เมดจำเป็นกับชายเย็นชา

EP.9 Tears

??? : "นี้....นี้!....ยัยเตี้ย!"
มีเสียงของใครบางคนกำลังเรียกชื่อของฉัน เเละร่างกายของฉันก็สั่นเหมือนเเผ่นดินไหว
ลินโกะ : "ขออีก 5 นาทีน้า~"
ฉันเอาผ้าห่มคลุมตัวทันที
??? : "ได้!...ไม่ตื่นใช่ไหม"
มีของบางอย่างเข้ามาในผ้าห่ม นั้นก็คือนาฬิกาปลุก ฉันหยิบขึ้นมาดู ตรงทางขวาของนาฬิกามีวันเเละวันที่ติดอยู่ฉันจึงดู ด้วยความที่กำลังงัวเงีย
ลินโกะ : "อื้ม....วันนี้.....วันศุกร์...สินะ...........
อืมม..............................หา!!!! เดี๋ยววันนี้วันศุกร์เหรอ!!!"
พอฉันรู้สึกตัวก็เริ่มโวยวาย เเละมองไปหาคนที่โยนนาฬิกา นั้นก็คือ....
ลินโกะ : "ฮะ...ฮาโทริ"
ฮาโทริ : "ใช่...ฉันเอง
ฉันรีบลุกพรวดพราด เตรียมของสำหรับไปโรงเรียน พร้อมกับบ่น
ลินโกะ : "เเล้วทำไมไม่ปลุกหล่ะ เเละอีกอย่างนี้มันห้องของ........"
ฉันหยุดชะงัก เเละหันไปมองฮาโทริคุง ทันใดนั้นหน้าของฉันเเดงขึ้น
ฮาโทริ : "อะไร?"
ลินโกะ : "อื้อ~..............อีตาคนลามก!!!!!!"
ฮาโทริ : "หา???"
ลินโกะ : "ออกไปจากห้องเดี๋ยวนี้เลยน่ะ!"
ฉันผลักเเผ่นหลังของเขาตรงไปที่ประตู ฉันเปิดประตูห้องเเละผลักฮาโทริคุงออกไป เเล้วค่อยปิดประตูดัง "ปัง!"
ลินโกะ : "เฮ้อ...เกือบไปเเล้วไง....ลินโกะเอ้ย~"
ฉันพูดกับตัวเองเเละถอนหายใจ
ลินโกะ : "อีตาบ้าเอ้ย!!!...ใครสั่งใครสอนให้เข้าห้องผู้หญิงโดยพลกาลกันเเล้วอีก
อย่าง..........."
ฉันมองไปที่หน้าอกของฉันเเละมีความร้อนผ่าวที่ใบหน้า
ลินโกะ : "หึ่ย~...มันก็น่าอยู่หรอกน่า"
ฉันกัดฟัน ด้วยความหมั่นไส้
ลินโกะ "เเต่เอาเป็นว่าตอนนี้ ไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่า ค่อยลงไปเอาข้าว เเละไปโรงเรียน"
ฉันตั้งสติเเละค่อยเตรียมตัวถึงเเม้ว่าจะยังมีภาพที่น่าอายฝังอยู่ในหัว

หลังจากที่ฉันอาบน้ำเเละเเต่งตัวเสร็จเรียบร้อย กำลังจะลงไปเอาข้าวกล่อง ฉันสังเกตุเห็นว่าไม่มีข้าวกล่องของฉันวางอยู่บนโต๊ะ
ฮาโทริ : "หาไอ้นี้อยู่ใช่ไหม"
ฉันหันไปมองตามเสียง เห็นฮาโทริคุงยืนอยู่ที่รถ
ฮาโทริ : "กำลังตามหา อันนี้รึปล่าว คุณโมโมมิยะ"
ที่มือขวาของฮาโทริถือข้าวกล่องของฉันอยู่
ลินโกะ : "ข้าวกล่องฉัน!"
ฮาโทริ : "ถ้าอยากได้หล่ะก็ รีบขึ้นรถเเละไปโรงเรียนได้เเล้ว คุณโมโมมิยะ!"
ฮาโทริคุงขึ้นรถ ส่วนฉันที่กำลังยืนอึ่งอยู่
ลินโกะ : "ไอ้หมอนี้นี่!!...ว่าเเต่...รู้สึกคำพูดมันดูเเปลกๆ เเฮะ.....เเต่ช่างเถอะ รีบไปดีกว่า"
ฉันรีบขึ้นรถ จากนั้นรถเริ่มหมุนล้อเดินทางไปที่โรงเรียนมิโดริ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
🏫 ณ โรงเรียนมิโดริ 🏫
เมื่อพวกเราถึงโรงเรียน ตามวิธีเดิมคือ ทำเป็นไม่รู้จักกัน เเละเดินกันไปเฉยๆ
ฮาโทริ : "คุณโมโมมิยะ!"
ลินโกะ : "อะไรเหรอ"
ฉันตอบทันที
ฮาโทริ : "เดินข้างๆกันได้ไหม"
ลินโกะ : "อ๋อ เเค่นี้เอง ทำไมจะ.................
.........................................................................หา!!!!!!!!!! อะ อะไรน่ะ"
ฉันตะโกนออกมาเสียงดัง ด้วยความตกใจ
ฮาโทริ : "ชู่ๆ....เบาหน่อยสิ คนอื่นมองกันเเล้วเห็นไหมเนี่ย"
ลินโกะ : "อุ้ย....ขอโทษคะ"
ฉันเผลอตัวเเละรู้สึกอายเล็กน้อย
ฮาโทริ : "รีบไปกันเถอะ!"
ฮาโทริคุงจับมือฉัน เเละเร่งฝีเท้า เพื่อหลบสายตาผู้คน
ลินโกะ : "ถึงจะทำเเบบนี้ก็เถอะ เเต่มันก็ยิ่งเป็นจุดสนใจน่ะสิ!!!.......ใจเย็นน่ะ ลินโกะ ใจเย็นๆ
เฮ้ออออออ...ไหลตามน้ำไปก่อนเเล้วกัน"
ฉันทำตามคำสั่งของฮาโทริคุง
เมื่อถึงห้องของพวกเรา เราสองคนเเยกย้ายกันไปนั้งประจำที่ของตัวเอง
ลินโกะ : "เฮ้อออออ...เหนื่อจังเลยน้าา~"
??? : "เหนื่อยขนาดนั้นเลยเหรอ จนต้องให้เพื่อนคนใหม่จับมือถือเเขนให้ด้วยเหรอ"
ลินโกะ : "เสียงนี้มัน...."
ฉันหันมองไปตามเสียง เห็นโทมะยืนอยู่ข้างหน้าฉัน เเละเขาทำสีหน้าเย็นชา รอยยิ้มที่เห็น
อยู่ทุกๆวัน ได้หายไปจากมุมปากของเขา
ลินโกะ : "ทะ โทมะ"
ฉันเสียงสั้น เเละหลบสายตาจากเขา
ลินโกะ : "มีอะไร...งั้นเหรอ"
โทมะ : "ตอบฉันก่อน!....เธอกับหมอนั้นไปจับมือถือเเขนกันได้ยังไง มีความสัมพันธ์กันยังไงกันเเน่ ลินโกะ!!"
โทมะตะคอกเสียงใส่ฉัน จนฉันกลัวตัวสั่น
ลินโกะ : "คะ..คือ...ว่า"
ฉันอ้ำอึ่ง
ลินโกะ : "อะไรกัน ไม่เคยเห็นโทมะเป็นเเบบนี้มาก่อนเลยนะ"
ฮาโทริ : "ขอโทษที่ขัดจังหวะน่ะ"
ลินโกะ : "อ่ะ!"
โทมะ : "ฮะ!"
อยู่ดีๆ ฮาโทริคุงมาพูดขัด ก่อนที่ฉันจะพูดความจริงออกไป
ลินโกะ : "ฮาโท...."
โทมะ : "เฮ้ยๆ อะไรของนายน่ะ ฉันกำลัง..."
ฮาโทริ : "ฉันว่าน่ะ นายน่ะควรจะพูดเบาๆหน่อย มันจะดีมากเลยหล่ะ เพราะมันรบกวนอื่นๆเขาน่ะ"
ฉันกับโทมะมองไปรอบๆห้อง ทุกคนในห้องหันมามองพวกเราด้วยความสงสัย
โทมะ : "ชิ!..."
ลินโกะ : "โทมะ....."
ฉันทำเสียงเเผ่วๆ
โทมะ : "เฮ้อ...ก็ได้ๆ ฉันไปก็ได้"
เเละโทมะก็กลับนั้งที่ของเขา
ลินโกะ : "โทมะ...ทั้งที่รู้ว่าเขาโกรธเราเเท้ๆ ทำไมเรายัง......."
ฉันรู้สึกเจ็บที่อก น้ำตาก็เริ่มคลอเบา ฉันรีบใช้ผ้าเช็ดหน้า เช็ดน้ำตาให้หมดเพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าร้องไห้
ลินโกะ : "เรียนก่อนดีกว่า เเล้วค่อยว่ากันเเล้วกันน่ะ"
ฉันปลอบใจตัวเอง ระหว่างนั้นอาจารย์เข้ามาในห้องพอดี เเละทุกคนในห้องนั้งที่ของตัวเองเเละเรียนตามปกติ เหมือนกับว่าเมื่อกี้นี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เวลาพักกลางวัน
มิโฮะ : "ลินโกะ~ ไปกันเถอะ"
ลินโกะ : "อืม"
มิโฮะ : "หืม...เป็นอะไรไปลินโกะ หน้าตาดูไม่ร่าเริงเลยนะ"
ลินโกะ : "ฉันทำสีหน้าอย่างงั้นเหรอ"
ฉันทำเสียงเหนื่อยใจ
มิโฮะ : "เอาน่าๆ เดี๋ยวเรื่องเเย่ก็ผ่านเองเเหละ ไม่ต้องเครียดหรอกน่ะ ลินโกะ"
มิโฮะพูดปลอบใจฉัน ฉันพยักหน้าเเละยิ้มให้มิโฮะเหมือนตอบตกลง เเต่ทันใดนั้น......

นักเรียน 1 : "ตรงนั้นคนมุงเต็มเลยอ่ะเธอ"
นักเรียน 2 : "นั้นสิๆ มีอะไรรึป่าวน่ะ"
นักเรียน 3 : "เเต่ฉันได้ยินว่าเป็นผู้ชายสองคนเกมือนจะท้าต่อยกันน่ะ"
นักเรียน 1,2 : "ใครเหรอ"
นักเรียน 3 : "รู้สึกจะเป็นนักเรียนชายที่ย้ายมาใหม่น่ะ รู้สึกจะชื่อ....ฮาโทริ อะไรสักอย่างน่ะ"

ลินโกะ : "อึก!"
ฉันหยุดชะงัก เมื่อได้ยินกลุ่มนักเรียนหญิงคุยกัน ฉันรีบวิ่งออกจากห้องเเละเข้าไปถามกลุ่มนักเรียนหญิง ด้วยความกระวนกระวาย
ลินโกะ : "นี้ๆ ผู้ชายสองคนที่ว่านี้ อยู่ที่ไหน
เหรอ!!!"
นักเรียน 1 : "อ่ะ...เอ่อออ...รู้สึกจะอยู่ที่ลานตรงนั้นน่ะ"
นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูด เเละเอานิ้วชี้ไปที่นอกหน้าต่าง
ลินโกะ : "ขอบคุณมากจ๊ะ"
พอฉันขอบคุณกลุ่มนักเรียนหญิงกลุ่มนั้น ฉันรีบวิ่งลวไปที่ลานนั้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับคิดในใจ
ลินโกะ : "ขออย่าให้เป็นอะไรน่ะ...ทั้งสองคน"

เเล้วจะเป็นยังไงต่อไปกันน่ะ
อิอิ~ ^^
(ตัดช่วงกันยังงี้เลย)