Τα Καλοκαίρια της καρδιάς μου...

Τέλος (Μέρος α΄)

Εκείνη η ξαφνική εισαγωγή της Αναστασίας στην εντατική, είχε γκρεμίσει όλο της τον κόσμο, μα από την άλλη είχε ανοίξει μια τεράστια πόρτα για τον φίλο της τον Χάρη, που ένιωθε πια σαν συγγενικό της πρόσωπο...

Ακόμα θυμόταν την συγκίνησή του -όπως και όλων άλλωστε- όταν η Αναστασία, η Σίσυ του όπως την έλεγε, είχε ανοίξει τα μάτια της για πρώτη φορά και το πρώτο που είχε αντικρίσει ήταν εκείνος....Σίγουρα θα νόμιζε πως ονειρευόταν η καημένη καθώς για μερικά ατέλειωτα δευτερόλεπτα δεν μιλούσε...
Επειτα, ανασηκώθηκε ελαφρά και τον φώναξε με το όνομά του με τέτοια λατρεία, που έκανε τους πάντες ν'ανατριχιάσουν και τους γονείς της με τον Αλέξη να ξεσπάσουν σε λυγμούς.....Δεν ήταν και λίγο! Η κόρη τους μόλις είχε ξυπνήσει και αποδείκνυε περίτρανα πως δεν είχε ξεχάσει ούτε στιγμή τον πρώτο έρωτά της...Παρόλη την αρρώστια της, παρόλη την νοσηλεία της στην εντατική, εκείνη τον θυμόταν και τίποτα όπως φαίνεται δεν είχε καταφέρει να τον διαγράψει από την καρδιά της....

Και εκείνη, βλέποντάς την να τον κοιτάζει με τα υγρά, γκρι μάτια της, κατάλαβε τί εννοούσε ο Χάρης αναφερόμενος στην καλή της καρδιά....Αυτή η κοπέλα ξεχείλιζε από γλυκύτητα, αγνή ομορφιά και λαμπερή αύρα παρόλη την οικτρή κατάστασή της και στ'αλήθεια δεν μπόρεσε να μην την θαυμάσει για την καρτερικότητά της παρότι ήταν ακόμη με χιλιάδες σωληνάκια τριγύρω....

Και όταν είχε ανοίξει η πόρτα και μπήκε μέσα η κόρη της σαν λαμπερή ηλιαχτίδα μες τον χειμώνα να την προϋπαντήσει, τα πόδια της Νεφέλης είχαν λυθεί από την συγκίνηση μα και από το φόβο για το πώς θα μπορούσε ο Χάρης να διαχειριστεί αυτή την καινούρια, αναπάντεχη, συγκλονιστική αποκάλυψη......
Πως ήταν πατέρας μιας πανέμορφης μικρής πριγκίπισσας.....

Και δεν μπορούσε τότε να φανταστεί τους λυγμούς που θα τους κατέβαλλαν όλους, όταν η μικρή άνοιξε τα μικροσκοπικά χεράκια της και -έχοντας ενημερωθεί για όλα με τη βοήθεια ψυχολόγου- τον αποκάλεσε "μπαμπάκα". Τα μάτια του είχαν ανοίξει διάπλατα και έτρεχαν τριγύρω ψάχνοντας στα κλαμμένα πρόσωπά τους να καταλάβει τί συμβαίνει. Και όταν συνειδητοποίησε ποια ήταν αυτή η μικρούλα, όταν η Αναστασία την έκλεισε στην εύθραυστη αγκαλιά της.....απλά ξέσπασε σε ασυγκράτητους, δυνατούς λυγμούς που δεν έλεγαν να σταματήσουν για ώρα ολόκληρη......Αυτός και μαζί και όλη η οικογένειά της, μαζί και ο Αλέξης και εκείνη, που μετάνιωναν για την άτεγκτη και τόσο άδικη στάση τους τόσα χρόνια....