Chapter Thirty

4K 97 2

ni SelenoGomez

ni SelenoGomez

BLAKE'S POV

FLASHBACK

"One year Blake. Isang taon ka nalang pwedeng mabuhay" magfofourth year highschool pa lang ako pero isang taon na lang ang natitira sakin. Grabe ang tadhana, kung kelang mahal na mahal ko na ang isang tao, saka pa gumawa ang tadhana ng paraan para mapaglayo kami.

Ayaw ko syang masaktan kapag mamamatay na ko. Ayaw ko syang mahirapan. Kaya ngayon pa lang, mas maganda nang hiwalayan ko sya.

I dialled my cousin's number

"Can you help me?" I asked her

"Pano?"

"Pretend as my girlfriend"

"Are you out of your mind?"

"Please. I have a Heart Cancer at isang taon na lang ang natitira sakin"

"What?!? Pero teka, anong konek?" nagbibiro nyang sabi pero halatang pilit

"I have this someone na kailangang hiwalayan bago pa sya tuluyang masaktan"

"You will already hurt that person"

"Pero mas masakit kapag namatay ako"

"Fine. Kelan ba?"

"Tomorrow. 12 pm sharp" sabi ko at binaba na ang telepono

Si Paul naman ang tinawagan ko

"Ayiee, miss mo na ko no?" his voice. That voice which makes me happy alway. I can't afford not hearing him but this is the only thing to do

"Oo nga eh. Can we meet tomorrow? 12:15 in the afternoon"

"Sure" binaba ko na agad ang telepono at umiyak. I should be tough tomorrow.

"He will come later. Hug me tight at ako na bahala sa iba"

"He?" hindi ko na lang pinansin ang sinabi nya. Nakita ko namang palapit sa amin si Paul

"Hi, friend mo?" Masayang sabi nya. I acted as if I really love this girl

"Nope. Actually, I called you para ipakilala sayo ang girlfriend ko. Sorry pero I realised, I never loved you" It made him cry. Please Paul, don't make it harder for me to leave

Pinalipat ko na ang pangalan ng hacienda sa pangalan ni Paul after ipagawa ang bahay, poultry at farm but then, may ibinigay sakin yung caretaker. Isang susi. Nalungkot ako. Oo nga pala, that place is part of our memory

I admit nasaktan ako nung marinig ko ang pag-amin nya kay Matteo. Nung matamaan sya ng bola, gagawin ko rin sana yung ginawa ni Matt. Pero isang napakalaking sampal sakin nung maramdaman kong hindi na nya ako mahal

I deserve everything. Sana hindi ko nalang sya sinaktan