History | Zayn Malik {Tamamlandı.}

One🎭

Bölüm şarkısı: One Direction - Night Changes

İyi okumalar.

°•°•°•°•°•°•

Emily

Sırtımdan düşmek üzere olan çantamı düzelttim ve lisenin bahçe kapısından içeri girdim. Gözlerim bahçede onu aradı. Hayır, heyecanlı değildim sadece beni bırakıp gittiğinden beri takıntı gibi okula girdiğim an onu arıyordum. Yine 4 arkadaşı ile konuşuyordu. Kafasını geriye atarak yaptığı mükemmel kahkahasını izledim. İlk okul 3 de bana "Artık seninle arkadaş olmak istemiyorum." demiş ve bırakıp gitmişti, o günden beri konuşmuyorduk.

Beni koruyan kollar artık yoktu.

Sevdiğim elalar.

Esmer ten.

Yan sırıtışlar.

Mutlu sarılmalar.

Söylenen şarkılar.

Verilen sözler.

Artık yoktu, o bana verdiği hiçbir sözü tutamamıştı. Kalbimi kırmıştı. Belki de benden utanıyordu, artık beni sevmiyordu, onun için özel biri değildim artık. Bilmiyorum. Tek bildiğim, canımı ne kadar yaktığı.

Çantamı tekrar düzelttim ve gözlerimi ondan çekip okul kapısına ilerledim. Yanıma yaklaşan Taylor'ı görünce gülmeye başladım. Taylor benim en iyi arkadaşımdı. Yani Zayn beni terk edince öyle olmuştu. Taylor aynı zamanda büyük ve ihtişamlı evimde benimle kalıyordu. Ara sıra ailelerimizin yanında kalıyorduk, onun dışında hep birlikteydik. O benim her şeyimdi. Sırdaşım. Dostum. Kankam. Güvendiğim kişi. Ruh ikizim. Kısaca her şeyim.

"Emily!" diye bağırdı sevinçle, her gün görüşüyor olmamıza rağmen yine de hep aynı tepkiyi veriyordu.

"Taylor!" dedim onu taklit ederek.

"En yakın arkadaşım bugün nasılmış bakalım, annemlerde kaldığım süre boyunca bir şey kaçırdıysam bana anlatmak zorundasın biliyorsun değil mi?" dedi ciddi bir şekilde. Ben de aynı ciddiyetle ona yan bir bakış attım. Bir süre birbimize baktık. Aynı anda kahkaha atmaya başladık, o elini benim omzuma ben de elimi onun omzuna attım ve gülerek okula girdik.

Yanağına bir öpücük kondurdum ve dolabıma ilerledim. Ben böyleydim. Gizemli kızdım. Böyle olmak istiyordum. Yanında saçmalayabildiğim birkaç dostum dışında hep böyle takılırdım. Biyoloji kitabımı dolaptan aldım ve çantama tıkıştırdım. Arkamı döndüğümde kimi gördüm bilin bakalım. Ah tabii ki okulun gıcık kızı Karlie Kendinibeğenmişgillerden -tabii ki gerçek soy adı bu değil.- .
Sahte bir sevinçle konuştum ağzındaki sakızı şapırdatarak çiğneyen Karlie ve grubuna.

"Oo kızlar bu ne sürpriz ben de sizi görmek için 4 ayak koşuyordum."

O anda etraf öyle bir kalabalıklaştı ki sanki tüm okul buraya toplandı. Alt tarafı konuşuyoruz canım. Hıh.

"Hey sürtük! Bi naber diyip geçecektim. Dün gece kimin evinde inledin bakalım?"

Bana sürtükmüşüm gibi davranıyordu. Tam 3 yıldır bundan sıkılmadı. Öyle olmadığım halde.

"Ah tatlım kusura bakma ama karşında ayna yok git ve aynada çirkin yüzüne bakıp kendi kendine konuş."

"Ha ha ha çok komiksin Emily. Ya da dur. Tam bir sürtüksün!"

"İsminin ne olduğunu biliyorum. Kısa kes!"

Etrafta bir anda 'ooo' sesleri yükseldi ama Karlie'nin ölümcül bakışları ile 3 saniye bile sürmedi.