"ไม่ได้พบกันตั้งนานนะเลียม"
ประโยคแรกที่เอลลี่ได้ยินจากบันไดที่อยู่สูงเหนือหัวห้องโถงห้องรับแขกที่มีชายสามคนนั่งอยู่ เธอสังเกตถึงใบหน้าที่เงียบขรึมบ่งบอกถึงความไม่รับแขกของเลียมเป็นอย่างดี ผิดกับใบหน้าชายมีอายุคนหนึ่งซึ่งนั่งข้างๆลุค ที่เธอเองก็ไม่รู้จัก ร่างบางเอาตัวหลบออกให้พ้นจากสายตาคนข้างล่างและแอบฟังต่อไปเงียบๆ
"ดาร์ลนี่นายมาทำอะไร ส่วนนายมาบ้านฉันแบบนี้ถือว่ากล้ามากนะ ทั้งๆที่รู้ว่าฉันไม่ชอบขี้หน้านายสุดๆ"
เลียมทำหน้าดุใส่ลุคที่นั่งอมยิ้มกวนอารมณ์เขาไม่เลิกรา
"แต่คุณก็ให้ผมกับพ่อเข้ามานั่งในนี้แล้วนี่ครับ ว่าแต่เอลไปไหนครับ ตั้งแต่มายังไม่เห็นเธอเลย คุณคงไม่ได้ขังเธอไว้ในห้องหรอกนะ"
ลุคแสยะยิ้ม
"ถึงนายจะมาถึงที่นี่ก็อย่าหวังว่าจะได้ตามที่นายต้องการ ดังนั้นกลับไปเลยทั้งพ่อทั้งลูกดีกว่าไหม?"
เลียมจงใจเน้นคำว่า "ต้องการ" ให้หนักที่สุด เพราะมันเต็มไปด้วยความหมายแอบแฝง เมื่อเขามั่นใจว่ารู้ทันสองพ่อลูกพวกนี้
"เสียใจนะ ฉันยังไม่ได้พูดความต้องการที่พวกเรามาถึงที่นี่เลย"
ดาร์ลพูดแล้วเอามือมาประสานหลวมๆ
"มีอะไรก็ว่ามา"
เลียมว่าไปงั้นให้เรื่องจบๆไป
"วันนี้ที่ฉันกับลุคมาที่นี่ก็เพราะลุคขอให้ฉันเป็นผู้ใหญ่มาคุยเรื่องการหมั้นระหว่างลุคกับเอลลี่ เด็กทั้งสองมันรักกัน เราก็โตๆกันแล้ว มาคุยกับให้เป็นเรื่องเป็นราวดีกว่านะ"
เลียมรู้สึกว่าตัวเองพลาดมากที่ปล่อยโอกาสให้งูที่เต็มไปด้วยพิษสงอ้าปากพ่นพิษใส่
"หมั้น?"
เอลลี่พูดออกมาเบาๆด้วยความตกใจก่อนจะชะโงกหน้าไปดูข้างล่างด้วยความระวังอีกหน
YOU ARE READING
Love shadow of Liam[1D Fanfic]
Fanfictionเลียม เจ้าของไร่ส้มแห่งใหญ่ ผู้ชายที่ถูกรุ่นพี่ผู้ตายไปฝากฝังให้เป็นอาของ เอลลี่ เด็กสาวที่อายุห่างจากเขาถึง10ปี แต่จะทำอย่างไรได้เมื่อเขาหลงรักเธอตั้งแต่สี่ปีที่แล้ว ไม่ว่าจะเธอจะเกลียดเขามากแค่ไหน เขาจะไม่ยอมให้เธอแก่ลุคเด็ดขาด!! คำเตือน!! แฟนฟิคเ...