9. Bölüm - Sen güldükçe bitki örtüm de papatyalar açıyor -

5K 375 440
                                    

2 yıl önce

Mutfak ve salon arasında mekik dokuyup, oradan oraya koşan annemi izlerken oldukça keyifliydim. Uzun zamandır her şey o kadar güzel ve kusursuz ilerliyordu ki son an da bir sorun çıkacak diye ödüm kopuyordu. Akşam Sehun ve ailesi düğün tarihini ayarlamak üzere bizim evimizde toplanacaktı. Annem ise kimsenin yardımını kabul etmeden her işe kendisi girişmişti ve şimdi de yetiştiremiyorum diye bağırarak evin içinde dönüp duruyordu. Yakın zaman içinde çıkışını kutlayacağımız yeni oyunumuz için afiş tasarımı ve tanıtım bölümünü kendi üstüme aldığım için de ona hiçbir şekilde yardımcı olamıyordum.

Tam 1 yıldır Tae San holding ile ortaktık. Şirketim için beklenilen bütün o kara günler son bulmuştu. Elbette ki toparlanmak biraz zaman almıştı ancak bir kaç hafta içinde piyasaya süreceğimiz yeni oyunumuz sayesinde adımız yine eskisi gibi en çok aranılanlar listesinde yer alacaktı. En azından Sehun ve ben böyle umut ediyorduk.

Aslında söz konusu işlerim olduğunda genelde bunları eve taşımazdım ancak Sehun'un yoğun istekleri yüzünden benim bulunduğum katta yoğun bir tadilat çalışmaları başlamıştı. Sehun kendi ailesinin şirketi yerine benim şirketimde, benim odamın hemen yanında ki odada bulunmak istemişti. Elbette ki benim odamın hemen yanında bir oda yoktu ama güzelim, geniş odam onun yüzünden ortadan ikiye ayrılmak zorunda kalmıştı. Gerçi Sehun bana bu fikrini açtığı ilk gün çok sevinmiş ve kabul etmiştim, ben nereden bilebilirdim ki daha tam olarak bir odası bile olmadan benim ofisime taşınacağını!

Az önce de Sehun'dan mesaj almıştım; en az yarım saate kadar burada olacağına dair. Normalde evime gelemeyeceğine dair kendisine uzun bir nutuk çekmiştim fakat şimdi akşama ailesinin geleceğinin bahanesini kullanarak yanıma geleceğini söylüyordu. Bunun için aradığı sıralar annem yanımda olup tüm konuşmamızı duymamış olsaydı cevap dahi vermeden telefonu suratına kapatabilirdim.

Aradan gerçekten uzun bir zaman geçmişti ve ben, çoktan Sehun'a alışmıştım. Kendisi gerçekten anlayışlı ve eğlenceli bir insandı. Üstelik her öğle arası şirketime gelerek çalışanlar ile de tatlı bir sohbet ortamı yaratmıştı. Şirketimde ki her bir nefesin düşünceleri ve görüşleri benim için önemliydi, onlar bile Sehun'u kabul etmişti. En azından onun etrafından pervane olmaya yemin etmiş bir grup çalışanım bana bu izlenimi rahatlıkla verebiliyordu.

Arka planı envaiçeşit meyve rozetleri ile dolu olan oyun afişimin orta bölümünü isminin süzülüşünü en iyi şekilde yansıtacağını düşündüğüm yazı fontunu da ayarladıktan sonra tasarımı kaydettim. Taslak halinde, henüz düzenlenmemiş bir şekilde masaüstünde duran tanıtım belgesi ve afiş resminin kopyasını genel müdüre mail atmak üzere mesaj kutusuna yerleştirdim. Yakın zamanda yapılacak olan basın toplantısın da etkili bir sunum yapabilmek için benim kâğıda döktüklerim dışında ek cümlelere de ihtiyacım vardı.

Masama konulan smoothie dolu bardak ile kafamı kaldırıp artık daha sakin duran anneme baktım. Odaya yayılan kokuya bakılırsa yine kendisi daha çok sevdiği için ananas aromalı smoothie hazırlamıştı.

"Benim bütün işlerim bitti bebeğim. Bahçeye çıkacağım, istediğin bir şey var mı?" İçtiğimi görüp tahmin olması için bardağa uzanıp az bir yudum aldım. Dilimin üstünde gezen sert ananas parçaları yüzünden yüzümü ekşitmemek için büyük bir savaş veriyordum. Hızla yutkunduktan sonra gülümsemeye çalışarak anneme baktım.

"Hayır, anne zaten benim de işim bitti, maili gönderdikten sonra yanına geleceğim."

"Bekliyorum anneciğim." İki parmağı arasından sıktığı yanağımı bıraktıktan sonra görünmez bir öpücük gönderip çalışma odamdan dışarı çıkmıştı.

MissingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin