Gay mi? HAYIR!

Bölüm 2

~İyi Okumalar~

Burak öğle arasında kantine gidip bir şeyler aldı ve sınıfa çıktı, yalnızdı her zaman olduğu gibi .

Sınıfa geldiğinde gözleri irice açıldı çünkü beklemiyordu yanında oturan bal rengi gözleri olan çocuğun sırasının üzerindeki yazıyı silmekle uğraşacağını bir yandan alnındaki teri siliyor bir yandan da sıradaki yazıyı temizlemekle uğraşıyordu Burak şaşırmıştı çünkü 4 yıldır ilk defa birisi onun için bir şey yapıyordu ne yapacağını bilmiyordu sadece olduğu yerde öylece bakıyordu uğraşan çocuğa.

Kerem oturduğu sıradaki 'oğlancı' yazısını silmekle meşguldü bunu neden yaptığını bilmiyordu ama bunu aklınca oturduğu sırada bu yazıyı görmek istememesine bağlıyordu.
Sonunda yazıyı sildiğinde gururla sıraya bakıp gülümsedi elindeki mendili toparladı ve çöpe atmak için arkasını döndüğünde kocaman gözlerle ona bakan pembe dudaklı çocukla karşılaştı gözlerinde şaşkınlık gördü neden bu kadar şaşırmıştı ki? Sonuçta rahatsız bir durumda kalmak istemediği için yaptı bunu öyle değil mi? Yani en azından Kerem öyle zannediyordu. Pembe dudaklı çocuk silkelenir gibi kafasını iki yana sallayarak elindeki lolipopu ağzına doğru götürdü Kerem'in kaşları çatılmıştı çünkü pembe dudaklı çocuk çok... çekici görünüyordu aklındaki bu düşünceleri atmak için hemen sınıftan çıkmalıydı çöpe doğru hızlıca yürüdü ve elindekini atıp hemen sınıftan çıktı. Arkasında bir çift meraklı göz ve pembe bir dudak bırakarak.

Lavaboya girdiğinde aynaya baktı. 'Hayır! Bu çok yanlış!' dedi öyle miydi? Bir erkeği çekici bulması çok mu yanlıştı? Yüzüne üç defa su çarptıktan sonra iki kağıt peçete kopararak yüzünü sildi. Aklındaki bu düşünceleri silecekti silmeliydi.

Sınıfa girdiğinde herkes sırasına oturmuştu ve hocanın sınıfa girmesini bekliyordu. Kerem hızlıca yerine oturdu.

Başını sağa sola çevirmiyordu sadece dik oturuyordu kendini fazlasıyla kasmıştı pembe dudaklı çocuk ona bakmıyordu umurunda bile değil gibi görünüyordu sadece oturmuş defterine bir şeyler karalıyordu.

"Teşekkür ederim" fısıldar gibi çıkan sesin pembe dudaklı çocuktan geldiğini anlamıştı o tarafa doğru döndüğünde hâlâ kendisine bakmıyordu ve bu biraz sinirlerini bozmuştu aşağılık hissetmişti kendini ve üzülmüştü ..

"Kendim için yaptım." dedi tekrar önüne dönerken bir kaç saniye sonra tekrar pembe dudaklı çocuğun tarafına baktı ve pembe dudaklı çocuğun çok belirgin olmasada gülümsediğini farketti hızlıca önüne döndü 'Saçmalıyorsun. Sadece bilinç altında öyle düşünüyorsun. Rahatla sen eşcinsel değilsin' diyerek kendini rahatlatmaya çalışıyordu.

Birkaç saniye işe yarıyordu aslında ama o çocuğun yanında olduğunu hissettiği zaman eski haline geliyordu. Aklına gelen fikirle hemen çantasını alarak ayağa kalktı kardeşi Buse ona şaşkınca bakıyordu

"N'oldu abi?" dedi kaşları havadaydı pembe dudaklı çocuğa baktığında onun hâlâ kendisine bakmadığını farketti sağ elindeki çantayı biraz daha sıktı kardeşine baktı.

"Küçün bir yer değişikliği." dedi gülümseyerek ama bu gülümsemenin zoraki olduğu fazlasıyla belliydi.

Gitti ve en arkadaki pencere tarafındaki boş olan sıraya oturdu bu son senesiydi ve bir erkeği düşünerek mahvetmek istemiyordu.

Sınıfa 24-26 yaşlarında bir kadın girdi içeriye.Kısa eteğiyle oldukça dikkat çekici duruyordu Kerem'inde dikatini çekiyordu ama acaba pembe dudaklı çocuğunda dikatini çekiyor mudur diye bakmadan edemedi baktığında ise çocuğun kadına doğru baktığını gördü kendini aptal gibi hissediyordu.

Başını sıraya koydu ders boyunca uyumuştu tenefüs olduğunda çalan şiddetli zilin sesi yüzünden uyanmıştı gözlerini kaşıdı bir süre görüntünün netleşmesini bekledi etrafına baktığında sınıfta kimse yoktu aşağıya indi herkesin basketbol sahasının etrafında oturduğunu gördü bazıları ise ayakta duruyordu kızlar hayran hayran bakarken erkekler ise iğrenir bakışlarını farketti biraz daha merak dugusuyla ilerlediğinde basketbol maçını yapan takımlardan birinde pembe dudaklı çocuğu gördü.Doğrudan ona bakıyordu Kerem .

Gözlerinde merak vardı . O kadar dik bakıyordu ki pembe dudaklı çocuğa çocuk kafasını birden Kerem'e doğru çevirdi kaşları çatılmıştı yanaklarından süzülen ter damlaları sadece kızları biraz daha kendine hayran bırakıyordu.

Kerem kafasını başka yöne çevirdi hemen çünkü herkes pembe dudaklı çocuğun bakışlarını takip edip Kerem'i buldu. Kerem'in yanakları pembe bir hâl almıştı bu huyuna bir kez daha lanet etti. Bir süre sonra alkışlar eşliğinde kafasını kaldırdı.

Kızlar Burak için tezahurat yapıyordu. Ve alkış tutuyorlardı.

Burak bu alkışlara cevap vermek için onlara doğru döndü ve bir eli karnının üzerinde eğilerek selam verdi bu selamla birlikte ve kızların çığlık atması bir oldu . Kerem bile etkilenmişti bu hareketinden.

Gözlerini kırpıştırarak baktı ona adının Burak olduğunu öğrendiği çocuk ise ağır çekimde başını Kerem'e çevirdi bu sefer daha farklı bakıyordu kaşları çatık değilde neşeli bakıyordu büyük ihtimalle maçı kazandıkları içindi ve ilk defa çekinmeden tepkisini belli ediyordu .

Kerem hemen dudaklarını kıpırdatıp

"Tebrik ederim" dedi Burak'ın dudaklarına baktığını farkedince büyük bir aptallık yaptığını fark ediyordu Burak'ın gülümsemesi biraz daha genişledi Kerem ilk defa onu böyle görüyordu.

"Sağol" dedi Burak dudaklarını Kerem'in yaptığı gibi oynatarak başıylada hafifçe eğilmilşti hâlâ gülümsüyordu .

~~~~~

Burak arkasında bir kol hissetmesiyle tiksindi olduğu yerde arkasını döndüğünde ise Mert'i gördü kolunu omzuna atmıştı

"Tebrik ederim çok iyiydin." dedi Mert gülümseyerek ama Burak'ın gülümsemesi yüzünde dondu ve sanki yere kocaman bir çiviyle çakılmış gibi olduğu yerde durdu ve bakışlarını bir yere sabitledi çünkü Burak'ın haphephobia diye bir hstalığı vardı yani dokulmaktan korkuyordu ve her an kriz geçirebilrdi.....

Devam edecek....

Medya -BURAK GÜNEŞ

Medya-KEREM GÜNER

~Umarım Beğenmişsizdir~