เมดจำเป็นกับชายเย็นชา

Ep.8 Memory

ทันใดนั้นมีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา สีผมของเขาเป็นที่บลอนทอง สลวยสวยงาม ทั้งกริยามารยาท เเละท่าทางของเขา ช่าง....
ลินโกะ : "เหมือนเจ้าชายจังเลยนะ"
คุณครู : "เเนะนำตัวเองเลยจ๊ะ"
โทมะ : "สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อโทมะ ทาคุโตะ ผมเป็นเด็กในเมืองครับ อาจจะยังปรับตัวไม่ได้นิดหน่อยเเต่จะพยายามครับ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ"

ท่าทางของโทมะอยู่ในมารยาทที่งดงาม เหมือนดั่งเจ้าชายที่กำลังพูดสุนทรพจน์ ทั้งดวงตาที่คม ผมที่สละสลวย
ลินโกะ : "ช่างเหมือนเจ้าชายอะไรอย่างนี้"
ฉันเคลิ้มไปกับความหล่อเหลาของเขา มิโฮะสะกิดไหล่เรียกฉัน
มิโฮะ : "เธอกำลังคิดว่า เหมือนกับเจ้าชายในฝันเลย ใช่ไหมหล่ะ"
ลินโกะ : "ใช่ ก็เหมือนจริงๆนี้น่าาาา"
มิโฮะ : "งั้นลองไหมหล่ะ"
ลินโกะ : "???"
มิโฮะ : "เอาเป็นว่า....ค่อยคุยตอนกลางวัน
เเล้วกัน"
ลินโกะ : "อะไรของมิโฮะเนี่ย?"
เมื่อพวกเราคุยจบก็ถึงเวลาที่โทมะคุงจะเลือกโต๊ะ*

*ที่ประเทศญี่ปุ่นจะให้นักเรียนที่เข้ามาศึกษาให้สามารถเลือกโต๊ะได้ตามใจชอบ เเต่เมื่อมีนักเรียนเข้ามาใหม่จะต้องให้นั้งโต๊ะที่ว่างเท่านั้น เเล้วโชคของเเต่ละคน^^*

อาจารณ์ : "หาที่นั้งได้เลยจ๊ะ"
โทมะ : "งั้นผมขอนั้งตรงริมหน้าต่างนะครับ"
นักเรียนในห้อง : ".........หา?"
ทุกคนในห้องพูดพร้อมกัน
โทมะคุงเดินมาที่ที่นั้งริมหน้าต่าง วางกระเป๋าเเละนั้งพร้อมหยิบหนังสือขึ้นมาเรียน
ลินโกะ : "เฮ้ย!!!...ง่ายๆยังงี้เลยเหรอ ไม่คิดที่จะให้มีช่องให้พูดเลยรึไงเนี่ย"
สายตาของนักเรียนทั้งหมดจับจ้องไปที่โทมะคุง
อาจารย์ : "เอาหล่ะ!...นักเรียนเปิดหนังสือ หน้า 48 เเละทำโจทย์ข้อนี้น่ะ"
จนคุณครูบอกให้เริ่มเรียนทุกคนจึงหันกลับไป

ออร่าของโทมะคุงก็ยังไม่หายไปไหน ยังคงเปล่งประกายเหมือนเดิม กิริยา มารยาท ความสง่างาม การนั้ง การอ่าน การเขียน เหมือนองค์ชายในการ์ตูนหรือนิยายในฝันของใครหลายๆคน
เมื่อถึงเวลาพักกลางวัน ฉันเเละมิโฮะไปที่ด่านฟ้าเพื่อไปกินเบนโตะ**