Kusursuz İkili

bölüm 17

(Medyadaki BİRCE YAMAN)

Uyandığında saat daha 05:00 bile olmamıştı.
Huzursuzdu Birce. Son günlerde uyuyamıyordu doğru düzgün. Kalkıp lavaboya gitti elini yüzünü yıkadı.
Tekrar uyumak istemiyordu.

Mutfağa gitti kahve makinasının düğmesine bastı. Kendisine güzel bir kahve hazırlayıp salona geçti.
Gökyüzü yeni yeni aydınlanıyordu.

Masada duran dizüstü bilgisayarını açtı. Kafasını kurcalayan şeyi öğrenmedikçe rahat etmeyecekti.
Ne yapacaktı peki? Aradığı şeyi bu şekilde bulmak mümkün müydü?

Neden olmasın dedi kendi kendine. Hiç olmazsa denemeye değer.
Bir an da heyecan yaptı.
Evet olabilirdi.
İsterse bulabilirdi.

Birkan Erkişi_ yazdı ilk olarak. Oradan ulaşabilirdi. Bir sürü haber çıktı Birkan'ın ölümüyle ilgili.
Görgü tanığından pek bahseden yoktu. Tek tek inceledi bütün haberleri.
Evet! İşte sonunda bir gazetede buldu, görgü tanığı olan kızın adını ve soyadını.

Aslı Dizgin...
İşte! Dedi kendi kendine
Sonunda buldum seni..

Hemen oradan çıkıp arama motoruna Aslı Dizgin_ yazdı.
Facebook, İnstagram, Twitter hepsine bakacaktı sırayla.

Binlerce Aslı Dizgin vardı tabi ki.
Teker teker incelemeye başladı. Bu çok uzun sürecekti. Sonra onar onar inceledi. Hepsini hızla eliyordu. Kafasındaki profile uymuyordu çünkü hiç birisi. Çok büyük bir fırça kullanıyordu isimleri elerken, bunun farkındaydı hatta gözünden kaçmış bile olabilirdi ama bunu yapmak zorundaydı.
Eğer bu şekilde başarılı sonuç alamazsa tekrar başa dönüp daha dikkatli arayacaktı.

İki saat geçmişti bile. Gözleri ağrımaya başladı. Umudu tükendi yavaş yavaş. Bu böyle olmayacak diyordu içinden. Birazdan bırakacaktı.

Dur bir dakika!! Oda ne??

Ufacık, minicik, küçücük bir ipucu bulur gibi oldu. Gözleri parladı. O kişiye yoğunlaştı.
Bu kız Amerika'da ki partide gördüğü kıza çok benziyordu.
Sosyal medya hesabına girdi.
Gözleri ekranda deli gibi dönüyordu.
Birce heyecanlandığı hissetti. Düşündüğü şey doğru olabilir miydi?
Sadece bir tahmin iken, şimdi bu şekilde araştırınca doğru olabilme ihtimali var mıydı gerçekten?

Gözleri ekranda çakılı kalmıştı.
O ismi inceliyordu. Profiline göz attı hızlıca. Tam da hayalindeki Aslı karakterine uyuyordu.
Ve hemen altında kızın gittiği üniversite yazıyordu.

Aman Allah'ım!!!
Hayır bu kadar da olamaz...
Ne yani bu kadar basitmiydi.
Aradığı kişi bu kadar yakınında mıydı gerçekten. Tekrar takrar baktı. Sevinç çığlıkları atıyordu içinden.

Heyecandan yerinde duramıyordu Birce. Bilgisayarı kapatıp odasına koştu üzerindeki geceliklerden kurtuldu. Dolabı hızla açıp eline ilk gelen pantolon ve tişörtü alıp üzerine geçirdi. Ne giydiğinin farkında bile değildi.

Saçlarını çabucak düzleştirip serbest bıraktı. Hafif makyaj yaptı. Çantasını toparladı. Annesi uyanmadan evden çıkmak istiyordu.
Telefonunu eline alıp Ayaz'ı ararken odasından çıkıp kapıya doğru ilerledi. Ayaz cevap vermiyordu.
Telefonu bırakıp siyah spor ayakkabılarını giyerek iplerini sıkıca bağladı.

Çıkmadan aynada kendine baktı.
Siyah dar paça pantolon, siyah V yaka salaş tişört, siyah ince mini deri ceket, siyah spor ayakkabılar ve tabi ki her zaman ki siyah deri sırt çantası. Baştan aşağı siyah olmuştu sanki.

Özellikle seçmemişti bunları ama şimdi aynada bakınca doğru tercih yaptığına karar verdi. Tek renk katan şey boynuna bağladığı fular olmuştu oda hiç fena durmamıştı.
Zaten siyaha aşıktı. En sevdiği ve en çok kullandığı renkti siyah.
Baştan aşağı süzdü kendini. Daha sonra gözlerine baktı. Kendi gözlerindeki hırsı kendide farketti.