30

308 3 0
                                    


          "Ok na?"-he asked.

   Hindi ko siya pinansin.

    "Sophia.Aminin mo nga sa akin gusto mo ba ako?"

Tanong niya.

     "Here's your order ma'am."

    "Thanks."

     Sabi ko sa waiter. 

   Kyle is following me. He keeps on following me. It's been 2 days since I got mad at him. Pinapakita naman niya ang effort niya. Kahit papaano.

    Napadawad ko na siya actually 'di ko lang pinapakita.

    "Answer my question Sofie."

    "Ewan ko sayo. I'm eating so please. Leave."

     He stand up and got lost. Pero ilang sandali lang ay bumalik ulit siya.

     "Edi sasabay ako sayo walang problema yun."

    May hawak siyang tray ng pagkain. Umupo na siya sa harap ko.

    Kumain nalang kami without talking. After I ate I left him. Pumasok nako sa class ko.

***

    "Ihahatid na kita."

     Biglang sulpot ni Kyle. Saan kayo tuh pumunta nung nagwalk out ako. May hawak siyang bola ng basketball at may nakasabit pang guitara sa katawan niya.

     "Saan ka galing?"-biglang usal ko.

     Itinaas niya ang bolang hawak niya. "We had our practice. Oh...and this.."-turo niya sa guitara.

      "It's Astrids. Regalo ng isang studyante. I didn't know that my brother is good at instrument."

     Mahabang paliwanag niya.

     He opened his car and motioned me to enter.

   "No."-I simply answered. "Magjejeep nalang ako."

     Hindi pa man ako nakakalayo nahigit niya agad ako.

      "Look I'm very tired right know. I don't like to argue with you. "

      Halata nga. Sabi ko sa isip. Nakaramdam naman ako ng guilt. Kaya pumasok nalang ako.

     "Pagod na din ako sa kakasuyo sayo. Kaya naman....sana patawarin mo na ako."-sabi niya sa gitna ng aming byahe.

       "Your forgiven."-bulong ko pero mukhang narinig niya at sinabing...

     "I don't feel like I'm forgiven. Gusto kong maramdaman..."-nagulat ako sa sinabi niya.

       Ano daw??..Itinigil niya ang sasakyan sandali at sumandal papunta sa akin. Umatras naman ako para magkalayo kami. Tinangal niya ang kanyang seatbelt para makalapit ng husto sa akin.

     Ang lapit ng mukha niya sa mukha ko. I can feel his breath in my face. His going to kiss me. Itinulak ko siya pabalik.

    "Tek--"

     I did not finish my senteced because he kissed me. Already. Kaso nga lang...

    Sa noo.

      I feel disappointed. I saw him smile.

     "Aww..mukhang sa ibang parte ng mukha mo gustong magpahalik. You look disappointed."-pangaasar niya.

      "H-hindi noh!"-depensa ko. He laughed and whispered 'Cute'.

     The car started to move again. Buti naman.

   

   ...(ITUTULOY)..
  
   

              ...(END OF CHAPTER 30)...

BADBOY's GIFTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon