11.bölüm " hiç bir şey "

212 5 0
                                    

''hemen yeni bölümle karşınızdayım bundan sonra kısa ama erken gelen bölümler yazacağım ,lütfen okumaktan vazgeçmeyin ilerleyen zamanlarda kurgunun daha iyi olacağına inanıyorum. şimdilik görüşmek üzere...''

''gerçekten istediğin bu mu defne ''. bu kelimelerden sonra defne ellerine  baktı bir kaç dakika elleriyle ve parmaklarıyla oynadı . Cidden ne istiyordu, gitmek mi yoksa kalmak mı ? Sonra bir an düşündü ne yapıyordu şuan anneannesinin bir isteğini , bir ricasını bırakıp kaçıp gidiyordu.

''hayır '' dedi. hayır olmalıydı . 

'' bir anda boşluğuma geldi. Sinirlendim biraz ömer bey , izin verirseniz geri alabilir miyim ?''

'hayır ,otur'' dedi adam .

Yaptığı delilikten korkmuştu  defne. TAM ağzını aralayacakken 

''şşş birşey söyleme , neyin var defne ? anlat hadi'' dedi adam yine sağ gösterip sol vurmuştu . Defne ellerinde olan gözlerini ömerin gözlerine doğrulttu.
"Konuşmak istemiyorum" dedi.
"Bana bakınca ne hissettiğini bilmek istiyorum." dedi ömer.
"Nefret " demek istiyordu ama bu kendine söylediği en büyük yalan olurdu .
"Hiç bir şey " dedi Defne.
Ömer duyduğu sözlerle durmuş ve Defneye bakıyordu nasıl yani nasıl olabilirdi. Olamaz demek istedi söylemedi..
" tamam çık,istifanı bu seferlik iptal ediyorum. Bir daha ki sefere bu toleransı vermem haberin olsun." dedi sert bir şekilde. Bu kadar kendinden ödün vermesi yeter de artardı adam için
Bir anda duygu değişimi yaşayan Defne, uzun süre ömer'e baktı. Kalktı ve odasına gitti.
Eve dönerken hiç konuşmadılar eve girerken son bir kez birbirlerine bakıp girdiler.

Defne evde volta atmaktan yorulmuş, koltuğa çökmüştü. ne yapacaktı. yıllar önce kaybettiği ömer'i şimdi tekrardan kaybediyordu. bulmuşken elinden tekrar kayıp gitmesine razı geliyordu. olamaz dedi izin vermemem gerek..

 kalktı odasına gitti koşar adım. altına siyah bir pantolon ve üstüne bir tişört geçirdi. spor ayakkabısını da giydikten sonra çıktı evden...

eli zile uzandı ne yapması gerekiyordu. basmalı mıydı? yoksa arkasını dönüp gitmeli miydi? son bir kararla bastı zile... bekledi... bekledi ve o mükemmel hatlara sahip yüzle karşı karşıya geldi..

''Defne?.. bir şey mi oldu?''

''evet , bir şey oldu?''

''noldu ? birimi geldi zarar mı verdi ?'' kapıdan çıkıp Defne'nin evine doğru bakacakken Defne Ömer'i omuzlarını tutarak durdurdu..

''Ömer, ben..'' dedi durdu.

''sen  ne ? Defne korkutma beni söyle ..''

''Ömer ben seni kaybetmek istemiyorum. Aramızda mesafe olsun veya kötü olalım istemiyorum. bunu söylemek için gelmiştim.''

Ömer kaşlarını kaldırmış Defne'ye bakıyordu. sustu , durdu ağzını açacakken yine kapattı.

''vazgeçtiysen seni de anlarım. çok üstüne geldim.'' dedi defne ömer konuşmayınca..

Ömer kaşlarını çattı birkaç dakika baktı Defne'ye bu nasıl bir hayaldi .

''sen nasıl birşeysin ya'' demiş bulundu Ömer. 

Defne ne olduğunu anlayamadan Ömer sarıldı ona. Artık ikisinin de aklında eski halleri vardı. Yaptıkları,yaşadıkları.. Hayatın onları sürüklediği durumlar , kötü zamanlar hepsi bu kavuşmayı bekliyorlardı sanki. Hayat durdu ve ilk defa döndü arkasına baktı. Bir kere bile olsa doğruyu yapmıştı ve beklemişti.  Rüya veya hayal değildi bu saf duyguydu.

Dipnot :) = bu hayatta keşke dememek için mutsuz olduğunuz biriyle vaktinizi harcamayın. hayat kısa yarın ne olacağımız belli değil korku sizi kısıtlamasın.

kiralık aşkWhere stories live. Discover now