Κεφάλαιο 23

5.5K 424 22
                                    

Αφιέρωση στους popimarkou, ElisabethSpanou & sonia_alexiou


Κούρνιασε στην αγκαλιά του σαν μικρό παιδί μόλις άνοιξε τα μάτια της και διαπίστωσε πως ο μαγικός κόσμος στον οποίο ταξίδευε εδώ και ώρα στ'όνειρό της κυριεμένη από αισθήσεις πρωτόγνωρες, κρυμμένες, μαγικές συνέχιζε να υπάρχει δίπλα της και λεγόταν Αλέξης....

Κούρνιασε στην αγκαλιά του σαν μικρό παιδί μόλις άνοιξε τα μάτια της και διαπίστωσε πως ο μαγικός κόσμος στον οποίο ταξίδευε εδώ και ώρα στ'όνειρό της κυριεμένη από αισθήσεις πρωτόγνωρες, κρυμμένες, μαγικές συνέχιζε να υπάρχει δίπλα της και λεγότα...

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

Ω, την ταξίδεψε στ'αλήθεια! Σε μέρη απάτητα, μαγευτικά, μοναδικά, με την ψυχή της γεμάτη από συναισθήματα και το κορμί της σημαδεμένο από το παθιασμένο ξέσπασμά τους με χιλιάδες μικρά νωπά ακόμα ίχνη πάνω της....

Ενιωσε μια απίστευτη ενέργεια καθώς τεντωνόταν νωχελικά, απολαμβάνοντας ακόμα το να βρίσκεται δίπλα του, στην αγκαλιά του...Τί πρωτόγνωρο συναίσθημα! Πόσο μαγευτική ήταν αυτή η απλή, μα πραγματική διαπίστωση πως βρισκόταν ακόμα κοντά της..Μαζί της....Με το χέρι του ν'αγκαλιάζει το γυμνό της στήθος, με μαλλιά ανακατωμένα μα απίστευτα σέξυ...

Χριστούλη μου! Αδύνατον να συγκρατηθώ! σκεφτόταν ντροπιασμένη, καθώς σκέψεις κολασμένες άρχισαν να τρέχουν και πάλι μες το θολωμένο της μυαλό. Ηταν τόσο όμορφος αλήθεια! Πεσμένος μπρούμυτα, με το πρόσωπό του ακόμα να κοιμάται στο μαξιλάρι με το χέρι του να την κρατά σφιχτά στην αγκαλιά του μην και του φύγει..... Ω ήταν απίστευτα ερωτευμένη, εξαρτημένη και παθιασμένη μαζί του! κατέληξε αναστενάζοντας σιγανά....

Έκανε να κινηθεί και πάλι ελαφρά, προσπαθώντας να πάει προς το μπάνιο, να περιποιηθεί λιγάκι μια και η δική της εικόνα σίγουρα δεν έμοιαζε στο ελάχιστο με εκείνον μετά από μια τέτοια βραδιά, μα το χέρι του, σαν τανάλια την εγκλώβισε πιο κοντά στο κορμί του...

"Για πού το'βαλες μικρή;" ψιθύρισε βαριά εκείνος τώρα, με τα μάτια μισόκλειστα ακόμα από τον ύπνο...

"Εε, πάω λιγάκι να φρεσκαριστώ...." μουρμούρισε μουδιασμένα, με το μυαλό της κολλημένο στο σφιχτό σώμα που την είχε ακινητοποιήσει...

Τα Καλοκαίρια της καρδιάς μου...Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα