ရႈပ္ေထြးေနေသာ ေဆးရံုေပၚတြင္ နာက်င္၍ေအာ္သံမ်ား ၊ ခ်စ္ရသူေတြ ခံစားေနရတာကိုၾကည့္ၿပီ မ်က္ရည္က်သူမ်ား ၊ လူနာေတြအသက္ကို ကယ္တင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကေသာ ဆရာဝန္မ်ား စသည့္ မ်ိဳးစံုေသာ လူမ်ားထဲတြင္ ငိုယိုကာ နာမည္တစ္ခုကို ေအာ္ေခၚၿပီး လူအုပ္ေတြၾကား တိုးေဝွ့ၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို႐ွာေဖြေနေသာ ေကာင္ေလးသည္ မည္မ်ွေသာကဗ်ာပါဒမ်ားေနသလဲဆိုလ်ွင္ ေသခ်ာၾကည့္လ်ွင္ဖိနပ္ေတာင္မပါ႐ွာပါ ....
"Jongin ya !!!! Jongin ya.... မင္းဘယ္မွာလဲ .... "
Kyungsoo သူ jongin ကို႐ွာေနတာ ေတာ္ေတာ္ပင္ၾကာေနၿပီ ..
သို႔ေသာ္လည္း ခုထိ႐ွာမေတြ႔ေသး ...
Jongin ya ... မင္း ငါ့ကိုက်ီစားေနတာမလား ..
ဟုတ္တယ္မလား ...
မင္းငါ့ကို က်ီစားလဲငါစိတ္မဆိုးပါဘူး ..
မင္းဘာမွမျဖစ္ဘူးဆို႐င္ကို ငါေက်နပ္ပါတယ္ကြာ ...
"အီး...ဟီး..... jongin ya ... "
Kyungsoo သူ႔အျမင္အာရံုမွာ မ်က္ရည္ေတြဖံုးလႊမ္းေနေတာ့ေ႐ွ႕ကို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းမျမင္ရ ..
ထို႔ေၾကာင့္ သူကပဲလူေတြကိုတိုက္သြားတာလား ..
လူေတြကပဲသူ႔ကိုတို္က္သြားတာလားမသိ ..
တစ္ေယာက္ၿပိိးတစ္ေယာက္သူ႔ကိုတိုက္သြားၾကသည္ ...
တစ္ခ်က္တြင္ေတာ့လူကယိုင္ထြက္ၿပီးလဲက်သြားသည္ .. kyungsoo ထဖို႔လည္း သတိမရ ထိုအတိုင္းထိုင္လ်က္ႏွင့္ပင္ ငိုေနမိသည္ ....
"Kyungsoo ya !!! Baby ... "
Jongin သူ အေဝးကတည္းကၾကည့္ေနတာ Kyungsoo ႏွင့္တူေပမယ့္ kyungsoo ဟုမထင္ခဲ့ .. ထို႔ျပင္ လူေတြကရႈပ္ေနေတာ့ မနည္းအားစိုက္ၿပီးၾကည့္ရသည္ ...
ေနာက္မွဟုတ္ေလမလားလာၾကည့္မွ တကယ္ kyungsoo ျဖစ္ေနသည္ ...
"Jongin ya.... အီး...ဟီး... "
Jongin သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ကေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ တိုးဝင္ကာ ဝမ္းနည္းပက္လက္ငိုေနေသာ Kyungsoo ကို ဖြဖြေလးဖက္ထားကာ ပခံုးကို ေသာကေတြေျပလိုေျပညားပုတ္ေပးေနမိသည္ ..
ၾကည့္ရတာ သည္ေကာင္ေလး ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ အေဆာက္အဦးၿပိဳက်သည့္ သတင္းၾကားကာ ထူပူၿပီးလိုက္လာခဲ့သည္ထင္သည္ ...
"Baby ေလး ထ ထ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ...
လာၿပီးမွဆက္ငို .. ခုကလမ္းႀကီးမွာ .. "
