιβολία που την έτρωγε και τον κοίταξε κατευθείαν στα μάτια θέλοντας να τονίσει την αποφασιστικότητά της.
Και τότε, ένιωσε την καρδιά της να σφίγγεται περίεργα, καθώς μπροστά της απλώνονταν τώρα δύο βαθιές, τρικυμισμένες θάλασσες, ίδιες με αυτές της πατρίδας της. Για όνομα του Θεού Λίζα! Προσπάθησε να συνεφέρει τον λογισμό της που έτρεχε σε επικίνδυνα μονοπάτια εντελώς αναπάντεχα και ευτυχώς, τα κατάφερε... Ανασκουμπώθηκε σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και δεν άφησε τίποτε πλέον να την αποσπάσει από τον καινούριο της στόχο, να τον κάνει και πάλι άνθρωπο φυσιολογικό με ανάγκες και συναισθήματα και όχι ένα ζωντανό νεκρό όπως ήταν τώρα!
«Μάλιστα! Ωστε ο κύριος Γιανγκ λοιπόν....." πέταξε εκείνος ξερά, θαρρείς και μιλούσε για κάποιο υποκείμενο....
"...Και εγώ λέω, πως δεν θέλω να εκτελέσεις κανένα σου καθήκον! Γι'αυτό μάζευέ τα και τσακίσου από'δω μέσα πριν σε βγάλω εγώ έξω με το ζόρι, με κατάλαβες;» η φωνή του σαν καμτσικιά αντήχησε μες την σιγαλιά του γραφείου τρομάζοντάς την. Μα δεν το έδειξε....
«Δεν πρόκειται να πάω πουθενά!Τα καθήκοντά μου είναι συγκεκριμένα και θα τα εκτελέσω είτε εσείς θέλετε είτε όχι! Και αν δεν σας αρέσει, μπορείτε να με απολύσετε όπως και τον κύριο Γιανγκ και την κυρία Γιουνγκ-Λι και όλο επίσης το προσωπικό σας απλά και μόνο γιατί ενδιαφέρονται!» του απάντησε άστοχα, με απόλυτη αυθάδεια που ξεχύθηκε χωρίς καν να το καταλάβει από τα χείλη της που τα δάγκωνε τώρα με μανία...
