Hopeless Romantic 2: Bitter (PUBLISHED UNDER POP FICTION)

CHAPTER FORTY FOUR

"M-maybe?" 

He nodded lang at nag-isip na naman ng matagal...

He suddenly brushed his hands through his hair. He looks so frustrated, "Fck, I still can't remember... You look familiar, though." 

"A-ah, ganun ba? Sige, alis na ko."

"Wait lang, Jamilah!"

OMG! He called me Jamilah.

I stared at him suspiciously, "Hindi mo ba talaga ako naalala?" 

"H-hindi," Hindi siya tumitingin sa akin! Tapos yung parents niya and yung twins, nagtatawanan. 

"Maiwan muna namin kayo," Sabi ni Tita tapos lumabas na sila.

"Tyler?" I asked him. 

Tumingin siya sa akin, "Ha? Hindi nga kita kilala. Sino ka nga ulit?"

Lumapit ako sa kanya, "Di mo talaga ako kilala?" Hindi pwedeng hindi niya ako kilala. Ilang beses ko siyang nakitang hindi tumitingin sa akin. Nagstutter pa siya kanina. Ano na namang pakulo 'to?!

He sighed, "Fine. Kilala kita. Kilalang kilala... Mahal na mahal..."

"Wala kang amnesia?" I asked. 

He shook his head so I punched him, pero mahina lang kasi alam mo na!

He chuckled, "Ano ka ba. Ikaw pa ba makakalimutan ko?" 

"Hindi pwede," I said, then he pinched my cheeks. 

"Wala ba kong hug man lang?" Sabi niya kaya I hugged him. 

"Ouch, wag masyadong mahigpit." 

Tumawa ako, "Yan! Yan ang bagay sayo! Pagkatapos niyo akong lokohin. Tinakot niyo ako!" 

"I'm glad we're okay already... Hindi naman pala ganun kasama mabunggo ng sasakyan," He laughed. "Mas masama pa din kung ikaw yun."

"Ano ka ba! Pero... wait. Tyler, may mga tanong ako."

Tumango lang siya.

"Question no. 1, ilang babae ang niloko mo? Question no. 2, bakit mo tinago lahat ng gamit na sinoli ko? Pati yung mga gamit na binigay ko? Question no. 3, sino yung mga walang hiyang bumunggo sayo? Question no. 4, bakit ka nag pretend na hindi mo ako naalala? And lastly, question no. 5, p-pwe-pwede ba ako manligaw?"

Nabulunan si Tyler kahit wala siyang kinakain o iniinom.