Διαισθηση

Κεφ. 7 "Τα Καταφερα"

Το πρωι ηρθε γρηγορα και οταν ανοιξα τα ματια μου δεν ειδα τον Άιντεν να ειναι διπλα μου. Που στο καλο πηγε τωρα;
Παω να σηκωθω αλλα ενα χερι με τραβαει και πεφτω παλι στον καναπε..
Εγω ουρλιαζω αλλα ο Άιντεν μου κλεινει το στομα..

- πας καλα...πως με τραβΕ ετσι... τρομαξα. Του ειπα και περιμενα μια καλη δικαιολογια για ολο αυτο .
Ενταξει μπορει να σταματησει τον χδονο για μενα και εκεινος να κανει οτι θελει αλλα εγω φοβαμε...δεν ειναι πραγματα αυτα.
Ουτε μια βδομαδα δεν εχει περασει απο τοτε που εμαθα τι ειμαι και φυδικα ακομα δςν εχω καταλαβει.

- συγμωμη απλα δεν ηθελα να φυγεις... ειχα παει για νερο  γρηγορα και ηρθα.

- σε παρακαλω αλλη φορα μην χρεισημοποιησεις τις δυναμεις σου... με τρομαζουν.

- οταν λες σε τρομαζουν..με ρωτησε και ειδα λυπη να σχηματιζεται στο προσωπο σου.

- ωχ συγνωμη δεν το εννουσα ετσι απλα εγω δεν εχω μαθει να ζω με αυτες.
και ειναι περιεργο... δεν ηθελα να σε προσβαλω ή να νιωσεις ασχημα...
Χαιρομαι που σε γνωρισα και μου αρεσουν οι δυναμεις σου απλα θελω χρονο για να προσαρμοστω.

- καταλαβαινω...συγνωμη δεν θα το ξανα κανω..αληθεια..
Ειπε και κοιταξε το πατωμα... οπως τα παιδακια που εχουν σπασει ενα βαζο και τα τιμωρει η μαμα τους..

- ρε Άιντεν..σε παρακαλω δεν το εννουσα ετσι... μου αρεσει η δυναμη σου..δεν εχω καποιο προβλημα.....
Μην με κοιτας ετσι γιατι με πληγωνεις και νωθω οτι εχω κανει κατι κακο..

Δεν ειπε τιποτα απλα με αγκαλιασε και εγω μετα απο λιγο εκανα το ιδιο..
- εισαι ετοιμη για σημερα;
Με ρωτησε και τοτε ηταν που θυμηθηκα τις δικες μου δυναμρεις... ωχ... τι θα τραβιξουμε σημερα...

- Άιντεν πρεπει να παμε σημερα;...δεν παμε καλητερα μια βολτα να ηρεμησουμε.. και αυριο παμε στο δασος...
Του ειπα με την Ελπιδα οτι θα πει ναι..
Αλλα εκεινος γελασε και καταλαβα οτι η απαντηση του δεν θα μου αρεσει καθολου.

- οχι θα παμε σημερα..δεν μου γλυτωνεις.... δεν θα το αφησουμε για αυριο... ελα θα ειναι ωραια...
Μου ριπε και μου ρπιασε το χερι..

- και αμα δεν τα καταφερω και σημερα...νομιζω οτι να εισαι σαβαντ ειναι πολυ δυσκολο.
Του ειπα και αυτος αρχισε να γελαει..

- Σταματα την αληθεια λεω... ειναι πολυ δυσκολο..στην αρχη μου φανηκε ευκολο αλλα τωρα που το σκεφτομαι ειναι πολυ δυσκολο... και ακομα ειμαι στην πνευματικη δυναμη... δεν εχω κανει τιποτα απολυτως.
Του ειπα και τοτε σοβαρεψε και με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω..