Διαισθηση

Κεφ. 28 "Που Ειναι:"

- εισαι δυνατος αλλα τωρα εγω ειμαι πιο δυνατος...σιγα.σιγα οι δυναμεις μου θα επιστρεψουν και τοτε ο κοσμος σας θα πει αντιο...
Μου ειπε και με σιγανα βηματα προχωρησε προς τα μενα...

ηρθε ακριβως μπροστα μου και με χτυπησε...
Εγω με ολη μου την δυναμη σηκωθηκα πανω και τον χτυπησα.

- δεν θα σε αφησω..
Του ειπα και πηγα καταπανω του.
Αυτος με επιασε και μαζι πεααμε κατω..

Αυτος γελασε και την επομενη στιγμη εξαφανιστηκε..

- θα τα πουμε συντομα Αιντεν.... θα τα πουμε πολυ συντομα και τοτε θα δεις ποιος ειναι πραγματικα καλος..ποιος θα κερδισει
Ειπε και μετα τιποτα κανενας ηχος δεν ακουγοταν...

Εγω αμεσως χωρις να χασω χρονο ετρεξα προς την πλευρα που εφυγε ο Λιαμ...

Καποια στιγμη ειδα ενα ατομο πεσμενο κατω.. προχωρησα και ειδα τον Λιαμ..

- Λιαμ που ειναι η Λυδια;
Τον ρωτησα και εκεινος κοιταξε το εδαφος..

- λυπαμε Αιντεν.... την εχασα μου την πηρε ειπε και χτυπησε το χερι του στο εδαφος..

Οχι...οχι δεν γινται...
Κοιταξα προς το δασος και φωναξα..

- ΛΥΔΙΑΑΑΑΑ
Ειπα και αρχισα να τρεχω...
Που ειναι;...
Που ειναι;;

Ετρεχα και ετρεχα αλλα πουθενα η Λυδια..
Οχι δεν γινεται.. κοιταγα παντου μηπως και την δω αλλα πουθενα...

- ΛΥΔΙΑΑΑ
Φωναξα αλλα παλι τιποτα..
Που εισαι:;;
Κοιταξα για μια στιγμη πισω μου και ειδα τον Λιαμ που περπαταηε σιγα σιγα. Και οταν εφτασε διπλα μου μου ζητησε συγνωμη..

- εγω φταιω Αιντεν..εγω ...μονο εγω..
Ειπε και κοιταξε το εδαφος...

- δεν φταις εσυ του ειπα και αυτος με κοιταξε..

- εγω φταιω..εχασα την αδερφη ψυχη μου...
Του ειπα και αυτος με κοιταξε..

- δεν ειναι αληθεια..
Μου ειπε και εγω κοιταξα πρωτα τον ιδιο και μετα ενα δεντρο..

- και ομως Λιαμ εγω φταιω .... επρεπε να ειμουν διπλα της.. τωρα δεν θα ειχε γινει τιποτα απο ολα αυτα...
Τωρα θα την ειχα στην αγκαλια μου
Θα την φιλαγα... θα ηξερα οτι ειναι ασφαλης... αλλα τωρα νιωθω μισος..
Την χανω
Του ειπα και αυτος μου ειπε απλα να προχωρησουμε...

- παμε Αιντεν... παμε να την σωσουμε.. ειπε και προχωρησε μπροστα..
Ναι... παμε να την σωσουμε..
Ειπα και προχωρησα και εγω..