Operation: A Wedding For Alexandrea

Jaspher's POV~ Pasingit lang. HAHAHA. =)))

 "Bear with it and endure the pain." DAMN! DOUBLE DAMN!

Ano bang nagawa ko at naging ganto sya?

Before, sya yung pinakasweet na babaeng nakilala ko.

Ang laki kong tanga noon para saktan sya.

"I will." Nasabi ko na lang.

Pinagpatuloy na nya yung pagkain nya. Ang cute nya pa rin kumain. Gusto ko syang yakapin ng mahigpit, pero hindi ko magawa. Alam kong tanga ko, pero hindi naman makapal yung mukha ko.

"Tapos ka na bang kumain? Baka malusaw ako sa titig mo." She said without smiling at me.

"Hindi pa." damn! Bakit ngayon pa ko naubusan ng sasabihin?

"Stop starring at me."

Gusto ko ng ibalik yung dating sya. Nakakainis naman.

After a while...

"I never stop loving you."

This time, tinitigan nya muna ko at tsaka ngumiti bago sumagot.

"Good to hear Jaspher, but you never did love me from the very start." Paused. "You want me to believe you?"

I looked at her, gusto kong makita nya sa mga mata ko na mahal ko sya. Sabi nila nakikita daw sa mata yung nararamdaman ng isang tao. Wala rin nagawa yung mga tingin ko sa kanya dahil sya na mismo ang umiiwas ng tingin sa akin.

Hindi nya rin ako direct na tinitignan sa mata. Ano pa bang dapat kong gawin?

"Patunayan mo na lang yang pagmamahal na sinasabi mo, pero ngayon pa lang sinasabi ko na sayo, kahit kailan, hindi na ko maniniwala sayo. Lalo na sa pagmamahal mo." Ramdam na ramdam ko yung bitterness sa boses nya. Shit.

"There's no harm in trying Xandrea, papatunayan ko sayo na minahal kita noon at hanggang ngayon, mahal pa rin kita. Sapat ng dahilan yung 'mahal kita' para may mapatunayan sayo."

I've been a coward damn asshole before, but not anymore.