"You can't!"
Pinaningkit ko ang mata ko. "You don't believe that, do you?"
I saw him swallow. Ngayon ko lang rin napansin na pinagpapawisan siya. Aba. Ang lakas-lakas ng aircon eh. Balat-kalabaw lang siya? Giniginaw na nga ako pinagpapawisan pa rin siya?
Mwahahaha. Ang cute-cute ko talaga. xD
"How can I guarantee na hindi mo ako ilalaglag? Give me the proof, Jiagh."
Umigkas ang kilay ko. "Tingin mo sa'kin, tanga? Ba't ko ibibigay yung original sa'yo? De naloko na. Wala kaming guarantee na hindi mo kami ilalaglag nung naging Head ka ng Board of Directors. Para kaming nakakapit sa manipis na lubid na sa kahit na anong maling galaw eh mapuputol. It's time you experience the same, Rutherford. You just have to trust me and hold on to that rope soooo tight!"
"I hate your guts, Fabellar." He gritted out na tinawanan ko ng malakas.
"Love me or hate me, I still exist." Then I shrugged at ngumisi. "Nothing could change that. And though you might hate my very existence, you might want to be contrite when I'm around because from now on today, you work for me. You are completely at my mercy."
Nag-frown lang siya habang tumatayo ako mula sa pagkakaupo. Then he breathed and swallowed. "I'm going to trust you not to turn on me, Fabellar. I need my job."
"Yeah yeah, whatever. Mag-trabaho ka, bayad ang bawat oras mo."
Oh, Zeus in a mini skirt. Revenge is sweet.
ooOoo
"Hi, Ma'am, may poging naghihintay sa opisina n'yo." Bungad ni Ned sa akin pagkabalik ko sa floor ko.
"Really? Who?"
"Tignan n'yo na lang."
Hala. Naloko na. Umiral ang kalanturan ng assistant ko. Nakakaloka. Anyhow, pumasok ako ng opisina ko. Nadatnan kong may lalaking nakatanaw sa bintana sa likuran ng swivel chair ko. I could only see his back but I recognized him that instant. He's not in a business suit today. He's dressed in a cassual baby blue polo shirt and jeans.
Wonder why he's here.
"Clyde. What a pleasant surprise." Dapat ibinalot mo na lang ang sarili mo sa box para may binabalatan ako. Mas pleasant na surprise 'yon.
Slowly, he moved from where he stood then he turned around to face me. "Do you think we can have... lunch?"
Na-weirduhan ako sa approach niya tsaka sa itsura ng expression niya. He seems to be like a bit troubled, sad and... what was that? Hurt? Basta. Clyde today looks like a lost puppy who don't know where to go or what to do. Somehow... it bothered me. It's like may kung ano sa loob kong ayaw na nakikita siyang ganyan.
Lumapit ako sa mesa ko at tinignan ang mga trabahong iniwan ko kanina bago ako nag-desisyong komprontahin si Rutherford. Wala namang masyadong gawain. "Mm... I think I'll be free for that."
"W-What about the whole day?"
Napatingin agad ako sa kanya. Jesus. Ngayon ko lang siya narinig na nautal. "May problema ba, Clyde? Anong nangyari?"
He shook his head at nag-iwas ng tingin. Muli siyang bumalik sa pagtanaw sa bintana. "Nothing. I just want to spend this day with you."
Ninety Four - His Favorite Place
Magsimula sa umpisa
