EP. 7 เหมือน

1.7K 47 7
                                    

ลินโกะ : "อุม!"
เมื่อลืมตาขึ้นมาพบว่ามีหน้าของใครบางคนเข้ามาใกล้ฉันอย่างมาก เเละริมฝีปากของฉันกับเขาก็ติดกันเสียเเล้ว
ลินโกะ : "อย่างนี้มัน...เขาเรียกกันว่า....จูบ......งั้นเหรอ!!!...ต้องเป็นตาบ้านั้นเเน่เลยยังงี้ต้อง"
ฉันยกมือขึ้นเเละตบหน้าคนนั้นเเล้วผลักออกไปอย่างเเรง
??? : "โอ้ย!"
ลินโกะ : "นะ....นะ...นาย...นายทำอะไรของน่ะ อยู่ๆก็มาจูบฉันอย่างน่ะ!!!....อ่ะ!...โท...มะ โทมะเองเหรอ"
โทมะ : "โอ้ย..เจ็บๆๆ เเรงเยอะเหมือนเดิมเลยนะเธอเนี่ย เเล้วอีกอย่างต้องเเน่นอนอยู่เเล้วหล่ะ จะใครซะอีกหละที่จะหน้าตาเเบบนี้อีกอ่ะ"
โทมะยืนขึ้นเเละเอามือจับรอยตบ
ลินโกะ : "อ่ะจ๊ะ!"
ลินโกะ : "อีกอย่าง ใครมันจะไปรู้หล่ะเมื่อกี้ก็ไม่เห็นด้วยว่าใครอ่ะ เฮ้อออจริงสิ"
ลินโกะ : "ว่าเเต่...นายมาทำอะไรที่นี้น่ะ คนอื่นๆเค้ากลับกันหมดเเล้วนี้ อ่ะจริงสิ ฉันทิ้งกระเป๋าไว้ในห้องนิ เดี๋ยวฉันไปเอากระเป๋าก่อนนะ"
ฉันรีลุกจากเตียง เเละกำลังจะเดินออกจากห้องไป เเต่ว่า.......

ฟึบ!
ทันใดนั้นโทมะก็จับเเขนฉันเเละสวมกอดฉัน
ลินโกะ : "อ่ะ!"
โทมะ : "ฉันรักเธอนะ"
โทมะพูดกระซิบข้างหูฉันเบาๆ
ลินโกะ : "อ่ะ....เมื่อกี้เขาพูดว่าไงนะ"
โทมะ : "ฉันรักเธอนะ กลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ"
โทมะเริ่มมีน้ำตาออกมา
ลินโกะ : "โทมะ...."
โทมะ : "เธอจะโกรธ จะเกลียด จะบ่น จะว่า จะอะไรยังไงก็ตาม ฮึก...เเต่ได้โปรดกลับมาเถอะนะ ลินโกะ"
ฉันค่อยๆเอาอ้อมกอดของโทมะออกอย่างช้าๆ
ลินโกะ : "โทมะ"
ฉันจับหน้าโทมะขึ้นเเละเช็ดน้ำตาให้เขา ฉันสูดหายใจเข้า เเละพูดออกไป
ลินโกะ : "ขอโทษนะ ฉันคง...กลับไปไม่ได้เเล้วหล่ะ ฉันบอกไปเเล้วนิตอนนั้นน่ะว่า เป็นเเค่เพื่อนกันดีกว่า"
ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้เขา
โทมะ : "งั้นเหรอ...นั้นสินะ"
เมื่อโทมะพูดจบ เขาเดินออกไปจากห้อง เหลือฉันเพียงคนเดียว
.
.
.
ลินโกะ : "กี่โมงกี่ยามเเล้วเนี่ย...อ่ะ!...ลืมไปเลย"
ฉันรีบลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋า เเละมุ่งหน้าไปที่หน้าประตูโรงเรียน พบว่าฮาโทริคุงรออยู่ที่หน้าประตูอยู่เเล้ว
ฮาโทริ : "เธอมาช้ามากนะ นี้เธอคิดจะนอนที่นี้เลยรึไง"
ฮาโทริคุงบ่นใส่ฉัน ด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ลินโกะ : "ขอโทษทีนะ พอดี...."
ฉันหยุดพูดไป
ฮาโทริ : "มีอะไรงั้นเหรอ"
ลินโกะ : "เปล่าหรอก ไม่มีอะไร"
ฉันตอบกลับไป
ฮาโทริ : "งั้นเหรอ...รีบขึ้นรถได้เเล้ว เเละก็พอถึงบ้านทำอาหารเย็นด้วย เเล้วไปเสิร์ฟที่ห้องฉันน่ะ"
ลินโกะ : "ได้คะ นายท่าน"

เมดจำเป็นกับชายเย็นชาWhere stories live. Discover now