Η Μυρσίνη,όταν έφτασε σπίτι,πήγε να κανει κατευθείαν μπάνιο. Καθως το νερό έπεφτε πανω της,αυτή βυθιζόταν στις σκέψεις της,σκεφτομενη τα σημερινά γεγονοτα. Ήθελε τόσο πολύ να ξανά είναι με το Φίλιππο,της άρεσε τόσο πολύ που φιληθηκαν σήμερα,αλλά ηταν πολύ εγωιστρια για να ξανά είναι μαζι του. Τελειωσε το μπάνιο,είδε λιγη τηλεοραση και πήγε να διαλέξει τα ρουχα που θα έβαζε αύριο,την πρωτη μέρα στο σχολείο και πήγε για ύπνο.
Η ωρα ηταν 8:30 το πρωι,το ξυπνητηρι της χτύπησε. Σηκώθηκε,ντυθηκε,ετοιμάστηκε και βγήκε απο το σπίτι κι είδε μπροστά της το Φίλιππο.
-Μυρσίνη:Τι κανεις εσύ εδώ;
-Φίλιππος:Έλεγα να πάμε μαζί σχολείο,τι λες;
-Μυρσίνη:Πολλά λες εσύ! Αλλά τέλος πάντων!
-Φίλιππος:Παμε,λοιπον,γιατί θα αργησουμε;
-Μυρσινη:Πάμε! Είχε πλεον αποφασίσει να αλλάξει στάση απέναντι του,όχι να τα ξαναφτιάξει μαζί του,αλλά όχι να είναι και τόσο εχθρική απέναντι του.
-Φίλιππος:Μυρσίνη,νομιζω πως πρεπει να μιλήσουμε επιτέλους!
-Μυρσίνη: Τι θέλεις να πούμε Φιλιππε;
-Φίλιππος:Γιατί δε θέλεις να ξανά είμαστε μαζί;
-Μυρσίνη:Το ειχαμε ξανά προσπαθήσει,Φιλιππε,και το μονο που καταφέραμε ηταν να τσακωνομαστε κάθε λίγο και λιγάκι και να μη μιλάμε.
-Φίλιππος:Ναι,αλλά μπορούμε να ξανά προσπαθήσουμε και να πετύχει αυτή τη φορά.
-Μυρσίνη:Δεν ξέρω,Φιλιππε,θέλω λίγο χρονο να το σκεφτώ και να δω τι θα γίνει και με τον Άγγελο και θα σου πω όταν είμαι έτοιμη.
-
أنت تقرأ
Κανεις δεν το περιμενε(ολοκληρωμένη)
عاطفيةΔυο ατομα νιωθουν μισος το ενα για το αλλο,ομως μαλλον νιωθουν ακριβως το αντιθετο,αγαπη!
