ﻭﻓﺠﺄﺓ ﺍﻧﺨﻔﻀﺖ ﺍﻷﺻﻮﺍﺕ ﺗﺪﺭﻳﺠﻴﺎً ﻭﺗﻌﻠﻘﺖ ﺍﻷﻧﻈﺎﺭ ﺑﺎﻟﺸﺨﺺ ﺍﻟﻘﺎﺩﻡ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ ﻭﻗﻠﺒﻬﺎ ﻳﺨﻔﻖ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﺍﺭﺗﺴﻤﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺻﻐﻴﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮﻩ ﺣﺎﻟﻤﻪ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ .. ﺩﺧﻞ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ ﻭﻭﻗﻒ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻨﺼﺔ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﺑﺒﺪﻟﺘﻪ ﺍﻷﻧﻴﻘﺔ ﻭﻣﻼﻣﺤﻪ ﺍﻟﻮﺳﻴﻤﺔ ﻭﻧﻈﺮﺍﺕ ﻛﺎﻟﺒﺤﺮ ﻣﺘﻼﻃﻢ ﺍﻷﻣﻮﺍﺝ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻄﻼﺏ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺼﻮﺗﻪ ﺍﻟﺮﺧﻴﻢ :
- ﻣﺴﺎﺀ ﺍﻟﺨﻴﺮ
ﺭﺩﺩ ﺍﻟﻄﻼﺏ :
- ﻣﺴﺎﺀ ﺍﻟﻨﻮﺭ ﻳﺎ ﺩﻛﺘــﻮﺭ " ﺁﺩﻡ "
ﺣﺎﻭﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺼﻌﻮﺑﻪ ﺍﺧﻔﺎﺀ ﺍﻟﺒﺴﻤﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺭﺗﺴﻤﺖ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﺣﺎﻝ ﺭﺅﻳﺎﻩ .. ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻷﻭﺭﺍﻕ ﺃﻣﺎﻣﻪ :
- ﺣﺪ ﻳﻔﻜﺮﻧﻰ ﻭﻗﻔﻨﺎ ﻓﻴﻦ ﺍﻟﻤﺮﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺎﺗﺖ
ﻗﺎﻝ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻄﻼﺏ :
.......... -
ﺍﻭﻣﺄ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻭﺑﺪﺃ ﻣﺤﺎﺿﺮﺗﻪ .. ﺍﺳﺘﻤﺮﺕ ﺍﻟﻤﺤﺎﺿﺮﺓ ﻗﺮﺍﺑﺔ ﺍﻟﺴﺎﻋﺘﻴﻦ .. ﻗﺮﺏ ﺍﻧﺘﻬﺎﺀ ﺍﻟﻤﺤﺎﺿﺮﺓ ﺑﺪﺍ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺠﻤﻴﻊ ﺍﻟﻤﻠﻞ ﻭﺍﻟﺤﻨﻖ ﻭﺍﻟﺮﻏﺒﺔ ﻓﻰ ﺍﻧﺘﻬﺎﺀ ﺍﻟﻤﺤﺎﺿﺮﺓ ﺑﺈﺳﺘﺜﻨﺎﺀ " ﺁﻳﺎﺕ .. " ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺁﺩﻡ " ﺗﺮﺍﻗﺐ ﻛﻞ ﺣﺮﻛﺔ ﻭﻛﻞ ﺳﻜﻨﺔ ﻭﻛﻞ ﺍﻳﻤﺎﺀﺓ ﻭﻛﻞ ﺍﻟﺘﻔﺎﺗﻪ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻃﻠﺒﻲ ﻣﻨﻪ ﺻﻮﺭﺓ ﺃﺣﺴﻦ
ﻭﻛﺰﺗﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻰ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ ﺑﻘﻮﺓ ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻐﻴﻆ :
- ﻛﻮﻋﻚ ﻋﺎﻣﻞ ﺯﻯ ﺍﻟﻤﺴﻤﺎﺭ ﻳﺎ ﺑﻨﺖ ﺍﻧﺘﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺘﺸﻔﻰ :
- ﺃﺣﺴﻦ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺤﺘﺮﻣﻰ ﻧﻔﺴﻚ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻨﺨﻔﺾ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺶ ﺷﺎﻳﻔﺔ ﻧﻔﺴﻚ ﺑﺘﺒﺼﻴﻠﻪ ﺍﺯﺍﻯ .. ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻰ ﻫﺎﻳﻦ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺗﺎﺧﺪﻳﻪ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻙ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺤﺎﺿﺮﺓ
ﻭﻛﺰﺗﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﺑﻘﻮﺓ ﺃﻛﺒﺮ .. ﻓﻠﻢ ﺗﺴﺘﻄﻊ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻛﺘﻢ ﺻﺮﺧﺔ ﺃﻟﻢ :
- ﺁﺁﻩ
ﻟﻢ ﻳﻜﻦ ﺻﻮﺗﻬﺎ ﻋﺎﻟﻴﺎً ﻟﻠﺪﺭﺟﺔ .. ﻭﻟﻜﻨﻪ ﻛﺎﻥ ﻣﻠﻔﺘﺎً ﺧﺎﺻﺔ ﻣﻊ ﺍﻟﺴﻜﻮﻥ ﺍﻟﺬﻯ ﻛﺎﻥ ﺳﺎﺋﺪﺍً ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻰ ﻣﺼﺪﺭ ﺍﻟﺼﻮﺕ .. ﻓﺎﻟﺘﻘﺖ ﻋﻴﻨﺎﻩ ﺑﻌﻴﻨﻲ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﻘﻠﺒﻬﺎ ﻳﻨﺒﺾ ﺑﺠﻨﻮﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺻﺪﺭﻫﺎ .. ﻭﺣﺒﺴﺖ ﺃﻧﻔﺎﺳﻬﺎ ﻭﺗﻀﺮﺟﺖ ﻭﺟﻨﺘﺎﻫﺎ ﺑﺤﻤﺮﻩ ﺧﻔﻴﻔﻪ ﺃﺧﻔﺘﻬﺎ ﺍﻷﺻﺒﺎﻍ ﺍﻟﺼﻨﺎﻋﻴﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻀﻌﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻋﺎﺩ " ﺁﺩﻡ " ﻟﻴﻠﺘﻔﺖ ﺍﻟﻰ ﺷﺮﺣﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻘﻞ ﻧﻈﺮﻩ ﺑﻴﻦ ﻃﻼﺑﻪ ﺑﻼﻣﺒﺎﻻﺓ .. ﻧﻈﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻐﻀﺐ ﻭﺍﻟﺘﺰﻣﺘﺎ ﺍﻟﺼﻤﺖ .. ﺍﻧﺘﻬﺖ ﺍﻟﻤﺤﺎﺿﺮﺓ ﻓﺘﺎﺑﻌﺘﻪ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻌﻴﻨﺎﻫﺎ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﺼﺮﻑ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﻄﻼﺏ .. ﺳﺎﺩ ﺍﻟﻬﺮﺝ ﻭﺍﻟﻤﺮﺝ ﻭﺧﺮﺟﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺗﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ .. ﻭﻗﻔﺘﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﻜﻠﻴﺔ ﺗﺘﺤﺪﺛﺎﻥ ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻣﺘﻴﺠﻰ ﻧﺮﻭﺡ ﺍﻟﻨﺎﺩﻯ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻣﺨﻨﻮﻗﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﻰ ﺑﺎﻟﻤﻠﻞ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﻛﻤﺎﻥ
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻫﻜﻠﻢ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﻭ " ﺳﻤﺮ " ﻳﻴﺠﻮﺍ ﻣﻌﺎﻧﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺃﻭﻛﻴﺸﻦ
ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺗﺎﻥ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻨﺎﺩﻯ ﻭﺟﻠﺴﺘﺎ ﺣﻮﻝ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﻟﻄﺎﻭﻻﺕ ﻓﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺻﺪﻳﻘﺘﻴﻬﻤﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﺑﺮﺩﻩ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺗﺘﻜﻠﻤﻰ ﻣﻌﺎﻳﺎ
ﺯﻓﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻀﻴﻖ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﺗﻨﻄﻖ ﺑﺸﺊ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻐﻀﺐ :
- ﺑﺲ ﺍﺑﻘﻰ ﺧﻠﻴﻜﻲ ﻓﺎﻛﺮﺍﻫﺎ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ .. " ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﻋﺪﺕ ﺣﻜﻴﺎﻟﻚ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﺗﺎﻧﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﻨﻖ :
- ﻣﻔﻴﺶ ﺃﺻﻼً ﺣﺎﺟﺔ ﺗﺘﺤﻜﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻌﻨﺎﺩ :
- ﺣﺎﻭﻟﻰ .. ﻫﺘﻼﻗﻰ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺑﻴﺘﺴﺮﺳﺐ ﻣﻨﻚ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻭﺍﺣﺪﺓ
ﺻﻤﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻟﻔﺘﺮﺓ ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺰﻥ :
- ﻛﻞ ﺍﻟﺤﻜﺎﻳﺔ ﺍﻧﻪ ﻋﺠﺒﻨﻰ ﻣﺶ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ ﻳﻌﻨﻲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﻟﻴﻜﻲ ﺣﻖ ﻳﺎ " ﻳﻮﻳﻮ " ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻣﻮﺯ ﻭﺩﻛﺘﻮﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﺎﻣﻌﺔ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻐﻀﺐ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺣﺘﺮﻣﻰ ﻧﻔﺴﻚ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺩﻩ ﺑﺠﺪ ﺑﺄﻩ
ﻇﻬﺮﺕ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻀﻴﻖ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻪ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﺈﻗﺘﺮﺑﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻤﻘﻌﺪﻫﺎ ﻣﻨﻬﺎ ﻭﻭﺿﻌﺖ ﻳﺪﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﻳﺪ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﺍﺗﻜﻠﻤﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ .. " ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻮﺍﻛﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﻨﻈﺮﺓ ﺍﻟﺠﺰﻳﻨﺔ :
- ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﺘﻘﺎﻝ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺠﺪﻳﺔ :
- ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺷﻮﻓﺘﻚ ﻛﺪﻩ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻧﻚ ﻣﻤﻜﻦ ﺗﻨﺠﺬﺑﻰ ﻟﺤﺪ ﻛﺪﻩ .. ﻣﺎ ﻓﻰ ﻭﻻﺩ ﻛﺘﻴﺮ ﺣﻮﺍﻟﻴﻨﺎ ﻭﺃﻣﺎﻣﻴﺮ ﻭﺳﺘﺎﻳﻞ ﻭﻭﻻﺩ ﻧﺎﺱ .. ﺑﺲ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﻤﺮﻙ ﻣﺎ ﺍﻫﺘﻤﻴﺘﻲ ﺑﺤﺪ ﻣﻨﻬﻢ .. ﻓﻤﺴﺘﻐﺮﺑﺎﻛﻰ ﺃﻭﻯ .. ﻻﻧﻰ ﻣﺸﻔﺘﻜﻴﺶ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ ﺑﺘﻨﺠﺬﺑﻰ ﻟﺤﺪ ﻣﻦ ﻣﺠﺮﺩ ﺷﻜﻠﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﻨﺠﺬﺑﺘﻠﻮﺵ ﻋﺸﺎﻥ ﺷﻜﻠﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻳﻪ ؟ .. ﺍﻧﺘﻰ ﺃﺻﻼً ﻣﺘﻌﺮﻓﻴﻬﻮﺵ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻛﺄﻥ ﺷﺮﻳﻂ ﺳﻴﻨﻴﻤﺎﺋﻰ ﻳﻤﺮ ﻣﻦ ﺃﻣﺎﻡ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ :
- ﻓﻰ ﺳﻨﺔ ﺃﻭﻟﻰ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ ﺃﺗﻌﺮﻑ ﻋﻠﻴﻜﻲ .. ﻛﺎﻥ ﻟﺴﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺠﺒﻠﻴﺶ ﺍﻟﻌﺮﺑﻴﺔ .. ﻛﻨﺖ ﺑﺮﻭﺡ ﺍﻟﺠﺎﻣﻌﺔ ﻓﻰ ﺗﺎﻛﺴﻰ .. ﺍﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﻴﺒﻌﺖ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺍﻟﻌﺮﺑﻴﺔ ﺑﺎﻟﺴﻮﺍﻕ .. ﻓﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺩﻩ ﻛﻨﺖ ﺭﺍﻛﺒﻪ ﺗﺎﻛﺴﻰ .. ﻭﻧﺰﻟﺖ ﺃﺩﺍﻡ ﺍﻟﺠﺎﻣﻌﺔ .. ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﻟﻘﻴﺖ ﻓﺠﺄﺓ ﺗﺎﻛﺴﻰ ﺗﺎﻧﻰ ﺑﻴﻔﺮﻣﻞ ﺟﺎﻣﺪ ﺃﺩﺍﻣﻰ ﻭﺑﻴﺨﺒﻂ ﻓﻰ ﺍﻟﺮﺻﻴﻒ .. ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻨﺘﺒﻬﺘﺶ ﻭﻻ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﻏﻠﻄﺎﻥ .. ﻧﺰﻝ ﺍﻟﺴﻮﺍﻕ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﺎﻛﺴﻰ ﺑﺘﺎﻋﻪ ﻭﻓﻀﻞ ﻳﺰﻋﻖ ﻓﻴﺎ ﺟﺎﻣﺪ ﺃﻭﻯ ﻟﺪﺭﺟﺔ ﺍﻧﻰ ﻋﻴﻄﺖ ﻭﺳﻂ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ
ﻛﺎﻧﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺗﺴﻤﻊ ﺍﻟﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻛﻨﺖ ﻓﻰ ﻣﻮﻗﻒ ﻣﺤﺮﺝ ﺃﻭﻯ ﻭﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﻬﺪﻯ ﻭﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﻌﺪﻳﻨﻲ ﻭﺍﻛﻤﻦ ﺍﻟﻌﺮﺑﻴﺔ ﺧﺒﻄﺖ ﻓﻰ ﺍﻟﺮﺻﻴﻒ ﻛﺎﻥ ﻋﺎﻳﺰ ﺗﻤﻦ ﺍﻟﺘﺼﻠﻴﺢ ﻭﺃﻧﺎ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻣﻜﻨﺶ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺍﻟﻤﺒﻠﻎ ﺍﻟﻠﻰ ﻃﻠﺒﻪ ﻛﺘﻌﻮﻳﺾ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻫﻰ ﺗﺴﺘﻤﻊ ﺍﻟﻰ ﻛﻼﻡ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﺘﻰ ﺃﻛﻤﻠﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺈﺗﺒﺴﺎﻣﻪ ﺧﻔﻴﻔﻪ :
- ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻟﻘﻴﺖ ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﺁﺩﻡ " ﺟﻪ .. ﺷﻜﻠﻪ ﻛﺎﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﺠﺎﻣﻌﺔ ﻭﻟﻘﻰ ﺍﻟﺨﻨﺎﻗﺔ ﻭﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻭﻫﻮ ﺑﻴﺰﻋﻘﻠﻰ .. ﺍﻟﻤﻬﻢ ﻓﻀﻞ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻭﻳﻘﻮﻟﻪ ﻣﺘﺰﻋﻘﻠﻬﺎﺵ ﻛﺪﻩ ﺩﻯ ﺑﻨﺖ .. ﻭﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﺑﺮﺩﻩ ﻓﻀﻞ ﻳﺰﻋﻖ ﻭﻣﺼﺮ ﻳﺎﺧﺪ ﻓﻠﻮﺳﻪ ﻗﻮﻟﺘﻠﻪ ﻫﺘﺼﻞ ﺑﺒﺎﺑﺎ ﻳﺒﻌﺘﻠﻰ ﺣﺪ ﺑﺎﻟﻔﻠﻮﺱ ﻭﺍﻓﻖ ﺑﺲ ﺑﺸﺮﻁ ﺍﻧﻰ ﺍﻓﻀﻞ ﻣﻌﺎﻩ ﻣﺘﺤﺮﻛﺶ ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻳﻴﺠﻰ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ ﺑﺨﺠﻞ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻛﻨﺖ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﺃﻭﻯ .. ﻭﻛﻨﺖ ﺑﻌﻴﻂ .. ﺑﺲ ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻀﻞ ﻭﺍﻗﻒ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻭﻣﺮﺿﺎﺵ ﻳﻤﺸﻰ ﻭﻳﺴﻴﺒﻨﻰ ﻭﺍﻗﻔﻪ ﻣﻌﺎﻩ ﻟﻮﺣﺪﻯ .. ﺣﺴﻴﺘﻪ ﻛﺎﻥ ﻣﻀﺎﻳﻖ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻠﻰ ﻭﻓﻀﻞ ﻳﻘﻮﻟﻰ ﻣﺘﺨﻔﻴﺶ ﻣﻴﻘﺪﺭﺵ ﻳﻌﻤﻠﻚ ﺣﺎﺟﻪ .. ﻭﻓﻀﻞ ﻭﺍﻗﻒ ﺟﻤﺒﻲ .. ﻛﻨﺖ ﺃﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﺃﺷﻮﻓﻪ .. ﻭﻣﻜﻨﺘﺶ ﺣﺘﻰ ﺍﻋﺮﻑ ﺍﻧﻪ ﺩﻛﺘﻮﺭ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻜﻠﻴﺔ
ﺛﻢ ﺃﻛﻤﻠﺖ :
- ﺑﺎﺑﺎ ﺟﻪ ﺑﻨﻔﺴﻪ ﻭﺍﺗﻔﺎﻫﻢ ﻣﻊ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻭﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﺁﺩﻡ " ﺳﺄﻟﻨﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻛﻮﻳﺴﻪ .. ﻗﻮﻟﺘﻠﻪ ﺃﻳﻮﺓ .. ﻗﺎﻟﻰ ﻣﻌﻠﺶ ﺭﺍﺟﻞ ﻣﻌﻨﺪﻭﺵ ﺩﻡ ﻣﺘﺰﻋﻠﻴﺶ ﻧﻔﺴﻚ ﺃﻧﺎ ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺍﻟﻤﺒﻠﻎ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻛﻨﺖ ﺩﻓﻌﺘﻬﻮﻟﻪ ﻭﻣﻜﻨﺘﺶ ﻭﻗﻔﺘﻚ ﻛﺪﻩ
ﺻﻤﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺍﺣﺘﺮﻣﺘﻪ ﺃﻭﻯ ﻭﺣﺴﻴﺘﻪ ﺭﺟﻞ ﺃﻭﻯ .. ﻭﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺩﻯ ﺗﻬﻴﺂﺕ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ ﺑﺲ ﺣﺴﻴﺖ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﻋﻴﻨﻪ ﺣﻨﻴﻨﻪ ﺃﻭﻯ ﻭﻫﻮ ﺑﻴﺒﺼﻠﻰ .. ﺑﻌﺪ ﻛﺪﻩ ﺑﺎﺑﺎ ﺷﻜﺮﻩ ﺍﻧﻪ ﻛﺎﻥ ﺟﻤﺒﻰ ﻭﺩﺍﻓﻊ ﻋﻨﻰ .. ﺑﺲ .. ﺷﻮﻓﺘﻪ ﺑﺎﻟﺼﺪﻓﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﻜﻠﻴﺔ ﻭﻋﺮﻓﺖ ﺍﻧﻪ ﺑﻴﺪﻱ ﻣﺎﺩﺓ ﻓﻰ ﺳﻨﺔ ﺭﺍﺑﻌﻪ .. ﺁﺩﻯ ﻛﻞ ﺍﻟﺤﻜﺎﻳﺔ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺍﻟﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺲ ﺃﻧﺘﻰ ﻋﻤﺮﻙ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻴﻠﻰ ﺍﻧﻚ ﺣﺴﻪ ﺑﺤﺎﺟﻪ ﻧﺤﻴﺘﻪ
ﻗﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﺰﻥ :
- ﺃﻧﺎ ﻧﺴﻴﺖ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻭﺷﻴﻠﺘﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﻟﻰ .. ﺑﺲ ﻟﻤﺎ ﺷﻮﻓﺘﻪ ﻓﻰ ﺑﺪﺍﻳﺔ ﺍﻟﺴﻨﺔ ﺩﻯ ﻭﺑﻘﻴﺖ ﺑﺸﻮﻓﻪ ﻛﺘﻴﺮ .. ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﺑﻔﺘﻜﺮ ﺍﻟﻤﻮﻗﻒ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﻤﻠﻪ ﻣﻌﺎﻳﺎ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺗﺤﺴﻴﻪ ﺭﺍﺟﻞ ﻛﺪﻩ .. ﻣﺶ ﺣﺘﺖ ﻋﻴﻞ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺤﺴﻴﻪ ﻭﺍﺛﻖ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻪ ﻭﺑﻴﺪﺍﻓﻊ ﻋﻨﻚ ﻭﺧﺎﻳﻒ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻭﺑﻴﺤﻤﻴﻜﻰ
ﺛﻢ ﺗﻨﻬﺪﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺗﻔﺘﻜﺮﻯ ﺃﻧﺎ ﻣﻜﺒﺮﺓ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻌﺪ ﺗﻔﻜﻴﺮ :
- ﺑﺼﻰ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻋﺸﻤﻚ ﺑﺤﺎﺟﺔ .. ﻭﻓﻰ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺍﺿﺎﻳﻘﻚ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﺃﻯ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ ﻣﻦ ﻧﺤﻴﺘﻪ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﺰﻥ ﻭﻫﻰ ﺗﻄﺮﻕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ :
- ﻋﺮﻓﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻃﻴﺐ ﻣﺎ ﺗﺤﺎﻭﻟﻰ ﺗﻠﻔﺘﻰ ﺍﻧﺘﺒﺎﻫﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺤﻴﺮﻩ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ
ﻓﻜﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻜﺒﺮﻳﺎﺀ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻫﺤﺎﻭﻝ ﺃﻟﻔﺖ ﺍﻧﺘﺒﺎﻫﻪ .. ﻫﻮ ﻟﻮ ﺣﺲ ﺑﺤﺎﺟﻪ ﻧﺤﻴﺘﻰ ﻳﺒﻘﻰ ﻣﻨﻪ ﻟﻨﻔﺴﻪ .. ﻭﻟﻮ ﻣﺤﺴﺶ ﺧﻼﺹ ﻫﻮ ﺣﺮ ﻣﺶ ﻫﻀﺮﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻳﺪﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﻳﺤﺒﻨﻰ
ﺛﻢ ﻇﻬﺮ ﺍﻟﺤﺰﻥ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻭﻛﺄﻧﻬﺎ ﺗﺤﺪﺙ ﻧﻔﺴﻬﺎ :
- ﺗﻔﺘﻜﺮﻯ ﻣﻤﻜﻦ ﻳﺤﺒﻨﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻣﺶ ﻳﻤﻜﻦ ﺃﺻﻼً ﻳﻜﻮﻥ ﻣﺘﺠﻮﺯ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺜﻘﻪ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻣﺘﺠﻮﺯ .. ﻣﺶ ﻻﺑﺲ ﺩﺑﻠﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺘﻬﻜﻢ :
- ﻣﺶ ﺷﺮﻁ ﻛﻞ ﺍﻟﺮﺟﺎﻟﻪ ﺍﻟﻤﺘﺠﻮﺯﻳﻦ ﻳﻠﺒﺴﻮﺍ ﺩﺑﻠﺔ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺜﻘﻪ :
- ﻻ ﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻘﻪ ﺍﻧﻪ ﻣﺶ ﻣﺘﺠﻮﺯ ﻻﻧﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻷﻛﺎﻭﻧﺖ ﺑﺘﺎﻋﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻴﺲ ﻭﻛﺎﺗﺐ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺮﻭﻓﺎﻳﻞ ﺑﺘﺎﻋﻪ ﺳﻴﻨﺠﻞ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
ﻭﻋﺮﻓﺘﻰ ﺍﻻﻛﺎﻭﻧﺖ ﺑﺘﺎﻋﻪ ﻣﻨﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ : "
- ﻣﻦ ﺍﻟﺠﺮﻭﺏ ﺑﺘﺎﻉ ﺍﻟﻜﻠﻴﺔ ﻓﻰ ﻣﺮﺓ ﺭﺩ ﻋﻠﻰ ﺑﻮﺳﺖ ﻓﻌﺮﻓﺘﻪ ﻣﻦ ﺍﻻﺳﻢ ﻭﻣﻦ ﺍﻟﺼﻮﺭﺓ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻛﻞ ﺩﻩ ﻣﻦ ﻭﺭﺍﻳﺎ
ﻣﺎﺯﺣﺘﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺘﺰﻋﻠﺶ ﺑﺄﻩ ﻳﺎ " ﺳﻤﺴﻢ " .. ﺃﺻﻼً ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﺣﻜﻴﻬﺎ .. ﻣﺠﺮﺩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻦ ﻃﺮﻑ ﻭﺍﺣﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﺒﻴﻄﺔ ﻣﺶ ﻣﺴﺘﺎﻫﻠﻪ ﺗﺘﻘﺎﻝ
ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻷﺛﻨﺎﺀ ﺃﻗﺒﻠﺖ ﻓﺘﺎﺗﺎﻥ ﻓﻰ ﺍﺗﺠﺎﻫﻬﻤﺎ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﺃﻻ ﻭﻫﻮ ﻣﻼﺑﺴﻬﻤﺎ ﺍﻟﻮﺍﺳﻌﺔ ﺍﻟﻔﻀﻔﺎﺿﺔ ﻭﺣﺠﺎﺑﻬﻤﺎ ﺍﻟﻄﻮﻳﻞ .. ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻰ ﺳﻌﺎﺩﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻬﺘﻒ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺇﻳﻤﺎﻥ " .. " ﺳﻤﺮ "
ﻗﺎﻣﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻟﻠﺘﺮﺣﻴﺐ ﺑﺎﻟﻔﺘﺎﺗﻴﻦ ﻭﻣﻌﺎﻧﻘﺘﻬﻤﺎ .. ﺛﻢ ﺍﻟﺘﻔﻮﺍ ﻣﻌﺎً ﺣﻮﻝ ﺍﻟﻄﺎﻭﻟﺔ .. ﺑﺪﺍ ﻟﻠﻨﺎﻇﺮ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ ﺃﻧﻬﻢ ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ ﻏﺮﻳﺒﺔ .. ﻓﺘﺎﺗﺎﻥ ﺑﻜﺎﻣﻞ ﺯﻳﻨﺘﻬﻤﺎ ﻭﻳﺮﺗﺪﻳﺎﻥ ﺍﻟﻤﻼﺑﺲ ﺍﻟﻀﻴﻘﺔ ﺍﻟﻤﺜﻴﺮﺓ ﻭﺃﺧﺮﺗﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺃﻯ ﺯﻳﻨﻪ ﻭﺗﺮﺗﺪﻳﺎﻥ ﻣﻼﺑﺲ ﻣﺤﺘﺸﻤﻪ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻰ ﺳﻌﺎﺩﺓ ﺑﺎﻟﻐﺔ :
- ﻭﺣﺸﺘﻮﻧﻰ ﺃﻭﻯ .. ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺑﺠﺪ ﺃﻧﺪﺍﻝ ﻟﻴﻪ ﻣﺶ ﺑﻨﺠﺘﻤﻊ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ .. ﻻﺯﻡ ﻳﻌﻨﻰ ﺃﻓﻀﻞ ﺃﻟﺢ ﻋﻠﻴﻜﻮﺍ ﻋﺸﺎﻥ ﻧﺘﻘﺎﺑﻞ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﻌﻠﺶ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺃﻧﺎ ﻣﺸﻐﻮﻟﻪ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺴﺘﺸﻔﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺿﺎﺣﻜﺔ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﺨﻠﻴﻜﻰ ﺗﺪﺧﻠﻰ ﻃﺐ ﺃﺻﻼ ﻣﻠﻬﺎ ﺗﺠﺎﺭﻩ ... ﺯﻯ ﺍﻟﻔﻞ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺁﻩ ﻓﻞ ﺃﻭﻯ .. ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻮﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﺮﺍﻭﻩ ﺧﺎﻟﺺ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﺘﻈﺎﻫﺮﺓ ﺑﺎﻟﻐﻀﺐ :
- ﻗﺼﺪﻙ ﺍﻳﻪ ﺑﺄﻩ ﺩﻩ ﺑﺘﻮﻉ ﺗﺠﺎﺭﺓ ﺩﻭﻝ ﺃﺟﺪﻉ ﻧﺎﺱ .. ﺗﻨﻜﺮﻯ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺿﺎﺣﻜﺔ :
- ﻻ ﻃﺒﻌﺎً ﻣﻨﻜﺮﺵ .. ﻛﻨﺖ ﺑﻬﺰﺭ ﻣﻌﺎﻛﻰ .. ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﻳﺎ ﺳﺘﻰ ﺃﻫﻰ ﻛﻠﻬﺎ ﺷﻬﺎﺩﺓ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻤﺰﺍﺡ :
- ﺍﻳﻪ ﺃﺧﺒﺎﺭ ﺩﻛﺘﻮﺭ ﺍﻟﺴﻨﺎﻥ ﺍﻟﻔﺎﺷﻠﺔ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻐﻴﻆ :
- ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻟﻮ ﻋﺪﺗﻰ ﺗﻘﻮﻟﻴﻠﻰ ﻓﺎﺷﻠﺔ ﺗﺎﻧﻲ ﻫﻌﻤﻠﻚ ﻓﻴﻜﻲ ﺍﻳﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﺍﻻ ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﻳﺎ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﻫﻮ ﺍﻟﻤﻔﺮﻭﺽ ﺃﻏﺴﻞ ﺳﻨﺎﻧﻰ ﻛﺎﻡ ﻣﺮﺓ ﻓﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﻴﺤﺼﻠﻴﺶ ﻣﺸﺎﻛﻞ ﻓﻰ ﺳﻨﺎﻧﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﺨﺮﺝ ﺑﺴﻜﻮﻳﺖ ﻣﻦ ﺣﻘﻴﺒﺘﻬﺎ ﻭﺗﺘﻨﺎﻭﻟﻪ :
- ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ ؟ .. ﻫﻮ ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﻐﺴﻠﻰ ﺳﻨﺎﻧﻚ ﻛﻞ ﻳﻮﻡ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻃﺒﻌﺎً ﻭﺑﺎﺑﺎ ﺑﻴﻀﺎﻳﻖ ﻣﻨﻰ ﻟﻮ ﻣﻐﺴﻠﺘﻬﻤﺶ ﻣﺮﺗﻴﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ
ﺻﺎﺣﺖ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻣﺎ ﻓﺮﻓﻮﺭﺓ ﺻﺤﻴﺢ
ﺿﺤﻜﺖ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ ﻭﺻﺎﺣﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " :
- ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺮﻓﻮﺭﺓ ﻭﻻ ﺍﻧﺘﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ ﺳﻨﺎﻥ ﻓﺎﺷﻠﺔ .. ﺍﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺃﺻﻼً ﺍﻧﺘﻰ ﻃﻠﻌﻮﻛﻰ ﻣﻦ ﺍﻋﺪﺍﺩﻯ ﺍﺯﺍﻯ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﻟﺘﻐﻴﻈﻬﺎ :
- ﻳﻼ ﻳﺎ ﻧﺎﻳﺘﻲ .. ﺃﻧﺎ ﺃﺻﻼ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺧﻼﻧﻰ ﺃﻋﺮﻑ ﺷﻮﻳﻪ ﺑﻨﺎﺕ ﻧﺎﻳﺘﻲ ﺯﻳﻜﻮﺍ ﻛﺪﻩ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﺑﻜﺮﺓ ﺗﺸﻮﻓﻰ ﺍﺳﻤﻰ ﻋﻠﻰ ﺃﻛﺒﺮ ﻋﻴﺎﺩﺍﺕ ﺍﻷﺳﻨﺎﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻠﺪ ﻭﺗﻄﻠﺒﻮﺍ ﻣﻨﻰ ﻣﻌﺎﺩ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻘﺎﺑﻠﻮﻧﻰ ﻭﺗﺒﻘﻰ ﺍﻟﺴﻜﺮﺗﻴﺮﺓ ﺑﺘﺎﻋﺘﻰ ﺗﻘﻮﻟﻜﻮﺍ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﻣﺸﻐﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻮﺍ ﺑﻌﺪ ﺷﻬﺮ
ﺃﻛﻤﻠﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺿﺎﺣﻜﺔ :
- ﺁﻩ ﻣﺸﻐﻮﻟﻪ ﻻﻥ ﺍﻟﻌﻴﺎﻧﻴﻦ ﺍﺗﻠﻤﻮﺍ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﺍﺩﻭﻟﻬﺎ ﺣﺘﺔ ﻋﻠﻘﻪ ﻣﺮﻗﺪﺍﻫﺎ ﺷﻬﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺴﺘﺸﻔﻰ ﻓﺘﻌﺎﻟﻮﺍ ﻟﻤﺎ ﺻﺤﺘﻬﺎ ﺗﺘﺤﺴﻦ ﻭﺗﻨﺴﻰ ﺍﻟﺸﺮﺥ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﻓﻰ ﻛﺮﺍﻣﺘﻬﺎ
ﺗﻈﺎﻫﺮﺕ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺎﻟﻨﻬﻮﺽ ﻭﺍﻟﻤﻐﺎﺩﺭﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺗﺼﺪﻗﻮﺍ ﺍﻥ ﺧﺴﺎﺭﺓ ﻓﻴﻜﻮﺍ ﺍﻧﻰ ﺃﻋﺪ ﻣﻌﺎﻛﻮﺍ ﺃﺻﻼً
ﺟﺬﺑﺘﻬﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺧﻼﺹ ﻳﺎ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻨﻬﺰﺭ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ ﻣﺤﺪﺵ ﺑﻴﻘﺪﺭ ﻗﻴﻤﺔ ﺍﻟﻤﻮﺍﻫﺐ ﺍﻟﻌﺒﻘﺮﻳﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﺯﻳﻚ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻠﺪ ﺩﻯ
ﺟﻠﺴﺖ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﺘﺮﻓﻊ :
- ﺑﻜﺮﺓ ﺗﺸﻮﻓﻮﺍ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﺩﻯ ﻫﺘﺒﻘﻰ ﺍﻳﻪ
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﺶ ﻫﻨﺎﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ
ﻃﻠﺐ ﺍﻟﺠﻤﻴﻊ ﻣﺸﺮﻭﺑﺎً ﻏﺎﺯﻳﺎً ﺑﺠﺎﻧﺐ ﻭﺟﺒﺔ ﺍﻟﻐﺪﺍﺀ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺘﻬﻜﻢ :
- ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻃﺎﻟﺒﻴﻨﻬﺎ ﺩﺍﻳﺖ .. ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺑﺠﺪ ﻓﺮﺍﻓﻴﺮ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺨﺎﻑ ﺃﺗﺨﻦ ﺃﻭﻯ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺘﻬﻜﻢ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺧﺎﻳﻔﺔ ﻟﻴﻪ ﻭﺃﻧﺎ ﺃﺩﻙ 3 ﻣﺮﺍﺕ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﻛﺎﻧﺖ " ﺍﻳﻤﺎﻥ " ﺫﺍﺕ ﻭﺯﻥ ﻛﺒﻴﺮ .. ﺑﺎﻟﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ ﺍﻟﺜﻼﺛﺔ ﻓﻬﻰ ﺗﺒﺪﻭ ﺃﻛﺜﺮﻫﻦ ﺿﺨﺎﻣﺔ .. ﻟﻴﺲ ﻃﻮﻻً ﻓﻘﻂ ﻭﺯﻧﺎً ﻭﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻏﻢ ﻣﻦ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﺍﻟﻔﻀﻔﺎﺿﺔ ﺍﻟﻮﺍﺳﻌﺔ ﺍﻟﻰ ﺃﻧﻬﺎ ﺃﻇﻬﺮﺕ ﻣﺪﻯ ﺯﻳﺎﺩﺓ ﻭﺯﻧﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﻛﺘﻴﺮ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻻﺯﻡ ﺗﻬﺘﻤﻰ ﺑﺄﻛﻠﻚ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ .. ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻰ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺒﺘﻌﺮﻓﻴﺶ ﺗﻤﺸﻰ ﻋﻠﻰ ﺩﺍﻳﺖ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻦ 3 ﺃﻳﺎﻡ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺴﺨﺮﻳﺔ :
- ﻭﺃﻣﺸﻰ ﻋﻠﻰ ﺩﺍﻳﺖ ﻟﻴﻪ ﺷﻴﻔﺎﻧﻰ ﺗﺨﻴﻨﻪ .. ﺩﻩ ﺃﻧﺎ ﻳﺪﻭﺑﻚ ﺑﺮﻣﻴﻞ ﺑﺲ
ﺍﻧﻔﺠﺮﺕ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ ﻓﻰ ﺍﻟﻀﺤﻚ .. ﻭﺭﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻏﻢ ﻣﻦ ﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺭﺗﺴﻤﺖ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻰ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻻ ﺃﻥ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻟﻤﺤﺖ ﺳﺤﺎﺑﺔ ﺣﺰﻥ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ .. ﻇﻠﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺗﺤﺎﻭﻝ ﻓﻬﻢ ﺳﺒﺐ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻨﻈﺮﺍﺕ ﺍﻟﺤﺰﻳﻨﺔ ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻟﻢ ﺗﺴﺘﺸﻒ ﺷﻴﺌﺎً ﻓﺴﺄﻟﺘﻬﺎ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
" - ﺇﻳﻤﺎﻥ .. " ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻀﺎﻳﻘﺎﻛﻰ
ﺭﺳﻤﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﻭﺍﺳﻌﺔ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻣﻀﺎﻳﻘﺔ ﺍﻥ ﺍﻷﻛﻞ ﺍﺗﺄﺧﺮ
ﺻﺎﺣﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺍﺭﺣﻤﻰ ﻧﻔﺴﻚ .. ﺷﻮﻳﺔ ﺷﻮﻳﺔ ﻭﻫﺘﺎﻛﻠﻴﻨﺎ
ﺛﻢ ﺗﻈﺎﻫﺮﺕ ﺃﻧﻬﺎ ﺗﻨﺎﺩﻯ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﺎﺩﻝ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎ ﻋﻢ ﻳﺎ ﺑﺘﺎﻉ ﺍﻷﻛﻞ ﻗﻮﻟﻬﻢ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﺷﻮﻳﺔ ﻣﻌﺎﻧﺎ ﺣﻮﺕ ﻟﻮ ﻣﺴﺪﻳﻨﺎﺵ ﺑﻘﻪ ﺑﺄﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﻫﻴﺎﻛﻠﻨﺎ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻭﺭﺍ ﺍﻟﺘﺎﻧﻴﺔ
ﺿﺤﻜﺖ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ ﻭﺷﺎﺭﻛﺘﻬﻢ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻀﺤﻚ
*************************************
ﺗﻮﻗﻒ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﺮﺝ .. ﺣﻴﺎﻩ ﺭﺟﻞ ﺍﻻﻣﻦ ﺍﻟﻮﺍﻗﻒ .. ﺛﻢ ﺗﺘﺒﻌﻪ ﺑﻨﻈﺮﺍﺗﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻤﻂ ﺷﻔﺘﻴﻪ ﻓﻰ ﺍﺷﻤﺌﺰﺍﺯ .. ﺃﺗﻰ ﺭﺟﻞ ﺃﻣﻦ ﺁﺧﺮ ﻟﻴﺮﻯ ﺍﻟﺘﻌﺒﻴﺮ ﺍﻟﻤﺮﺳﻮﻡ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻪ ﺯﻣﻴﻠﻪ ﻓﺴﺄﻟﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﻫﺘﻒ ﺭﺟﻞ ﺍﻷﻣﻦ ﻭﻣﺎﺯﺍﻟﺖ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺍﻹﺷﻤﺌﺰﺍﺯ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻪ :
- ﺍﻟﺴﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺷﻘﺔ 22 ﺩﻯ ﻣﺶ ﻫﺘﺠﻴﺒﻬﺎ ﻟﺒﺮ
ﻗﺎﻝ ﺯﻣﻴﻠﻪ :
- ﻟﻴﻪ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﺗﺎﻧﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺭﺟﻞ ﺍﻷﻣﻦ ﺑﻐﻀﺐ :
- ﻻ ﻋﻨﺪﻫﺎ ﺧﺸﻰ ﻭﻻ ﺣﻴﺎ .. ﻭﻛﻞ ﻛﺎﻡ ﺷﻬﺮ ﺭﺍﺟﻞ ﻃﺎﻟﻊ ﻭﺭﺍﺟﻞ ﻧﺎﺯﻝ ﺃﻣﺎ ﺑﻘﺖ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﻘﺮﻑ ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻑ ﻟﻴﻪ ﻣﺘﻐﻮﺭﺵ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻤﺎﺭﺓ .. ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﻫﻨﺎ ﻧﺎﺱ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﺗﺮﻭﺡ ﺗﺸﻮﻓﻠﻬﺎ ﺟﻴﺮﺍﻥ ﺯﻳﻬﺎ ﺗﻌﻴﺶ ﻭﺳﻄﻬﻢ
ﻗﺎﻝ ﺯﻣﻴﻠﻪ ﺑﻀﻴﻖ :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺴﺘﺮ ﻋﻠﻰ ﻭﻟﻴﺎﻧﺎ .. ﺃﻧﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﻣﺒﻄﻘﺶ ﺃﺑﺺ ﻓﻰ ﻭﺷﻬﺎ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻬﺪﻳﻬﺎ
ﺻﺎﺡ ﺍﻵﺧﺮ ﺑﺤﺮﻗﻪ :
- ﻗﻮﻝ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺎﺧﺪﻫﺎ
ﺻﻌﺪ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻰ ﺷﻘﺔ 22 ﻭﺃﺧﺮﺝ ﺍﻟﻤﻔﺘﺎﺡ ﻭﺩﺧﻞ ﻭﺃﻏﻠﻖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻪ .. ﻣﺎ ﻛﺎﺩ ﻳﺪﺧﻞ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺔ ﺍﻟﻤﻌﻴﺸﺔ ﺣﺘﻰ ﻫﺒﺖ " ﺑﻮﺳﻲ " ﻭﺍﻗﻔﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﻌﺘﺎﺏ .. ﻟﻢ ﻳﻌﺒﺄ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻨﻈﺮﺍﺗﻬﺎ ﻭﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺔ ﺍﻟﻨﻮﻡ ﻭﻫﻮ ﻳﺨﻠﻊ ﺟﺎﻛﻴﺖ ﺍﻟﺒﺪﻟﺔ .. ﺃﻟﻘﺎﻩ ﻋﻠﻰ ﺃﻗﺮﺏ ﻣﻘﻌﺪ .. ﺛﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺪﻭﻻﺏ ﻭﻇﻞ ﻳﺘﺄﻣﻞ ﺍﻟﺒﺪﻝ ﺍﻟﻤﺘﺮﺍﺻﺔ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺑﻌﻀﻬﺎ ﻭﻳﺨﺘﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﻴﻨﻬﺎ .. ﺩﺧﻠﺖ " ﺑﻮﺳﻰ " ﻭﻭﻗﻔﺖ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺤﺠﺮﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻜﺘﻒ ﺫﺭﺍﻋﻴﻬﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﺻﺪﺭﻫﺎ ﻭﺗﻘﻮﻝ ﺑﺘﺒﺮﻡ :
- ﺍﻧﺖ ﻧﺎﺯﻝ ﺗﺎﻧﻰ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻮ ﻣﺎﺯﺍﻝ ﻳﺘﺄﻣﻞ ﺍﻟﺒﺪﻝ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﺃﻳﻮﺓ
ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻪ " ﺑﻮﺳﻰ " ﺑﻌﺼﺒﻴﺔ ﻭﺃﺩﺍﺭﺗﻪ ﻣﻦ ﻛﺘﻔﻪ ﺑﺤﺪﻩ ﻟﻴﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ .. ﻓﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻣﻨﺪﻫﺸﺎً ﻟﺘﻘﻮﻝ ﺑﻐﻀﺐ :
" - ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻮﺿﻊ ﺩﻩ ﻫﻴﺴﺘﻤﺮ ﻟﺤﺪ ﺍﻣﺘﻰ ؟
ﻗﺎﻝ ﺑﺪﻫﺸﻪ :
- ﻭﺿﻊ ﺍﻳﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺑﻮﺳﻰ " ﺑﻌﺼﺒﻴﺔ ﺷﺪﻳﺪﺓ :
- ﺍﻟﻮﺿﻊ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺣﻨﺎ ﻓﻴﻪ ﺩﻩ .. ﻣﺶ ﺣﺎﺑﺐ ﻧﺘﺠﻮﺯ ﻗﻮﻟﺖ ﻣﺎﺷﻰ ﻣﻔﻴﺶ ﻣﺸﻜﻠﺔ .. ﻟﻜﻦ ﺗﺪﺧﻞ ﺑﻤﺰﺍﺟﻚ ﻭﺗﺨﺮﺝ ﺑﻤﺰﺍﺟﻚ ﻭﺃﻋﺪ ﺑﺎﻷﻳﺎﻡ ﻣﺸﻮﻓﺎﻛﺶ .. ﻛﺪﻩ ﺃﻭﻓﺮ ﺃﻭﻯ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺍﻳﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻳﺎ " ﺑﻮﺳﻰ " ؟
ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻪ ﻭﻭﺿﻌﺖ ﻛﻔﻴﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﺭﻩ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺮﺟﺎﺀ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺄﻋﻴﻦ ﺩﺍﻣﻌﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ .. " ﺑﺤﺒﻚ ﺃﻭﻯ .. ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺣﺒﻴﺖ ﺃﻯ ﺭﺍﺟﻞ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺒﻚ .. ﻧﻔﺴﻰ ﻧﻜﻮﻥ ﺯﻯ ﺃﻯ ﺍﺗﻨﻴﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﺑﻴﺤﺒﻮﺍ ﺑﻌﺾ .. ﺃﻧﺎ ﺣﺴﺎﻙ ﺑﻌﻴﺪ ﻋﻨﻰ ﺃﻭﻯ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ .. " ﺣﺘﻰ ﻟﻤﺎ ﺑﺘﺒﻘﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺑﺤﺴﻚ ﻣﺶ ﻣﻮﺟﻮﺩ .. ﻧﻔﺴﻰ ﺗﺤﺒﻨﻰ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ "
ﺑﺪﺍ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻳﺴﺘﺜﻘﻞ ﺍﻟﻤﻬﻤﻪ .. ﺃﻣﺴﻚ ﺫﺭﺍﻋﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﻳﺎ " ﺑﻮﺳﻰ " ﻟﻴﻪ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺗﻘﺘﻨﻌﻰ ﺑﻜﺪﻩ .. ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﺨﻠﻴﻨﻲ ﺃﺳﺘﻤﺮ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻟﻮ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺑﺤﺒﻚ ﻭﺑﻤﻮﺕ ﻓﻴﻜﻲ ﻛﻤﺎﻥ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺑﻮﺳﻰ " ﺑﻠﻬﻔﻪ :
- ﺑﺠﺪ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺘﺤﺒﻨﻰ ﺑﺠﺪ ﻭﻣﻦ ﻗﻠﺒﻚ ؟
ﻋﺎﻧﻘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﺒﻌﺎ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ .. ﻭﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺣﺒﻴﺖ ﺣﺪ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺣﺒﻴﺘﻚ
ﺑﺪﺕ ﻋﻴﻨﺎﻩ ﺧﺎﻭﻳﻪ ﺟﻮﻓﺎﺀ ﺑﺎﺭﺩﻩ .. ﻛﻜﻠﻤﺎﺗــﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺑﻮﺳﻰ " ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻌﻢ ﺑﻌﻨﺎﻕ ﺣﺒﻴﺒﻬﺎ
**************************************
ﺩﺧﻞ " ﺁﺩﻡ " ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻤﻄﺎﻋﻢ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺣﻮﻟﻪ ﺍﻟﻰ ﺃﻥ ﻭﻗﻊ ﻧﻈﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺸﺨﺺ ﺍﻟﺠﺎﻟﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﻟﻄﺎﻭﻻﺕ .. ﻓﻌﻠﺖ ﺍﻹﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺷﻔﺘﻴﻪ .. ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺨﺺ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻋﺎﺵ ﻣﻦ ﺷﺎﻓﻚ ﻳﺎ " ﺯﻳﺎﺩ "
ﻗﺎﻡ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻭﻋﺎﻧﻖ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺣﺸﻨﻰ ﺟﺪﺍً ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻌﻠﻢ
ﺟﻠﺲ ﺍﻻﺛﻨﺎﻥ ﻭﺍﻻﻳﺘﺴﺎﻣﺔ ﺗﻌﻠﻮ ﺷﻔﺘﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ :
- ﻭﺍﻧﺖ ﻛﻤﺎﻥ ﻳﺎ " ﺯﻳﺰﻭ " ﻭﺣﺸﺘﻨﻰ ﺟﺪﺍً .. ﺟﻴﺖ ﻣﻦ ﺷﺮﻡ ﺍﻣﺘﻰ ؟ .. ﻭﺧﻼﺹ ﺍﺳﺘﻘﺮﻳﺖ ﻫﻨﺎ ﻭﻻ ﺭﺍﺟﻊ ﺗﺎﻧﻰ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺿﺎﺣﻜﺎً :
- ﻻ ﺭﺍﺟﻊ ﺗﺎﻧﻰ .. ﺍﻧﺎ ﺑﺲ ﺧﺪﺕ ﺃﺟﺎﺯﺓ ﺍﻛﻤﻦ ﺍﻟﻤﻮﺳﻢ ﺩﻩ ﻣﺶ ﻣﻮﺳﻢ ﺷﻐﻞ ﺃﺩ ﻛﺪﻩ
ﺭﺑﺖ " ﺁﺩﻡ " ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻒ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﺣﺴﻦ ﺣﺎﺟﺔ ﺍﻧﻰ ﺷﻮﻓﺘﻚ .. ﻭﻟﻮ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺟﻴﺖ ﻛﻨﺖ ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﺠﻴﻠﻚ ﻭﻫﻮ ﺃﻗﻀﻰ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻓﻰ ﺷﺮﻡ
ﺿﺤﻚ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻗﻮﻝ ﺑﺄﻩ ﺍﻧﻚ ﻋﺎﻳﺰ ﺗﺴﺘﻐﻞ ﺻﺤﺒﻚ .. ﺍﻛﻤﻨﻰ ﻣﺪﻳﺮ ﻗﺮﻳﺔ ﺳﻴﺎﺣﻴﺔ ﻭﻋﺎﻳﺰ ﺗﺴﺘﻨﻔﻊ ﻣﻦ ﻭﺭﺍﻳﺎ
ﺿﺤﻚ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻭﺑﺲ .. ﻛﺸﻔﺘﻨﻰ ﻳﺎ ﻣﻌﻠﻢ .. ﻣﺎﻫﻮ ﻣﺶ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﺻﺤﺒﻰ ﻭﺃﺧﻮﻳﺎ ﻣﻦ ﺃﻳﺎﻡ ﻣﺎ ﻛﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻀﺎﻧﺔ ﻭﻣﺴﺘﻨﻔﻌﺶ ﻣﻦ ﻭﺭﺍﻙ ﺣﺘﻪ ﺗﺒﻘﻰ ﻋﻴﺒﻪ ﻓﻰ ﺣﻘﻚ ﻳﺎ ﺃﺧﻰ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺍﻧﺖ ﺑﺲ ﻭﻣﻠﻜﺶ ﺩﻋﻮﺓ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻏﺎﻣﺰﺍً :
- ﺃﺧﺒﺎﺭ ﺍﻟﻤﺰﺯ ﺍﻳﻪ ؟
ﺿﺤﻚ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻫﻢ ﻣﺘﻠﻘﺤﻴﻦ ﻫﻨﺎﻙ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻋﻤﺎﺭ ﻳﺎ ﺷﺮﻡ
ﺻﻤﺖ ﻛﻼﻫﻤﺎ ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ ﺛﻢ ﺳﺄﻟﻪ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻱ ﻭﺍﻟﺪﺗﻚ ﺃﺧﺒﺎﺭ ﺻﺤﺘﻬﺎ ﺍﻳﻪ ؟
ﺃﻭﻣﺄ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻗﺎﺋﻼُ :
- ﻛﻮﻳﺴﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ
ﻧﻈﺮ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺍﻟﻰ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺍﻧﺖ ﺃﺧﺒﺎﺭﻙ ﺍﻳﻪ ؟
ﻇﻬﺮﺕ ﺍﻟﻌﺼﺒﻴﺔ ﻓﻰ ﺗﺼﺮﻓﺎﺕ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻩ ﻳﺨﺮﺝ ﺳﻴﺠﺎﺭﻩ ﻟﻴﺸﻌﻠﻪ .. ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻪ ﺍﻟﻨﺎﺩﻝ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺄﺩﺏ :
- ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﻟﺘﺪﺧﻴﻦ ﻳﺎ ﻓﻨﺪﻡ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﺪﻩ ﺛﻢ ﺃﻃﻔﻬﺎ ﺗﺤﺖ ﺃﻗﺪﺍﻣﻪ ﺑﻌﺼﺒﻴﻪ .. ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻭﻫﻮ ﻳﺮﻣﻘﻪ ﺑﻨﻈﺮﺍﺗﻪ :
- ﻣﺮﺩﺗﺶ .. ﺃﺧﺒﺎﺭﻙ ﺍﻳﻪ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﺯﻯ ﻣﺎ ﺃﻧﺎ ﻣﻔﻴﺶ ﺟﺪﻳﺪ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ : "
- ﻭﺍﺯﻯ ﺻﺤﺒﺘﻚ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﺻﺤﺒﺘﻰ ﻣﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻣﺤﺎﻭﻻً ﺍﻟﺘﺬﻛﺮ :
- ﻣﺶ ﻓﺎﻛﺮ ﺍﺳﻤﻬﺎ .. ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﻣﻌﺎﻙ ﻓﻰ ﺁﺧﺮ ﻣﺮﺓ ﻧﺰﻟﺖ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ .. ﻛﻨﺘﻮﺍ ﺍﺗﻌﺮﻓﺘﻮﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻳﺴﻜﻮ ﺑﺎﻳﻦ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻼ ﻣﺒﺎﻻﺓ :
- ﻻ ﺳﻴﺒﺘﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺃﺣﺴﻦ .. ﺃﺻﻼً ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻣﻈﺒﻮﻃﺔ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺴﺨﺮﻳﻪ :
- ﻭﻫﻮ ﻓﻰ ﺑﻨﺖ ﻣﻈﺒﻮﻃﻪ .. ﻛﻠﻬﻢ ﺗﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﺖ
ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﻤﺮﺍﺭﺓ :
- ﺧﺎﺻﺔ ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺘﻮﻟﺪﻭﺍ ﻭﻓﻰ ﺑﻘﻬﻢ ﻣﻌﻠﻘﺔ ﺩﻫﺐ
ﻫﻢ ﺑﺄﻥ ﻳﺸﻐﻞ ﺳﻴﺠﺎﺭﻩ ﺃﺧﺮﻯ ﻟﻮﻻ ﺃﻥ ﺗﺬﻛﺮ ﺑﺎﻥ ﺫﻟﻚ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻓﺰﻓﺮ ﺑﻀﻴﻖ .. ﺑﺪﺍ ﻭﺍﺟﻤﺎً ﺷﺎﺭﺩﺍً .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
"- ﺁﺩﻡ " ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻚ ﺍﺗﻈﻠﻤﺖ ﺃﻭﻯ .. ﺑﺲ ﻣﺶ ﻣﻌﻨﻰ ﻛﺪﻩ ﺍﻧﻚ ﺗﻈﻠﻢ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻪ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﺪﻩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﺍﺣﻨﺎ ﻋﺎﻳﺸﻴﻦ ﻓﻰ ﻏﺎﺑﺔ .. ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻓﻴﻬﺎ ﻋﺎﻣﻠﻪ ﺯﻯ ﺍﻟﻜﻼﺏ ﺍﻟﻤﺴﻌﻮﺭﺓ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺘﻘﺪﺭ ﻋﻠﻴﻪ ﻻﺯﻡ ﺗﺎﺧﺪﻩ ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻣﻦ ﺑﻖ ﻏﻴﺮﻫﺎ .. ﻭﺍﻟﻠﻰ ﻳﻔﻮﺯ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﻘﺪﺭ ﻳﺎﺧﺪ ﻧﺼﻴﺐ ﺃﻛﺒﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﺎﻧﻰ
ﻧﻈﺮ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺍﻟﻰ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﻣﺸﻔﻘﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻣﺶ ﻛﻞ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻭﺣﺸﺔ .. ﻋﻨﺪﻙ ﺃﻧﺎ ﺃﻫﻮ .. ﺃﻧﺎ ﻭﺣﺶ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " ؟
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺍﻧﺖ ﻣﺘﻮﻟﺪﺗﺶ ﻭﻓﻰ ﺑﻘﻚ ﻣﻌﻠﻘﺔ ﺩﻫﺐ ﻳﺎ " ﺯﻳﺎﺩ " .. ﺍﻧﺖ ﺗﻌﺒﺖ ﻭﺷﻘﻴﺖ ﻭﺍﺗﻤﺮﻣﻄﺖ ﻭﻃﻔﺤﺖ ﺍﻟﺪﻡ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻮﺻﻞ ﻟﻠﻰ ﺍﻧﺖ ﻓﻴﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ .. ﻭﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﺍﻧﺖ ﻟﺴﻪ ﺃﺑﻴﺾ ﻣﻦ ﺟﻮﺍﻙ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺜﻘﻪ :
- ﻭﺍﻧﺖ ﻛﻤﺎﻥ ﺯﻳﻲ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺍﺣﻨﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﺯﻯ ﺑﻌﺾ ﻭﻋﺸﻨﺎ ﻓﻰ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻈﺮﻭﻑ ﻭﻧﻔﺲ ﺍﻟﻤﺴﺘﻮﻯ ﻭﻛﺎﻓﺤﻨﺎ ﺳﻮﺍ ﻭﺗﻌﺒﻨﺎ ﺳﻮﺍ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻧﺖ ﻛﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺟﻮﺍﻙ ﺃﺑﻴﺾ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺘﻬﻜﻢ :
- ﻻ ﻣﻌﺪﺵ ﻳﺎ ﺻﺎﺣﺒﻰ .. ﺍﻧﺎ ﺑﻘﻴﺖ ﺍﺳﻮﺩ .. ﻭﺃﺳﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻮﺍﺩ ﻛﻤﺎﻥ
ﻟﻢ ﻳﺮﺩ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺃﻥ ﻳﻀﻐﻂ ﻋﻠﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻰ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺃﻛﺜﺮ .. ﻓﻘﺎﻝ ﻳﺤﺎﻭﻝ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺍﻟﺠﻮ :
- ﻣﺘﺎﺧﺪﻧﻴﺶ ﻓﻰ ﺩﻭﻛﻪ ﻗﻮﻟﻰ ﻧﺎﻭﻯ ﺗﻔﺴﺤﻨﻰ ﻓﻴﻦ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺖ ﺗﺄﻣﺮ ﻳﺎ " ﺯﻳﺎﺩ " .. ﺷﻮﻑ ﺣﺎﺑﺐ ﺗﺮﻭﺡ ﻓﻴﻦ ﻭﺃﻧﺎ ﺃﻭﺩﻳﻚ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻣﺎﺯﺣﺎً :
- ﺍﻋﺘﺒﺮﻧﻰ ﺳﺎﻳﺢ ﻭﻓﺴﺤﻨﻰ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺿﺎﺣﻜﺎً :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺢ .. ﻧﺘﻐﺪﻯ ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﻫﻌﻤﻠﻚ ﺑﺮﻭﺟﺮﺍﻡ ﻫﻴﻌﺠﺒﻚ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻟﺼﺪﻳﻘﻪ ﻭﺭﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻔﻪ ﺷﺎﻛﺮﺍً
****************************************
ﻋﺎﺩﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﻦ ﺍﻟﺨﺎﺭﺝ ﻟﺘﺠﺪ ﺳﻴﺎﺭﺓ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﺮﺍﺝ ﻓﻘﺪ ﺃﺗﻰ ﻣﺒﻜﺮﺍً ﻋﻠﻰ ﻏﻴﺮ ﺍﻟﻌﺎﺩﺓ .. ﺭﻛﻨﺖ ﺳﻴﺎﺭﺗﻬﺎ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﺛﻢ ﺃﺧﺮﺟﺖ ﻣﻦ ﺣﻘﻴﺒﺘﻬﺎ ﻣﻨﺎﺩﻳﻞ ﻹﺯﺍﻟﺔ ﺍﻟﻤﻜﻴﺎﺝ ﻭﺷﺮﻋﺖ ﻓﻰ ﺍﺯﺍﻟﺔ ﺍﻷﺻﺒﺎﻍ ﺍﻟﺼﻨﺎﻋﻴﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺰﻳﻦ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻓﺒﺪﺕ ﺃﻛﺜﺮ ﺑﺮﺍﺀﻩ .. ﺧﺮﺟﺖ ﻣﻦ ﺳﻴﺎﺭﺗﻬﺎ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﻔﻴﻼ .. ﺭﺃﺕ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻭﻫﻮ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﻦ ﻣﻜﺘﺒﻪ ﻓﺎﺑﺘﺴﻤﺖ ﻟﻪ ﻭﺍﻗﺒﻠﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﻌﺎﻧﻘﻪ ﻭﺗﻘﺒﻞ ﻭﺟﻨﺘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ .. ﺟﻴﺖ ﺑﺪﺭﻯ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﻳﻌﻨﻲ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺗﻌﺒﺖ ﺷﻮﻳﺔ ﻓﻘﻮﻟﺖ ﺃﺭﻳﺢ
ﻗﺎﻝ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻘﻠﻖ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﻣﻘﻪ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﻣﺘﻔﺤﺼﻪ :
- ﺗﻌﺒﺎﻥ ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ .. ﺣﺎﺳﺲ ﺑﺈﻳﻪ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ " ﻭﻫﻮ ﻳﺒﺘﺴﻢ ﻭﻳﺮﺑﻂ ﻋﻠﻰ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ :
- ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﺷﻮﻳﺔ ﺍﺭﻫﺎﻕ ﻭﻫﻴﺮﻭﺣﻮﺍ ﻟﻤﺎ ﺃﺭﺗﺎﺡ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺘﺘﻌﺒﺶ ﻧﻔﺴﻚ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻋﻨﺪﻙ ﺍﻟﺸﺮﻛﺔ ﻣﻠﻴﺎﻧﻪ ﻣﻮﻇﻔﻴﻦ . . ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺖ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﺻﺤﺘﻚ ﺍﻫﻢ ﻋﻨﺪﻯ ﻣﻦ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺨﻠﻴﻜﻲ ﻟﻴﺎ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ
ﺑﺪﺍ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﺍﻧﺘﺒﻪ ﺍﻟﻰ ﻣﺎ ﺗﺮﺗﺪﻳﻪ .. ﻓﻌﻘﺪ ﺣﺎﺟﺒﻴﻪ ﺑﻀﻴﻖ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﺩﻩ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ؟
ﺍﺭﺗﺒﻜﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ " ﺑﺼﺮﺍﻣﺔ :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻟﺒﺴﺎﻩ ﺩﻩ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﺍﻟﺒﺎﺩﻯ ﺿﻴﻖ ﺟﺪﺍً ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻭﺃﻧﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﻠﺒﺴﻰ ﺑﺎﺩﺭ ﻳﺒﻘﻰ ﺗﻠﺒﺴﻴﻪ ﻓﻮﻗﻴﻪ ﺟﺎﻛﺖ ﻭﻣﻘﻔﻮﻝ ﻛﻤﺎﻥ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﻨﻖ :
- ﻣﺎ ﻫﻮ ﺃﻧﺎ ﻟﻮ ﻟﺒﺴﺖ ﻓﻮﻗﻴﻪ ﺟﺎﻛﺖ ﻣﻘﻔﻮﻝ ﻳﺒﻘﻰ ﺃﺻﻼ ﻣﺶ ﻫﻴﺒﺎﻥ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺍﻥ ﺷﺎﻟﻪ ﻋﻨﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻥ .. ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺘﻤﺸﻴﺶ ﻭﻻﺑﺴﻪ ﻟﺒﺲ ﻣﻠﺰﻕ ﻋﻠﻰ ﺟﺴﻤﻬﺎ ﺑﺎﻟﺸﻜﻞ ﺩﻩ ﻭﻛﻞ ﺍﻟﺮﺟﺎﻟﻪ ﻋﻴﻨﻬﻢ ﺭﺍﺣﻪ ﺟﺎﻳﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ
ﺷﻌﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺎﻟﺨﺠﻞ ﻭﺑﺎﻹﺿﻄﺮﺍﺏ ﻓﻘﺎﻟﺖ :
- ﺧﻼﺹ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﺃﻧﺎ ﺁﺳﻔﺔ
ﻓﻘﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ " ﺑﻬﺪﻭﺀ ﻟﻜﻦ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﻋﻠﻖ ﻋﻠﻰ ﻟﺒﺴﻚ ﺗﺎﻧﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ .. " ﺍﻧﺘﻰ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﺑﻤﺎ ﻓﻴﻪ ﺍﻟﻜﻔﺎﻳﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻤﻴﺰﻱ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺼﺢ ﻭﺍﻟﻐﻠﻂ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻌﺪﻡ ﺍﻗﺘﻨﺎﻉ :
- ﺻﺢ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻌﺎﻙ ﺣﻖ .. ﻣﻌﺪﺗﺶ ﻫﻠﺒﺲ ﺣﺎﺟﺔ ﺿﻴﻘﻪ ﻛﺪﻩ ﺗﺎﻧﻰ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﻳﻼ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﺍﻃﻠﻌﻰ ﻏﻴﺮﻱ ﻫﺪﻭﻣﻚ ﻋﺸﺎﻥ ﻧﺘﻐﺪﻯ ﺳﻮﺍ
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﺻﻌﺪﺕ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﺘﺒﺮﻡ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﺑﺪﻟﺖ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﻓﺮﻥ ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ .. ﺭﺩﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻭﻫﻰ ﺗﻠﻘﻰ ﺑﻨﻔﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺮﺍﺵ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻳﺎ " ﺳﻤﺴﻢ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻛﻨﺖ ﺑﻄﻤﻦ ﺍﻧﻚ ﻭﺻﻠﺘﻰ .. ﺍﺗﻐﺪﻳﺘﻲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ : "
- ﻛﻨﺖ ﻟﺴﻪ ﻧﺰﻟﻪ ﺃﺗﻐﺪﻯ .. ﺑﺎﺑﺎ ﺟﻪ ﺑﺪﺭﻯ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ
ﺛﻢ ﺯﻓﺮﺕ ﺑﻀﻴﻖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺷﻠﺖ ﺍﻟﻤﻴﻚ ﺁﺏ ﻭﺃﻧﺎ ﺑﺮﻛﻦ ﺍﻟﻌﺮﺑﻴﺔ .. ﻭﻟﻤﺎ ﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﻔﻴﻼ ﺷﺎﻓﻨﻰ ﻭﺍﺩﺍﻧﻰ ﻣﺤﺎﺿﺮﺓ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﺒﺎﺩﻯ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺖ ﻻﺑﺴﺎﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻣﺎﻟﻪ ﺍﻟﺒﺎﺩﻯ .. ﻛﺎﻥ ﺗﻘﻴﻞ ﻣﺶ ﺷﻔﺎﻑ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﺑﻴﻘﻮﻟﻰ ﺿﻴﻖ ﻭﻣﻠﺰﻕ .. ﻭﺃﻋﺪ ﻳﻘﻮﻟﻰ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺘﻤﺸﻴﺶ ﻛﺪﻩ ﻭﺍﻟﺮﺟﺎﻟﻪ ﺗﺒﺺ ﻋﻠﻴﻬﺎ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﺑﻮﻛﻰ ﺩﻩ ﻋﺎﻳﺰﻙ ﺗﻌﻨﺴﻲ ﺟﻤﻴﻪ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺷﻜﻠﻪ ﻛﺪﻩ ﻓﻌﻼً
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻳﻼ ﺑﺎﻯ ﺑﺄﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺴﺘﻨﻴﻨﻰ ﻧﺘﻐﺪﻯ ﺳﻮﺍ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﻣﻮﺯﻩ .. ﺃﺷﻮﻓﻚ ﺑﻜﺮﻩ .. ﺑﺎﻯ
*****************************************
ﺧﺮﺟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻣﻦ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﺃﻗﺒﻠﺖ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺘﺤﺪﺙ ﻓﻰ ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ :
- ﻣﺎﻣﺎ ﺃﻧﺎ ﺧﺎﺭﺟﻪ .. ﺭﺍﻳﺤﻪ ﻋﻨﺪ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺷﻮﻳﺔ
ﺃﺷﺎﺭﺕ ﻟﻬﺎ ﺃﻣﻬﺎ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺒﺎﺩﻝ ﺍﻟﻤﺰﺍﺡ ﻣﻊ ﺻﺪﻳﻘﺘﻬﺎ ﻋﺒﺮ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ ﻭﺗﻨﻔﺠﺮ ﺿﺎﺣﻜﺔ .. ﺃﻟﻘﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻧﻈﺮﺓ ﺣﺰﻳﻨﻪ ﺛﻢ ﻓﺘﺤﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺧﺮﺟﺖ ﻣﻦ ﺑﻨﺎﻳﺘﻬﺎ ﺍﻷﻧﻴﻘﻪ .. ﺳﺎﺭﺕ ﻗﻠﻴﻼ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ ﺍﻟﻬﺎﺩﺉ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﺠﺪ ﺳﻴﺎﺭﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻃﻠﺒﺖ ﻣﻦ ﺳﺎﺋﻬﺎ ﺃﻥ ﻳﻘﻠﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺃﺣﺪ ﺍﻷﺣﻴﺎﺀ ﺍﻟﻤﺘﻮﺳﻄﺔ .. ﺻﻌﺪﺕ ﺍﻟﺪﺭﺟﺎﺕ ﺍﻟﻌﺎﻟﻴﺔ ﻭﺃﻃﺮﻗﺖ ﺑﺎﺏ ﺑﻴﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻓﺘﺢ ﻟﻬﺎ ﺷﺎﺏ ﻓﻰ ﺃﻭﺍﺧﺮ ﺍﻟﻌﻘﺪ ﺍﻟﺜﺎﻧﻰ ﻳﺘﻤﻴﺰ ﺑﻠﺤﻴﺔ ﺧﻔﻴﻔﺔ ﺑﻤﺠﺮﺩ ﺃﻥ ﺭﺁﻫﺎ ﺃﺧﻔﺾ ﺑﺼﺮﻩ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ ﺑﺤﺮﺝ :
" - ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻣﻮﺟﻮﺩﺓ ؟
ﻗﺎﻝ ﺑﺄﺩﺏ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ :
- ﻟﺤﻈﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ
ﺩﺧﻞ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﻭﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻮﺍﻗﻔﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﺑﺈﺳﺪﺍﻟﻬﺎ ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﺻﺤﺒﺘﻚ ﺑﺮﻩ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﺘﻔﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻰ ﺟﺖ .. ﺍﻳﻪ ﺩﻩ ﻣﺨﺪﺗﺶ ﺑﺎﻟﻰ ﻣﻨﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﻃﺎﻟﻌﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻓﻰ ﻭﺟﻪ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻋﺎﻧﻘﺘﻬﺎ ﻭﺃﺩﺧﻠﺘﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﻤﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﺨﻠﻊ ﺍﺳﺪﺍﻟﻬﺎ :
- ﻛﻨﺖ ﻭﺍﻗﻔﺔ ﻣﺴﺘﻨﻴﺎﻛﻰ ﻣﺨﺪﺗﺶ ﺑﺎﻟﻰ ﻣﻨﻚ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺩﺍﺧﻠﻪ ﺍﻟﻌﻤﺎﺭﺓ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﻤﺘﺴﻤﻪ :
- ﺍﻟﻠﻰ ﻭﺍﺧﺪ ﻋﻘﻠﻚ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻣﺎﺯﺣﺔ :
- ﻛﻨﺖ ﺑﻔﻜﺮ ﻓﻰ ﺣﻠﺔ ﺍﻟﻤﺤﺸﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﺎﻣﺎ ﺑﺘﺴﻮﻳﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﺎﺭ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺤﺸﻰ ﺑﺎﻟﻠﻴﻞ ﻛﺪﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺳﺎﺧﺮﺓ :
- ﺑﻌﻴﺪ ﻋﻨﻚ ﺍﺣﻨﺎ ﻋﻴﻠﺔ ﻣﻔﺘﺮﻳﺔ ﺑﺘﺤﺐ ﺗﺘﻌﺸﻰ ﻣﺤﺸﻰ
ﺍﻧﻔﺠﺮﺕ " ﺳﻤﺮ " ﺿﺎﺣﻜﺔ ﺛﻢ ﻭﺿﻌﺖ ﻳﺪﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﻓﻤﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺣﺮﺍﻡ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻣﻀﺤﻜﻴﻨﻴﺶ ﻛﺪﻩ ﺃﺧﻮﻛﻰ ﺑﺮﻩ ﻫﻴﺴﻤﻊ ﺻﻮﺗﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺿﺎﺣﻜﺔ :
- ﻳﺎ ﺳﺘﻰ ﺧﻠﻴﻪ ﻳﺴﻤﻊ ﻳﻤﻜﻦ ﺍﻟﻀﺤﻜﺔ ﺗﺠﻴﺒﻪ ﻋﻠﻰ ﻣﻼ ﻭﺷﻪ ﻭﻻ ﺣﺎﺟﻪ
ﺳﺄﻟﺘﻬﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻗﺪ ﺗﻮﻗﻔﺖ ﺿﺤﻜﺎﺗﻬﺎ :
- ﻫﻮ ﻟﺴﻪ ﻣﺶ ﻻﻗﻰ ﺷﻐﻞ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺤﺰﻥ :
- ﻻ ﻟﻸﺳﻒ .. ﻭﺣﺘﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﺘﻌﺮﺽ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺒﻴﻌﺠﺒﻮﺵ
ﺳﺄﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ ﻣﺒﻴﻌﺠﺒﻮﺵ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " :
- ﻛﻞ ﺷﻐﻼﻧﻪ ﺑﻴﻄﻠﻊ ﻓﻴﻬﺎ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻏﻠﻂ ﻭﻣﺒﻴﺮﺿﺎﺵ ﻳﺸﺘﻐﻠﻬﺎ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺁﺧﺮ ﺷﻐﻼﻧﻪ ﺟﺘﻠﻪ ﻛﺎﻧﺖ ﻓﻰ ﺑﻨﻚ ﻭﻣﺮﺗﺐ ﻭﻣﺮﻛﺰ ﻭﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ ﻭﺍﺣﺪ ﻗﺮﻳﺒﻨﺎ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺗﻮﺳﻄﻠﻪ ﺟﺎﻣﺪ ﻓﻴﻬﺎ ﻭﺟﺎﺑﻬﺎﻟﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " :
- ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " :
- ﺭﻓﻀﻬﺎ ﻋﺸﺎﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻨﻚ ﺩﻩ ﺑﻴﺘﻌﺎﻣﻠﻮﺍ ﺑﺎﻟﺮﺑﺎ .. ﻗﺮﻭﺽ ﺑﻔﻮﺍﻳﺪ ﻳﻌﻨﻲ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﺍﻓﻮ ﻋﻠﻴﻪ " .. ﻋﻠﻰ " ﺃﺧﻮﻛﻰ ﺩﻩ ﺭﺍﺟﻞ ﻣﺤﺘﺮﻡ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺁﻩ ﻗﻮﻟﻴﺘﻴﻠﻰ
ﺗﻀﺮﺟﺖ ﻭﺟﻨﺘﺎ " ﺳﻤﺮ " ﺧﺠﻼً ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻤﺸﻜﻠﺔ ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻤﺎ ﺃﻗﻮﻝ ﺍﻧﻪ ﻣﺤﺘﺮﻡ .. ﻋﺎﺩﻯ ﻳﻌﻨﻲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻃﻴﺐ ﻃﺎﻟﻤﺎ ﺍﻧﺘﻰ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﺍﻧﻬﺎ ﻋﺎﺩﻯ .. ﻧﺨﻠﻴﻬﺎ ﻋﺎﺩﻯ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻟﺘﻐﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ :
- ﺃﺧﺒﺎﺭ ﺗﻜﻠﻴﻔﻚ ﺍﻳﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻀﻴﻖ :
- ﻣﺘﻔﻜﺮﻳﻨﻴﺶ ﻃﺎﻟﻊ ﻋﻴﻨﻲ ﻓﻴﻪ .. ﺍﻣﺘﻰ ﺑﺄﻩ ﺃﺧﻠﺺ ﻭﺍﺭﺗﺎﺡ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﻋﻮﻥ ﺍﻟﻌﻴﺎﻧﻴﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺗﺤﺖ ﺍﻳﺪﻙ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺤﻨﻖ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻥ ﺧﻼﻧﻰ ﺃﺩﺧﻞ ﻃﺐ ﺃﺳﻨﺎﻥ .. ﻣﻠﻬﺎ ﺗﺠﺎﺭﺓ ﻣﺎ ﻫﻰ ﺯﻯ ﺍﻟﻔﻞ .. ﺷﻮﻓﺘﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻓﻰ ﺍﻟﺘﺮﺍﻭﺓ ﺧﺎﻟﺺ .. ﻣﺶ ﻣﻄﺤﻮﻧﻴﻦ ﺯﻳﻨﺎ
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﺻﻼ ﺗﺤﺴﻴﻰ ﺍﻧﻨﺎ ﻛﻠﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﺑﻌﻀﻨﺎ ﻛﺪﻩ ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ ﻏﺮﻳﺒﺔ ﻭﻣﺘﻨﺎﻗﻀﺔ
ﻛﺎﺩﺕ " ﺳﻤﺮ " ﺃﻥ ﺗﺘﺤﺪﺙ ﻟﻮﻻ ﺍﻟﻄﺮﻗﺎﺕ ﺍﻟﺘﻰ ﺳﻤﻌﺘﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻋﺘﺪﻟﺖ ﻓﻰ ﺟﻠﺴﺘﻬﺎ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻣﻄﻤﺌﻨﺔ :
- ﺧﻠﻴﻜﻲ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺍﻧﺘﻰ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﻳﻜﻮﻥ " ﻋﻠﻰ "
ﻓﺘﺤﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻓﺪﺧﻠﺖ ﺳﻴﺪﺓ ﺑﺴﻴﻄﺔ ﻳﺒﺪﻭ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻄﻴﺒﺔ ﻭﺍﻟﺒﺴﺎﻃﺔ ﺃﻗﺒﻠﺖ ﻋﻠﻰ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻗﺒﻠﺘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻋﺎﻣﻠﻪ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﻭﺍﺯﺍﻯ ﻣﺎﻣﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﻛﻮﻳﺴﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﺍﺯﻯ ﺣﻀﺮﺗﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺘﺒﻰ ﻛﻮﻳﺴﻪ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻣﻨﻮﺭﺍﻧﺎ ﻭﺍﻟﻠﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺒﺎﺭﻛﻠﻚ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﺩﻩ ﻧﻮﺭﻙ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺧﻤﺲ ﺩﻗﺎﻳﻖ ﺍﻟﻤﺤﺸﻰ ﻫﻴﺨﻠﺺ ﻭﺃﺟﺒﻠﻜﻮﺍ ﺗﺘﻌﺸﻮﺍ ﺳﻮﺍ ﺍﻧﺘﻰ ﻭ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﺮﺝ :
- ﻻ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﻣﺘﺸﻜﺮﻩ . ﺃﻧﺎ ﺃﺻﻼ ﺷﻮﻳﻪ ﻭﻣﺎﺷﻴﻪ
ﻫﺘﻔﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻻ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﻳﺤﺼﻞ .. ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺨﻴﻠﻪ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ .. ﻻﺯﻡ ﺗﻜﻠﻰ ﺍﻟﻤﺤﺸﻰ ﺑﺘﺎﻉ ﺃﻡ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺩﻩ ﺟﺮﺍﻧﻰ ﻛﻠﻬﻢ ﻟﻤﺎ ﺑﻜﻮﻥ ﻋﺎﻣﻠﻪ ﻣﺤﺸﻰ ﻳﻘﻮﻟﻮﻟﻰ ﺭﻳﺤﺔ ﺍﻟﻤﺤﺸﻰ ﺑﺘﺎﻋﻚ ﻏﻴﺮ ﺃﻯ ﺣﺪ ﻳﺎ ﺃﻡ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﺮﺝ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻛﻴﺪ ﻃﺒﻌﺎ ﻫﻴﺒﻘﻰ ﺣﻠﻮ ﻃﺎﻟﻤﺎ ﻣﻦ ﺍﻳﺪﻙ .. ﺗﺴﻠﻢ ﺍﻳﺪﻙ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻰ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﻣﺄﻋﺪﻩ ﺻﺤﺒﺘﻚ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﺸﺮﺑﻬﺎ ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻼ ﻣﺒﺎﻻﺓ :
- ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ ﻫﻰ ﺣﺪ ﻏﺮﻳﺐ .. ﺩﻯ " ﺳﻤﺮ "
ﻗﺎﻟﺖ ﺃﻡ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻐﻴﻆ ﻭﻫﻰ ﺗﻐﺎﺩﺭ :
- ﺃﺻﻞ ﺍﻟﺬﻭﻕ ﻣﺒﻴﺘﺸﺮﺍﺵ .. ﻫﺮﻭﺡ ﺃﺟﺒﻠﻜﻮﺍ ﻛﻮﺑﺎﻳﺘﻴﻦ ﻛﺮﻛﺪﻳﻪ .. ﻟﺴﻪ ﻋﺎﻣﻼﻩ ﺍﻟﺼﺒﺢ
ﺧﺮﺟﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭ ﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﺎ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻰ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺴﺨﺮﻳﺔ :
- ﻋﻴﻠﺔ ﻫﻤﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺑﻄﻨﻬﺎ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻭﺭﺍﻧﺎ ﺇﻻ ﺍﻷﻛﻞ ﻭﺍﻟﺸﺮﺏ
ﺍﻧﻔﺠﺮﺕ " ﺳﻤﺮ " ﺿﺎﺣﻜﺔ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭﻫﻰ ﺗﻀﻊ ﻳﺪﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﻓﻤﻬﺎ ﻟﻜﺘﻢ ﺿﺤﻜﺎﺗﻬﺎ .
**************************************
ﻓﻰ ﺻﺒﺎﺡ ﺃﺣﺪ ﺍﻷﻳﺎﻡ ﺗﺄﻧﻘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻛﻌﺎﺩﺗﻬﺎ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻣﻦ ﻛﻞ ﺍﺳﺒﻮﻉ .. ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺠﺎﻣﻌﺔ ﻟﺘﻠﺘﻘﻰ ﺑـ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺃﻣﺎﻡ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ .. ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﺍﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻠﺆﻡ :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻰ ﺭﺍﺣﻪ ﺣﻔﻠﺔ ﻭﻻ ﻣﺤﺎﺿﺮﺓ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻠﻬﻔﻪ :
- ﺣﻠﻮﻩ ﺑﺠﺪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﺯﻯ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻳﺎ " ﻳﻮﻳﻮ "
ﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺗﺎﻥ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ ﻭﺍﺧﺘﺎﺭﺗﺎ ﻣﻜﺎﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻨﺘﺼﻒ .. ﺟﻠﺴﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ ﻓﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻗﺪﻭﻣﻪ .. ﻇﻬﺮ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻓﺠﺄﺓ .. ﻓﺴﺎﺩ ﺍﻟﻬﺪﻭﺀ .. ﻭﺗﻌﻠﻘﺖ ﺃﻧﻈﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺣﺘﻰ ﺣﻴﺎﻫﻢ ﺗﺤﻴﺔ ﺍﻟﺼﺒﺎﺡ .. ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺬﻛﺮ ﻳﻮﻡ ﺃﻥ ﺍﻟﺘﻘﺘﻪ ﻣﻨﺬ ﺛﻼﺙ ﺳﻨﻮﺍﺕ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺃﺻﺮ ﺍﻟﺴﺎﺋﻖ ﻋﻠﻰ ﺍﺑﻘﺎﺋﻬﺎ ﻣﻌﻪ ﺍﻟﻰ ﺣﻴﻦ ﺣﻀﻮﺭ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻭﺗﺴﺪﻳﺪ ﻣﺒﻠﻎ ﺍﻟﺘﺼﻠﻴﺢ .. ﺗﺬﻛﺮﺕ ﻧﻈﺮﺍﺗﻪ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻗﺘﻬﺎ .. ﻭﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ ﺍﻟﺮﻗﻴﻘﻪ .. ﺗﺬﻛﺮﺕ ﻛﻴﻒ ﻛﺎﻥ ﻣﺘﻀﺎﻳﻘﺎً ﻣﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﺔ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻟﻬﺎ ﻭﻛﻴﻒ ﻭﻗﻒ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﻟﻴﺤﻤﻴﻬﺎ ﻣﻨﻪ ﻭﻟﻴﺮﺩﻋﻪ ﺇﻥ ﺗﻄﺎﻭﻝ ﺑﻜﻠﻤﺎﺗﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻷﻣﺎﻥ ﻭﻫﻮ ﻭﺍﻗﻒ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻮﻗﻒ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﻌﺮﺿﺖ ﻟﻪ ﻓﻰ ﺃﻭﻝ ﺷﻬﺮ ﻟﻬﺎ ﺑﺎﻟﺠﺎﻣﻌﺔ .. ﻛﺎﻥ ﻣﻈﻬﺮﻫﺎ ﺃﺑﺴﻂ ﻭﻣﻼﻣﺤﻬﺎ ﺃﺭﻕ .. ﻛﻴﻒ ﻻ ﻭﻗﺪ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺨﻠﻮ ﻣﻦ ﺗﻠﻚ ﺍﻷﺻﺒﺎﻍ ﺍﻟﺼﻨﺎﻋﻴﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻤﻸﻩ ﺍﻵﻥ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺒﺪﻭ ﻛﻐﺰﺍﻝ ﺑﺮﺉ ﺿﻞ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﻭﻳﻠﺘﻔﺖ ﺣﻮﻟﻪ ﻳﺒﺤﺚ ﻋﻤﻦ ﻳﺨﺮﺟﻪ ﻣﻦ ﻣﺄﺫﻗﻪ .. ﻋﺎﺩﺕ ﻣﻦ ﺷﺮﻭﺩﻫﺎ ﺍﻟﻰ ﻭﺍﻗﻌﻬﺎ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺗﻌﻠﻘﺖ ﺍﻷﻧﻈﺎﺭ ﺑﺎﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﻘﺎﻋﺔ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﺗﻨﺘﻈﺮ ﺍﺫﻧﺎً ﻣﻦ " ﺁﺩﻡ " .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻗﺎﻝ ﺑﺼﺎﺭﻣﺔ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻳﺎ ﺁﻧﺴﻪ .. ﺭﺍﺣﻪ ﻓﻴﻦ ؟
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﺘﺤﺮﻛﺖ ﺧﺼﻼﺕ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﺍﻟﺬﻫﺒﻴﺔ ﻓﻰ ﺭﻗﺔ .. ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﺩﺧﻠﻪ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﻧﻈﺮﺓ ﻃﻮﻳﻠﺔ ﻭﺑﺪﺕ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﺳﺨﺮﻳﺔ ﻋﻠﻰ ﻓﻤﻪ .. ﺑﺪﺍ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻗﺪ ﻧﻔﺬ ﺍﻟﻰ ﺃﻋﻤﺎﻗﻬﺎ ﻭﺍﻛﺘﺸﻒ ﻛﻨﻬﻬﺎ .. ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺰﻡ ﻭﺗﺤﺪﻯ ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻴﺮ ﺍﻟﻰ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ :
- ﺍﺗﻔﻀﻠﻰ ﺍﻃﻠﻌﻰ ﺑﺮﻩ
ﻋﻠﺖ ﺍﻷﺻﻮﺍﺕ ﻭﺗﻤﺎﻳﻞ ﺍﻟﺒﻌﺾ ﻋﻠﻰ ﺃﺫﻥ ﺟﺎﺭﻩ ﻫﺎﻣﺴﺎً .. ﺳﻤﻌﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﺗﻘﻮﻝ ﻟﻠﺘﻰ ﺧﻠﻔﻬﺎ :
- ﺃﻭﺑﺎ " .. ﺳﺎﻧﺪﻯ " ﺷﻜﻠﻬﺎ ﺑﺄﻩ ﻭﺣﺶ ﺃﻭﻯ
ﻗﺎﻟﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺧﻠﻔﻬﺎ :
- ﺃﺣﺴﻦ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺩﻯ ﻣﺒﻄﻴﻘﻬﺎﺵ .. ﺷﺎﻳﻔﻪ ﻟﺒﺴﻬﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺯﺍﻯ
ﻗﺎﻟﺖ ﺃﺧﺮﻯ ﺑﻐﻴﻆ :
- ﻣﻌﺎﻛﻰ ﺣﻖ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﺯﺍﻯ ﻳﺪﺧﻠﻮﺍ ﺍﻷﺷﻜﺎﻝ ﺩﻯ ﺍﻟﺠﺎﻣﻌﺔ
ﺻﺎﺣﺖ ﺃﺧﺮﻯ :
- ﻳﺨﺮﺑﻴﺘﻬﺎ ﺩﻯ ﻓﺘﺤﺔ ﺍﻟﺒﺎﺩﻯ ﻭﻻ ﻧﻔﻖ ﺷﺒﺮ
ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺿﺤﻜﺎﺕ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ .. ﻓﺄﻋﺎﺩﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺗﺘﻔﺤﺼﻬﺎ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺳﺎﻧﺪﻯ " ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﻟـ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺘﻌﺎﻟﻰ :
- ﻣﺶ ﻣﻦ ﺣﻘﻚ ﺗﻤﻨﻌﻨﻰ ﺍﻧﻰ ﺃﺩﺧﻞ ﺍﻟﻤﺤﺎﺿﺮﺓ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻮ ﻳﺮﻓﻊ ﺣﺎﺟﺒﻴﻪ ﺑﺘﺤﺪﻯ :
- ﻣﺶ ﻣﻦ ﺣﻘﻰ ؟
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺒﺮﻭﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻣﻤﻨﻮﻋﺔ ﻣﻦ ﺩﺧﻮﻝ ﻣﺤﺎﺿﺮﺍﺕ ﻟﺤﺪ ﺁﺧﺮ ﺍﻟﺴﻨﺔ .. ﻭﺩﺭﺟﺎﺕ ﺣﻀﻮﺭﻙ ﻛﻠﻬﺎ ﻫﺘﺘﺨﺼﻢ ﻣﻨﻚ
ﺯﻓﺮﺕ " ﺳﺎﻧﺪﻯ " ﺑﻀﻴﻖ ﻭﻗﺪ ﺍﺣﻤﺮ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻏﻀﺒﺎً .. ﻭﻏﺎﺩﺭﺕ ﺍﻟﻤﺪﺭﺝ ﺑﻌﺼﺒﻴﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻗﺪ ﺃﺳﻌﺪﻫﺎ ﻣﺎ ﻓﻌﻠﻪ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺘﻠﻚ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻪ .. ﻓﻬﻮ ﻳﻌﻠﻢ ﺟﻴﺪﺍً ﻣﻦ ﻫﻰ " ﺳﺎﻧﺪﻯ .. " ﻭﻣﻦ ﻳﻜﻮﻥ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ .. ﻭﺍﻷﻫﻢ .. ﻳﻌﻠﻢ ﺟﻴﺪﺍً ﻣﺎﺫﺍ ﻳﺮﻳـــﺪ ﻣﻨﻬـــا.
