ﻃﺒﻌﺎً ﺃﻥ ﻟﻴﺎ ﺍﻟﺸﺮﻑ ﺍﻧﻰ ﺃﺷﺘﻐﻞ ﻣﻌﺎﻙ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺁﺩﻡ " ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻟﺘﺮﺣﻴﺐ .. ﻓﻘﺪ ﻛﺎﻥ ﺟﻞ ﻣﺎ ﻳﺨﺸﺎﻩ ﺃﻥ ﻳﺮﻓﺾ " ﻓﺆﺍﺩ " ﻟﻤﺎ ﺗﻨﺎﻣﻰ ﺍﻟﻰ ﻣﺴﺎﻣﻌﻪ ﻋﻦ ﻋﻼﻗﺘﻪ ﺑـ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻣﺎ ﺣﺪﺙ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ .. ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺗﻤﺎﻡ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺘﺸﻜﺮ ﺟﺪﺍً ﻳﺎ ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻓﺆﺍﺩ "
ﻗﺎﻝ " ﻓﺆﺍﺩ " ﺑﺠﺪﻳﺔ :
- ﻃﺒﻌﺎً ﺃﻧﺎ ﻳﺸﺮﻓﻨﻰ ﺍﻥ ﺭﺍﺟﻞ ﺯﻳﻚ ﻋﻨﺪﻩ ﺧﺒﺮﺓ ﺃﻛﺎﺩﻳﻤﻴﺔ ﻭﻋﻤﻠﻴﺔ ﺍﻧﻪ ﻳﺸﺘﻐﻞ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻓﻰ ﻗﺮﻳﺘﻲ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻓﺎﻫﻢ ﺗﺤﺪﻳﺪﺍً ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻋﺎﻳﺰ ﺷﺮﺍﻛﺔ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ .. ﻻﻧﻚ ﻗﻮﻟﺖ ﺷﻐﻞ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﺶ ﺷﺮﺍﻛﻪ
ﺗﻨﺤﻨﺢ " ﺁﺩﻡ " ﻗﻠﻠﻴﺎً ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺣﺎﻟﻴﺎً ﻣﻔﻴﺶ ﻋﻨﺪﻯ ﺍﻣﻜﺎﻧﻴﺎﺕ ﻟﻠﺸﺮﺍﻛﺔ .. ﻭﻟﻮ ﻫﺸﺎﺭﻙ ﻫﻴﻜﻮﻥ ﺑﻤﺠﻬﻮﺩﻯ ﻓﻘﻂ .. ﻭﺃﻧﺎ ﺷﺎﻳﻒ ﺍﻥ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺣﺪ ﻳﺸﺎﺭﻛﻚ ﺑﺎﻟﻤﺠﻬﻮﺩ ﻻﻥ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ ﻋﻨﺪﻙ ﺍﻷﺳﺘﺎﺫ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﺪﻳﺮ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﺃﻧﺎ ﻣﺘﻜﻠﻤﺘﺶ ﻓﻰ ﺷﺮﺍﻛﺔ .. ﺃﻧﺎ ﺍﺗﻜﻠﻤﺖ ﻓﻰ ﺷﻐﻞ .. ﻭﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻫﺸﺘﺮﻁ ﻣﻨﺼﺐ ﻣﺤﺪﺩ ﺃﻧﺎ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﻬﻤﻨﻰ ﺍﻧﻰ ﺍﺷﺘﻐﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﺗﻨﻬﺪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﺳﻴﺒﺖ ﻗﺮﻳﺔ ﺟﻮﻟﺪﻥ ﺑﻴﺘﺶ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺍﺗﺨﻨﻘﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﺤﺼﻞ ﻓﻴﻬﺎ .. ﻭﻛﻨﺖ ﻟﻐﻴﺖ ﻣﻦ ﺩﻣﺎﻏﻰ ﺗﻤﺎﻣﺎً ﻓﻜﺮﺓ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻴﺎﺣﺔ ﺭﻏﻢ ﺍﻥ ﺍﻟﻤﺎﺟﺴﺘﻴﺮ ﺑﺘﺎﻋﻰ ﻛﺎﻥ ﻋﻦ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ ﻭﻛﻤﺎﻥ ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺐ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻴﺎﺣﺔ ﺟﺪﺍً ﻭﻋﻨﺪﻯ ﺧﺒﺮﻩ ﻛﻮﻳﺴﺔ ﻓﻴﻪ .. ﻓﻌﺸﺎﻥ ﻛﺪﺓ ﻟﻤﺎ ﺷﻮﻓﺖ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺑﺘﺎﻋﺔ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻭﺍﻟﻘﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺎﻃﻄﻬﺎ ﻣﻊ ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻛﺮﻳﻢ .. " ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺍﺗﺸﺠﻌﺖ ﺟﺪﺍً .. ﻭﻓﻌﻼً ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﻣﻌﺎﻳﺎً ﺭﺍﺱ ﻣﺎﻝ ﺣﺎﻟﻴﺎً ﺃﻧﺎ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺍﺗﺮﺩﺩﺕ ﻟﺤﻈﺔ ﻓﻰ ﺍﻧﻰ ﺃﺷﺎﺭﻛﻚ
ﺛﻢ ﺯﻓﺮ ﺑﻀﻴﻖ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺑﺲ ﻟﻸﺳﻒ ﺃﻧﺎ ﻣﻔﻴﺶ ﺍﻣﻜﺎﻧﻴﺔ ﻟﻠﺸﺮﺍﻛﺔ ﺍﻻ ﺑﺎﻟﻤﺠﻬﻮﺩ ﻭﻃﺒﻌﺎً ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺎﺟﺔ ﻓﺄﻯ ﻣﻜﺎﻥ ﻫﺘﻘﻮﻟﻰ ﺍﻣﺴﻜﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻫﻌﺘﺮﺽ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻭﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﻟﺤﻀﺮﺗﻚ ﻋﺎﻳﺰ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻛﻤﺎﻥ ﻣﻌﺎﻳﺎ .. ﻫﻮ ﺧﺒﺮﺗﻪ ﺍﻟﻌﻤﻠﻴﻪ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻨﻰ " .. ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﻴﺸﺘﻐﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻴﺎﺣﺔ ﻣﻦ ﺳﻨﻴﻦ ﻭﻛﺎﻥ ﻣﺪﻳﺮ ﻗﺮﻳﺔ ﻓﻰ ﺷﺮﻡ
ﺻﻤﺖ " ﻓﺆﺍﺩ " ﻳﻔﻜﺮ ﻓﻴﻤﺎ ﻗﺎﻟﻪ " ﺁﺩﻡ " .. ﺛﻢ ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﺑﺸﺮ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ .. ﺍﻧﺖ ﻭ ﺍﻷﺳﺘﺎﺫ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺃﻛﻴﺪ ﻫﺘﻜﻮﻧﻮﺍ ﻣﻜﺴﺐ ﻛﺒﻴﺮ ﻟﻘﺮﻳﺘﻨﺎ .. " ﻛﺮﻳﻢ " ﺭﺍﺟﻞ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻭﺷﺮﻳﻜﻰ ﻭﻣﻤﺸﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺑﻄﺮﻳﻘﺔ ﻣﻤﺘﺎﺯﺓ ﺑﺲ ﺩﻯ ﺃﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﻳﺸﺘﻐﻞ ﻓﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻴﺎﺣﺔ .. ﻟﻜﻦ ﺍﻧﺖ ﻭ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻋﻨﺪﻛﻮﺍ ﺧﺒﺮﺓ ﻭﻛﻔﺎﻳﺔ ﺍﻧﻪ ﻣﺠﺎﻟﻚ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ
ﺛﻢ ﻫﺘﻒ ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮﺓ ﺍﻟﻠﻪ .. ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻋﺘﺒﺮ ﻧﻔﺴﻚ ﺍﻧﺖ ﻭ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻣﻦ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﻣﻦ ﻓﺮﻳﻖ ﻗﺮﻳﺔ ﺍﻟﻤﺎﺳﺔ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻗﺎﻝ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ :
- ﺑﺪﺝ ﻣﺘﺸﻜﺮ ﺟﺪﺍً ﻳﺎ ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻓﺆﺍﺩ .. " ﻭﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻨﻜﻮﻥ ﻋﻨﺪ ﺣﺴﻦ ﻇﻨﻚ
ﺧﺮﺝ " ﺁﺩﻡ " ﻣﻦ ﺍﻟﻔﻨﺪﻕ ﺍﻟﺬﻯ ﺍﻟﺘﻘﻰ ﻓﻴﻪ ﺑـ " ﻓﺆﺍﺩ .. " ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﺑﺎﻟﻐﺔ .. ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ ﺍﻟﻘﺮﻳﺐ ﻭﺃﺩﻯ ﻓﺮﻳﻀﺔ ﺍﻟﻤﻐﺮﺏ ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﺮﺍﺣﺔ ﻭﺍﻟﺴﻌﺎﺩﺓ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻪ .. ﻃﻮﺍﻝ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺍﻟﺴﺎﺧﻨﺔ ﻛﺎﻧﺖ ﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺗﺮﺗﺴﻢ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻪ ﻣﻦ ﺣﻴﻦ ﻵﺧﺮ .. ﺍﺳﺘﻨﺸﻖ ﺍﻟﻬﻮﺍﺀ ﻭﻛﺄﻥ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺫﺭﺍﺗﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﻋﺒﻘﺎً ﺟﺪﻳﺪﺍً ﻟﻢ ﻳﺴﺘﻨﺸﻘﻪ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ .. ﻋﺒﻖ ﺍﻷﻣﻞ ﻭﺍﻟﺴﻌﺎﺩﺓ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺍﻟﺬﺍﺕ .. ﻭﺍﻷﻫﻢ .. ﺃﻧﻪ ﺍﻗﺘﺮﺏ ﺧﻄﻮﺓ ﻣﻦ " ﺁﻳﺎﺕ "
*******************************************
ﺟﻠﺴﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻣﻨﺬ ﺃﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺍﻟﺴﺎﺧﻨﺔ .. ﻟﻢ ﺗﺸﻌﺮ ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺍﻟﺮﻏﺒﺔ ﻟﻠﺘﺤﺪﺙ ﻣﻊ ﺃﺣﺪ ﺃﻭ ﻟﺮﺅﻳﺔ ﺃﺣﺪ .. ﻇﻠﺖ ﺗﻔﻜﺮ ﻓﻴﻤﺎ ﺩﺍﺭ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺑﻴﻨﻬﺎ ﻭﺑﻴﻦ " ﺁﺩﻡ .. " ﻭﺗﻠﻚ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﺍﻟﻘﺎﺳﻴﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺃﻟﻘﺎﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﻣﺴﺎﻣﻌﻬﺎ .. ﻟﻤﺎﺫﺍ ﺫﻛﺮ ﻣﺴﺎﺅﻩ ﺑﺘﻠﻚ ﺍﻟﻄﺮﻳﻘﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺟﻌﻠﺘﻬﺎ ﺗﻜﺎﺩ ﺃﻥ ﺗﺨﺘﻨﻖ ؟ .. ﺃﻳﻈﻦ ﺃﻧﻬﺎ ﺳﺘﺴﺎﻣﺤﻪ ؟ .. ﻛﻴﻒ .. ﻛﻴﻒ ﺗﺴﺘﻄﻴﻊ ﺃﻥ ﺗﻐﻔﺮ ﻛﻞ ﻣﺎ ﻗﺎﻝ .. ﺳﻤﻌﺖ ﺻﻮﺕ ﺍﻟﻤﻔﺘﺎﺡ ﻳﺪﻭﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﻓﻤﺴﺤﺖ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﺑﻴﺪﻳﻬﺎ ﻭﻧﻬﻀﺖ ﺗﺴﺘﻘﺒﻞ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﺩﻩ ﺭﺟﻌﺘﻰ ﺍﻣﺘﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺒﺤﻮﺡ ﻗﻠﻴﻼً :
- ﻣﻦ ﻛﻢ ﺳﺎﻋﺔ ﻛﺪﺓ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻫﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﻤﺎ :
- ﻋﻤﻠﺘﻰ ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻟﺸﻬﺎﺩﺓ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺴﺘﻨﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺠﺪﺍﺭ ﺑﻈﻬﺮﻫﺎ :
- ﺧﻼﺹ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻛﺪﻩ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺍﺗﺤﻞ .. ﻟﺴﻪ ﺍﺟﺮﺍﺀﺍﺕ ﺑﺴﻴﻄﺔ ﻫﻴﻌﻤﻠﻬﺎ ﺍﻟﻤﺤﺎﻣﻰ ﻟﻜﻦ ﻣﺶ ﻫﺮﻭﺡ ﺗﺎﻧﻰ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ
ﺃﻭﻣﺄﺕ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻛﻮﻳﺲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ :
- ﺃﻧﺎ ﻃﺎﻟﻌﺔ ﺃﺷﻮﻑ ﻣﺎﻣﺎ
ﻓﺘﺤﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺷﻬﻘﺖ ﺑﻘﻮﺓ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪﺕ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻭﺍﻟﺬﻯ ﻛﺎﻥ ﻳﻬﻢ ﺑﺎﻟﻄﺮﻕ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﻭﺿﻌﺖ ﻳﺪﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﺭﻫﺎ ﻭﻗﺪ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﻔﺰﻉ ﻟﻬﺬﻩ ﺍﻟﻤﻔﺎﺟﺄﺓ .. ﻓﻘﺎﻝ ﺑﺨﻔﻮﺕ :
- ﻣﻌﻠﺶ ﺃﻧﺎ ﺁﺳﻒ ﺧﻀﻴﺘﻚ .. ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻟﺴﻪ ﻫﻀﺮﺏ ﺍﻟﺠﺮﺱ
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﺗﻨﻄﻖ ﺑﻜﻠﻤﺔ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺪﺍﺧﻞ .. ﻗﺎﻟﺖ ﻟـ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻀﻄﺮﺏ :
- ﺃﺧﻮﻛﻰ ﺑﺮﻩ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺍﻟﺬﻯ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻛﻮﻳﺴﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ؟
ﺍﺭﺗﺒﻜﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ
- ﺍﻳﻪ ﺑﺄﻩ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻥ ﻣﻀﺎﻳﻘﻚ ؟ .. ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﺁﺩﻡ " ﺍﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻛﻰ ؟
ﺃﻃﺮﻕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺃﻳﻮﺓ
- ﻗﺎﻟﻚ ﺍﻳﻪ ؟
ﻻﺣﺖ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻗﺎﻟﻰ ﺍﻧﻪ ﺍﺗﻐﻴﺮ ﻭﺗﺎﺏ ﻭﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﺑﻴﻘﺒﻞ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﻭﺍﻧﻪ ﻋﺎﻳﺰﻧﻰ ﺃﺳﻤﺤﻪ ﻋﻠﻰ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﻤﻠﻪ
ﺃﻃﺮﻕ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﺷﺎﺭﺩﺍً ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﻭﻗﻮﻟﺘﻴﻪ ﺍﻳﻪ ؟
ﻫﺰﺕ ﻛﺘﻔﻴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻗﻮﻟﺘﻪ ﻣﺶ ﻫﻘﺪﺭ ﺃﺳﺎﻣﺤﻪ
ﺗﻨﻬﺪ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﻀﻴﻖ :
- ﻫﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻩ .. ﺃﻧﺎ ﻻ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻭﻻ ﻳﻘﺮﺏ ﻣﻨﻚ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺘﻮﺗﺮ :
- ﻫﻮ ﺍﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺑﺈﺣﺘﺮﺍﻡ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻀﺎﻳﻘﻨﻴﺶ .. ﺃﻗﺼﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺘﺘﺨﺎﻧﻘﺶ ﻣﻌﺎﻩ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﺘﺄﻣﻼً ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﺶ ﻫﺘﺨﺎﻧﻖ ﻣﻌﺎﻩ .. ﺃﻧﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﻫﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻩ
ﺭﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻔﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺘﻀﺎﻳﻘﻴﺶ ﻧﻔﺴﻚ ﺍﻧﺘﻰ .. ﻣﺎﺷﻰ
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺻﻐﻴﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ .. ﺗﻨﺤﻨﺢ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﺑﺪﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺘﺮﺩﺩ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺔ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺑﺨﺠﻞ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺳﺄﻟﻚ ﻋﻦ ﺣﺎﺟﺔ ﻛﺪﺓ
ﻋﻘﺪﺕ ﺫﺭﺍﻋﻴﻬﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﺻﺪﺭﻫﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺳﺄﻝ
ﺃﺧﻔﺾ ﻣﻦ ﺻﻮﺗﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻭ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺻﺤﺎﺏ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﻥ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
" - ﺇﻳﻤﺎﻥ .. " ﺃﻳﻮﺓ ﻣﻦ 4 ﺳﻨﻴﻦ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً .. ﺑﺘﺴﺄﻝ ﻟﻴﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﻨﺒﺮﺓ ﺍﻟﺨﺎﻓﺘﻪ :
- ﻭﺭﺃﻳﻚ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻳﻪ ؟
ﺿﺎﻗﺖ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺠﻴﺐ ﺑﺤﻴﺮﺓ :
- ﺭﺃﻳﻰ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ ؟
- ﻳﻌﻨﻲ ﺭﺃﻳﻚ ﻓﻴﻬﺎ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ .. " ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺶ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎ ﻳﺒﻘﻰ ﺃﻛﺒﺪ ﻓﻰ ﺭﺃﻯ ﻣﺤﺪﺩ ﻣﻜﻮﻧﺎﻩ ﻋﻨﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺁﻩ .. ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻫﻰ ﺑﻨﺖ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﺃﻭﻯ ﻭﻃﻴﺒﺔ ﺃﻭﻯ ﻭﺣﻨﻴﻨﺔ ﺃﻭﻯ .. ﻭﺩﻣﻬﺎ ﺧﻔﻴﻒ .. ﻋﺎﻳﺰ ﺗﻌﺮﻑ ﺍﻳﻪ ﺗﺎﻧﻰ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻻ ﺧﻼﺹ ﻛﻔﺎﻳﺔ ﻛﺪﺓ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻟﻜﻦ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻴﺶ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺘﺴﺄﻝ ﻟﻴﻪ
ﺿﺤﻚ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﺘﺸﺘﻐﻠﻴﻨﻲ ﻳﺎ ﺑﻨﺖ ﺍﻧﺘﻰ .. ﻳﻼ ﻋﻠﻰ ﺷﻘﺘﻚ
ﺿﺤﻜﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﺁﻩ ﻣﺎﺷﻰ ﻣﺎ ﺃﻧﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺘﺎﻉ ﻣﺪﻋﻴﻪ ﻭﻓﻰ ﺍﻟﺒﺘﺎﻉ ﺍﻟﺘﺎﻧﻰ ﻣﻨﺴﻴﻪ
- ﻻ ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ ﻫﺘﺒﻘﻰ ﻣﺪﻋﻴﻪ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﻫﺘﻔﺖ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻛﺎﻷﻃﻔﺎﻝ :
- ﺑﺠﺪ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻳﻌﻨﻲ .........
ﻛﻤﻢ ﻓﻤﻬﺎ ﺑﻜﻔﻪ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺷﺸﺸﺸﺶ ﻣﺘﺨﻠﻴﻨﻴﺶ ﺃﻧﺪﻡ ﺍﻧﻰ ﻗﻮﻟﺘﻚ .. ﺍﺳﻜﺘﻰ ﺧﺎﻟﺺ ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﺍﺗﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﺑﺎﺑﺎﻫﺎ ﺍﻷﻭﻝ .. ﻣﻴﺼﺤﺶ ﻫﻰ ﺗﻌﺮﻑ ﻗﺒﻠﻬﻢ
ﻫﺘﻔﺖ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ :
- ﻃﻴﺐ ﺧﻼﺹ ﻣﺎﺷﻰ ﻣﺶ ﻫﻘﻮﻝ ﺣﺎﺟﺔ .. ﺑﺲ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺶ ﻫﻘﺪﺭ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻰ ﻛﺘﻴﺮ
ﺃﻃﻠﻖ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺿﺤﻜﺔ ﻋﺎﻟﻴﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻫﺘﻘﻮﻟﻮﻟﻰ ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺍﻟﺴﺘﺎﺕ ﻣﺒﺘﺘﺒﻠﺶ ﻓﻰ ﺑﻮﻗﻜﻮﺍ ﻓﻮﻟﻪ .. ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺍﻟﻤﺜﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﻘﻮﻝ ﻟﻮ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﻨﺸﺮﻯ ﺧﺒﺮ ﻗﻮﻟﻴﻪ ﻟﻮﺍﺣﺪﺓ ﺳﺖ ﻭﻗﻮﻟﻴﻠﻬﺎ ﺍﻧﻪ ﺳﺮ .. ﺗﻼﻗﻴﻪ ﺍﻧﺘﺸﺮ ﺯﻯ ﺍﻟﻨﺎﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﻬﺸﻴﻢ
ﺿﺮﺑﺘﻪ ﻓﻰ ﻛﺘﻔﻪ ﺑﻘﺒﻀﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺑﺲ ﺃﺣﺴﻦ ﻟﻤﺎ ﺗﻴﺠﻲ ﺗﺴﺄﻟﻨﻰ ﻋﻨﻚ ﺃﻃﻠﻊ ﻓﻴﻚ ﺍﻟﻘﻄﻂ ﺍﻟﻔﻄﺴﺎﻧﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺃﻫﻮﻥ ﻋﻠﻴﻜﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﺧﻼﺹ ﺃﻧﺎ ﻫﺴﻴﺒﻚ ﻟﻀﻤﻴﺮﻙ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﺍﻟﻔﺮﺣﺔ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻻ ﺗﺴﺘﻄﻴﻊ ﺍﺧﻔﺎﺋﻬﺎ :
- ﺑﺠﺪ ﺃﻧﺎ ﻓﺮﺣﻨﻪ ﺃﻭﻯ .. ﺭﺑﺎ ﻳﺘﻤﻤﻠﻚ ﺑﺨﻴﺮ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﺍﻧﺖ ﺗﺴﺘﺎﻫﻞ ﻛﻞ ﺧﻴﺮ .. ﻭ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺑﻨﺖ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﺃﻭﻯ ﻣﺶ ﻫﺘﻼﻗﻰ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻨﻬﺎ
ﺃﻭﻣﺄ ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻭﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﺴﺘﺨﻴﺮ ﺍﻷﻭﻝ ﻭﻧﺸﻮﻑ ﺭﺑﻨﺎ ﻫﻴﺨﺘﺎﺭﻟﻨﺎ ﺍﻳﻪ
**************************************
ﻋﺎﺩ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺸﺎﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻼً ﻷﻣﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﺒﻞ ﻳﺪﻳﺪﻫﺎ ﻭﺭﺃﺳﻬﺎ ﻓﻰ ﺳﻌﺎﺩﺓ :
- ﺑﺎﺭﻛﻴﻠﻰ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ .. ﺑﺮﻛﺔ ﺩﻋﺎﻛﻰ ﻟﻘﻴﺖ ﺷﻐﻞ ﺗﺎﻧﻰ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺃﻣﻪ ﻓﻰ ﺳﻌﺎﺩﺓ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺮﺯﻗﻚ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﻭﻳﻨﻮﻟﻚ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺑﺎﻟﻚ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻛﻠﻤﺖ ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻓﺆﺍﺩ " ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﻳﺔ ﺍﻟﻤﺎﺳﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻤﺒﻨﺎ .. ﻭﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻭﺍﻗﻒ ﺍﻧﻰ ﺃﺷﺘﻐﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﻭﻭﺍﻓﻖ ﻛﻤﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﺷﻐﻞ " ﺯﻳﺎﺩ "
ﺗﻼﺷﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﺃﻣﻪ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﻗﺮﻳﺔ ﺳﻴﺎﺣﻴﺔ ﺗﺎﻧﻰ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ .. ﺩﻩ ﺃﻧﺎ ﻣﺒﻘﺘﺶ ﺑﺤﺐ ﺃﻃﻠﻊ ﺑﺮﻩ ﺍﻟﺸﺎﻟﻴﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻨﺎﻇﺮ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺸﻮﻓﻬﺎ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻮ ﻳﺠﺬﺑﻬﺎ ﻣﻦ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ ﻟﻴﺠﻠﺴﻬﺎ ﺑﺠﻮﺍﺭﻩ :
- ﻻ ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺩﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﺎﻧﻴﺔ ﺧﺎﻟﺺ .. ﻣﺶ ﻫﺘﻼﻗﻰ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺘﻰ ﺑﺘﺸﻮﻓﻴﻬﺎ ﻫﻨﺎ .. ﺑﺠﺪ ﻗﺮﻳﺔ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﺟﺪﺍً ﻭﻣﺪﻳﺮﻫﺎ ﺭﺍﺟﻞ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺃﻭﻯ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺒﺚ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺁﻩ ﻃﺒﻌﺎً ﻣﻴﻦ ﻳﺸﻬﺪ ﻟﻤﺪﻳﺮ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻏﻴﺮﻙ
ﺍﺧﺘﻔﺖ ﺍﺑﺘﺎﻣﺔ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻇﻬﺮ ﺍﻟﺤﺰﻥ ﻋﻰ ﻣﻠﻤﺎﺣﻪ .. ﻧﻈﺮﺗﺎ ﻟﻴﻪ ﺃﻣﻪ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ
ﺗﻨﻬﺪ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺄﺳﻰ ﻭﻗﺎﻝ ﻭﻫﻮ ﻣﻄﺮﻗﺎً ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻗﺪ ﺷﺒﻚ ﺃﺻﺎﺑﻌﻪ ﻓﻰ ﺑﻌﻀﻬﺎ ﺑﺘﻮﺗﺮ :
- ﺍﺗﻜﻠﻤﺖ ﻣﻊ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﻭﺍﺣﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ
- ﻭﻗﺎﻟﺘﻠﻚ ﺍﻳﻪ ؟
ﻫﺰ ﺭﺃﻳﻪ ﺑﺄﺳﻰ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻗﺎﻟﺘﻠﻰ ﻣﺶ ﻣﻤﻜﻦ ﺃﺳﺎﻣﺤﻚ
ﺭﺑﺘﺖ ﺃﻣﻪ ﻋﻰ ﻇﻬﺮﻩ ﻭﻗﺪ ﻇﻬﺮ ﺍﻟﺤﺰﻥ ﻓﻰ ﻋﻨﻴﻬﺎ .. ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﻌﻠﺶ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﺑﺘﻴﺠﻲ ﺑﺎﻟﺴﺎﻫﻞ .. ﻻﺯﻡ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻳﺘﻌﺐ ﻭﻳﺸﻘﻰ ﻋﺸﺎﻥ ﻳﻮﺻﻞ ﻟﻠﻰ ﻫﻮ ﻋﺎﻳﺰﻩ
ﺃﻭﻣﺄ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﺻﺎﻣﺘﺎً .. ﻓﻘﺎﻟﺖ ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ ﺃﻧﺎ ﻫﺘﺼﺮﻑ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻫﺘﺘﺼﺮﻓﻰ ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ ؟
- ﻣﺶ ﺍﻧﺖ ﺑﺘﻘﻮﻝ ﺍﻧﻚ ﻫﺘﺸﺘﻐﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺑﺘﺎﻋﺘﻬﻢ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻛﻴﺪ ﻫﺘﻤﺸﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ﻭﻧﺮﻭﺡ ﻧﻌﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺍﻟﺘﺎﻧﻴﺔ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻛﻴﺪ ﻫﻨﺘﻘﺎﺑﻞ ﺃﻧﺎ ﻭﻫﻰ .. ﺃﻧﺎ ﺑﺄﻩ ﻫﻌﺪ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﻭﻫﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﻳﻤﻜﻦ ﺃﻋﺮﻑ ﺃﺣﻨﻦ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻋﻠﻴﻚ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻠﻬﻔﻪ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺑﺠﺪ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻜﺮﻣﻚ ﻳﺎﺭﺏ
ﺭﺑﺘﺖ ﻋﻠﻰ ﻇﻬﺮﻩ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﻣﺘﺸﻠﺶ ﻫﻢ ﺃﻧﺎ ﻫﺘﺼﺮﻑ
*************************************
ﻭﻗﻔﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻏﻴﺮ ﻣﻨﺘﺒﻬﻪ ﻟﺬﻟﻚ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﻘﻒ ﻋﻠﻰ ﺑﻌﺪ ﺧﻄﻮﺍﺕ ﻣﻨﻬﺎ ﻭﻳﻠﻘﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﻣﺘﻔﺤﺼﺔ ﻣﻦ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺃﺧﻤﺺ ﻗﺪﻣﻴﻬﺎ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻤﺴﻚ ﻓﻰ ﻳﺪﻫﺎ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﻷﻭﺭﻕ ﺗﺘﻔﺤﺼﻬﺎ ﺑﻌﻨﺎﻳﺔ .. ﺑﺪﺃ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﻓﻰ ﺍﻹﻗﺘﺮﺍﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﻫﻮ ﺍﻷﺗﻮﺑﻴﺲ ﺑﻴﻌﺪﻯ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ؟
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺒﺮﻭﺩ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺧﻔﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺑﻴﻨﻤﺎ ﻳﻘﺘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﺃﻛﺜﺮ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﺣﻠﻮﺓ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﻛﺪﺓ ﻭﻻ ﺑﺎﻟﻨﻬﺎﺭ ﺑﺲ ؟
ﻓﺠﺄﺓ ﺍﺳﺘﻤﻌﺎ ﺻﻮﺗﺎً ﻣﻦ ﺧﻠﻔﻬﻤﺎ ﻳﺼﻴﺢ :
- ﻟﻢ ﻧﻔﺴﻚ ﻳﻠﻪ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﻛﻼﻫﻤﺎ .. ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪﺕ " ﻋﻠﻰ " ﻗﺎﺩﻣﺎً ﺧﻠﻔﻬﺎ ﻳﺮﻣﻖ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﻏﺎﺿﺒﺔ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﺑﺒﺮﻭﺩ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺣﺪ ﻛﻠﻤﻚ ﻳﺎ ﻛﺎﺑﺘﻦ
ﺃﺷﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﻠﻰ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺗﻔﻀﻞ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ
ﻋﻘﺪ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﺫﺭﺍﻋﻴﻪ ﺃﻣﺎﻡ ﺻﺪﺭﻩ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ ﺑﻌﻨﺎﺩ :
- ﻭﻟﻮ ﻣﺘﻔﻀﻠﺘﺶ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ ﺩﺓ ﻧﺎﺋﺐ ﻣﺪﻳﺮ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻮ ﻣﺘﺤﺮﻛﺘﺶ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ﺑﻨﻔﺴﻚ ﻫﻴﺠﻴﺐ ﺍﻟﺴﻴﻜﻴﻮﺭﻳﺘﻲ ﻳﺤﺮﻛﻮﻙ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﺍﻟﻴﻬﻤﺎ ﺷﺰﺭﺍً ﺛﻢ ﻏﺎﺩﺭ ﺑﺼﻤﺖ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﻋﻠﻰ " ﻣﺒﺘﺴﻤﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻣﺘﺸﻜﺮﺓ ﺃﻭﻯ
ﻟﻢ ﻳﺠﻴﺒﻬﺎ .. ﺑﻞ ﺭﻣﻘﻬﺎ ﺑﻨﻈﺮﺓ ﻏﺎﺿﺒﺔ ﺛﻢ ﺍﻟﺘﻔﺖ ﻟﻴﻐﺎﺩﺭ .. ﺍﺧﺘﻔﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺛﻢ ﺳﺎﺭﺕ ﺧﻠﻔﻪ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟ ﺑﺘﺒﺼﻠﻰ ﻛﺪﻩ ﻟﻴﻪ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻝ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ :
- ﻣﻔﻴﺶ
ﻋﺎﺩ ﻳﻜﻤﻞ ﺳﻴﺮﺓ ﻓﺄﻭﻗﻔﺘﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﺑﻘﻮﻟﻬﺎ :
- ﻃﺒﻌﺎً ﻫﺘﻘﻮﻟﻰ ﺍﻥ ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻏﻠﻄﺎﻧﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﻻﺑﺴﻪ ﺿﻴﻖ ﻭﺣﺎﻃﻪ ﻣﻴﻚ ﺁﺏ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﻃﺎﻟﻤﺎ ﺍﻧﺘﻰ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﻛﺪﻩ .. ﻳﺒﻘﻰ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺎﺟﻪ ﺗﺴﻤﻌﻰ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻣﻨﻰ .. ﺩﻩ ﻏﻴﺮ ﺍﻥ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ ﻣﻴﺨﺼﻨﻴﺶ ﺍﻧﺘﻰ ﺣﺮﻩ ﻓﻰ ﻟﺒﺴﻚ
ﺑﻠﻌﺖ ﺭﻳﻘﻬﺎ ﺑﺼﻌﻮﺑﺔ ﻭ ﻋﻘﺪﺕ ﺟﺒﻴﻨﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺘﻮﺗﺮ :
- ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ ﺃﻯ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺑﺘﺘﻌﺎﻛﺲ ﺳﻮﺍﺀ ﻻﺑﺴﻪ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺃﻭ ﻷ .. ﻛﺪﻩ ﻛﺪﻩ ﺑﺘﺘﻌﺎﻛﺲ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﻭﻗﺎﻝ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺁﻩ ﺑﺲ ﻓﻰ ﻓﺮﻕ ﺑﻴﻦ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺑﺘﺘﻌﺎﻛﺲ .. ﻭﺍﺣﺪ ﺑﻴﺮﻣﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻛﻠﻤﺔ ﻭﻫﻮ ﻣﻌﺪﻯ ﻣﻦ ﺟﻤﺒﻬﺎ .. ﻭﺑﻴﻦ ﺍﻧﻪ ﻳﺘﺠﺮﺃ ﻭﻳﻘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﺑﺎﻟﺸﻜﻞ ﺩﻩ ﻭﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﺃﻛﻨﻪ ﻭﺍﺛﻖ ﻣﻦ ﺍﻧﻬﺎ ﻫﺘﺴﺘﺠﻴﺐ ﻟﻜﻼﻣﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻗﺼﺪﻙ ﺍﻳﻪ ﺑﺄﺳﺘﺠﻴﺐ ﻟﻜﻼﻣﻪ .. ﺃﻧﺎ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻫﺴﺘﺠﻴﺐ ﻟﻜﻼﻣﻪ ﻃﺒﻌﺎً ﻭﻟﻮ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺍﻧﺖ ﺟﻴﺖ ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻫﺰﺃﺗﻪ ﺑﻨﻔﺴﻰ
ﻗﺎﻝ ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﺤﺰﻡ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﺶ ﺍﻧﻚ ﻛﻨﺘﻰ ﻫﺘﺴﺘﺠﻴﺒﻰ ﺃﻧﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﻫﻮ ﻛﺎﻥ ﻭﺍﺛﻖ ﺍﻧﻚ ﻫﺘﺴﺘﺠﻴﺒﻰ ﻻﻥ ﻟﺒﺴﻚ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻟﻴﻜﻲ .. ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺘﻠﺒﺲ ﺿﻴﻖ ﻭﻫﻰ ﻣﺎﺷﻴﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ ﺃﻛﻴﺪ ﺑﺘﻌﻤﻞ ﻛﺪﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻠﻔﺖ ﺍﻻﻧﺘﺒﺎﻩ ﻟﻴﻬﺎ .. ﻣﺎ ﻫﻰ ﻟﻮ ﺑﺘﻌﻤﻞ ﻛﺪﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻋﻨﺪﻫﺎ ﺑﻴﺘﻬﺎ ﺗﻠﺒﺲ ﻓﻴﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻰ ﻋﺎﻳﺰﺍﻩ
ﺻﻤﺘﺖ ﻭﻗﺪ ﻋﻘﺪﺕ ﺣﺎﺟﺒﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻓﺄﻛﻤﻞ " ﻋﻠﻰ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﺃﻇﻦ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﺎﻩ ﻛﻮﻳﺲ ﺍﻭﻯ .. ﻭﺃﻇﻦ ﺍﻧﻪ ﺍﺗﻘﺎﻟﻚ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ ﻻﻥ ﺻﺤﺎﺑﻚ ﻛﻠﻬﻢ ﻣـــ .......
ﻗﻄﻊ ﻛﻠﻤﺘﻪ .. ﻓﻘﺎﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺮﺗﺠﻒ :
- ﻛﻤﻞ .. ﺻﺤﺎﺑﻚ ﻛﻠﻬﻢ ﻣﺤﺘﺮﻣﻴﻦ ﻣﺶ ﻛﺪﺓ ؟ .. ﻛﻨﺖ ﻫﺘﻘﻮﻝ ﻛﺪﻩ ﻣﺶ ﻛﺪﻩ ؟
ﺻﻤﺖ " ﻋﻠﻰ " ﻭﻫﻮ ﻳﻌﺾ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻪ ﻛﺄﻧﻤﺎ ﻧﺪﻡ ﻋﻠﻰ ﻛﻠﻤﺘﻪ .. ﻟﻤﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎﻩ ﺑﺎﻟﺪﻣﻮﻉ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﻛﻤﻦ ﺃﻭﺷﻚ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ :
- ﻣﺶ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﻧﻰ ﺑﻠﺒﺲ ﻛﺪﻩ ﺍﻧﻰ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ
ﻏﺎﺩﺭﺕ ﻣﺴﺮﻋﺔ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﻳﺮﻯ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻌﺒﺮﻩ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺴﺎﻗﻄﺖ ﻓﻮﻕ ﻭﺟﻨﺘﻬﺎ .. ﻭﻗﻒ " ﻋﻠﻰ " ﻣﻜﺎﻧﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﺰﻓﺮ ﺑﻀﻴﻖ ﺷﺪﻳﺪ !
*************************************
ﺻﻌﺪﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﺪﺭﺝ ﺍﻟﻰ ﺷﻘﺔ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻓﻮﺟﺌﺖ ﺑـ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻓﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻳﻨﺰﻝ ﺍﻟﺴﻠﻢ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ ﻓﺄﺧﻔﻀﺖ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻭﻭﻗﻔﺖ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﺣﺘﻰ ﻳﻨﺰﻝ .. ﻟﻜﻨﻪ ﺗﻮﻗﻒ ﻭﺃﺷﺎﺭ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺗﻔﻀﻠﻰ
ﺍﺭﺗﺒﻜﺖ ﺑﺸﺪﺓ ﻭﺃﻛﻤﻠﺖ ﺻﻌﻮﺩﻫﺎ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺄﻧﻪ ﻳﻨﻈﺮ ﺗﺠﺎﻫﻬﺎ .. ﺣﺎﻧﺖ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻟﺘﻔﺎﺗﻪ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻟﺘﺘﺄﻛﺪ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ ﻣﻦ ﺃﻧﻪ ﻳﺮﻛﺰ ﺃﻧﻈﺎﺭﻩ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﺍﺳﺘﻐﺮﺑﺖ ﺫﻟﻚ ﺑﺸﺪﺓ ﻭﺍﺷﺎﺣﺖ ﺑﻮﺟﻬﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ .. ﻧﺰﻝ ﺍﻟﺪﺭﺝ ﻭﻫﻰ ﺗﺼﻌﺪ ﻣﺴﺮﻋﺔ ﻣﻨﺪﻫﺸﺔ ﻛﻴﻒ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻫﻜﺬﺍ .. ﻫﺬﻩ ﻫﻰ ﺍﻟﻤﺮﺓ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺮﺍﻩ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﻐﺾ ﺑﺼﺮﻩ .. ! ﻓﺘﺤﺖ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺟﺬﺑﺘﻬﺎ ﻣﻦ ﻳﺪﻫﺎ ﻭ ....... ﺃﻃﻠﻘﺖ ﺯﻏﺮﻭﺗﻪ ﺧﺎﻓﺘﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﺟﺬﺑﺘﻬﺎ ﺃﻣﻬﺎ ﻣﻦ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ ﺗﺒﺘﻌﺪ ﻋﻦ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺍﺭﻗﺼﻰ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ .. " ﺍﻓﺮﺣﻰ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ .. " ﺯﻏﺮﻃﻰ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻗﺪ ﺍﺗﺴﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﺩﻫﺸﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﻻ ﺗﺴﺘﻄﻴﻊ ﺗﻤﺎﻟﻚ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺮﺣﺔ :
- ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻃﻠﺐ ﺍﻳﺪﻙ ﻣﻦ ﺃﺑﻮﻛﻰ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻓﻐﺮﺕ ﻓﺎﻫﺎ ﻓﻰ ﺩﻫﺸﺔ ﻭﺗﻌﺎﻟﺖ ﺧﻔﻘﺎﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺍﻳﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺃﻣﻬﺎ ﺑﺤﻤﺎﺱ ﻣﻤﺰﻭﺝ ﺑﺎﻟﻔﺮﺡ :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺑﻘﻮﻟﻚ .. ﻣﺶ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ .. ﺍﻟﻤﺤﺸﻰ ﻭﺍﻟﺒﻂ ﺟﺒﻮﻩ ﻋﻠﻰ ﻣﻼ ﻭﺷﻪ .. ﺍﺑﻘﻰ ﺍﺳﻤﻌﻰ ﻛﻼﻡ ﺃﻣﻚ ﺑﻌﺪ ﻛﺪﻩ
ﺻﺎﺣﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ :"
- ﻣﺤﺸﻰ ﻭﺑﻂ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ .. ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﻛﻠﻤﺔ ﻋﺪﻟﻪ .. ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﺍﻧﻪ ﻣﻌﺠﺐ ﺑﻴﻜﻲ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ .. " ﻣﺶ ﻣﺤﺸﻰ ﻭﺑﻂ
ﺍﺧﺘﻔﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺃﻣﻬﺎ ﺑﺸﻚ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﺎﻣﺎ ﺃﻭﻋﻰ ﺗﻜﻮﻧﻰ ﺑﺘﻀﺤﻜﻰ ﻋﻠﻴﺎ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺃﺭﻭﺡ ﻓﻴﻬﺎ .. ﻣﺎﻣﺎ ﻣﻔﻴﻨﺎﺵ ﻫﺰﺍﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﺎﺟﺎﺕ ﺩﻯ
ﺃﻃﻠﻘﺖ ﺃﻣﻬﺎ ﺿﺤﻜﺔ ﻋﺎﻟﻴﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻳﺎ ﺑﺖ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺣﺼﻞ .. ﺣﺘﻰ ﺍﺳﺄﻟﻰ ﺃﺑﻮﻛﻰ ﺃﻫﻮ ﺁﻋﺪ ﺟﻮﻩ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻠﻜﻮﻧﻪ
ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﺧﺮﺝ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻭﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺮﺯﺍﻧﻪ :
- ﻣﺒﻮﺭﻙ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺠﺪﻉ ﺷﻜﻠﻪ ﻃﻴﺐ ﻭﺍﺑﻦ ﺣﻼﻝ .. ﺟﻬﺰﻯ ﻧﻔﺴﻚ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﻫﻴﻴﺠﻰ ﻳﻌﺪ ﻣﻌﺎﻛﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻗﻠﺒﻬﺎ ﻳﻘﻔﺰ ﻓﻰ ﻓﺮﺡ :
- ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ
ﻗﺎﻟﺖ ﺃﻣﻬﺎ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻳﺎ ﺑﺖ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺘﻜﻠﻤﻮﺍ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﺃﺑﻮﻛﻰ ﻓﻰ ﺗﻔﺎﺻﻴﻞ ﺍﻟﺠﻮﺍﺯﺓ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻣﺸﺎﻋﺮ ﻛﺜﻴﺮﺓ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ .. ﻓﺮﺡ .. ﺳﻌﺎﺩﺓ .. ﺗﻔﺎﺋﻞ .. ﺭﺍﺣﺔ .. ﺧﻮﻑ .. ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ... ﺣــﺐ !
**************************************
- ﻣﺎ ﺗﺰﻭﻗﻴﻨﻲ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ ﺃﻭﺍﻡ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ .. ﺩﻩ ﻋﺮﻳﺴﻲ ﻫﻴﺠﻲ ﻳﻌﺪ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺘﻠﻚ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻠﻒ ﺣﺠﺎﺏ " ﺇﻳﻤﺎﻥ .. " ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻤﺮﺡ ﻃﻔﻮﻟﻰ :
- ﻳﻼ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻟﺤﻖ ﺃﻃﻠﻊ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ ﻳﻴﺠﻲ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻃﻴﺐ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺧﻠﺼﺖ ﺃﻫﻮ
ﺍﻧﺘﻬﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻘﺎﻣﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻧﻔﺴﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺮﺁﺓ .. ﺗﺄﻣﻠﺘﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﺗﻰ ﺧﺴﻴﺘﻰ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻠﻬﻔﺔ :
- ﺑﺠﺪ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
- ﺃﻳﻮﺓ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺧﺴﻴﺘﻰ .. ﺍﻧﺘﻰ ﺑﻤﺘﻮﺯﻧﻴﺶ ﻧﻔﺴﻚ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ
- ﻻ ﺑﺨﺎﻑ ﺃﻭﺯﻥ ﻧﻔﺴﻰ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﻴﺠﻠﻴﺶ ﺍﺣﺒﺎﻁ ﻣﻊ ﺍﻧﻰ ﻣﺎﺷﻴﺔ ﻋﻠﻰ ﺩﺍﻳﺖ ﻭﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻳﺎﺿﺔ ﻣﺒﻔﻮﺗﺶ ﻳﻮﻡ
ﺗﺄﻣﻠﺖ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺮﺁﺓ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺍﻧﻪ ﺟﻪ ﺑﻔﺎﻳﺪﻩ ﻟﻮ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺧﺴﻴﺖ ﻛﺎﻥ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﺤﺒﻄﺔ .. ﻣﺎﻣﺎ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﻓﻀﻠﺖ ﺗﺼﺮ ﻋﻴﻼ ﺁﻛﻞ ﻣﺤﺸﻰ ﻭﺑﻂ ﺑﺲ ﻗﻮﻟﺖ ﺃﺑﺪﺍً .. ﻣﺶ ﺍﻟﻯﻞ ﻋﻤﺎﻟﻪ ﺃﻋﻤﻠﻪ ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺔ ﻣﺎ ﺟﻴﺖ ﺗﻴﺠﻲ ﻣﺎﻣﺎ ﺗﻀﻴﻌﻬﻮﻟﻰ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ
ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻫﻄﻠﻊ ﺃﺳﺎﻋﺪ ﻣﺎﻣﺎ .. ﻭﺍﻧﺘﻮﺍ ﻣﺘﺘﺄﺧﺮﻭﺵ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﻮﺩﻋﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ :
- ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ ﻫﻠﺒﺲ ﺃﻧﺎ ﻭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻧﻄﻠﻌﻠﻜﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ
ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ .. ﻭﺟﺪﺕ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺟﺎﻟﺴﻪ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻈﻼﻡ .. ﺃﺿﺎﺀﺕ ﺍﻟﻨﻮﺭ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ :
- ﺳﺒﻴﻪ ﻣﻘﻔﻮﻝ
ﺃﻃﻔﺄﺗﻪ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻋﺪﺓ ﻓﻰ ﺍﻟﻀﻠﻤﺔ ﻟﻴﻪ
ﺗﻤﺘﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻮﻫﻦ :
- ﻋﺎﺩﻯ
ﺟﻠﺴﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺠﻮﺍﺭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺮﺍﺵ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺄﻣﻠﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻋﺎﺩﻯ .. ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " .. ﺍﻧﺘﻰ ﻛﻨﺘﻰ ﺑﺘﻌﻴﻄﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻣﻤﺎﻟﻴﺶ .. " ﺁﻳﺎﺕ " ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﺳﺒﻴﻨﻰ ﻟﻮﺣﺪﻯ
- ﻣﺶ ﻫﺘﻄﻠﻌﻰ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻟـ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
- ﻻ ﻣﺶ ﻃﺎﻟﻌﺔ .. ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﺳﺒﻴﻨﻰ ﻟﻮﺣﺪﻯ
- ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻀﺎﻳﻘﻚ
ﻗﻔﺰﺕ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻋﻠﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﻣﻔﻴﺶ .. ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻋﺪ ﻟﻮﺣﺪﻯ .. ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﻧﻬﻀﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺮﻣﻘﻬﺎ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﺣﺰﻳﻨﻪ ﻗﻠﻘﺔ .. ﻋﺎﺩﺕ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺍﻟﻰ ﺷﺮﻭﺩﻫﺎ ﻭﻭﺟﻮﻣﻬﺎ !
*************************************
ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺐ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻘﻮﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﺴﻤﻊ ﺟﺮﺱ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺛﻢ ﺗﺮﺣﻴﺐ ﺃﺑﻮﻳﻬﺎ ﻭﺃﺧﻴﻬﺎ ﺑـ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﻭﻗﻔﺖ ﺗﺮﺩﺩ ﺑﻌﺾ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﺍﻟﻘﺮﺁﻧﻴﺔ ﻋﻠﻬﺎ ﺗﻬﺪﺉ ﻣﻦ ﺭﻭﻋﻬﺎ .. ﻟﻜﻦ ﻫﻴﻬﺎﺕ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻘﺮﺃ ﺑﻼ ﺗﺮﻛﻴﺰ .. ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺄﻣﻠﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎ ﻋﻴﻨﻲ .. ﻭﺷﻚ ﺃﺻﻔﺮ ﺯﻯ ﺍﻟﻠﻤﻮﻧﻪ .. ﻛﻞ ﺩﻩ ﻣﻦ ﺃﺧﻮﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ "
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﺳﻜﺘﻰ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﺗﻠﻢ ﻋﻠﻰ ﺃﻋﺼﺎﺑﻰ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﻫﺘﺨﺮﺟﻰ ﺗﻌﺪﻯ ﻣﻌﺎﻩ ﺍﺯﺍﻯ
ﺍﺣﻤﺮ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﺑﺸﺪﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﺍﻧﺎ ﻣﺶ ﻫﻘﺪﺭ ﺃﺧﺮﺝ .. ﺑﺠﺪ ﻣﺶ ﻫﻘﺪﺭ .. ﺍﻃﻠﻌﻰ ﻗﻮﻟﻴﻠﻪ ﻳﻔﻮﺕ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻳﻮﻡ ﺗﺎﻧﻰ
ﺃﻃﻠﻘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺿﺤﻜﺔ ﻋﺎﻟﻴﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺣﻠﻮﺓ ﻓﻮﺕ ﻋﻴﻠﻨﺎ ﻳﻮﻡ ﺗﺎﻧﻰ ﺩﻯ
ﺗﻈﺎﻫﺮﺕ ﺑﺎﻟﺨﺮﻭﺝ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺧﻼﺹ ﻣﻦ ﻋﻨﻴﺎ ﻫﺮﻭﺡ ﺃﻗﻮﻟﻬﺎ ﻛﺪﻩ
ﺟﺬﺑﺘﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻣﻦ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻬﺘﻒ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺎ ﺑﺘﺼﺪﻗﻰ .. ﻛﻨﻰ ﻫﻨﺎ .. ﺧﻠﻴﻨﻲ ﺍﻋﺮﻑ ﺃﺳﻤﻊ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﺤﺼﻞ ﺑﺮﻩ
ﺑﻌﺪ ﺩﻗﺎﺋﻖ ﺩﺧﻠﺖ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﻳﻼ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " .. ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻗﺪﻣﻰ ﺍﻟﻌﺼﻴﺮ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻌﺪﻭﺍ ﺗﺘﻜﻠﻤﻮﺍ ﻣﻊ ﺑﻌﻀﻴﻜﻮﺍ .. ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻣﺴﺘﻨﻰ ﺑﺮﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻗﺪ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻭﺷﻚ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ :
- ﻷ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ .. ﻣﺶ ﻫﻘﺪﺭ ﺍﺧﺮﺝ .. ﻫﻮ ﻻﺯﻡ ﻳﻌﻨﻲ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻳﺎ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺃﻣﻬﺎ ﻭﻗﺪ ﺍﺗﺴﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻳﻼ ﻳﺎ ﺑﺖ ﺑﻼﺵ ﺩﻟﻊ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻣﺴﺘﻨﻰ ﺑﺮﻩ
ﺛﻢ ﺗﺄﻣﻠﺘﻬﺎ ﻫﺎﺗﻔﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﺩﻩ ﻳﺎ ﻣﻨﻴﻠﺔ .. ﻣﺎ ﺗﺤﻄﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﻠﻰ ﺧﻠﻘﺘﻚ ﺩﻯ .. ﺍﺳﺘﻨﻰ ﺃﻣﺎ ﺃﺟﺒﻠﻚ ﻗﻠﻢ ﺍﻟﻜﺤﻞ ﻭﺻﺒﺎﻉ ﺍﻟﺮﻭﺝ ﺑﺘﺎﻋﻰ
ﺃﻭﻗﻔﺘﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻣﺶ ﻫﺤﻂ ﺣﺎﺟﺔ ﺭﻳﺤﻲ ﻧﻔﺴﻚ
ﺷﻬﻘﺖ ﺃﻣﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻐﻴﻈﻚ :
- ﻳﺎ ﺑﺖ ﺍﺳﻤﻌﻰ ﻛﻼﻣﻰ ﻳﺎ ﺑﺖ .. ﺣﻄﻰ ﺍﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﻠﻰ ﺧﻠﻘﺘﻚ ﺗﺪﻳﻜﻲ ﻣﻨﻈﺮ
- ﻗﻮﻟﺘﻚ ﻻ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ
ﺗﺪﺧﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﻫﻰ ﻛﺪﻩ ﺯﻯ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺎﺟﺔ ﺣﺎﺟﺔ .. ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻬﺎ ﻣﺒﺘﺤﻄﺶ ﻣﻴﻚ ﺁﺏ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﻐﺎﺩﺭ :
- ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺣﺮﻳﻦ .. ﺑﻨﺎﺕ ﻓﻘﺮ ﺻﺤﻴﺢ . ﻳﻼ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻧﺠﺰﻯ
ﻭﻗﻔﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺄﻥ ﻗﺪﻣﻴﻬﺎ ﺗﺼﻄﻜﺎﻥ ﺑﺒﻌﻀﻬﻤﺎ ﺍﻟﺒﻌﺾ .. ﻇﻠﺖ ﺗﺮﺩﺩ ﺑﻌﺾ ﺍﻷﺫﻛﺎﺭ .. ﻭﻫﻰ ﺗﺄﺧﺬ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﺍﻟﺼﻨﻴﺔ .. ﺍﻫﺘﺰﺕ ﺍﻷﻛﻮﺍﺏ ﻣﻦ ﺭﻋﺸﺔ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻭﺍﺿﻄﺮﺍﺑﻬﺎ ﻓﺎﻋﻄﺘﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﻘﻮﻟﻚ ﺍﻳﻪ ﺷﻴﻠﻴﻬﺎ ﺍﻧﺘﻰ .. ﺍﻧﺎ ﻟﻮ ﺧﺪﺗﻬﺎ ﻭﺩﺧﻠﺖ ﺑﻴﻬﺎ ﻫﺘﺪﻟﻖ ﻣﻨﻰ ﻭﻫﻴﺒﻘﻰ ﺷﻜﻠﻰ ﺯﺑﺎﻟﺔ
ﻗﺎﻟﺖ ﺃﻣﻬﺎ ﺑﺘﺒﺮﻡ :
- ﺁﻩ ﻳﺎﻧﻰ .. ﻃﻴﺐ ﺍﺩﺧﻠﻰ .. ﺧﻠﺼﻴﻨﺎ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻣﺴﺘﻨﻰ
ﻛﺎﺩﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺃﻥ ﺗﺒﻜﻰ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻃﻴﺐ ﻧﺎﺟﻠﻬﺎ ﻟﻴﻮﻡ ﺗﺎﻧﻰ
ﺍﺗﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎ ﺃﻣﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺰﻡ ﻭﻫﻰ ﺗﻀﻐﻂ ﻋﻠﻰ ﺃﺳﻨﺎﻧﻬﺎ :
" - ﺇﻳﻤﺎﻥ .. " ﺍﺗﻨﻴﻠﻰ ﺍﺩﺧﻠﻰ ﻣﺘﻔﻘﻌﻴﺶ ﻣﺮﺍﺭﺗﻰ
ﺩﺧﻠﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻣﻄﺮﻗﺔ ﺍﻟﺮﺃﺱ ﻭﻗﺪ ﺗﺤﻮﻟﺖ ﺑﺸﺮﺓ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﺍﻟﺒﻴﻀﺎﺀ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻠﻮﻥ ﺍﻷﺣﻤﺮ .. ﻧﺴﻴﺖ ﺃﻥ ﺗﻠﻘﻰ ﺍﻟﺴﻼﻡ .. ﺟﻠﺴﺖ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻋﻠﻰ ﺃﻭﻝ ﻣﻘﻌﺪ ﻭﺟﺪﺗﻪ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ .. ﻻ ﺗﺪﺭﻯ ﺣﺘﻰ ﺃﻳﻦ ﻳﺠﻠﺲ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﺳﻤﻌﺖ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻣﻨﻮﺭ ﻳﺎ ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻛﺮﻳﻢ "
ﺃﺗﺎﻫﺎ ﺍﻟﺼﻮﺕ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺍﻟﻤﺠﺎﻭﺭ ﻟﻬﺎ :
- ﺩﻩ ﻧﻮﺭﻙ ﻳﺎ ﻋﻤﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻬﺎ : ﻳﺎ ﺩﻯ ﺍﻟﺨﻴﺒﺔ .. ﻫﻮ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﺁﻋﺪ ﺟﻤﺒﻲ .. ﻫﺘﻔﺘﻜﺮ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺍﻧﻰ ﻣﺎ ﺻﺪﻗﺖ ﻭﺭﻭﺣﺖ ﺃﻋﺪﻩ ﺟﻤﺒﻚ !
ﻭﺩﺕ ﻟﻮ ﻧﻬﻀﺖ ﻣﻦ ﻣﻘﻌﺪﻫﺎ ﻭﺗﺨﻴﺮ ﻣﻘﻌﺪ ﺁﺧﺮ ﺑﻌﻴﺪ ﻋﻨﻪ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻟﻢ ﺗﺠﺪ ﻓﻰ ﻗﺪﻣﻴﻬﺎ ﺍﻟﻘﺪﺭﺓ ﻋﻠﻰ ﺣﻤﻠﻬﺎ .. ﻛﺎﺩ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺃﻥ ﻳﺘﻮﻗﻒ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺁﻧﺴﺔ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﻛﺎﻥ ﻫﺬﺍ ﻫﻮ ﺃﻭﻝ ﺣﻮﺍﺭ ﻣﺒﺎﺷﺮ ﻳﺠﺮﻳﻪ ﻣﻌﻬﺎ ﻣﻨﺬ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻬﻤﺎ ﺍﻷﻭﻝ ﻭﺍﻟﺬﻯ ﺍﻧﺘﻬﻰ ﺑﺨﺮﻭﺟﻬﺎ ﻣﻦ ﺍﻹﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﻐﻀﺐ .. ﺗﻮﺗﺮﺕ ﻟﻠﻐﺎﻳﺔ ﻓﻠﻢ ﺗﺴﺘﻄﻴﻊ ﺍﻟﺮﺩ .. ﺣﺎﻭﻝ ﻛﺜﻴﺮﺍً ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﻣﻌﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺷﻌﺮﺕ ﻛﻤﺎ ﻟﻮ ﺃﻥ ﻟﺴﺎﻧﻬﺎ ﻗﺪ ﻗُﻄﻊ ﻣﻦ ﻓﻤﻬﺎ .. ﻟﻢ ﺗﺠﺪ ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺍﻟﺠﺮﺃﺓ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻹﻃﻼﻕ .. ﻛﺎﻥ ﺃﺧﻴﻬﺎ ﻭﺃﺑﻴﻬﺎ ﻳﺠﻴﺒﺎﻥ ﺑﺎﻟﻨﻴﺎﺑﺔ ﻋﻨﻬﺎ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﻣﺎ ﻫﻰ ﺍﻻ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻭﺳﺘﻔﻘﺪ ﻭﻋﻴﻬﺎ .. ﺟﻠﺴﺖ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺠﻠﺴﺔ ﻣﺮﺍﺕ ﻋﺪﻳﺪﺓ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ .. ﻟﻜﻦ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻤﺮﺓ ﺍﻷﻣﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ .. ﻷﻥ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﺮﺓ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻳﺨﻔﻖ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺍﻟﺠﺎﻟﺲ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ .. ﺍﻧﺘﻬﺖ ﺍﻟﺰﻳﺎﺭﺓ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻷﺧﻴﻬﺎ ﻭﺃﺑﻴﻬﺎ :
- ﻫﻨﺘﻈﺮ ﺍﻟﺮﺩ ﻭﻭﻝ ﻓﻰ ﻗﺒﻮﻝ .. ﻳﺒﻘﻰ ﺃﻓﻀﻞ ﻛﺘﺐ ﻛﺘﺎﺏ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﻷﻥ ﺍﻟﺨﻄﻮﺑﺔ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﺔ ﻟﻨﺎ ﻣﺶ ﻫﻴﺒﻘﻰ ﻟﻴﻬﺎ ﻟﺰﻣﺔ
ﻋﺎﺩﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺃﻧﻬﺎ ﻓﻰ ﺣﻠﻢ ﺗﺨﺸﻰ ﺍﻻﺳﺘﻴﻘﺎﻅ ﻣﻨﻪ .. ﺣﻠﻢ ﺧﺎﻓﺖ ﺃﻥ ﺗﻐﻤﺾ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺣﺘﻰ ﻻ ﺗﻔﻘﺪ ﻟﺤﻈﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﻌﻮﺭ ﺑﻪ
*************************************
ﺗﻠﻘﻰ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺧﺒﺮ ﺍﻧﻀﻤﺎﻡ " ﺁﺩﻡ " ﻭ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺑﻤﺰﻳﺞ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﻠﻖ ﻭﺍﻟﻀﻴﻖ .. ﻗﺎﻝ " ﻓﺆﺍﺩ " ﻋﺒﺮ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ :
- ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻟﻤﺸﺎﻛﻞ ﺍﻟﻰ ﺣﺼﻠﺖ ﺑﺲ ﻓﻌﻼ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻋﻨﺪﻩ ﺧﺒﺮﻩ ﻛﺒﻴﺮﻩ ﺧﻮ ﻭﺻﺎﺣﺒﻪ ﻭﻫﻴﺒﻘﻮﺍ ﺃﻛﻴﺪ ﻣﻜﺴﺐ ﻟﻠﻘﺮﻳﺔ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺷﺎﺭﺩﺍً :
- ﻣﻊ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻓﻰ ﻛﺪﻩ .. ﺑﺲ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﻭﺍﻟﻠﻰ ﺍﺗﻨﺸﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﺮﺍﻳﺪ
- ﻻ ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﺃﺻﻼً ﺍﻷﺧﺒﺎﺭ ﺩﻯ ﺑﺘﺘﻨﺴﻰ ﻭﻣﺤﺪﺵ ﺑﻴﻔﺘﻜﺮﻫﺎ ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻫﻤﺎ ﻻ ﻣﻤﺜﻠﻴﻦ ﻭﻻ ﻧﺎﺱ ﻣﺸﻬﻮﺭﺓ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﻮﺣﺪ ﻳﻔﺘﻜﺮ ﺧﺒﺮ ﺯﻯ ﺩﻩ ﻋﻨﻬﻢ .. ﺩﻩ ﻏﻴﺮ ﺍﻟﻘﻀﻴﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺖ ﺭﺍﻓﻌﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺠﺮﻳﺪﺓ ﻭﺍﻟﻠﻰ ﺃﻛﻴﺪ ﺑﺘﺜﺒﺖ ﺍﻥ ﺍﻟﺨﺒﺮ ﺩﻩ ﻛﺬﺏ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﻀﻴﻖ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ .. ﺑﺮﺩﻩ ﻣﺶ ﻣﺮﺗﺎﺡ ﻟﺸﻐﻠﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﻳﻌﻨﻰ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻪ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﺘﺸﻐﻞ ﻓﻰ ﺟﻮﻟﺪﻥ ﺑﻴﺘﺶ ﻭﺍﻧﺖ ﻋﺎﺭﻑ ﺟﻮﻟﺪﻥ ﺑﻴﺘﺶ ﻋﺎﻣﻠﻪ ﺍﺯﺍﻯ .. ﻫﻮ ﻟﻮ ﻣﺘﻮﻗﻊ ﺍﻧﻪ ﻫﻴﻌﻤﻞ ﻫﻨﺎ ﻣﺎ ﺑﺪﺍﻟﻪ ﻳﺒﻘﻰ ﻏﻠﻄﺎﻥ
ﻗﺎﻝ " ﻓﺆﺍﺩ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ :
- ﻻ ﺍﻃﻤﻦ .. ﻫﻮ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻟﻘﻮﺍﻧﻴﻦ ﻛﻮﻳﺲ ﻭﺃﻛﻴﺪ ﻫﻴﻠﺘﺰﻡ ﺑﻴﻬﺎ .. ﻭﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺃﻧﺎ ﺷﺎﻳﻔﻬﺎ ﻓﺮﺻﺔ ﻫﺎﻳﻠﺔ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﺔ ﻟﻨﺎ ﺍﻧﻪ ﻳﺒﻘﻰ ﻣﻦ ﻓﺮﻳﻖ ﻋﻤﻞ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻷﻥ ﻻ ﺃﻧﺎ ﻭﻻ ﺍﻧﺖ ﻟﻴﻨﺎ ﺧﺒﺮﺓ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺠﺎﻝ ﺩﻩ
ﺗﻨﻬﺪ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﺈﺳﺘﺴﻼﻡ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻘﺪﺭ ﺍﻟﺨﻴﺮ
***************************************
ﺍﺗﺼﻞ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﺄﺑﻮﻳﻪ ﻳﻨﺒﺌﻬﻤﺎ ﺑﺎﻟﺨﺒﺮ ﺍﻟﺴﻌﻴﺪ .. ﻫﺘﻔﺖ ﺃﻣﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﺧﻴﺮﺍً ﻫﺘﻔﺮﺡ ﻗﻠﺒﻲ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻭﻳﺔ ﺃﺧﻴﺮﺍً
- ﻗﻮﻟﻰ ﺣﻠﻮﺓ
ﺯﻯ ﺍﻟﻘﻤﺮ .. ﻟﻤﺎ ﺗﺸﻮﻓﻴﻬﺎ ﻫﺘﺤﺒﻴﻬﺎ ﻃﻴﺒﺔ ﻭﺑﻨﺖ ﺣﻼﻝ
- ﺑﺎﺑﺎﻫﺎ ﻭﻣﺎﻣﺎﺗﻬﺎ ﺑﻴﺸﺘﻐﻠﻮﺍ ﺍﻳﻪ
- ﺑﺎﺑﺎﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻌﺎﺵ ﻭﻣﺎﺍﻣﺘﻬﺎ ﺳﺖ ﺑﺴﻴﻄﺔ ﺑﻤﺘﺸﺘﻐﻠﺶ .. ﻫﻤﺎ ﻧﺎﺱ ﺑﺴﻴﻄﺔ ﺍﻭﻯ ﺑﺲ ﻣﺤﺘﺮﻣﻴﻦ ﺟﺪﺍً .. ﺃﺧﻮﻫﺎ ﺷﻐﺎﻝ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺍﻟﻨﺎﺋﺐ ﺑﺘﺎﻋﻰ ﺭﺍﺟﻞ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻭﺃﺧﻼﻗﻪ ﻋﺎﻟﻴﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﻣﻪ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ :
- ﺑﻨﺎ ﻳﺘﻤﻤﻠﻚ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ "
- ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺑﺎﻩ ﻫﺘﻨﺰﻟﻮﺍ ﺍﻣﺘﻰ .. ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﻛﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ
- ﻟﻸﺳﻒ ﻻ ﺃﻧﺎ ﻭﻻ ﺑﺎﺑﺎﻙ ﻫﻨﻌﺮﻑ ﻧﻨﺰﻝ ﻗﺒﻞ 4 ﺷﻬﻮﺭ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﻗﻞ
ﻫﺘﻒ " ﻛﺮﻳﻢ " :
4 - ﺷﻬﻮﺭ .. ﻻ ﺍﻧﺘﻮﺍ ﻛﺪﻩ ﺗﻨﺰﻟﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺮﺡ ﺑﺄﻩ
- ﻃﻴﺐ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺧﻠﻴﻬﺎ ﺧﻄﻮﺑﺔ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻭﻟﻤﺎ ﻧﻨﺰﻝ ﺍﻛﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ
- ﺧﻄﻮﺑﺔ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ .. ﻭ 4 ﺷﻬﻮﺭ ﻛﻤﺎﻥ .. ﻭﻻ ﻟﻴﻬﺎ ﺃﻯ ﻻﺯﻡ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﺔ ﻟﻰ ﻻ ﻫﻌﺮﻑ ﺍﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﺑﺮﺍﺣﺘﻰ ﻭﻻ ﻫﻌﺮﻑ ﺃﺷﻮﻓﻬﺎ ﺑﺮﺍﺣﺘﻰ .. ﻻ ﺃﻧﺎ ﻫﻜﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻭﺑﺎﺑﺎ ﻟﻤﺎ ﺗﻨﺰﻟﻮﺍ ﻳﺒﻘﻰ ﺍﻟﻔﺮﺡ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
- ﻃﻴﺐ ﺍﺩﻳﻨﻲ ﺭﻗﻤﻬﺎ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻛﻠﻤﻬﺎ
- ﻣﺶ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺭﻗﻤﻬﺎ ﻫﺠﻴﺒﻪ ﻣﻦ ﺃﺧﻮﻫﺎ ﻭﺃﺑﻌﺘﻬﻮﻟﻚ ﻓﻰ ﺭﺳﺎﻟﺔ .. ﺑﺲ ﻟﻤﺎ ﻳﺮﺩﻭﺍ ﻋﻠﻴﺎ ﻻﻧﻬﻢ ﻟﺴﻪ ﻣﺮﺩﻭﺵ
- ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﻫﻮ ﻓﻰ ﺑﻨﺖ ﻫﺘﻼﻗﻰ ﻭﺍﺣﺪ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻨﻚ .. ﻣﺒﺮﻭﻙ ﻣﻘﺪﻣﺎً
ﺟﺎﺀ ﺭﺩ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﺃﻫﻠﻬﺎ ﺑﺎﻟﻤﻮﺍﻓﻘﺔ .. ﻭﺗﻢ ﺍﻻﺗﻔﺎﻕ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﺐ ﻛﺘﺎﺑﻬﻤﺎ ﻓﻰ ﻧﻬﺎﻳﺔ ﺍﻹﺳﺒﻮﻉ ﻓﻰ ﻗﺮﻳﺔ ﺍﻟﻤــﺎﺳــﺔ !
************************************
" - ﺳﻤﺮ " ﻫﺴﺘﻨﺎﻛﻰ ﻭﻟﻮ ﻣﺠﺘﻴﺶ ﺑﺠﺪ ﻫﺰﻋﻞ ﻣﻨﻚ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺇﻳﻤﻨﺎ " ﺑﻬﺬﻩ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺤﺪﺙ ﺍﻟﻰ " ﺳﻤﺮ " ﺍﻟﺘﻰ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺑﺘﻬﺮﺟﻰ ﻻ ﻃﺒﻌﺎً ﻻﺯﻡ ﻫﺎﺟﻰ .. ﺃﻟﻒ ﻣﻠﻴﻮﻥ ﻣﺒﺮﻭﻙ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺘﻤﻤﻠﻚ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺍﻋﻤﻠﻰ ﺣﺴﺎﺑﻚ ﺍﻧﻚ ﻫﺘﻌﺪﻯ ﻣﻌﺎﻧﺎ ﺷﻮﻳﺔ ﺍﻧﺘﻰ ﻭﻃﻨﻂ .. ﺍﻟﺸﻘﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺣﻨﺎ ﺃﻋﺪﻳﻦ ﻓﻴﻬﺎ .. ﻓﻴﻬﺎ 3 ﺃﻭﺽ ﻭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺘﺒﺎﺕ ﻣﻊ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻔﻰ ﺃﻭﺿﺔ ﻓﺎﺿﻴﺔ ﻃﻨﻂ ﺗﺎﺧﺪﻩ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺗﺒﺎﺗﻰ ﻣﻌﺎﻳﺎ
- ﺧﻼﺹ ﺍﺗﻔﻘﻨﺎ ﻫﻘﻮﻝ ﻟﻤﺎﻣﺎ ﻭﺁﻫﻰ ﻓﺮﺻﺔ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻳﻐﻴﺮ ﺟﻮ ﻛﺎﻡ ﻳﻮﻡ ﺩﻩ ﺃﻧﺎ ﻣﻄﺤﻮﻧﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ
- ﺧﻼﺹ ﺍﺗﻔﻘﻨﺎ ﺑﺠﺪ .. ﻣﺘﺘﺼﻮﺭﻳﺶ ﺃﻧﺎ ﻓﺮﺣﺎﻧﻪ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ ﺍﻧﻰ ﻫﺸﻮﻓﻚ
- ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺮﺣﺎﻧﻪ ﺟﺪﺍ ﺍﻧﻰ ﻫﺸﻮﻓﻚ ﺍﻧﺘﻰ ﻭ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ "
*************************************
ﻓﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻟﻤﻮﻋﻮﺩ .. ﻛﺎﻥ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﺴﻠﻢ ﻓﻴﻪ " ﺁﺩﻡ " ﻭ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻋﻤﻠﻬﻤﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﺷﻌﺮ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﺒﻌﺾ ﺍﻟﻘﻠﻖ ﻣﻦ ﻭﺟﻮﺩ " ﺁﺩﻡ .. " ﺧﺎﺻﺔ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﻋﺮﻑ ﻣﻦ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺃﻧﻪ ﺗﺤﺪﺙ ﻣﻌﻬﺎ ﻳﻮﻡ ﺃﻥ ﻛﺎﻧﻮﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ .. ﻟﺬﻟﻚ ﻗﺎﻝ ﻟﻪ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻭﺟﻮﺩﻙ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺃﻛﻴﺪ ﻫﻴﻔﻴﺪﻧﺎ ﻛﺘﻴﺮ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ .. ﺑﺲ ﻳﺎﺭﻳﺖ ﺗﺒﻘﻰ ﻭﺟﻮﺩﻙ ﻫﻨﺎ ﻟﻠﺸﻐﻞ ﻭﺑﺲ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻗﺪ ﺃﺩﺭﻙ ﻣﺎ ﻳﻘﺼﺪﻩ .. ﻓﺄﻛﻤﻞ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﺤﺰﻡ :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﺃﺿﺎﻳﻖ " ﺁﻳﺎﺕ .. " ﺃﻭ ﺃﺃﺫﻳﻬﺎ .. ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ ﻣﻨﻰ
ﺃﻗﺒﻞ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻭﻫﻮ ﻳﺮﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻒ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻣﺒﺮﻭﻙ ﻳﺎ ﻋﺮﻳﺲ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺒﺎﺭﻙ ﻓﻴﻚ ﻳﺎ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻋﻘﺒﺎﻟﻚ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً :
- ﻳﻼ ﺭﻭﺡ ﺍﻧﺖ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻌﻴﻨﻚ ﺃﻛﻴﺪ ﻭﺭﺍﻙ ﺣﺎﺟﺔ ﻛﺘﻴﺮ .. ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ ﺃﻧﺎ ﻭ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻫﻨﺎ
ﺃﻭﻣﺄ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻭﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻰ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻭﻗﺎﻝ :
- ﻣﺴﺘﻤﻴﻚ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺘﺘﺄﺧﺮﺵ
- ﻃﺒﻌﺎً ﻭﺩﻯ ﺗﻴﺠﻰ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺤﺮﺝ :
- ﻭﺍﻧﺖ ﻛﻤﺎﻥ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ ﻳﺎﺭﻳﺖ ﺗﻨﻮﺭﻧﺎ
ﻛﺎﻥ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻌﻠﻢ ﺃﻧﻬﺎ ﻣﺎ ﻋﺰﻣﻪ ﺍﻻ ﻣﻀﻄﺮﺍً ﻭﻣﺠﺎﻣﻼً ﻟﻴﺲ ﺇﻻ . . ﻟﻜﻦ " ﺁﺩﻡ " ﻣﺎ ﻛﺎﻥ ﻟﻴﺘﺮﻙ ﻓﺮﺻﺔ ﺗﻘﺮﺑﻪ ﻓﻴﻬﺎ ﻣﻦ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﻋﻠﻪ ﻳﻐﻴﺮ ﺍﻟﻔﻜﺮﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﻛﻮﻧﻬﺎ ﻣﻦ ﻛﻼﻡ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﻨﻪ .
ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺍﻟﺰﻏﺎﺭﻳﺪ .. ﺍﺭﺗﺪﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻓﺴﺘﺎﻧﺎً ﻭﺭﺩﻯ ﺍﻟﻠﻮﻥ .. ﻭﻭﺿﻌﺖ ﺍﻟﻘﻠﻴﻞ ﻣﻦ ﻣﺴﺎﺣﻴﻖ ﺍﻟﺘﺠﻤﻴﻞ ﻭﺍﻟﺘﻰ ﺃﺑﺮﺯﺕ ﺟﻤﺎﻟﻬﺎ .. ﺻﻔﻔﺖ ﻟﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺷﻌﺮﻫﺎ ﺑﻌﻨﺎﻳﺔ ﺑﺸﻜﻞ ﺟﻤﻴﻞ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺳﻌﻴﺪﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺮﺁﺓ ﻭﻗﺪ ﺑﺪﺕ ﺑﺸﻜﻞ ﻟﻢ ﺗﺘﻮﻗﻊ ﺃﻥ ﺗﺮﺍﻩ ﻓﻰ ﻣﺮﺁﺗﻬﺎ ﻳﻮﻣﺎً ..
ﺟﺎﺀﻫﺎ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻣﻦ " ﺳﻤﺮ " ﺗﺨﺒﺮﻫﺎ ﺑﺄﻧﻬﻤﺎ ﻋﻠﻰ ﻣﺸﺎﺭﻑ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﺧﺮﺟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻟـ " ﻋﻠﻰ " ﺑﻠﻬﻔﺔ :
" - ﻋﻠﻰ " ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻜﺮﻣﻚ " .. ﺳﻤﺮ " ﻭﻣﺎﻣﺘﻬﺎ ﺃﺩﺍﻡ ﺍﻟﺒﻮﺍﺑﺔ ﻣﻤﻜﻦ ﺗﺮﻭﺡ ﺗﺠﻴﺒﻬﻢ
ﺗﻮﺟﻪ " ﻋﻠﻰ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﻮﺍﺑﺔ ﻓﻮﺟﺪ ﺳﻴﺎﺭﺓ ﺗﻘﻮﺩﻫﺎ ﺳﻴﺪﺓ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﻭﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ " ﺳﻤﺮ .. " ﻫﺰ ﺭﺃﺳﻪ ﻭﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺮﺃﺓ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻫﻼً ﻭﺳﻬﻼً
ﺍﺑﺘﻤﺴﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻫﻼً ﺑﻴﻚ
ﺃﺷﺎﺭ ﻟﻬﺎ " ﻋﻠﻰ " ﺑﺎﻟﻄﺮﻳﻖ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺠﺐ ﺃﻥ ﺗﺴﻴﺮ ﻓﻴﻪ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻟﻪ :
- ﻃﻴﺐ ﺍﺭﻛﺐ ﻣﻌﺎﻧﺎ
ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺮﺝ :
- ﻻ ﺍﺗﻔﻀﻮﺍ
ﺭﻣﻘﺘﻪ " ﺳﻤﺮ " ﺑﻄﺮﻑ ﻋﻨﻴﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﻨﻄﻠﻖ ﺃﻣﻬﺎ ﺑﺎﻟﺴﻴﺎﺭﺓ .. ﻛﺎﻥ ﻟﻘﺎﺀ ﺍﻟﻔﺘﺎﺗﺎﻥ ﺣﺎﺭﺍً :
- ﻭﺣﺸﺘﻴﻨﻲ ﺃﻭﻯ ﺃﻭﻯ ﺃﻭﻯ
- ﺍﻧﺘﻰ ﻛﻤﺎﻥ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻭﺣﺸﺘﻴﻨﻲ ﺃﻭﻯ
ﻛﺎﺩﺕ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﺃﻥ ﺗﻔﺮ ﻣﻦ ﻋﻴﻨﻲ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻓﺼﺎﺣﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " :
- ﻻ ﺃﺑﻮﺱ ﺍﻳﺪﻙ ﺃﻧﺎ ﻣﺎ ﺻﺪﻗﺘﺶ ﺍﻧﻰ ﻇﺒﻄﺘﻪ
ﺗﻌﺎﻧﻘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭ " ﺳﻤﺮ " ﻓﻰ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﻭﻛﻞ ﻣﻨﻬﻤﺎ ﺳﻌﻴﺪﺓ ﺑﺮﺅﻳﺔ ﺍﻷﺧﺮﻯ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﻓﻴﻦ " ﺃﺳﻤﺎﺀ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﺰﻥ :
- ﺗﺤﺖ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻧﻨﺰﻟﻬﺎ
**************************************
ﺣﻀﺮ ﺍﻟﻤﺄﺫﻭﻥ .. ﻭ ... ﺗﻢ ﺯﻭﺍﺝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﺳﻂ ﻓﺮﺣﺔ ﺍﻷﻫﻞ ﻭﺍﻷﺻﺪﻗﺎﺀ .. ﻟﻢ ﺗﺘﻮﻗﻒ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻋﻦ ﺍﻟﺰﻏﺎﺭﻳﺪ ﻛﺎﻧﺖ ﺳﻌﺎﺩﺗﻬﺎ ﻻ ﺗﻮﺻﻒ ﺑﺎﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﻭﻻ ﺑﺎﻟﻌﺒﺎﺭﺍﺕ .. ﺑﻜﺖ ﺃﻛﺜﺮ ﻣﻦ ﻣﺮﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻰ ﺍﺑﻨﺘﻬﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻣﺎﻣﺎ ﻣﺤﺴﺴﺎﻧﻰ ﺍﻧﻰ ﺍﺗﺠﻮﺯﺕ ﺧﻼﺹ .. ﺩﻩ ﻛﺘﺐ ﻛﺘﺎﺏ ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻋﺪﺍﻟﻚ ﻣﺶ ﺭﺍﺣﻪ ﻓﻰ ﺣﺘﻪ
ﺍﺳﺘﺄﺫﻥ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻟﻴﺪﺧﻞ ﻟﻠﻌﺮﻭﺱ ﻳُﻠﺒﺴﻬﺎ ﺷﺒﻜﺘﻬﺎ .. ﺻﺎﺣﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻓﻰ ﻟﻮﻋﺔ :
- ﻻﺯﻡ ﻳﻌﻨﻲ ؟
ﺿﺤﻜﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻻﺯﻡ ﺧﺎﻟﺺ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻣﻌﺎﻙ ﻳﺎ ﺃﺧﻮﻳﺎ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ
ﺩﺧﻞ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﺘﻮﺟﻬﺎً ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻗﻔﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺃﺭﺿﺎً ﻭﻫﻰ ﺗﺴﻤﻊ ﺻﻮﺕ ﺧﻔﻘﺎﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺍﻟﻤﻀﻄﺮﺏ ﺩﺍﺧﻞ ﺻﺪﺭﻫﺎ .. ﻣﺪ ﻳﺪﻩ ﺍﻟﻴﻬﺎ .. ﻓﺘﺴﻤﺮﺕ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻔﺮﻙ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﺑﺘﻮﺗﺮ .. ﺿﺤﻚ ﺿﺤﻜﺔ ﺧﺎﻓﺘﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻣﺶ ﻫﺎﻛﻠﻬﺎ ﻣﺘﺨﻔﻴﺶ .. ﺃﻧﺎ ﻫﻠﺒﺴﻚ ﺍﻟﺸﺒﻜﺔ ﺑﺲ
ﺃﻃﻠﻘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺿﺤﻜﺔ ﻋﺎﻟﻴﺔ
ﺑﻴﻨﻤﺎ ﺃﻃﻠﻘﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻭﺃﻣﻬﺎ ﺿﺤﻜﺎﺕ ﺧﺎﻓﺘﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺖ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﺧﻠﺼﻰ
ﻛﺎﺩﺕ ﺃﻥ ﺗﺒﻜﻰ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻤﺘﻢ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻀﻄﺮﺏ :
- ﻫﻠﺒﺴﻬﺎ ﺃﻧﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﻣﺎﺷﻰ .. ﻣﻤﻜﻦ ﺃﻟﺒﺴﻚ ﺍﻟﺪﺑﻠﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﻗﻞ
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﻣﺎﺯﺍﻟﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺃﺭﺿﺎً .. ﻭﺑﻌﺪ ﻋﻨﺎﺀ ﻭﻣﺠﺎﻫﺪﺓ ﻟﻠﻨﻔﺲ .. ﻣﺪﺕ ﻳﺪﻫﺎ ﻟﺘﺮﺳﻰ ﺍﻟﻜﻬﺮﺑﺎﺀ ﻓﻴﻬﺎ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺍﻟﺘﻘﻄﻬﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻓﻰ ﺭﺍﺣﺘﻪ .. ﺃﻟﺒﺴﻬﺎ ﺩﺑﻠﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﻟﻢ ﺗﺴﺘﻄﻊ ﻣﻨﻊ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺒﺴﻤﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﻗﻔﺰﺕ ﺍﻟﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ .. ﺃﻋﻄﺎﻫﺎ ﺩﺑﻠﺘﻪ ﺍﻟﻔﻀﻴﺔ ﻟﺘﻠﺒﺴﻪ ﺍﻳﺎﻫﺎ .. ﺍﺧﺘﻔﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﻻﺯﻡ ؟
ﺿﺤﻚ ﺑﺨﻔﻮﺕ ﻗﺎﺋﻼً ﻭﻫﻮ ﻳﺮﺗﺪﻳﻬﺎ ﺑﻨﻔﺴﻪ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻻﺯﻡ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻧﺄﺟﻠﻬﺎ ﺑﻌﺪﻳﻦ
ﺃﻃﻠﻘﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺯﻏﺮﻭﺗﻪ ﻋﺎﻟﻴﻪ .. ﺧﺮﺝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻳﺴﺘﻘﺒﻞ ﺍﻟﺘﻬﺎﻧﻰ ﺑﺎﻟﺨﺎﺭﺝ .. ﺑﻴﻨﻤﺎ ﺟﻠﺴﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻣﻊ ﺻﺪﻳﻘﺘﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻟﻢ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﻬﺎ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ
ﺍﻧﺤﻨﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﻠﻰ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻨﺰﻝ ﺃﺷﻮﻑ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﺁﺟﻰ
ﺃﻭﻣﺄﺕ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ .. ﺧﺮﺟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﻦ ﺍﻟﺸﻘﺔ .. ﻟﻜﻦ ﻓﺠﺄﺓ ﺗﺠﻤﺪﺕ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﻯ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻮﺍﻗﻒ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻳﺘﺤﺪﺙ ﻓﻰ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ .. ﺃﻏﻠﻖ ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺑﻤﺠﺮﺩ ﺃﻥ ﺭﺁﻫﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺃﺭﺿﺎً .. ﻭﺑﺪﺃﺕ ﻓﻰ ﻧﺰﻭﻝ ﺍﻟﺪﺭﺝ .. ﻫﺘﻒ ﻗﺎﺋﻼً :
" - ﺁﻳﺎﺕ .. " ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺲ ﺃﻗﻮﻟﻚ ﺣﺎﺟﺔ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺴﺘﻤﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻨﺰﻭﻝ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﺗﻠﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻪ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻣﻤﻜﻦ
ﻧﺰﻝ ﻣﺴﺮﻋﺎً ﻭﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻳﻌﺘﺮﺽ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﻐﻀﺐ ﻭﺻﺎﺣﺖ :
- ﺍﺑﻌﺪ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺖ
ﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﺑﻌﻨﺎﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺳﻤﻌﻴﻨﻰ ﺍﻷﻭﻝ
ﺻﺎﺣﺖ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﺳﻤﻌﻚ .. ﺍﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﺃﺩﺍﻣﻰ
" - ﺁﻳﺎﺕ " ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻰ ﻏﻠﻄﺖ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻣﻀﻄﺮ .. ﻟﻴﻪ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺗﻔﻬﻤﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺈﺣﺘﻘﺎﺭ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﺑﻴﺖ ﻭﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﻓﻠﻮﺱ ﻟﻜﻦ ﻣﻌﻤﻠﺘﺶ ﺯﻳﻚ .. ﺭﻏﻢ ﺍﻧﻰ ﺑﻨﺖ ﻭﺿﻌﻴﻔﻪ .. ﻭﻛﺎﻥ ﻣﻤﻜﻦ ﺃﺿﻴﻊ ﻧﻔﺴﻲ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﺣﺎﻓﻈﺖ ﻋﻠﻰ ﻧﻔﺴﻰ ﻻﻧﻰ ﻣﺶ ﺩﻯ ﺃﺧﻼﻗﻰ ﻭﻻ ﺩﻯ ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ
ﺃﻃﺮﻕ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻗﺪ ﺁﻟﻤﻪ ﻛﻼﻣﻬﺎ ﺑﻘﺪﺭ ﻣﺎ ﺁﻟﻤﻪ ﻧﻈﺮﺓ ﺍﻹﺣﺘﻘﺎﺭ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ .. ﺍﺑﺘﻌﺪ ﻭﺃﻓﺴﺢ ﻟﻬﺎ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ .. ﻧﺰﻟﺖ ﻣﺴﺮﻋﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﺤﺎﻭﻝ ﻣﻨﻊ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﺠﻤﻊ ﺩﺍﺧﻞ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ .. ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺔ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻓﻮﺟﺪﺗﻬﺎ ﺗﻘﻒ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ .. ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺃﻋﺪﻩ ﻫﻨﺎ ﻟﻮﺣﺪﻙ ﻟﻴﻪ .. ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺍﻃﻠﻌﻰ ﺍﻋﺪﻯ ﻣﻌﺎﻧﺎ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﻮﺟﻮﻡ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ .. ﺍﻃﻠﻌﻰ ﺍﻧﺘﻰ
ﻭﻗﻔﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺤﻨﺎﻥ :
- ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﻣﺎﻟﻚ
ﺳﻘﻂ ﺿﻮﺀ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻋﻠﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻓﻠﻤﻌﺖ ﻓﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ .. ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺼﻮﺕ ﺑﺎﻛﻰ :
- ﺣﺴﻪ ﺍﻥ ﻣﻠﻴﺶ ﻣﻜﺎﻥ ﺑﻴﻨﻜﻮﺍ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺮﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻇﻬﺮﻫﺎ :
- ﻟﻴﻪ ﺑﺘﻘﻮﻟﻰ ﺩﻩ
ﺻﺎﺣﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻫﻰ ﺗﺒﻜﻰ :
- ﻋﺸﺎﻥ ﻫﻰ ﺩﻯ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ .. ﺃﻧﺎ ﻓﻌﻼً ﻣﻠﻴﺶ ﻣﻜﺎﻥ ﻫﻨﺎ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺃﺭﻭﺡ ﻓﻴﻦ .. ﺍﻧﺎ ﻟﻮ ﻓﻜﺮﺕ ﺃﻣﺸﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ﻣﺶ ﻫﻌﺮﻑ ﺃﺭﻭﺡ ﻓﻰ ﺣﺘﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﻨﺎﻥ :
- ﻭﻟﻴﻪ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﻤﺸﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ .. " ﻓﻰ ﺣﺪ ﺿﺎﻳﻘﻚ ؟
ﺃﻃﺮﻕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻬﺰﻫﺎ ﻧﻔﻴﺎً ﻭﺗﻘﻮﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﻻ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺪ ﺿﺎﻳﻘﻨﻰ
- ﻻ ﺃﻧﺎ ﺣﺴﻪ ﺍﻥ ﻓﻰ ﺣﺪ ﺿﺎﻳﻘﻚ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻛﻨﺘﻰ ﻛﻮﻳﺴﻪ .. ﻟﻜﻦ ﺑﻘﺎﻟﻚ ﻛﺎﻡ ﻳﻮﻡ ﻣﺶ ﻣﻈﺒﻮﻃﺔ ﺧﺎﻟﺺ .. ﺃﻛﻴﺪ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﺣﺼﻠﺖ
ﻣﺴﺤﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻋﺒﺮﺍﺗﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻻ ﻣﺘﺸﻐﻠﻴﺶ ﺑﺎﻟﻚ .. ﻳﻼ ﺍﻃﻠﻌﻰ ﻋﺸﺎﻥ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺈﺻﺮﺍﺭ :
- ﻣﺶ ﻫﻄﻠﻊ ﺍﻻ ﺍﺫﺍ ﻃﻠﻌﺘﻰ ﻣﻌﺎﻳﺎ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺤﺰﻡ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻫﻄﻠﻊ .. ﺍﻃﻠﻌﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ .. ﺍﻧﺎ ﺑﺠﺪ ﺣﺒﻪ ﺃﻓﻀﻞ ﻟﻮﺣﺪﻯ ﺷﻮﻳﺔ .. ﻣﻌﻠﺶ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺲ ﻓﻌﻼً ﻣﺶ ﺣﺒﻪ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻓﻰ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺈﺳﺘﺴﺘﻼﻡ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﻣﻘﻬﺎ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﺣﺰﻳﻨﻪ :
- ﻃﻴﺐ ﺧﻼﺹ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺗﺤﺒﻲ .. ﺑﺲ ﺃﺗﻤﻨﻰ ﻓﻌﻼً ﺗﻔﺘﺤﻴﻠﻰ ﻗﻠﺒﻚ ﻭﺗﻘﻮﻟﻴﻠﻰ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺒﺨﺒﻴﺶ ﻋﻨﻚ ﺣﺎﺟﺔ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﺑﺤﻜﻴﻬﺎﻟﻚ .. ﺑﺲ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﻛﺪﺓ ﺑﺘﺸﻴﻠﻲ ﺟﻮﺍﻛﻰ ﻭﻣﺒﺘﺘﻜﻠﻤﻴﺶ
ﻟﻤﻌﺖ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺃﻧﺎ ﻛﻮﻳﺴﺔ ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ
ﻋﺎﺩﺕ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺗﺘﻄﻠﻊ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ ﻭﺗﻐﺮﻕ ﻓﻰ ﺷﺮﻭﺩﻫﺎ ﻣﻦ ﺟﺪﻳﺪ
ﺍﺳﺘﺄﺫﻥ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺪ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻓﻰ ﺍﻟﺨﺮﻭﺝ ﺑﺮﻓﻘﺘﻬﺎ .. ﺑﺪﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﻭﺃﺯﺍﻟﺖ ﺍﻟﻤﻜﻴﺎﺝ .. ﻭﺍﺳﺘﻌﺪﺕ ﻟﻠﺨﺮﻭﺝ ﺑﺮﻓﻘﺔ " ﻛﺮﻳﻢ .. " ﺍﻧﺼﺮﻓﺎ ﻣﻌﺎً ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﺘﻮﺗﺮ ﺍﻟﺸﺪﻳﺪ ﻟﺨﺮﻭﺟﻬﺎ ﻷﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﺑﺼﺤﺒﺔ ﺭﺟﻞ .. ﺣﺎﻭﻟﺖ ﺃﻥ ﺗﻘﻨﻊ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺑﺄﻥ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺃﺻﺒﺢ ﺯﻭﺟﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻟﻢ ﺗﺴﺘﻄﻊ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻏﻢ ﻣﻦ ﺫﻟﻚ ﺍﺧﻔﺎﺀ ﺗﻮﺗﺮﻫﺎ ﻭﺍﺿﻄﺮﺍﺑﻬﺎ ﻭﺷﻌﻮﺭﻫﺎ ﺑﺸﺊ ﻏﺮﻳﺐ ﻟﻴﺴﺖ ﻣﻌﺘﺎﺩﻩ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ .
ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﻨﺼﺮﻑ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺮﻓﻘﺔ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ .. ﺃﻗﺒﻠﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺧﺪﻯ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻄﺒﻖ ﺩﻩ ﺑﺘﺎﻉ " ﺃﺳﻤﺎﺀ .. " ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻣﻄﻠﻌﺘﺶ ﻟﻴﻪ ﻭﻓﻀﻠﺖ ﺃﻋﺪﻩ ﻟﻮﺣﺪﻫﺎ ﺗﺤﺖ ﻛﺪﻩ
ﺗﻮﻗﻒ " ﻋﻠﻰ " ﻋﻦ ﺟﻤﻊ ﺍﻷﻃﺒﺎﻕ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺍﺳﺘﻤﻊ ﺍﻟﻰ ﻣﺎ ﻗﺎﻟﺘﻪ ﺃﻣﻪ .. ﺳﻤﻊ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺗﺠﻴﺐ :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﺍﺗﺮﺟﺘﻬﺎ ﻛﺘﻴﺮ ﺑﺲ ﻣﺮﺿﻴﺘﺶ ﺧﺎﻟﺺ ﻭﺷﻜﻠﻬﺎ ﻣﻀﺎﻳﻘﺔ ﻭﻣﺶ ﺭﺍﺿﻴﺔ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻀﺎﻳﻘﻬﺎ .. ﺃﻛﻴﺪ ﺣﺎﺟﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﺿﺎﻳﻘﺘﻬﺎ
- ﻃﻴﺐ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﺍﺩﻳﻬﺎ ﺍﻟﻄﺒﻖ ﺩﻩ ﻭﺍﻟﺤﺎﺟﺔ ﺍﻟﺴﺎﻗﻌﺔ ﻋﻘﺒﺎﻝ ﻣﺎ ﺍﻓﺮﺡ ﺑﻴﻜﻮﺍ ﻛﻠﻜﻮﺍ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﺗﻨﻬﺪ " ﻋﻠﻰ " ﺑﻀﻴﻖ ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺄﻧﻪ ﺍﻟﺴﺒﺐ ﻓﻰ ﺫﻟﻚ .. ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺗﺤﺪﺙ ﻣﻌﻬﺎ ﺑﻬﺬﺍ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺍﻟﺬﻯ ﺿﺎﻳﻘﻬﺎ ﻭﺟﺮﺣﻬﺎ
************************************
ﺟﻠﺴﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺃﻣﺎﻡ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﺎﻭﻟﺔ ﻓﻰ ﺫﻟﻚ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﺍﻟﻬﺎﺩﺉ .. ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﺍﻟﻼﺗﺎﻥ ﺗﻌﺮﻗﺘﺎ ﻣﻦ ﻛﺜﺮﺓ ﻓﺮﻛﻬﺎ ﺍﻳﺎﻫﻤﺎ .. ﺭﻓﻌﺖ ﻧﻈﺮﻫﺎ ﻟﺘﺘﻼﻗﻰ ﻧﻈﺮﺍﺗﻬﺎ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻓﺄﺧﻔﻀﺖ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ .. ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﻃﻴﺐ ﺑﻼﺵ ﺗﺒﺼﻴﻠﻲ .. ﺍﺗﻜﻠﻤﻰ
ﻟﻢ ﺗﺠﻴﺐ .. ﻓﻘﺎﻝ :
- ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺍﻧﻚ ﻣﻦ ﻳﻮﻡ ﻣﺎ ﺟﻴﺘﻲ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺩﻯ ﻭﺃﻧﺎ ﻣﺴﻤﻌﺘﺶ ﺻﻮﺗﻚ
ﻇﻠﺖ ﻣﻄﺮﻗﺔ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﺗﻮﺗﺮﻫﺎ ﻳﺘﺰﺍﻳﺪ .. ﻓﻘﺎﻝ :
- ﻃﻴﺐ ﻫﺴﺄﻟﻚ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﺴﻴﻂ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻭﺍﻓﻘﺘﻰ ﻋﻠﻴﺎ ﻟﻴﻪ
ﺣﺎﻭﻟﺖ ﺍﻟﺘﺤﺪﺙ ﻓﻠﻢ ﺗﺴﺘﻄﻊ .. ﺗﻨﻬﺪ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻗﺎﺋﻼً ﻭﻫﻮ ﻳﺮﺟﻊ ﻇﻬﺮﻩ ﻟﻠﺨﻠﻒ :
- ﺷﻜﻠﻚ ﻫﺘﺘﻌﺒﻴﻨﻲ
ﺭﻓﻌﺖ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺗﺘﺒﻴﻦ ﻫﻞ ﻫﻮ ﻏﺎﺿﺐ ﻣﻨﻬﺎ ﺃﻡ ﻻ .. ﻟﻜﻨﻪ ﻓﺎﺟﺄﻫﺎ ﺑﺈﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ ﺍﻟﻌﺬﺑﺔ ﻭﻧﻈﺮﺍﺕ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﺍﻟﻤﺮﺣﺔ .. ﻓﺎﺑﺘﺴﻤﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺒﻌﺪ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻋﻨﻪ .. ﻓﻘﺎﻝ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻃﻴﺐ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﻗﻞ ﺑﺘﺒﺘﺴﻤﻰ .. ﺃﺣﺴﻦ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻟﻮ ﺑﺼﺖ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻫﻴﻔﺘﻜﺮﻭﻧﻰ ﺧﺎﻃﻔﻚ
ﺗﻤﺘﻤﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺲ ﻣﺘﻮﺗﺮﺓ ﺷﻮﻳﺔ
ﺃﺳﻨﺪ ﻣﺮﻓﻘﻴﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﺎﻭﻟﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً :
- ﻻ ﻣﺎ ﺃﻧﺎ ﺷﺎﻳﻒ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺎﺟﻪ ﺗﻘﻮﻟﻴﻠﻰ
ﺛﻢ ﺗﻤﺘﻢ ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﻛﺪﻩ ﻣﺘﻠﺒﺴﻴﻨﻴﺶ ﺍﻟﺪﺑﻠﺔ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻀﻄﺮﺏ :
- ﻣﻌﻠﺶ
- ﺍﻳﻪ ﻣﻌﻠﺶ ﺩﻯ .. ﺃﺻﺮﻓﻬﺎ ﻣﻨﻴﻦ ﻳﻌﻨﻲ .. ﻓﻰ ﻋﺮﻭﺳﺔ ﺗﺮﻓﺾ ﺗﻠﺒﺲ ﻋﺮﻳﺴﻬﺎ ﺍﻟﺪﺑﻠﺔ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻗﺪ ﻋﻘﺪﺕ ﺟﺒﻴﻨﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻣﻌﻠﺶ ﻣﻜﻨﺶ ﻗﺼﺪﻯ ﺃﺿﺎﻳﻘﻚ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﻤﺮﺡ ﻗﺎﺋﻼً ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻴﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺪﺑﻠﺔ ﻓﻰ ﺍﺻﺒﻌﻪ :
- ﻣﺎﺷﻰ ﺑﺲ ﺧﻠﻰ ﺑﺎﻟﻚ ﺃﻧﺎ ﻟﺒﺴﺘﻬﺎ ﻟﻨﻔﺴﻰ ﻣﺆﻗﺘﺎً ﺑﺲ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻭﻗﺪ ﺃﻃﺮﻗﺖ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻓﻰ ﺧﺠﻞ
ﺍﻧﺘﻬﺖ ﺳﻬﺮﺗﻬﻤﺎ ﻭﻋﺎﺩﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﻨﺎﻳﺔ .. ﺷﻌﺮﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﻓﻘﺪ ﺍﺳﺘﻤﺘﻌﺖ ﻃﻴﻠﺔ ﺍﻟﺴﻬﺮﺓ ﺑﺸﺨﺼﻴﺘﻪ ﺍﻟﻤﺮﺣﺔ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ ﺍﻟﻌﺬﺑﺔ ﺣﺘﻰ ﻭﺇﻥ ﻟﻢ ﺗﺘﺤﺪﺙ ﻣﻌﻪ ﺍﻻ ﻗﻠﻴﻼً .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﺳﻌﻴﺪﺓ ﻷﻧﻪ ﻟﻢ ﻳﻈﻬﺮ ﺿﻴﻘﻪ ﻣﻨﻬﺎ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻟﺴﺒﺐ .. ﺑﻞ ﺃﺑﺪﻯ ﺗﻘﺪﻳﺮﺍً ﻟﻤﻮﻗﻔﻬﺎ ﻭﻟﻤﺸﺎﻋﺮﻫﺎ .. ﺗﻮﻗﻔﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﺑﺎﺑﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﻤﺘﻼﺻﻘﻴﻦ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﺍﻳﻪ ﺭﺃﻳﻚ ﻧﺘﻐﺪﻯ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﺑﻜﺮﺓ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻣﻄﺮﻗﺔ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ :
- ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﺑﺼﻴﻠﻲ ﻃﻴﺐ
ﺣﺎﻭﻟﺖ ﻓﻠﻢ ﺗﺴﺘﻄﻊ .. ﺗﻮﺗﺮﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺎ ﻫﺪﺧﻞ ﺑﺄﻩ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " :
- ﻣﺎﺷﻰ ﺍﺗﻔﻀﻠﻰ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﻟﻔﺘﺢ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﻓﻮﺟﺌﺖ ﺑﻪ ﻳﻤﺴﻚ ﺫﻗﻨﻬﺎ ﻭﻳﺪﻳﺮ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻟﺘﺘﻼﻗﻰ ﻋﻴﻨﺎﻫﻤﺎ ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ .. ﻗﺎﻝ ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً :
- ﺗﺼﺒﺤﻰ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮ
ﺻﻤﺘﺖ ﻟﺒﺮﻫﻪ .. ﺛﻢ ﺗﻤﺘﻤﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ ﻭﻫﻰ ﻣﺎﺯﺍﻟﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻗﻮﺓ ﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﻴﻪ ﺗﺠﺬﺑﻬﺎ ﺍﻟﻴﻬﻤﺎ :
- ﺗﺼﺒﺢ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮ
ﺃﻟﻘﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻨﻔﺴﻬﺎ ﻓﻮﻕ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﻭﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻴﺎﻫﺎ .. ﻟﻢ ﺗﺠﺪ ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺍﻟﺮﻏﺒﺔ ﻟﻠﻨﻬﻮﺽ ﻭﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ .. ﻓﻘﺪ ﺟﻠﺴﺖ ﺳﺎﺑﺤﺔ ﻓﻰ ﻓﻀﺎﺀ ﺧﻴﺎﻟﻬﺎ ﺗﺘﺬﻛﺮ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﻴﻠﺔ ﺑﻜﻞ ﺗﻔﺎﺻﻴﻠﻬﺎ .. ﻻ ﺗﺪﺭﻯ ﺍﻟﻰ ﻛﻢ ﻣﻦ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﻇﻠﺖ ﻫﻜﺬﺍ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﺑﻼ ﺣﺮﺍﻙ .. ﺳﻤﻌﺖ ﺭﻧﻴﻨﻦ ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﻓﻮﺟﺪﺕ ﺭﻗﻤﺎً ﻏﺮﻳﺒﺎً .. ﺧﻤﻨﺖ ﺃﻧﻪ ﻟـ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﻓﻠﻢ ﺗﻌﺘﺎﺩ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺃﺭﻗﺎﻡ ﻏﺮﻳﺒﺔ ﺑﻬﺎ ﻭﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻮﻗﺖ .. ﺭﺩ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﻴﻜﻢ
ﺃﺗﺎﻫﺎ ﺻﻮﺗﻪ :
- ﻭﻋﻠﻴﻜﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ .. ﺻﺤﻴﺘﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﻻ ﺃﺻﻼً ﻟﺴﻪ ﻣﻨﻤﺘﺶ
ﻗﺎﻝ ﺑﺤﻨﺎﻥ :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺲ ﺍﺗﺼﻠﺖ ﺃﻗﻮﻟﻚ ﺍﻧﻰ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﻇﺒﻂ ﺍﻟﻤﻨﺒﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﻳﺼﺤﻴﻨﻲ ﻟﻠﻔﺠﺮ .. ﻋﺎﻳﺰﻙ ﺍﻧﺘﻰ ﺗﺼﺤﻴﻨﻲ .. ﻣﻤﻜﻦ ؟
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻣﻤﻜﻦ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﺨﻔﻮﺕ :
- ﺧﻼﺹ ﻫﻌﺘﻤﺪ ﻋﻠﻴﻜﻲ .. ﺗﺼﺒﺤﻰ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮ
- ﻭﺍﻧﺖ ﻣﻦ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﺨﻴﺮ
ﻛﺎﻥ ﺑﻴﻨﻬﺎ ﻭﺑﻴﻦ ﺍﻟﻔﺠﺮ ﻋﺪﺓ ﺳﺎﻋﺎﺕ .. ﻟﻜﻬﺎ ﻋﻠﻤﺖ ﺃﻧﻬﺎ ﻟﻦ ﺗﺴﺘﻄﻴﻊ ﺍﻟﻨﻮﻡ .. ﺃﺳﻨﺪﺕ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﻭﺳﺎﺩﺗﻬﺎ ﻭﺍﻟﺒﺴﻤﺔ ﻻ ﺗﻔﺎﺭﻕ ﺛﻐﺮﻫﺎ
