My Everlasting Love (JhoBea)

Chapter 9: Successful

Bea POV

Ilang buwan na ang nakalipas simula ng pumunta kami dito sa America para sa Operation ko.Thanks God sa ilang Buwan na yun masasbe kung ok na ako.Pwede na ulit ako makapaglaro ng volleyball.Simula naging Successful yung Operation ko lagi ko ng iniisip yung mga kateammates ko and lalo na si Jho.Kung kamusta na siya?Masaya kaya siya?Kumain kaya siya one time?Baka sobrang nagpapagod na yun sa training.Ang daming tanung pero kahit ako di ko masagot.

Kaya tanging Social Media lang yung way ko para maging Update sa kanila.Namimiss ko na din maglaro ng volleyball and sabe ni Dad kaylangan ko ulit magtake ng 4th years ko sa college di kasi ako makakagraduate ang dami ko na daw kasi na miss na lesson kaya no choice.Sayang man kasi napagiwanan na ako mauunahan na ako nila Jho pero ok lang yun.Humingi din ako ng favor kay Dad kung pwede tawagan Si Ate Aly and sabihin na naging successful yung Operation ko.

(Biglang dumating si Dad kaya natauhan ako sa kakaisip.)

"Baby kelan mo gustong bumalik ng manila?Balita ko nakapasok sila sa Finals and Game One na bukas."tanung niya sa akin.

"Mmmm siguro dad mga Game 3 na para di ako masyadong maingit sa kanila.Gusto ko na maglaro dad."sabe ko sa kanya habang nakayuko.

"Alam ko yun kung gusto mo naman pwede na tayo bumalik ng Manila.Pakikiusapan ko si Coach Tai na magtraining ka para makahabol ka bago mag Game 3."nilapitan ako ni Dad at niyakap niya ako.

"Sa totoo lang Dad gusto ko na talagang bumalik ng Manila.Kaso di ko alam kung kaya ko na ulit siyang makitang masaya sa piling ng iba."di ko napigilan maiyak.

"Ssssshhhh tahan na Baby Girl dito lang si Dad lagi mong tandaan yan."niyakap niya ako and he kiss me in forehead.At lumabas na siya ng room ko.

Yun talaga yung dahilan kung bakit di pa kami bumabalik ng Manila.Kung bakit kasi nung Operation ko di ko pa nakalimutan yung pagmamahal ko sa kanya at lahat ng sakit na tiniis ko tuwing nakikita ko siyang masaya sa piling ng iba.Bakit kasi na duwag ako ipaglaban yung nararamdaman ko para sa kanya.

***************Next Day****************

Bea POV

Ang aga ko nagising at nag handa na din ako ng breakfast ko.Umalis kasi Si Dad kasama si Mom And Kuya may aayusin daw silang business.Muntokan ko ng makalimutan ngayon pala yung laban ng ALE kalaban nila DLSU.Buti umabot pa ako sa Live Stream.Habang nanunuod ako ng Game nila di ko maalis yung tingin ko kay Jho.Prang may problema siya ang dami niyang Errors.In the end talo sila Three Set nakuha ng DLSU.Kaya kinuha ko agad yung phone ko at tinawagan si Ate Aly.

Phone Calls

B: Hellow Ate Aly.

A:Oh bei bakit ka napatawag??

B:Napanuod ko yung laro nila kanina.Ok lang ba si Jho ate???

A:Di ko di alam Bei.Ilang linggo na siyang ganyan eh.

B:Ate Aly may cellphone number ka ba ni Rex?

A:Yah wait mo isend ko sayo.

End Call

Nasend na ni Ate Aly yung number ni Rex.Siya na lang kasi yung alam kung may alam kung may problema ba si Jho.Pero di ko alam kung kaya ko makausap siya.Pero para sa Bestfriend ko gagawin ko to.Hingang malalim and tinawagan ko yung number na bigay ni Ate Aly.

Phone Call

R:Hellow sino to??

B:Mmmmm si Bea to can we talk??

R:oh Bea kamusta.Sure about san?

B:Ok lang ako.May problema ba kayo ni Jho?

R:Mmmmm problema wala naman.

B:Wag na tayong maglokohan Rex.Halata ko na may problema siya kitang kita kanina sa game nila.

R: To be honest Bea break na kami Ni Jho.At alam kung alam mo yung dahilan kung bakit.Kaya kung ako sayo bumalik kana dito.

B:What do you mean??

R:Alam kong mahal mo siya at sa nakikita ko mahal ka na niya.Simula nung nawala ka lagi na lang siyang malungkot na nakabantay sa Cellphone baka sakaling nagparamdam ka na.I think kaya ganun yung Game niya dahil iniisip ka niya kung ok ka lang.

Sa sinabi ni Rex di ko alam kung anong sasabihin ko kaya binaba ko na ying Cellphone ko.At di ko na napigilan umiyak kasi sa mga nalaman kong mahal na din ako nh Babaeng matagal ko ng pinapangarap mahalin ako.Siguro nga kasalanan ko kung bakit hindi ako nagpaparamdam sa kanya.Akala ko kasi di na niya ako kaylangan pero ngayon di ko na hahayaan na maagaw pa siya ng iba.