Once Upon A Spring

Spring Twenty Four: "Plot"

… o bumalik.

~*+*~~*+*~~*+*~~*+*~

“Anong ginagawa natin dito?” reklamo ko.

He gave me an amused look. “Are you seriously asking me that?”

“Malamang. May question mark nga sa sentence ko, ‘di ba?” asar kong tanong.

Ngumisi siya. “Nakalimutan mo. May pakulo kang event para sa susunod na linggo, hindi ba? At kailangan mong bumili ng t-shirt ngayon na gagawing sample para sa isusuot ng mga tao sa event na pakulo mo.”

Kumurap ako. OMG. Ba’t nakalimutan ko ‘yun!? “Thanks for reminding me!” masiglang sabi ko. “Pero… paano mo alam ‘yun? Wala naman kaming pinagsabihan ni Riki, ah?”

“Nakakalimutan mo na ba kung sino ako?”

“Huh? Eh—”

“Kalimutan mo na ang lahat, huwag lang ako,” sabi niya at saka hinila ako papasok sa isang t-shirt shop dito sa mall.

Hindi ako matagal pumili ng kahit anong may tela. Kaya kung anong una kong nakitang blank t-shirt, ‘yun na kaagad ang kinuha ko.

“Sandali, Miki.”

“Bakit?”

“Medyo manipis ang tela,” sabi ni Jet habang sinusuri ang pinili kong t-shirt.

“Manipis ba ‘yan?” nakakunot-noong tanong ko.

“Oo. Babakat ang panloob mo nito,” masungit niyang sabi. Ba’t nagsusungit ‘to? Topak talaga.

“Akin na nga, ita-try ko,” sabi ko.

“Huwag na. Pumili ka na lang ng iba.”

“Tinatamad ako,” sabi ko. “Saka ‘di ba mas ayos kapag manipis? Hindi masyadong mainit?”

“Anong maayos doon eh babakat nga ang panloob mo!?” biglang singhal niya sa akin.

Kumurap ako at itinaas ang dalawang kamay ko bilang pagsuko. “Chill!” dali-daling sabi ko. Siya yata ang may monthly period eh!

Padabog siyang bumalik sa hanay ng mga t-shirt at saka pumili. Pagbalik niya, may dala-dala siyang kulay itim na t-shirt.

“Ba’t itim ‘yan, Jet?” reklamo ko. “Dapat puti!”

“Bakit dapat puti?”

“Cleanliness nga ang theme eh, ‘di ba? Haler,” sabi ko habang umiirap.

“Puwede rin namang itim, ah? Hindi mo ba alam? Black is the absence of color. Nangangahulugang walang kahit na anong bahid ng kulay. Malinis.”

“Eh ‘di ba puti nga ‘yun?” kontra ko. “Puti ang simbolo ng cleanliness.”

“Babakat nga kasi ang panloob mo,” he insisted.

“Ako lang ba ang magsusuot niyan?”

“You don’t get the point,” he snapped. “Wala akong pakialam kung kaninong panloob man ang bumakat, pero ‘yung sa’yo? Gusto mo bang huwag matuloy ang event na ‘yan, ha, Miki?”

Nagpamewang ako. “Are you threatening me now?”

“Yes,” simpleng sagot niya.

He’s really impossible! “Fine!” I snapped. I grabbed the black t-shirt at padabog akong pumunta sa counter para bayaran iyon.

“Sandali,” biglang sabi niya.

“Ano na naman!?”

“Nasaan ang para sa lalaki? Pambabae lang ‘yan eh.”