Karanlık eşinin kucağındaki bebeğe baktı uzun uzun " Bronz" ne güzel bir isim bulmuştu eşi ona öyle. Bronz bir erkekti ve avazı çıktığı kadar bağırıyordu. Kara Kalp ailesinin yeni üyesi bir erkekti. Bu Karanlık için bir şerefti. Kara elflerde erkekler kadar kızlar da kıymetliydi ama Karanlık erkek olsun istiyordu. Zaten bir kızı ve bir oğlu zaten vardı. Üçüncü çocuğunun da erkek olmasını istemiş ve olmuştu. Karanlık yavaşça süzülerek indi mağaranın sert tabanına ve Kara Ölümün kendisini tebrik etmesine izin verdi. Ölüm Korkusu ile Kara Kalp en iyi anlaşan ailelerdi. Irklar arasındaki en güçlü ırk kara elf, kara elfler arasındaki en güçlü iki aile de bunlardı. Bronz şerefine eğlence düzenlendi. ateşler yakıldı mağaranın devasa meydanında ve avdan kalanlar ile eğlenildi. İçkiler insan köleler vasıtasıyla dağıtılıyordu. En az iki yüz insan köle vardı kara elf mağarasında. Kendilerine hizmet etmeleri için esir alınmışlardı. Esir olmak onlar için ceza mı mükafat mıydı, elflere sorsanız mükafat. Gerçekten de öyleydi. Emirlere uymayanlar mağaranın kenarındaki uçurumda can verene kadar işkence görüyordu.
Eğlencede en çok eğlenen Karanlık'tan başkası değildi. Karanlık zihnini yoğunlaştırıp bütün ihtişamı ile eğlencenin orta yerinde havalanmış ve gür bir ses ile:
" Kara elfler biz güçlüyüz, biz yenilmeziz, biz en güçlüyüz. Bu geceden itibaren her gece bir aile ava çıkacak. Çıkmadan Ölüm Korkusu ailesine bilgi vermeniz yeterli. Önümüz kış. Hazırlıklar başlasın. "
Havada süzülerek kendi taş evinin balkonuna indi ve oğluna tekrar baktıktan sonra eğlenceye geri döndü. Kara Ölüm'ün yanına gidip:
" Ne dersin sen ve ben eskisi gibi avlanalım mı "
" Sadece ikimiz mi"
" Evet hem ava giden aileleri denetler hem de avlanırız"
" Tamam hazırlan bakalım koca elf"
Eğlence bittiğinde bir aile dışında herkes taş evlerine doğru yöneldi. O ailenin reisi Kara Ölüm ve Karanlık'ın olduğu yere yaklaşıp saygıyla:
" Bu gece biz avlanmak istiyoruz. Bronz'un bütün kara elfler için gelecek olması dileği ile.
Kara Ölüm ve Karanlık birbirlerine bakıp onayladılar başları ile. Aile reisi teşekkürlerini sunup hızla uzaklaştı oradan. Karanlık ile Kara Ölüm hazırlıklarını yapmış ve mağaradan sessizce tepeye çıkmıştı. Büyükçe bir kayanın arkasına saklanıp avlanacak aileyi bekliyorlardı. Aile çıkar çıkmaz hızla ormana doğru ilerledi. Karanlık ve dostu kokularını gizleme eğiliminde bile bulunmadı. Oysa kara elfler ve diğer tüm elf ırkları koku almada ki becerileri ile tanınırdı.
O sırada ormanda bir ağacın üzerinde hareketlenme oldu. Bu orman elflerinin gözcüsü Küçük Meşe idi. Daldan dala uçarcasına atlayarak ilerideki gözcüye işaret verdi. O da bir sonraki gözcüye. Orman elfleri saklanmalıydı. Ormanda hızla ilerleyen kara elf ailesinden en genç olanı orman elfi kokusunu aldı ve kafasını yukarı kaldırdığı anda onu gördü. Telepatik iletişimi kullanamazdı. Burada kullanırsa çevredeki diğer elf ırkları da onu duyabilirler ve ona göre hareket ederlerdi. Yanındaki aile reisine bir kaç el işareti ile anlattı durumu. Hepsi birden havalandı orman elfine doğru. Orman elfinin hiç bir şansı kalmamıştı.
