ﻛﺎﻥ ﺣﻔﻞ ﺍﻟﺨﻄﻮﺑﺔ ﻓﻰ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﺍﻟﻔﻴﻼ .. ﺗﻢ ﺗﺠﻬﻴﺰﻫﺎ ﺑﺸﻜﻞ ﻣﻤﺘﺎﺯ .. ﻭﺣﻀﺮ ﺍﻷﻫﻞ ﻭﺍﻷﺻﺤﺎﺏ .. ﺃﻣﺎ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻠﻢ ﻳﺪﻋﻮ ﺍﻻ ﺯﻣﻼﺋﻪ ﺑﺎﻟﺠﺎﻣﻌﺔ .. ﻭﻟﻢ ﻳﻈﻬﺮ ﻟﻪ ﺑﺎﻟﺤﻔﻞ ﺃﻯ ﻣﻦ ﺃﻗﺮﺑﺎﺋﻪ .. ﻭﻋﻨﺪﻣﺎ ﺳُﺌﻞ ﻋﻦ ﺫﻟﻚ ﻗﺎﻝ ﺑﺒﺴﺎﻃﺔ :
- ﻣﻠﻴﺶ ﺣﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻏﻴﺮ ﻭﻟﺪﺗﻰ ﻭﻛﺎﻧﺖ ﻣﺴﺎﻓﺮﺓ ﻋﻨﺪ ﻗﺮﺍﻳﺒﻬﺎ ﻭﺗﻌﺒﺖ ﺟﺪﺍً ﻭﻣﻘﺪﺭﺗﺶ ﺗﻴﺠﻲ
ﻓﻰ ﻏﺮﻓﺔ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﺘﻒ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭ " ﺳﻤﺮ " ﻭ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺣﻮﻟﻬﺎ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻀﺤﻚ ﻭﺗﻤﺰﺡ ﻣﻌﻬﻦ ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﻛﺎﻟﻌﺼﻔﻮﺭﺓ .. ﺗﻄﻴﺮ ﻭﺗﺴﺒﺢ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻀﺎﺀ ﻭﺗﺮﻓﺮﻑ ﺑﺠﻨﺎﺣﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﺳﻌﺎﺩﺓ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺸﻌﺮ ﺃﻥ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻫﻮ ﺃﺣﻠﻰ ﺃﻳﺎﻡ ﺣﻴﺎﺗﻬﺎ .. ﻧﺰﻟﺖ ﻣﻊ ﺻﺪﻳﻘﺎﺗﻬﺎ ﻭﺟﻠﺴﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺑﺠﻮﺍﺭ " ﺁﺩﻡ " .. ﻣﺎ ﻫﻰ ﺇﻻ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻭﺗﻌﺎﻟﺖ ﺃﺻﻮﺍﺕ ﺍﻟﺘﺼﻔﻴﻖ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺃﻟﺒﺴﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺩﺑﻠﺘﻬﺎ ﻭﺃﻟﺒﺴﺘﻪ ﺩﺑﻠﺘﻪ .. ﺍﻧﺤﻨﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻟﻴﻬﻤﺲ ﻓﻰ ﺃﺫﻧﻬﺎ :
- ﻣﺒﺮﻭﻙ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﺗﻌﺎﻟﺖ ﺩﻗﺎﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺍﻟﺼﻐﻴﺮ ﻭﻫﻰ ﺗﺴﻤﻊ ﻣﻨﻪ ﻷﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﻛﻠﻤﺔ " ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ .. " ﻛﺎﻥ ﺍﻟﻨﺎﻇﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻳﺴﺘﻄﻴﻊ ﺃﻥ ﻳﺘﺒﻴﻦ ﺳﻌﺎﺩﺗﻬﺎ ﺍﻟﻐﺎﻣﺮﺓ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ..
ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺃﺻﻮﺍﺕ ﻣﻮﺳﻴﻘﻰ ﺣﺎﻟﻤﺔ .. ﻓﺄﻣﺴﻚ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻴﺪﻫﺎ ﻭﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻟﻴﺮﺍﻗﺼﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻪ ﻓﺠﺄﺓ ﻭﺟﺪ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ " ﻣﻘﺒﻼً ﺗﺠﺎﻫﻬﻤﺎ ﻭﺃﻣﺴﻚ ﺫﺭﺍﻋﻴﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺑﻌﺪ ﻛﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﺁﺩﻡ " ﻟﻠﺤﻈﻪ ﺻﺎﻣﺘﺎً ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً :
- ﻃﺒﻌﺎً
ﺷﻜﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﺳﺮﻫﺎ .. ﻻﻧﻪ ﻋﻔﺎﻫﺎ ﻣﻦ ﺣﺮﺝ ﻣﺮﺍﻗﺼﺔ " ﺁﺩﻡ " ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﻨﺎﺱ ..
ﺃﻗﺒﻠﺖ ﺻﺪﻳﻘﺎﺗﻬﺎ ﻟﺘﻘﺪﻳﻢ ﺗﻬﻨﺌﺘﻬﻦ .. ﺃﻟﻘﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻧﻈﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﻛﻞ ﻣﻦ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭ " ﺳﻤﺮ .. " ﻭﺷﻌﺮ ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ .. ﻛﺎﻧﺘﺎ ﺍﻟﻮﺣﻴﺪﺗﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ ﺑﺎﻟﺤﻔﻞ ﺍﻟﻼﺗﻰ ﻳﺮﺗﺪﻳﻦ ﻟﺒﺎﺳﺎً ﻣﺤﺘﺸﻤﺎً ﻭﺑﺪﻭﻥ ﺃﻯ ﺯﻳﻨﺔ ﻟﻠﻮﺟﻪ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻄﺮﻳﻘﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺘﻌﺎﻣﻞ ﺑﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﻌﻬﻦ ﻓﺸﻌﺮ ﺃﻧﻬﻤﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﻠﺔ ﻭﻃﻴﺪﺓ ﺑﻬﺎ .. ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺭﺣﻠﺘﺎ ﺍﻧﺤﻨﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻋﻠﻰ ﺃﺫﻥ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﻴﻦ ﺩﻭﻝ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺻﺤﺎﺑﻲ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻜﻠﻴﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺷﺎﺭﺣﺔ :
- ﻻ " ﺳﻤﺮ " ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ ﺃﻃﻔﺎﻝ .. ﻭ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ ﺃﺳﻨﺎﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﻜﻠﻴﻒ .. ﻭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻑ ﺍﻟﻜﻠﻴﺔ
ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺸﻴﺮ ﻟﻜﻞ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻣﻨﻬﻦ ﺃﺛﻨﺎﺀ ﺣﺪﻳﺜﻬﺎ ﻓﻘﺎﻝ ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻭﺍﺗﻌﺮﻓﺘﻮﺍ ﺍﺯﺍﻯ .. ﺍﻧﺘﻮﺍ ﻻ ﻣﻦ ﻛﻠﻴﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻭﻻ ﻣﻦ ﺳﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺑﺈﺳﺘﺜﻨﺎﺀ " ﺃﺳﻤﺎﺀ "
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺗﻌﺮﻓﻨﺎ ﻓﻰ ﺭﺣﻠﺔ ﻃﻠﻌﺘﻬﺎ ﻓﻰ ﺃﻭﻝ ﺳﻨﺔ ﻟﻴﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﺎﻣﻌﺔ .. ﻭﻣﻦ ﻳﻮﻣﻴﻬﺎ ﻭﺍﺣﻨﺎ ﺻﺤﺎﺏ
ﺃﻭﻣﺄ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻪ .. ﺛﻢ ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺘﻤﻌﻦ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺟﻤﻴﻠﺔ ﺃﻭﻯ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺠﺪ ؟ ﻋﺠﺒﺘﻚ ﻳﻌﻨﻲ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻮ ﻳﺸﺒﻚ ﺃﺻﺎﺑﻌﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﺃﺻﺎﺑﻊ ﻳﺪﻩ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺠﺒﺎﻧﻰ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ
ﺍﺯﺩﺍﺩﺕ ﺳﻌﺎﺩﺗﻬﺎ ﻭﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﻌﻴﻨﺎﻥ ﺗﺸﻌﺎﻥ ﺣﺒﺎً
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﺴﺘﺄﺫﻥ ﻣﻦ ﺑﺎﺑﺎﻛﻰ ﻭﻧﺨﺮﺝ ﺳﻮﺍ ﺑﻜﺮﺓ .. ﺍﺗﻔﻘﻨﺎ
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ :
- ﺍﺗﻔﻘﻨﺎ
ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻏﺎﻣﺮﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻳﺪﻩ ﺍﻟﻤﻤﺴﻜﺔ ﺑﻴﺪﻫﺎ .. ﺭﻓﻌﺖ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻟﺘﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻤﻨﻰ ﺃﻻ ﺗﻔﺘﺮﻕ ﺃﻳﺪﻳﻬﻤﺎ ﺃﺑﺪﺍً
********************************
ﺍﻧﺘﻬﻰ ﺣﻔﻞ ﺧﻄﺒﺘﻬﻤﺎ .. ﻭﻋﺎﺩ ﺍﻟﺠﻤﻴﻊ ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺘﻪ .. ﺃﻭﻗﻒ " ﺁﺩﻡ " ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﺃﻣﺎﻡ ﻣﻨﺰﻟﻪ .. ﻭﻓﺘﺢ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺩﺧﻞ ﻏﺮﻓﺘﻪ .. ﻭﻓﺠﺄﺓ ﺍﻟﺘﻔﺖ ﻟﻴﺠﺪ ﻭﺍﻟﺪﺗﻪ ﻭﺍﻗﻔﺔ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻟﻤﻔﺘﻮﺡ .. ﺧﻠﻊ ﺟﺎﻳﺖ ﺍﻟﺒﺪﻟﺔ ﻭﺍﺗﺠﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺪﻭﻻﺏ ﻹﺣﻀﺎﺭ ﻣﻼﺑﺴﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺃﻣﻪ ﺑﻐﻀﺐ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺶ ﻫﻘﻮﻟﻚ ﻛﻨﺖ ﺑﺎﻳﺖ ﻓﻴﻦ .. ﻭﻻ ﻫﻘﻮﻟﻚ ﺑﺘﻌﻤﻞ ﺍﻳﻪ ﻭﻣﺒﺘﻌﻤﻠﺶ ﺍﻳﻪ .. ﻫﻘﻮﻟﻚ ﺣﺎﺟﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ .. ﺭﺿﺎ ﺍﻷﻡ ﻣﻦ ﺭﺿﺎ ﺍﻟﺮﺏ
ﺃﺧﺮﺝ " ﺁﺩﻡ " ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﻭﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻟﺘﻔﺴﺢ ﻟﻪ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ .. ﺣﺎﻧﺖ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻟﺘﻔﺎﺗﻪ ﺍﻟﻰ ﻳﺪﻩ ﺍﻟﻤﺰﻳﻨﺔ ﺑﺎﻟﺪﺑﻠﺔ .. ﺷﻬﻘﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﺪﻫﺸﺔ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﺪﺑﻠﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻙ ﺩﻯ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " ؟
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ :
- ﻣﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻬﻤﺔ ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ
ﻗﺎﻟﺖ ﺃﻣﻪ ﻭﻫﻰ ﺗﻤﺴﻚ ﻳﺪﻩ ﻭﺗﺘﻔﺮﺱ ﻓﻴﻬﺎ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ﻣﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻬﻤﺔ .. ﻻﺑﺴﻬﺎ ﻟﻴﻪ ؟
ﺛﻢ ﺻﺎﺣﺖ ﺑﻐﻀﺐ :
- ﻛﻤﺎﻥ ﺩﻫﺐ ؟ ﺍﻧﺖ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻥ ﻟﺒﺲ ﺍﻟﺪﻫﺐ ﺣﺮﺍﻡ ﻟﻠﺮﺍﺟﻞ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " .. ﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻧﻬﻰ ﺍﻟﺮﺟﺎﻟﻪ ﻋﻦ ﻟﺒﺲ ﺍﻟﺤﺮﻳﺮ ﻭﺍﻟﺬﻫﺐ ﻭﻗﺎﻝ ﺩﻭﻝ ﻟﻠﺴﺘﺎﺕ ﺑﺲ ﻣﺶ ﻟﻠﺮﺟﺎﻟﻪ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ "
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻼ ﺃﻯ ﺗﻌﺒﻴﺮﺍﺕ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻪ ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ ﺃﻣﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺘﻬﻜﻢ :
- ﺻﺤﻴﺢ ﺍﻧﺖ ﻟﻴﻪ ﻫﺘﻬﺘﻢ ﺑﺎﻟﺤﻼﻝ ﻭﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﻭﺍﻧﺖ ﺃﺻﻼً ﻣﺒﺘﺼﻠﻴﺶ
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﻭﺗﻌﺒﻴﺮﺍﺕ ﺍﻹﺷﻤﺌﺰﺍﺯ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ :
- ﺗﺼﺪﻕ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﺃﻧﺎ ﺑﻘﻴﺖ ﺃﻗﺮﻑ ﺃﺑﺺ ﻓﻰ ﻭﺷﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﺫﻟﻚ ﺛﻢ ﺗﺮﻛﺘﻪ ﻭﺩﺧﻠﺖ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﺎ ﺑﻘﻮﺓ .. ﻇﻞ " ﺁﺩﻡ " ﻭﺍﻗﻔﺎً ﻣﻜﺎﻧﻪ ﺷﺎﺭﺩﺍً ﻭﺍﺟﻤﺎً
**************************************
ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻟﻠﺨﺎﺭﺝ ﺑﺨﻄﻮﺍﺕ ﻣﺴﺮﻋﺔ .. ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﻯ " ﺁﺩﻡ " ﻭﺍﻗﻒ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﺑﺤﻠﺘﻪ ﺍﻷﻧﻴﻘﺔ ﺍﻟﻔﺎﺧﺮﺓ .. ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻪ ﻭﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﺗﺰﻳﻦ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺗﺄﺧﺮ ﻋﻠﻴﻚ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻻ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﻭﻻ ﻳﻬﻤﻚ
ﻓﺘﺢ ﻟﻬﺎ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻓﺠﻠﺴﺖ .. ﺍﻧﻄﻠﻖ ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺸﻌﺮ ﻭﻛﺄﻥ ﻛﻞ ﻣﺎ ﺣﻮﻟﻬﺎ ﻳﺸﺎﺭﻛﻬﺎ ﻓﺮﺣﺘﻬﺎ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﺁﺩﻡ " ﻟﻴﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻹﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﻻ ﺗﻔﺎﺭﻗﻬﺎ .. ﺗﻼﻗﺖ ﺃﻋﻴﻨﻬﻤﺎ ﻓﺈﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ .. ﺗﻮﻗﻔﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻤﻄﺎﻋﻢ ﺍﻟﻔﺎﺧﺮﺓ .. ﺟﻠﺲ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺍﻟﻤﻮﺍﺟﻪ ﻟﻬﺎ .. ﻭ ﺃﺛﻨﺎﺀ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﻭﺟﺒﺘﻬﻤﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " :
- ﻣﻤﻜﻦ ﺗﺒﻘﻰ ﺗﺪﻳﻨﻰ ﺭﻗﻢ ﻃﻨﻂ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻛﻠﻤﻬﺎ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻃﻨﻂ ﻣﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ : "
- ﻣﺎﻣﺘﻚ .. ﻫﻰ ﻣﺠﺘﺶ ﺍﻟﺨﻄﻮﺑﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻌﺒﺎﻧﻪ ﻭﺍﻟﻤﻔﺮﻭﺽ ﺍﻧﻰ ﺃﺳﺄﻝ ﻋﻠﻴﻬﺎ
ﻗﺎﻝ ﻭﻫﻮ ﻳﺤﺎﻭﻝ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ :
- ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻴﺶ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻋﺠﺒﻚ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺟﺪﺍً
ﺻﻤﺖ " ﺁﺩﻡ " ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻭﺍﻟﺪﺗﻚ ﻣﺘﻮﻓﻴﻪ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﻥ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺸﺊ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﺰﻥ :
- ﺃﻫﺎﺍ .. ﻣﻦ ﻳﻮﻡ ﻣﺎ ﻭﻟﺪﺗﻨﻰ .. ﺍﻧﺎ ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺷﻮﻓﺘﻬﺎ ﺃﺑﺪﺍً
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺒﺘﺴﻢ ﺑﺤﺰﻥ :
- ﺑﺲ ﻋﻨﺪﻯ ﺻﻮﺭ ﻛﺘﻴﺮ ﻟﻴﻬﺎ .. ﻛﻞ ﻓﺘﺮﺓ ﺑﺨﺮﺟﻬﻢ ﻭﺃﻋﺪ ﺃﺗﻔﺮﺝ ﻋﻠﻴﻬﻢ
ﺭﺍﻗﺐ " ﺁﺩﻡ " ﺗﻌﺒﻴﺮﺍﺕ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻓﻨﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺍﻧﺖ ﺑﺎﺑﺎﻙ ﻣﺘﻮﻓﻰ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﻥ ؟
ﺷﻌﺮ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺎﻟﻀﻴﻖ ﻟﺴﺆﺍﻟﻬﺎ ﻋﻦ ﺷﺊ ﺧﺎﺹ ﺑﻪ .. ﻓﻘﺎﻝ ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ :
- ﺃﻳﻮﺓ
ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺘﻤﻌﻦ :
- ﺑﺎﺑﺎﻛﻰ ﻗﺎﻟﻰ ﺃﺩﻣﻨﺎ ﺷﻬﺮ ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ .. ﻭﺍﻧﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﺸﻬﺮ ﺩﻩ ﻫﻴﺴﺄﻟﻚ ﻋﻦ ﺭﺃﻳﻚ .. ﺣﺒﻪ ﺗﻜﺘﺒﻲ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﻭﻻ ﺗﻤﺪﻯ ﻓﺘﺮﺓ ﺍﻟﺨﻄﻮﺑﺔ
ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺑﺎﺑﺎ ﻗﺎﻟﻰ ﻛﺪﻩ ﻓﻌﻼً
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻃﻴﺐ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺗﻄﻤﻨﻴﻨﻰ ﺭﺃﻳﻚ ﻫﻴﺒﻘﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻟﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺍﺳﺘﻨﻰ ﺍﻟﺸﻬﺮ ﻭﺍﻧﺖ ﺗﻌﺮﻑ
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻃﻴﺐ ﻭﺍﻟﻠﻰ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭ ﻳﺴﺘﻨﻰ ﻭﺧﺎﻳﻒ ﺃﻭﻯ ﻣﻦ ﻗﺮﺍﺭﻙ ﻭﻋﺎﻳﺰ ﻳﻌﺮﻓﻪ ﺑﺴﺮﻋﺔ .. ﻳﻌﻤﻞ ﻳﻪ ؟
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺈﺑﺘﺴﺎﻣﻪ :
- ﻳﻄﻤﻦ
ﺷﻌﺮ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺎﻟﺮﺍﺣﺔ .. ﻭﻣﺪ ﻳﺪﻩ ﻭﺿﻌﻬﺎ ﻓﻮﻕ ﻳﺪﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ ﻫﺨﻠﻴﻜﻲ ﺗﻨﺪﻣﻰ ﺃﺑﺪﺍً ﻋﻠﻰ ﻗﺮﺍﺭﻙ ﺩﻩ
ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻹﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭﺑﺎﻟﺴﻌﺎﺩﺓ ﻓﻰ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ "
ﺛﻢ ﺿﺤﻜﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ ﺩﻯ ﺃﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﺃﻗﻮﻝ ﺍﺳﻤﻚ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﺩﻛﺘﻮﺭ
ﻗﺎﻝ ﺑﻨﺒﺮﻩ ﺣﺎﻧﻴﻪ :
- ﻓﻰ ﻛﻠﻤﺔ ﺗﺎﻧﻴﺔ ﻋﺎﻳﺰﻫﺎ ﺑﺪﻝ ﺍﺳﻤﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻭﻗﺪ ﺍﺩﺭﻛﺖ ﻣﺎ ﻳﺮﻳﺪ ﻗﻮﻟﻪ .. ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻭﺟﻠﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺍﻟﻤﺠﺎﻭﺭ ﻟﻬﺎ ﻭﺃﻣﺴﻚ ﻳﺪﻫﺎ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﺣﺘﻴﻪ ﻭﻧﻈﺮ ﻟﻬﺎ ﺑﻌﻤﻖ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺑﺤﺒﻚ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﺍﺿﻄﺮﺏ ﺗﻨﻔﺴﻬﺎ .. ﻫﺎ ﻫﻮ ﺣﺒﻴﺒﻬﺎ ﺟﺎﻟﺲ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﻭﻳﺨﺒﺮﻫﺎ ﻋﻦ ﺣﺒﻪ ﻟﻬﺎ .. ﺃﻟﺠﻤﺖ ﺍﻟﺴﻌﺎﺩﺓ ﻟﺴﺎﻧﻬﺎ ﻓﻘﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻫﺎﻣﺴﺎً :
- ﺑﺤﺒﻚ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻋﺎﻳﺰ ﺃﺳﻤﻌﻬﺎ ﻣﻨﻚ
ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺄﻥ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﺗﺮﻓﺾ ﺍﻟﺨﺮﻭﺝ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺈﺿﻄﺮﺍﺏ ﺑﺎﻟﻎ .. ﻭﺩﺕ ﻟﻮ ﺻﺮﺧﺖ ﻟﻪ ﺑﻬﺎ .. ﻟﻜﻦ ﺍﻟﻜﻠﻤﺔ ﺣُﺒﺴﺖ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ .. ﺗﺮﻙ " ﺁﺩﻡ " ﻳﺪﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺧﻼﺹ ﺑﺮﺍﺣﺘﻚ ﻣﺶ ﻫﻀﻐﻂ ﻋﻠﻴﻜﻲ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺧﺸﺖ ﺃﻥ ﺗﻜﻮﻥ ﻗﺪ ﺃﻏﻀﺒﺘﻪ .. ﻓﻜﺮ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺴﺨﺮﻳﺔ .. ﺃﺗﺤﺎﻭﻟﻴﻦ ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ﺑﻤﻈﻬﺮ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺼﻌﺒﺔ ﺍﻵﻥ .. ﻻ ﺗﺤﺎﻭﻟﻰ ﻟﻘﺪ ﻛﺸﻔﺘﻚ ﺟﻴﺪﺍً ﻭﺃﻋﺮﻑ ﺃﻧﻚ ﺳﻬﻠﺔ .. ﻭﻟﻌﺒﺔ ﻓﻰ ﻳﺪﻱ !
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﻳﻼ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﻨﺘﺄﺧﺮﺵ
ﻧﻬﻀﺖ ﻣﻌﻪ ﻭﺃﻭﺻﻠﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺘﻬﺎ .. ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﻨﺰﻝ ﺃﻣﺴﻚ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻣﻘﺒﻼً ﺍﻳﺎﻫﺎ ﺇﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺮﻗﻪ .. ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﺗﺼﺒﺤﻰ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﻭﺍﻧﺖ ﻣﻦ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﺨﻴﺮ
ﻏﺎﺩﺭ " ﺁﺩﻡ " ﻭ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺗﺸﻴﻌﻪ ﺑﻨﻈﺮﺍﺗﻬﺎ .. ﺛﻢ ﺗﻤﺘﻤﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺑﺤﺒﻚ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ .. " ﺑﺤﺒﻚ ﺃﻭﻯ
***********************************
ﻇﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺳﺎﻫﺮﺓ ﻓﻰ ﺷﺮﻓﺔ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻔﻜﺮ ﺑﺤﺰﻥ ﻫﻞ ﻳﺎ ﺗُﺮﻯ " ﺁﺩﻡ " ﻏﻀﺐ ﻣﻨﻬﺎ ﻷﻧﻬﺎ ﻟﻦ ﺗﻔﺼﺢ ﻋﻦ ﺣﺒﻬﺎ ﻟﻪ ؟ .. ﻫﻞ ﻇﻦ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﻻ ﺗﺤﺒﻪ ؟ .. ﻫﻞ ﻫﻮ ﺣﺰﻳﻦ ﺍﻵﻥ ؟ .. ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺑﻘﻮﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﻻ ﺗﺘﺤﻤﻞ ﺃﻥ ﺗﻜﻮﻥ ﺳﺒﺐ ﺣﺰﻧﻪ ﺃﻭ ﺿﻴﻘﻪ .. ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺣﺎﺳﻮﺑﻬﺎ ﻭﺿﺮﺑﺖ ﺑﺄﺻﺎﺑﻌﻬﺎ ﻓﻮﻕ ﺃﺯﺭﺍﺭﻩ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻮﻩ ﺻﻐﻴﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ .. ﺗﻮﺭﺩﺕ ﻭﺟﻨﺘﺎﻫﺎ ﺧﺠﻼً ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﻀﻐﻂ ﺯﺭ ﺍﻹﺭﺳﺎﻝ .. ﺍﺗﺼﻠﺖ ﺑـ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻤﻨﻰ ﺃﻥ ﻳﻜﻮﻥ ﻣﺴﺘﻴﻘﻈﺎً .. ﺭﺩ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﻭﺣﺸﺘﻴﻨﻲ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺧﻔﺖ ﺗﻜﻮﻥ ﻧﻤﺖ
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﻬﻴﺎﻡ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺃﻧﺎﻡ
ﻪﺘﻟﺄﺳٍ :
- ﻟﻴﻪ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺗﻨﺎﻡ ؟
ﻗﺎﻝ ﻫﺎﻣﺴﺎً :
- ﺑﻔﻜﺮ ﻓﻴﻜﻲ .. ﺑﻔﻜﺮ ﻓﻰ ﻋﻨﻴﻜﻲ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻘﻴﺖ ﺣﺎﺳﺲ ﺍﻧﻰ ﻣﻘﺪﺭﺵ ﺃﺑﻌﺪ ﻋﻨﻬﻢ ﺛﺎﻧﻴﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ .. ﺑﻔﻜﺮ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻳﻜﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻱ ﻣﻦ ﺷﻮﻳﻪ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﺯﺍﻯ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺗﻌﻠﻘﻴﻨﻲ ﺑﻴﻜﻲ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻛﺪﻩ
ﺃﻏﻤﻀﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﻴﻨﻬﺎ ﺗﺴﺘﺸﻌﺮ ﻛﻠﻤﺎﺗﻪ ﺑﻜﻞ ﺣﻮﺍﺳﻬﺎ .. ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺍﻓﺘﺢ ﺍﻟﻔﻴﺲ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻌﺘﻠﻚ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﺎﻳﺰﺍﻙ ﺗﺸﻮﻓﻬﺎ
ﻗﺎﻝ ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻋﺮﻓﺘﻰ ﺍﻟﻔﻴﺲ ﺑﺘﺎﻋﻰ ﻣﻨﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺨﺠﻞ :
- ﻛﻨﺖ ﻋﺎﺭﻓﺎﻩ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﻥ .. ﺑﺲ ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺑﻌﺘﻠﻚ ﺁﺩ
ﺷﻌﺮ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ .. ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻃﻴﺐ ﺧﻠﻴﻜﻲ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺑﻔﺘﺢ ﺍﻟﺠﻬﺎﺯ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﻻ ﺷﻮﻑ ﻭﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻣﻌﺎﻙ .. ﺃﻧﺎ ﻫﻘﻔﻞ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ .. ﺑﺎﻯ
ﻗﺎﻝ ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﺑﺎﻯ
ﻓﺘﺢ ﺟﻬﺎﺯﻩ ﻭﻫﻮ ﻳﺘﻤﺘﻢ ﻟﻨﻔﺴﻪ ﺑﺤﻨﻖ :
- ﺍﺑﺘﺪﻳﻨﺎ ﺷﻐﻞ ﺍﻟﻤﺮﺍﻫﻘﺔ
ﻧﻈﺮ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻰ ﺣﺴﺎﺑﻪ ﻟﻴﺠﺪ ﺭﺳﺎﻟﺔ ﻣﺮﺳﻠﺔ ﻣﻦ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﺘﺤﻬﺎ ﻟﻴﺠﺪ ﻓﻴﻬﺎ :
- ﺃﺣﺒـــﻚ .. ﺃﻧﺖ ﻛﻞ ﻋﺎﻟﻤﻰ
ﺃﺣﺒـــﻚ .. ﺃﻧﺖ ﻭﺣﺪﻙ ﻓﺎﺭﺳﻲ
ﺃﺣﺒــــﻚ .. ﻓﻰ ﻛﻞ ﻭﻗﺖ ﺃﻧﺖ ﻣﻌﻲ
ﺃﺣﺒـــﻚ ؟ .. ! ﻫﺬﺍ ﺃﻭﻝ ﻣﻘﺎﺻﺪﻯ
ﺃﻋﺸﻘـــﻚ ؟ ! .. ﻫﺎ ﺃﻧﺖ ﻓﻬﻤﺖ ﻣﺸﺎﻋﺮﻯ
ﺃﺗﻤﻨـــﺎﻙ ؟ ! .. ﺃﻧﺖ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻲ ﻓﻌﻰ
ﺃﻧﺖ ﻓــــﺎﺭﺱ ﺃﺣﻼﻣــــﻰ
ﺃﺣﻼﻣﻰ ﺭﺟﻼً ﻻ ﻳُﻮﺻَﻒ
ﻭﻛﻞ ﺻﻔﺎﺗﻪ ﺑﻴﻚ ﺗﻮﺻَﻒ
ﻟﻢ ﻳﻜﻦ ﺻﺪﻯ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﻓﻰ ﻗﻠﺐ " ﺁﺩﻡ " ﺳﻮﻯ ﺍﻟﺴﺨﺮﻳﺔ ﻭﺍﻟﺘﻬﻜﻢ .. ﻇﻞ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺄﻋﻴﻦ ﺑﺎﺭﺩﻩ ﻭﻗﻠﺐ ﺃﺑﺮﺩ .. ﺛﻢ ﺃﻣﺴﻚ ﻫﺎﺗﻔﻪ .. ﻭﺑﻤﺠﺮﺩ ﺃﻥ ﺭﺩﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﻝ ﻫﺎﻣﺴﺎً :
- ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻓﺘﺎﺓ ﺃﺣﻼﻣﻰ
ﻭﺿﻌﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻛﻔﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻋﻠﻬﺎ ﺗﺒﻄﺊ ﻣﻦ ﻭﻗﻊ ﺩﻗﺎﺗﻪ .. ﻭﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻓﻰ ﺳﻌﺎﺩﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﻟﻪ :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻣﺎ ﻳﺤﺮﻣﻨﻰ ﻣﻨﻚ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ "
************************************
ﻣﺮ ﺍﻹﺳﺒﻮﻋﻴﻦ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﺑﺒﻂﺀ .. ﻓﻜﺎﻥ ﻭﻗﻌﻬﻤﺎ ﻋﻠﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻛﺎﻟﺴﺤﺮ .. ﻛﺎﻟﺘﺤﻠﻴﻖ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻀﺎﺀ .. ﻛﻨﺴﻤﺎﺕ ﺍﻟﺮﺑﻴﻊ .. ﺃﻣﺎ ﻋﻠﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻜﺎﻥ ﻭﻗﻌﻬﺎ ﻛﺌﻴﺒﺎً ﺭﺗﻴﺒﺎً ﻣﻤﻼً .. ﻳﺘﻤﻨﻰ ﺃﻥ ﺗﺠﺮﻯ ﺍﻷﻳﺎﻡ ﻭﻳﻤﻀﻰ ﺍﻟﺸﻬﺮ ﺳﺮﻳﻌﺎً ﻟﻴُﻨﻬﻰ ﻟﻌﺒﺘﻪ .. ﻓﻰ ﺃﺣﺪ ﺍﻷﻳﺎﻡ ﻭﻗﻒ " ﺁﺩﻡ " ﺃﻣﺎﻡ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻔﻴﻼ ﻓﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺧﺮﻭﺝ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﻛﺎﻧﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺗﺘﺨﻴﺮ ﺍﻷﻭﻗﺎﺕ ﺍﻟﺘﻰ ﻻ ﻳﻜﻮﻥ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻴﺖ .. ﺣﺘﻰ ﺗﺴﺘﻄﻴﻊ ﻭﺿﻊ ﺯﻳﻨﺘﻬﺎ ﻛﻤﺎ ﺗﺮﻳﺪ .. ﻓﻬﻰ ﺗﻌﻠﻢ ﺃﻥ ﺳﻜﻮﺕ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﻭﺿﻌﻬﺎ ﺍﻟﻤﻴﻜﻴﺎﺝ ﻳﻮﻡ ﺃﻥ ﺗﻘﺪﻡ " ﺁﺩﻡ " ﻟﺨﻄﺒﺘﻬﺎ ﻭﺍﻷﻳﺎﻡ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻠﺘﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﺃﺟﻞ ﺃﻧﻬﺎ ﻋﺮﻭﺱ ﻭﻟﻢ ﻳﺮﺩ ﺍﺯﻋﺎﺟﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺗﻌﻠﻢ ﺟﻴﺪﺍً ﺃﻥ ﻟﺼﺒﺮﻩ ﺣﺪﻭﺩ .. ﻧﺰﻟﺖ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﺍﻟﻔﻴﻼ ﻭﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﻣﻌﻠﻘﺘﺎﻥ ﺑـ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﺬﻯ ﺍﺧﺘﺎﺭ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﺭﺗﺪﺍﺀ ﺍﻟﺠﻴﻨﺰ .. ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻟﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺃﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﺃﺷﻮﻓﻚ ﻛﺠﻮﺍﻝ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ ﺍﻟﺴﺎﺣﺮﺓ ﻭﺳﺄﻟﻬﺎ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻃﺐ ﺍﻳﻪ ؟ ﺃﻧﻬﻰ ﺳﺘﺎﻳﻞ ﻳﻌﺠﺒﻚ ﺃﻛﺘﺮ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﺪﻕ :
- ﺣﺒﻴﺒﻰ ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﻣﻬﻤﺎ ﻟﺒﺴﺖ .. ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻟﺒﺴﺖ ﺟﺒﻪ ﻭﻗﻔﻄﺎﻥ
ﺿﺤﻚ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﺑﺲ ﻟﺘﻼﻗﻴﻨﻲ ﻓﻰ ﻣﺮﺓ ﻋﻤﻠﻬﺎ ﺑﺠﺪ
ﺻﺤﻜﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻌﻨﺪ :
- ﺑﺮﺩﻩ ﻫﺤﺒﻚ ﻣﺘﺤﺎﻭﻟﺶ
ﺟﻠﺴﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﻭﺍﻟﺘﻒ " ﺁﺩﻡ " ﻟﻴﺠﻠﺲ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﺛﻢ ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺗﺮﻭﺡ ﻓﻴﻦ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ؟
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﻳﻪ ﺭﺃﻳﻚ ﻧﺘﻤﺸﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻴﻞ
ﻗﺎﻝ ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻧﺘﻤﺸﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻴﻞ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﺃﻳﻮﺓ .. ﺍﻳﻪ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ
ﻗﺎﻝ ﺑﻼﻣﺒﺎﻻﺓ ﻭﻫﻰ ﻳﻨﻄﻠﻖ ﺑﻴﺎﺭﺗﻪ :
- ﻓﻜﺮﺕ ﻫﺘﻘﻮﻟﻰ ﻧﻌﺪ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﻳﻌﻨﻲ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﻃﻔﻮﻟﻰ :
- ﺯﻫﻘﺖ .. ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻣﺶ ﺑﺤﺐ ﺍﻷﻣﺎﻛﻦ ﺍﻟﻤﻘﻔﻮﻟﻪ .. ﺑﺤﺐ ﺃﻭﻯ ﺃﻗﻒ ﺃﺗﻔﺮﺝ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻴﻞ .. ﻛﻨﺖ ﺃﻧﺎ ﻭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻧﺨﺮﺝ ﻧﺘﻤﺸﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻴﻞ ﻭﻧﻘﻒ ﻭﻧﺴﺮﺡ ﻭﻧﺘﻜﻠﻢ ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﻧﺰﻫﻖ
ﺗﻮﻗﻒ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻰ ﺣﺪ ﺍﻟﻤﻨﺎﻃﻖ ﺍﻟﻬﺎﺩﺋﺔ .. ﻧﺰﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻭﻗﻔﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻨﻴﻞ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻭﻧﺴﻤﺎﺀ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﺗﺪﺍﻋﺐ ﻭﺟﻨﺘﻴﻬﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻮﺍﻗﻒ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﺗﺘﺄﻣﻠﻪ ﺛﻢ ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻓﺠﺄﺓ :
" - ﺁﺩﻡ " ﺍﻧﺖ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻀﺎﻳﻘﺎﻙ ؟
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻟﻴﻪ ﺑﺘﻘﻮﻟﻰ ﻛﺪﻩ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﻴﺮﺓ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺑﺤﺲ ﻛﺪﻩ .. ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻚ ﻣﻀﺎﻳﻖ ﻣﻦ ﺣﺎﺟﻪ ﺃﻭ ﻣﺨﻨﻮﻕ ﻣﻦ ﺣﺎﺟﻪ
ﺻﻤﺖ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻻ ﻳﺪﺭﻯ ﻣﺎ ﻳﻘﻮﻝ .. ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺤﻨﺎﻥ :
" - ﺁﺩﻡ " ﻣﺶ ﺃﻧﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻚ ﻭﺑﻌﺪ ﺍﺳﺒﻮﻋﻴﻦ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻜﻮﻥ ﻣﺮﺍﺗﻚ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻮ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻀﺎﻳﻘﺎﻙ ﻗﻮﻟﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﻓﻀﻔﺾ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻳﻤﻜﻦ ﺗﺮﺗﺎﺡ
ﻇﻞ " ﺁﺩﻡ " ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻫﻮ ﻳﺮﻯ ﻣﺸﺎﻋﺮﻫﺎ ﺍﻟﺼﺎﺩﻗﺔ ﺗﺠﺎﻫﻪ .. ﺃﺷﺎﺡ ﺑﻮﺟﻬﻪ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﺃﺧﺬ ﻳﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻨﻴﻞ ﺛﻢ ﻋﺎﺩ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻫﻮ ﻳﺮﺳﻢ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻪ ﻭﻳﻘﻮﻝ :
- ﻻ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﺃﻧﺎ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻀﺎﻳﻘﺎﻧﻰ .. ﻣﺘﺸﻐﻠﻴﺶ ﺑﺎﻟﻚ ﺍﻧﺘﻰ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻟﻪ ﺛﻢ ﻭﺿﻌﺖ ﻳﺪﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﺫﺭﺍﻋﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻥ ﻳﺴﺘﻨﺪ ﺑﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺴﻮﺭ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ .. ﺑﺲ ﺧﻠﻴﻚ ﻓﺎﻛﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﺎﺗﺤﺐ ﺗﺘﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﺣﺪ ﺃﻧﺎ ﻣﻮﺟﻮﺩﻩ
ﺍﺭﻏﻢ ﻧﻔﺴﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻹﺑﺘﺴﺎﻡ ﻭﻭﺿﻌﻪ ﻛﻔﻪ ﻓﻮﻕ ﻛﻔﻬﺎ ﺍﻟﻤﻤﺴﻜﺔ ﺑﺬﺭﺍﻋﻪ ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺃﻋﺮﻑ ﺍﻧﻚ ﺑﺘﺤﺒﻴﻨﻰ ﺃﻭﻯ ﻛﺪﻩ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﻌﺘﺎﺏ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺘﻬﺪﺝ :
- ﺍﺧﺺ ﻋﻠﻴﻚ ﺍﺯﺍﻯ ﺗﻘﻮﻝ ﻛﺪﻩ .. ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﺃﻭﻯ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﺒﻚ ﺑﺠﺪ .. ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﺑﻀﺎﻳﻖ ﺃﻭﻯ ﻟﻤﺎ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻚ ﻣﻤﻜﻦ ﺗﻜﻮﻥ ﻣﻀﺎﻳﻖ
ﺷﻌﺮ ﺑﺎﻹﺧﺘﻨﺎﻕ ﻭﻫﻮ ﻳﺴﺘﺸﻌﺮ ﺻﺪﻕ ﻛﻠﻤﺎﺗﻬﺎ .. ﻗﺎﻝ ﻓﺠﺄﺓ :
- ﻳﻼ ﻧﻤﺸﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻟﻴﻪ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ ؟
ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻻ ﺑﺲ ﺍﻓﺘﻜﺮﺕ ﻣﻌﺎﺩ ﻣﻬﻢ
ﺷﻌﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ ﻣﻦ ﺗﺼﺮﻓﻪ ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻟﻢ ﺗﺮﺩ ﻣﻀﺎﻳﻘﺘﻪ ﺑﻜﺜﺮﺓ ﺍﻷﺳﺌﻠﺔ .. ﺃﻭﺻﻠﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻔﻴﻼ .. ﻭﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﻮﺟﻪ ﻟﻬﺎ ﻛﻠﻤﺔ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﻨﺰﻝ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ :
- ﻃﻤﻨﻰ ﻋﻠﻴﻚ ﻟﻤﺎ ﺗﻮﺻﻞ ﺍﻟﺒﻴﺖ
ﻫﺰ ﺭﺃﺳﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺎﺷﻰ
ﺧﺮﺟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻟﻴﻨﻄﻠﻖ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻰ ﻃﺮﻳﻘﻪ .. ﻛﺎﻥ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﻀﻴﻖ ﻭﺍﻟﺤﻨﻖ .. ﻻ ﻳﺪﺭﻯ ﻟﻤﺎ ﺷﻌﺮ ﺑﺬﻟﻚ .. ﻇﻞ ﻳﺴﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﺤﺎﻭﻝ ﺍﺯﺍﺣﺔ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺸﺊ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺠﺜﻢ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﺭﻩ ﻭﻳﺤﺎﻭﻝ ﺧﻨﻘﻪ
*************************************
ﻫﺘﻔﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻐﻀﺐ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺃﺧﺒﺮﺗﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﺑﺄﻣﺮ ﺍﻟﻌﺮﻳﺲ ﺍﻟﺠﺪﻳﺪ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺮﻳﺪ ﺃﻥ ﻳﺘﻘﺪﻡ ﻟﻬﺎ :
- ﻣﺶ ﻫﻘﺎﺑﻠﻪ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺶ ﻫﻘﺎﺑﻠﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﻣﻬﺎ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ﻣﺶ ﻫﺘﻘﺎﺑﻠﻴﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻌﻨﺪ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺶ ﻫﻘﺎﺑﻠﻪ .. ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺗﺠﻮﺯ
ﻫﺘﻔﺖ ﺃﻣﻬﺎ ﺑﻐﻀﺐ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﺘﺠﻮﺯﻯ ﻳﺎ ﺑﺖ ﺍﻧﺘﻰ .. ﺍﺗﻬﺒﻠﺘﻰ ﻓﻰ ﻋﻘﻠﻚ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ .. ﻻ ﺍﺗﻈﺒﻄﻰ ﻷﻇﺒﻄﻚ ﻣﺘﻄﻠﻌﻴﺶ ﺟﻨﺎﻧﻚ ﻋﻠﻴﺎ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻗﺪ ﺑﺪﺃﺕ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻟﻴﻪ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﻔﻬﻤﻴﻨﻲ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ .. ﺃﻧﺎ ﺗﻌﺒﺖ ﺑﺄﻩ ﻣﺶ ﻛﻞ ﺷﻮﻳﺔ ﺣﺪ ﻳﻴﺠﻰ ﻭﻳﻤﺸﻰ ﻭﻳﺘﺼﻞ ﻳﻘﻮﻝ ﻣﻌﻠﺶ ﻣﻔﻴﺶ ﻧﺼﻴﺐ .. ﻛﻔﺎﻳﺔ ﺑﺄﻩ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺗﺠﺮﺡ ﺗﺎﻧﻰ
ﺻﺎﺣﺖ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻐﺎﺩﺭ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ :
- ﺃﻫﻮ ﺩﻩ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻓﺎﻟﺤﺔ ﻓﻴﻪ ﻛﻞ ﺷﻮﻳﺔ ﻋﻴﺎﻁ ﻭﻏﻢ .. ﻫﺘﻘﺎﺑﻠﻴﻪ ﻭﺭﺟﻠﻚ ﻓﻮﻕ ﺭﻗﺒﺘﻚ ﻭﻟﻤﺎ ﻳﻴﺠﻰ ﺃﺑﻮﻛﻰ ﻳﺒﻘﻰ ﻳﺸﻮﻓﻠﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﻣﻌﺎﻛﻰ
ﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﺎ ﺑﻌﻨﻒ .. ﻓﺠﻠﺴﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﺗﺒﻜﻰ ﺍﻟﻰ ﺃﻥ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻹﺭﻫﺎﻕ ﻓﻨﺎﻣﺖ ﻭﺩﻣﻮﻋﻬﺎ ﺗﺒﻠﻞ ﻭﺟﻬﻬﺎ
ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ ﻓﻮﺟﺪﺕ ﺍﻟﺠﻤﻴﻊ ﻗﺪ ﺁﻭﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﻓﺮﺷﻬﻢ .. ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺜﻼﺟﺔ ﻭﺃﺧﺮﺟﺖ ﺑﻌﺾ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺔ ﺍﻟﻤﻌﻴﺸﺔ ﻭﺍﺷﻌﻠﺖ ﺍﻟﺘﻠﻔﺎﺯ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻨﺨﻔﺾ ﻭﺟﻠﺴﺖ ﺗﺄﻛﻞ ﺑﻨﻬﻢ .. ﺑﻌﺪ ﻋﺪﺓ ﺩﻗﺎﺋﻖ ﺗﺬﻛﺮﺕ ﺃﻣﺮ ﺫﻟﻚ ﺍﻟﻌﺮﻳﺲ .. ﺗﻮﻗﻔﺖ ﻋﻦ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ ﻭﻗﺪ ﺑﺪﺕ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﺤﻴﺮﺓ .. ﻗﺎﻣﺖ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺜﻼﺟﺔ ﻭﺃﻋﺎﺩﺕ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺎﻧﻪ ﻭﻗﺎﻣﺖ ﻭﺗﻮﺿﺄﺕ ﻭﺩﺧﻠﺖ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﺗﺼﻠﻰ ﻟﻠﻪ ﻋﺰ ﻭﺟﻞ ﻭﺗﺪﻋﻮﻩ ﺃﻻ ﺗُﺠﺮﺡ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻤﺮﺓ
************************************
ﺗﻮﻗﻒ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﻓﻰ ﺍﺣﺪﻯ ﺩﻭﺭ ﺳﻴﻨﻤﺎ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺘﻤﻴﺰ ﺑﺎﻟﻬﺪﻭﺀ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﻭﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟـ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﻪ ﺑﺠﻮﺍﺭﻩ ﻓﺒﺎﺩﻟﺘﻪ ﺍﻹﺑﺘﺴﺎﻡ .. ﻧﻈﺮ " ﺁﺩﻡ " ﺃﻣﺎﻣﻪ .. ﻟﻢ ﻳﻜﻦ ﻳﻌﻰ ﺣﺮﻓﺎً ﻣﻤﺎ ﻳﺪﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺸﺎﺷﺔ .. ﻷﻧﻪ ﻛﺎﻥ ﺷﺎﺭﺩﺍً .. ﻭﻳﻔﻜﺮ ﺑﻌﻤﻖ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﺘﻰ ﺍﻧﺪﻣﺠﺖ ﻓﻰ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﺍﻟﻔﻴﺸﺎﺭ ﻭﻫﻲ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺸﺎﺷﺔ ﺑﺘﺮﻗﺐ ﺷﺪﻳﺪ ﻭﻗﺪ ﺍﺳﺘﻬﻮﺍﻫﺎ ﺍﻟﻔﻴﻠﻢ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﺘﺎﺑﻌﻪ .. ﺷﻌﺮ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺄﻥ ﻓﻴﻬﺎ ﺷﻴﺌﺎً ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺮﺍﺀﺓ .. ﺭﻏﻢ ﺍﻟﻤﻼﺑﺲ ﺍﻟﻀﻴﻘﺔ ﺍﻟﻤﻠﻔﺘﺔ ﺍﻟﻤﺜﻴﺮﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺮﺗﺪﻳﻬﺎ ﻭﺣﺠﺎﺑﻬﺎ ﺍﻟﻐﻴﺮ ﻣﺤﻜﻢ ﻋﻠﻰ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻭﺍﻟﺬﻯ ﺃﻇﻬﺮ ﺭﻗﺒﺘﻬﺎ ﻛﺎﻣﻠﺔ .. ﻭﺭﻏﻢ ﺍﻟﻤﻜﻴﺎﺝ ﺍﻟﺬﻯ ﺃﺑﺮﺯ ﻣﻼﻣﺢ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻭﺃﻋﻄﺎﻫﺎ ﻋﻤﺮﺍً ﺃﻛﺒﺮ ﻣﻦ ﻋﻤﺮﻫﺎ .. ﺇﻻ ﺃﻥ ﺷﺊ ﻭﺍﺣﺪ ﻓﻴﻬﺎ ﻇﻞ ﻳﺸﻊ ﺑﺮﺍﺀﻩ .. ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ .. ﺗﻠﻚ ﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺍﻟﻌﺬﺑﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺮﺗﺴﻢ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﺣﺎﻝ ﺭﺅﻳﺘﻪ .. ﻭﺗﺘﺴﻊ ﺣﺎﻝ ﻓﺮﺣﻬﺎ .. ﻭﺗﺨﺘﻔﻰ ﺍﺫﺍ ﺗﻀﺎﻳﻘﺖ .. ﻭ ﺗﺰﺩﺍﺩ ﺭﻗﺔ ﻛﻠﻤﺎ ﻗﺎﻝ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺗُﺨﺠﻠﻬﺎ .. ﺗﻠﻚ ﺍﻹﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻌﻠﻦ ﻋﻦ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻭﻋﻦ ﻃﻬﺮﻫﺎ ﻭﺑﺮﺍﺋﺘﻬﺎ ﻭﺳﻂ ﻛﻞ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻤﻈﺎﻫﺮ ﺍﻟﺘﻰ ﻳﻜﺮﻫﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " .. ﺷﻌﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻨﻈﺮﺍﺗﻪ ﻓﺎﻟﺘﻔﺘﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ .. ﺑﻤﺠﺮﺩ ﺃﻥ ﺗﻼﻗﺖ ﺃﻋﻴﻨﻬﻤﺎ ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ .. ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﺷﻔﺘﺎﻫﺎ .. ﺣﺎﻭﻝ ﺍﻹﺷﺎﺣﺔ ﺑﻮﺟﻬﻪ ﻓﻠﻢ ﻳﺴﺘﻄﻊ .. ﺷﻌﺮ ﺑﺎﻟﻀﻴﻖ ﻭﺑﺎﻹﺧﺘﻨﺎﻕ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﺷﻌﺮ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﺑﺬﻟﻚ ﺍﻟﺸﺊ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺠﺜﻢ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﺭﻩ ﺑﻘﻮﻩ .. ﺃﺭﺍﺩ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﺮﺓ ﺃﻥ ﻳﻘﺘﻠﻪ ﻭﺃﻥ ﻳﻤﻨﻌﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﻮﺍﺟﺪ ﺑﺪﺍﺧﻠﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﺃﺭﺍﺩ ﺃﻥ ﻳﺰﻳﺤﻪ ﻣﻦ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺗﻤﺎﻣﺎً .. ﻓﻜﺮ .. ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ .. ﻭﻟﻢ ﻳﺠﺪ ﺇﻻ ﻃﺮﻳﻘﺎً ﻭﺍﺣﺪﺍً ﻟﻴﻘﻀﻰ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺸﺊ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﻳﻈﻬﺮ ﺃﻛﺜﺮ ﻭﻳﻌﻠﻦ ﻋﻦ ﻧﻔﺴﻪ .. ﻣﺪ ﻳﺪﻩ ﻟﻴﺘﻠﻤﺲ ﻭﺟﻨﺘﻬﺎ .. ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻭﻫﻰ ﺗﻄﺮﻕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ .. ﺛﻢ ﺭﻓﻌﺖ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻟﺘﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻟﻜﻦ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﺗﻼﺷﺖ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪﺗﻪ ﻳﻨﺤﻨﻰ ﻧﺤﻮﻫﺎ ﻟــ .. ﻳﻘﺒﻞ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺼﺪﻣﺔ ﻭﺗﺠﻤﺪﺕ .. ﻟﻢ ﺗﻤﻨﻌﻪ .. ﻟﻢ ﺗﻌﺘﺮﺽ .. ﻟﻢ ﺗﺘﺤﺮﻙ .. ﺃﻧﻬﻰ ﻗﺒﻠﺘﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺳﺘﻐﺮﻗﺖ ﺛﻮﺍﻧﻰ ﻣﻌﺪﻭﺩﺓ .. ﺛﻢ ﺍﻋﺘﺪﻝ ﻓﻰ ﺟﻠﺴﺘﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻳﺘﺄﻣﻞ ﺷﺎﺷﺔ ﺍﻟﻌﺮﺽ ﻭﻫﻮ ﻳﺒﺘﺴﻢ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﺭﺿﺎ .. ﺃﺧﻴﺮﺍً ﻗﻀﻰ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺸﺊ .. ﻟﻸﺑــﺪ
**************************************
ﻋﺎﺩﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻔﻴﻼ ﻭﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﺃﻗﺒﻠﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ " ﺣﻠﻴﻤﺔ " ﻟﺘﻘﻮﻝ :
- ﺣﻤﺪﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﻼﻣﺔ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﺃﺣﻀﺮﻟﻚ ﺍﻷﻛﻞ ﻭﻻ ﺍﺗﻌﺸﻴﺘﻲ ﻣﻊ ﺧﻄﻴﺒﻚ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻀﻄﺮﺏ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﻳﺎ ﺩﺍﺩﺓ
ﺻﻌﺪﺕ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﻋﻴﻨﺎ " ﺣﻠﻴﻤﺔ " ﺗﺘﺎﺑﻌﻬﺎ ﺑﻘﻠﻖ .. ﺩﺧﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﺟﻠﺴﺖ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻈﻼﻡ .. ﻻ ﻳﻨﻴﺮ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﺳﻮﻯ ﺿﻮﺀ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﺍﻟﻤﺘﺴﻠﻞ ﻋﺒﺮ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ .. ﺟﻠﺴﺖ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻣﺘﺠﻤﺪﻩ ﻛﺎﻟﺘﻤﺜﺎﻝ .. ﻭﻧﻈﺮﺍﺕ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻏﺎﺋﺮﺗﺎﻥ .. ﻭﺿﻌﺖ ﺃﺻﺎﺑﻌﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﺗﺘﻠﻤﺴﻬﻤﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺬﻛﺮ ﻗﺒﻠﺔ " ﺁﺩﻡ " .. ﺷﻌﺮﺕ ﻓﺠﺄﺓ ﺑﻘﺸﻌﺮﻳﺮﺓ ﺗﺠﺘﺎﺡ ﺟﺴﺪﻫﺎ ﻭﺑﻨﻐﺰﺍﺕ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ .. ﺃﺧﺬﺕ ﻧﻔﺴﻬﺎً ﻃﻮﻳﻼً ﻭﺷﻌﻮﺭ ﺍﻟﻀﻴﻖ ﻳﺘﺰﺍﻳﺪ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ .. ﺃﺧﺮﺟﺖ ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﻭﺍﺗﺼﻠﺖ ﺑـ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺍﻟﺘﻰ ﺃﺟﺎﺑﺘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﺩﻩ ﻣﻌﻘﻮﻝ .. ﻣﺶ ﻣﺘﻌﻮﺩﺓ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻧﻚ ﺗﻌﺒﺮﻳﻨﻲ ﻓﻰ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﺩﻩ .. ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺔ ﻣﺎ ﺍﺗﺨﻄﺒﺘﻰ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﺩﻩ ﺣﺠﺰﺍﻩ ﻟﺨﻄﻴﺒﻚ .. ﻧﻔﺴﻰ ﺃﻓﻬﻢ ﻣﺒﺘﺰﻫﻘﻮﺵ ﺭﻏﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﻣﺒﺤﻮﺡ :
" - ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺃﻧﺎ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﺃﻭﻯ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺠﺪﻳﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ .. ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﺍﻭﻋﻮﺍ ﺗﻜﻮﻧﻮﺍ ﺍﺗﺨﺎﻧﻘﺘﻮﺍ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺈﺿﻄﺮﺍﺏ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻛﺪﻩ
ﺛﻢ ﺻﻤﺘﺖ .. ﻓﺤﺜﺘﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺘﺘﻜﻠﻤﻰ
ﻋﻀﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺤﻨﻖ :
- ﺣﺼﻠﺖ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻃﻴﺐ ﻣﺘﻔﻬﻤﻴﻨﻲ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﺑﻘﻰ ﻓﺎﻫﻤﺔ ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺘﻜﻠﻤﻰ ﻋﻦ ﺍﻳﻪ
ﺯﻓﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻀﻴﻖ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ ﻻ ﻳﻜﺎﺩ ﻳُﺴﻤﻊ :
" - ﺁﺩﻡ " ﺑﺴﻨﻰ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺸﺪﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻭﻗﻌﺘﻰ ﻗﻠﺒﻲ ﺃﻧﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﻣﺼﻴﺒﺔ ﺣﺼﻠﺖ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻀﻴﻖ :
- ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺿﺎﺣﻜﺔ :
- ﺃﻗﻮﻟﻚ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻓﺎﻫﻤﺔ ﺍﺻﻼ ﺍﻧﺘﻰ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﻟﻴﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﻴﺮﺓ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﺩﻩ ﻋﺎﺩﻯ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺘﻬﻜﻢ :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻠﻰ ﻳﺴﻤﻌﻚ ﻛﺪﻩ ﻳﻘﻮﻝ ﻃﻔﻠﺔ ﻓﻰ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﻰ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻐﻀﺐ :
- ﺧﻼﺹ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " .. ﺃﻧﺎ ﺃﺻﻼً ﻏﻠﻄﺎﻧﻪ ﺍﻧﻰ ﺍﺗﺼﻠﺖ ﺑﻴﻜﻲ .. ﺑﺎﻯ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﻳﺎ ﻣﺠﻨﻮﻧﺔ ﺍﺳﺘﻨﻰ .. ﻃﻴﺐ ﺧﻼﺹ ﺣﺒﻪ ﺟﺪ ﺑﺄﻩ .. ﺍﻧﺘﻰ ﺍﻳﻪ ﻣﻀﺎﻳﻘﻚ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻣﻌﺮﻓﺶ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﻭﺧﻼﺹ .. ﺣﺴﻪ ﺍﻥ ﺃﻧﺎ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻃﻴﺐ ﻣﺶ ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺤﺒﻴﻪ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﺟﺪﺍً ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻭﻫﻮ ﺑﻴﺤﺒﻚ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺜﻘﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺑﻴﺤﺒﻨﻰ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺤﺒﻴﻪ ﻭﻫﻮ ﺑﻴﺤﺒﻚ ﻭﻣﺨﻄﻮﺑﻴﻦ ﻭﻫﻴﺘﻜﺘﺐ ﻛﺘﺎﺑﻜﻮﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺳﺒﻮﻋﻴﻦ ﻭﺑﺎﺳﻚ .. ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻳﻪ ﺩﻯ ؟
ﺻﻤﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﻻ ﺗﺪﺭﻯ ﻣﺎ ﺗﻘﻮﻝ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻣﺘﺮﺩﻯ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻘﻠﻖ :
- ﺣﺴﻪ ﺍﻥ ﻛﺪﻩ ﻏﻠﻂ .. ﻭﻛﻤﺎﻥ ﺃﻧﺎ ﺧﺎﻳﻔﻪ " ﺁﺩﻡ " ﻳﺎﺧﺪ ﻓﻜﺮﺓ ﻭﺣﺸﺔ ﻋﻨﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺒﻴﻄﺔ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻛﻞ ﺍﻟﻤﺨﻄﻮﺑﻴﻦ ﺑﻴﻌﻤﻠﻮﺍ ﻛﺪﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻨﺒﺮﻩ ﺣﺰﻳﻨﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﺣﺴﻪ ﺑﺎﻟﺬﻧﺐ ﺃﻭﻯ .. ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻳﻤﻜﻦ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﻳﺤﺼﻞ ﻛﺪﻩ .. ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺑﺲ ﺣﺴﻪ .........
ﻗﺎﻃﻌﺘﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺘﻜﺮﺑﻴﺶ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ
ﺻﻤﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺄﻋﻴﻦ ﺩﺍﻣﻌﻪ ﻭﺻﻮﺕ ﻣﺮﺗﺠﻒ :
- ﺑﺲ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺃﻧﺎ ﺳﻤﻌﺖ ﻓﻰ ﻣﺮﺓ ﺷﻴﺦ ﺑﻴﻘﻮﻝ ﺍﻥ ﻟﻮ ﺣﺼﻞ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﺯﻯ ﺩﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﺗﻨﻴﻦ ﻣﺶ ﻣﺘﺠﻮﺯﻳﻦ ﺭﺑﻨﺎ ﻣﺶ ﺑﻴﺒﺎﺭﻛﻠﻬﻢ ﻓﻰ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻬﻢ ﺩﻩ .. ﻭﺍﻥ ﻫﻮ ﻟﻮ ﺑﻴﺤﺒﻬﺎ ﻓﻌﻼً ﻫﻴﺤﺎﻓﻆ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﻣﺶ ﻫﻴﻌﻤﻞ ﻓﻴﻬﺎ ﻛﺪﻩ .. ﻭﺍﻥ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﻌﻤﻞ ﻛﺪﻩ ﻣﻊ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻣﺶ ﻣﺮﺍﺗﻪ ﺑﻴﺒﻘﻰ ﺷﺎﻳﻔﻬﺎ ﻭﺣﺸﺔ ﻭﻣﺶ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
" - ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺤﺴﺴﺎﻧﻰ ﺍﻧﻪ ﺍﻏﺘﺼﺒﻚ .. ﺩﻯ ﺑﻮﺳﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﻣﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﻳﻌﻨﻲ
ﺗﻨﺎﻣﻰ ﺍﻟﻰ ﻣﺴﺎﻣﻌﻬﺎ ﺷﻬﻘﺎﺕ ﺑﻜﺎﺀ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻘﺎﻟﺖ ﺑﺤﻨﺎﻥ :
" - ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺘﻌﻴﻄﻰ ﻟﻴﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ؟
ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺷﻬﻘﺎﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻭﺩﻣﻮﻋﻬﺎ ﺗﺘﺴﺎﻗﻂ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻨﺘﻴﻬﺎ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﺑﺲ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻣﻀﺎﻳﻘﺔ ﺃﻭﻯ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﻃﻴﺐ ﺑﻄﻠﻰ ﻋﻴﺎﻁ .. ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻣﺶ ﻛﺒﻴﺮ ﻟﻠﺪﺭﺟﺔ ﺩﻯ .. ﻫﻮ ﺑﺎﺳﻚ ﺑﺲ ﻭﻻ ﺣﺼﻞ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﺎﻧﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺮﺗﺠﻒ :
- ﺑﺎﺳﻨﻰ ﺑﺲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﺧﻼﺹ ﺷﻴﻠﻲ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻣﻦ ﺩﻣﺎﻏﻚ ﻭﻣﺘﻔﻜﺮﻳﺶ ﻓﻴﻪ .. ﺧﻼﺹ .. ﻭﺑﻄﻠﻰ ﻋﻴﺎﻁ ﺑﺄﻩ
ﻣﺴﺤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺩﻣﻮﻋﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻃﻴﺐ ﺧﻼﺹ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺤﻨﺎﻥ :
- ﻫﺪﻳﺘﻲ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ : "
- ﺃﻳﻮﺓ ﺧﻼﺹ .. ﺃﻧﺎ ﻫﻘﻔﻞ ﻻﻧﻰ ﺣﺴﻪ ﺑﺼﺪﺍﻉ ﺟﺎﻣﺪ ﻫﺎﺧﺪ ﺣﺎﺟﺔ ﻟﻠﺼﺪﺍﻉ ﻭﺃﻧﺎﻡ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " :
- ﻃﻴﺐ ﻣﺎﺷﻰ ﻭﻛﻠﻤﻴﻨﻰ ﻟﻤﺎ ﺗﺼﺤﻰ
- ﻣﺎﺷﻰ .. ﻳﻼ ﺑﺎﻯ
ﺃﻧﻬﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻤﺤﺎﺩﺛﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﻨﻔﺴﻬﺎ ﺃﻫﺪﺃ .. ﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ ﻭﺗﻮﺿﺄﺕ ﻭﺻﻠﺖ ﺍﻟﻔﺮﻭﺽ ﺍﻟﺘﻰ ﻓﺎﺗﺘﻬﺎ ﺛﻢ ﺃﻭﺕ ﺍﻟﻰ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ
ﻋﺎﺩ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺘﻪ ﻭﺃﻟﻘﻰ ﺑﻨﻔﺴﻪ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺍﺷﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﺘﺬﻛﺮ ﺍﺳﺘﺴﻼﻣﻬﺎ ﻟﻘﺒﻠﺘﻪ ﻓﺈﺑﺘﺴﻢ ﺳﺎﺧﺮﺍً ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻨﻔﺴﻪ ﻣﺘﻬﻜﻤﺎً ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﻳﻐﻠﻖ ﻋﻴﻨﺎﻩ : ﻛﻤﺎ ﺗﻮﻗﻌﺖ ﺑﺎﻟﻀﺒﻂ
**************************************
ﺟﻠﺴﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻓﻰ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ ﺑﺎﻟﻤﺴﺘﺸﻔﻰ ﺗﻨﺘﻈﺮ ﺩﺧﻮﻝ ﺍﻟﻤﺮﻳﺾ ﺍﻟﺘﺎﻟﻰ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺭﻓﻌﺖ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻟﺘﺠﺪ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ .. ﻓﻬﺘﻔﺖ ﺑﺪﻫﺸﺔ :
" - ﺁﻳﺎﺕ "
ﺛﻢ ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺘﻌﻤﻠﻰ ﺍﻳﻪ ﻫﻨﺎ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﻐﻠﻖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺟﻴﺖ ﺃﺷﻮﻓﻚ .. ﻭﻣﺘﺨﻔﻴﺶ ﺩﻓﻌﺖ ﻛﺸﻒ ﻳﻌﻨﻲ ﺩﻩ ﺩﻭﺭﻯ ﻣﺶ ﺑﻌﻄﻞ ﺣﺪ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺮﻩ ﻳﻌﻨﻲ
ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺣﻮﻝ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭﻋﺎﻧﻘﺘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻻ ﻃﺒﻌﺎ ﻫﺮﺩﻟﻚ ﺍﻟﻜﺸﻒ .. ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﻓﺮﺣﺎﻧﻪ ﺃﻭﻯ ﺍﻧﻰ ﺷﻮﻓﺘﻚ
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺑﺲ ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻣﺴﺘﻐﺮﺑﺔ ﺃﻭﻯ
ﺗﻨﻬﺪﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺠﻠﺲ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﺳﺘﻨﻰ .. ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻛﻰ .. ﺻﺤﻴﺖ ﻭﻟﺒﺴﺖ ﻭﺟﻴﺖ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ .. ﺟﻠﺴﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﻘﻠﻖ :
- ﺧﻴﺮ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﺃﻃﺮﻗﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﺃﺧﺬﺕ ﺗﻔﺮﻙ ﺣﺰﺍﻡ ﺣﻘﻴﺒﺘﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻬﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻣﺸﺠﻌﺔ :
- ﺍﺗﻜﻠﻤﻰ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻟﻮ ﺧﺎﻳﻔﺔ ﺃﺣﺐ ﺍﻃﻤﻨﻚ .. ﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﻫﺘﻘﻮﻟﻴﻬﺎ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﺗﻄﻠﻊ ﺑﺮﻩ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻣﻤﺘﻨﻪ :
- ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﺟﺘﻠﻚ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺈﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﺣﺎﻧﻴﺔ :
- ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﺑﺄﻩ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﺃﺧﺬﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻧﻔﺴﺎً ﻋﻤﻴﻘﺎً ﺛﻢ ﻗﺼﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻣﺎ ﺣﺪﺙ ﺑﻴﻨﻬﺎ ﻭﺑﻴﻦ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺎﻷﻣﺲ .. ﻫﺘﻔﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﻐﻀﺐ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻏﻠﻄﺘﻰ ﺃﻭﻯ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺩﻩ ﺧﻄﻴﺒﻚ ﻣﺶ ﺟﻮﺯﻙ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺗﺪﺍﻓﻊ ﻋﻦ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻭﻋﻦ " ﺁﺩﻡ : "
- ﺑﺲ ﺍﺣﻨﺎ ﺑﻨﺤﺐ ﺑﻌﺾ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺼﺮﺍﻣﺔ :
- ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﺑﺘﺤﺒﻮﺍ ﺑﻌﺾ .. ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﺩﻩ ﻏﻠﻂ ﺃﻭﻯ
ﺷﻌﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺎﻟﺤﺰﻥ ﻭﻫﻰ ﺗﺴﺘﻤﻊ ﺍﻟﻰ ﻛﻠﻤﺎﺕ " ﺳﻤﺮ " ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻌﺰﺯ ﺍﺣﺎﺳﻬﺎ ﺑﺎﻟﺬﻧﺐ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺮﺍﻭﺩﻫﺎ ﻣﻨﺬ ﺍﻷﻣﺲ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " :
" - ﺁﻳﺎﺕ " ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻓﺎﻛﻰ ﻛﻮﻳﺲ .. ﻭﺑﻘﺎﻟﻨﺎ ﺳﻨﻴﻦ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ .. ﻛﻠﻤﺘﻚ ﻛﺘﻴﺮ ﻋﻠﻰ ﻟﺒﺴﻚ ﻭﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻴﻚ ﺁﺏ ﺑﺲ ﻣﻜﻨﺘﻴﺶ ﺑﺘﺴﻤﻌﻴﻠﻲ ﻭﻛﻨﺖ ﺑﺪﻋﻴﻠﻚ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻬﺪﻳﻜﻰ ﻭﻣﺒﺤﺎﻭﻟﺶ ﺃﺿﻐﻂ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺘﻜﺮﻫﻴﻨﻴﺶ ﻭﺗﺒﻌﺪﻯ ﻋﻨﻰ .. ﺑﺲ ﺑﺠﺪ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ ﻣﻴﻨﻔﻌﺶ ﺃﻗﻮﻝ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻬﺪﻳﻜﻲ ﻭﺃﺳﻜﺖ
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
" - ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﻰ ﺣﺪﻳﺚ ﻋﻦ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺑﻴﻘﻮﻝ : " ﻓﺎﻟﻌﻴﻦُ ﺗَﺰﻧﻲ ﻭﺯِﻧﺎﻫﺎ ﺍﻟﻨﻈﺮُ، ﻭﺍﻟﻴَﺪُ ﺗَﺰﻧﻲ ﻭﺯِﻧﺎﻫﺎ ﺍﻟﻠﻤﺲُ، ﻭﺍﻟﺮِّﺟﻞُ ﺗَﺰﻧﻲ ﻭﺯِﻧﺎﻫﺎ ﺍﻟﺨُﻄﻰ، ﻭﺍﻟﻠﺴﺎﻥُ ﻳﺰﻧﻲ ﻭﺯِﻧَﺎﻩ ﺍﻟﻤَﻨﻄِﻖُ، ﻭﺍﻟﻔَﻢُ ﻳَﺰﻧﻲ ﻭﺯﻧﺎﻩُ ﺍﻟﻘُﺒَﻞُ، ﻭﺍﻟﻨﻔﺲ ﺗَﻤَﻨَّﻰ ﻭﺗﺸﺘَﻬﻲ، ﻭﺍﻟﻔَﺮﺝُ ﻳُﺼَﺪِّﻕُ ﺫﻟﻚَ ﺃﻭ ﻳﻜﺬﺑﻪُ "
ﻭﺿﻌﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻳﺪﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﻓﻤﻬﺎ ﻭﻗﺪ ﺍﻏﺮﻭﺭﻗﺖ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﺑﺎﻟﻌﺒﺮﺍﺕ .. ﻭﺃﺧﺬﺕ ﺗﺮﺗﺠﻒ ﻭﻫﻰ ﺗﻐﻤﺾ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺑﺎﻛﻴﺔ .. ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻬﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻭﺟﻠﺴﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻨﻀﺪﺓ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻭﻭﺿﻌﺖ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻗﺪﻣﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
" - ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﺣﺴﻪ ﺑﻴﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻛﻮﻳﺴﺔ ﺃﻭﻯ .. ﻻﻥ ﺩﻩ ﻣﻌﻨﺎﻩ ﺍﻥ ﻋﻨﺪﻙ ﻧﻔﺲ ﻟﻮﺍﻣﺔ .. ﺑﺘﻠﻮﻣﻰ ﻧﻔﺴﻚ ﻟﻤﺎ ﺑﺘﻌﻤﻠﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻏﻠﻂ .. ﻭﺩﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻧﺘﻰ ﺑﻨﺖ ﻃﻴﺒﺔ ﻭﻧﻀﻴﻔﺔ ﻭﻛﻮﻳﺴﺔ .. ﺑﺲ ﻣﺸﻜﻠﺘﻚ ﺍﻥ ﻣﻔﻴﺶ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺗﻚ ﺣﺪ ﻳﻮﺟﻬﻚ ﻟﻠﺼﺢ ﻭﻳﺒﻌﺪﻙ ﻋﻦ ﺍﻟﻐﻠﻂ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﻦ ﺑﻴﻦ ﺷﻬﻘﺎﺗﻬﺎ :
- ﺃﻋﻤﻞ ﺍﻳﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻧﺎ ﻛﺪﻩ ........
ﺛﻢ ﺍﻧﻔﺠﺮﺕ ﺑﺎﻛﻴﺔ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ
ﻋﺎﻧﻘﺘﻬﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﻤﻜﻦ ﻣﺘﻌﻴﻄﻴﺶ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ .. ﺑﺼﻰ ﻓﻰ ﻋﻬﺪ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺟﺎﻟﻪ ﺭﺍﺟﻞ ﻣﻦ ﺍﻷﻧﺼﺎﺭ ﺍﺳﻤﻪ " ﺃﺑﻮ ﺍﻟﻴﺴﺮ ﺑﻦ ﻋﻤﺮﻭ " ﻭﻗﺎﻟﻪ : ﻳَﺎ ﺭَﺳُﻮﻝَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺇِﻧِّﻲ ﻟَﻘِﻴﺖُ ﺍﻣْﺮَﺃَﺓً ﻓِﻲ ﺍﻟْﺒُﺴْﺘَﺎﻥِ ﻓَﻀَﻤَﻤْﺘُﻬَﺎ ﺇِﻟَﻲَّ ﻭَﺑَﺎﺷَﺮْﺗُﻬَﺎ ﻭَﻗَﺒَّﻠْﺘُﻬَﺎ ﻭَﻓَﻌَﻠْﺖُ ﺑِﻬَﺎ ﻛُﻞَّ ﺷَﻲْﺀٍ ﻏَﻴْﺮَ ﺃَﻧِّﻲ ﻟَﻢْ ﺃُﺟَﺎﻣِﻌْﻬَﺎ ﻗَﺎﻝَ ﻓَﺴَﻜَﺖَ ﻋَﻨْﻪُ ﺍﻟﻨَّﺒِﻲُّ ﺻَﻠَّﻰ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﻭَﺳَﻠَّﻢَ ﻓَﻨَﺰَﻟَﺖْ ﻫَﺬِﻩِ ﺍﻟْﺂﻳَﺔُ : ( ﺇِﻥَّ ﺍﻟْﺤَﺴَﻨَﺎﺕِ ﻳُﺬْﻫِﺒْﻦَ ﺍﻟﺴَّﻴِّﺌَﺎﺕِ ﺫَﻟِﻚَ ﺫِﻛْﺮَﻯ ﻟِﻠﺬَّﺍﻛِﺮِﻳﻦَ ) ، ﻗَﺎﻝَ ﻓَﺪَﻋَﺎﻩُ ﺍﻟﻨَّﺒِﻲُّ ﺻَﻠَّﻰ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﻭَﺳَﻠَّﻢَ ﻓَﻘَﺮَﺃَﻫَﺎ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﻓَﻘَﺎﻝَ ﻋُﻤَﺮُ ﻳَﺎ ﺭَﺳُﻮﻝَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺃَﻟَﻪُ ﺧَﺎﺻَّﺔً ﺃَﻡْ ﻟِﻠﻨَّﺎﺱِ ﻛَﺎﻓَّﺔً ﻓَﻘَﺎﻝَ : " ﺑَﻞْ ﻟِﻠﻨَّﺎﺱِ ﻛَﺎﻓَّﺔً " .
ﺗﻮﻗﻔﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﻦ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺒﺤﻮﺡ :
- ﻣﻔﻬﻤﺘﺶ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ " ﺍﺷﺮﺣﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﻳﻌﻨﻰ ﻓﻰ ﺭﺍﺟﻞ ﺭﺍﺡ ﻟﻠﻨﺒﻰ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻭﻗﺎﻟﻪ ﺍﻧﻪ ﺑﺎﺱ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻭﺍﺗﻤﺘﻊ ﺑﻴﻬﺎ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﻣﺎ ﻳﺤﺼﻞ ﺑﻴﻨﻬﻢ ﻋﻼﻗﺔ ﻛﺎﻣﻠﺔ .. ﻓﺎﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻣﺮﺩﺵ ﻋﻠﻴﻪ ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﺭﺑﻨﺎ ﺳﺒﺤﺎﻧﻪ ﻭﺗﻌﺎﻟﻰ ﺃﻭﺣﻰ ﻟﻠﻨﺒﻲ ﻋﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﺟﺒﺮﻳﻞ ﺑﺎﻵﻳﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺘﻘﻮﻝ " : ﺇﻥ ﺍﻟﺤﺴﻨﺎﺕ ﻳﺬﻫﺒﻦ ﺍﻟﺴﻴﺌﺎﺕ ﺫﻟﻚ ﺫﻛﺮﻯ ﻟﻠﺬﺍﻛﺮﻳﻦ .. " ﻓﺴﻴﺪﻧﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺳﺄﻝ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻭﻗﺎﻟﻪ : ﺍﻵﻳﺔ ﺩﻯ ﻟﻠﺮﺍﺟﻞ ﺩﻩ ﺑﺲ ﻓﺎﻟﻨﺒﻲ ﻗﺎﻟﻪ ﻻ ﻟﻜﻞ ﺍﻟﻨﺎﺱ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻯ ﺣﺪ ﻳﻐﻠﻂ .. ﻳﻌﻤﻞ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺣﺎﺟﺔ ﻛﻮﻳﺴﺔ .. ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﺤﺴﻨﺎﺕ ﺗﻀﻴﻊ ﺍﻟﺴﻴﺌﺎﺕ ﺍﻟﻠﻰ ﺧﺪﻫﺎ .. ﻓﻬﻤﺘﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﺃﻭﻣﺄﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺁﻩ ﻓﻬﻤﺖ
ﺻﻤﺘﺖ ﺑﺮﻫﻪ ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻠﻬﻔﻪ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻧﺎ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻟﻮ ﻋﻤﻠﺖ ﺧﻴﺮ ﻭﺣﺴﻨﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ ﻛﺪﻩ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺴﺎﻣﺤﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺲ ﻻﺯﻡ ﺗﻌﺎﻫﺪﻯ ﺭﺑﻨﺎ ﺍﻥ ﺩﻩ ﻣﻴﺤﺼﻠﺶ ﺗﺎﻧﻰ ﺃﺑﺪﺍً .. ﻻﺯﻡ ﺗﺤﻄﻰ ﺣﺪﻭﺩ ﺑﻴﻨﻚ ﻭﺑﻴﻦ ﺧﻄﻴﺒﻚ
ﻢﺛً ﺿﺤﻜﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﻳﺎ ﺳﺘﻰ ﻛﻠﻬﺎ ﺍﺳﺒﻮﻋﻴﻦ .. ﺍﺳﺘﺤﻤﻠﻮﺍ ﺍﻻﺳﺒﻮﻋﻴﻦ ﺩﻭﻝ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻋﺎﻧﻘﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﺮﺍﺭﺓ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺮﻳﺢ ﻗﻠﺒﻚ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ .. " ﺃﻧﺎ ﺑﺠﺪ ﻛﻨﺖ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﺃﻭﻯ ﺑﺲ ﺍﻧﺘﻰ ﻃﻤﻨﺘﻴﻨﻲ ﻭﻋﺮﻓﺘﻴﻨﻲ ﺍﻟﻤﻔﺮﻭﺽ ﺃﻋﻤﻞ ﺍﻳﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺣﻨﺎ ﺍﺧﻮﺍﺕ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﺣﺎﺑﻪ ﺗﺴﺄﻟﻴﻨﻲ ﻋﻨﻬﺎ ﻛﻠﻤﻴﻨﻲ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺨﺮﺝ ﻣﺮﺁﺗﻬﺎ ﻟﺘﻌﺪﻝ ﻣﻦ ﺯﻳﻨﺘﻬﺎ ﺛﻢ ﻧﻬﻀﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻫﻤﺸﻰ ﺑﺄﻩ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ ﺃﻣﻬﺎﺕ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺮﻩ ﻳﺪﻋﻮ ﻋﻠﻴﺎ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ .. " ﺧﻠﻰ ﺑﺎﻟﻚ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻚ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻮﻓﻘﻚ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ .. " ﺑﺎﻯ
- ﻣﻊ ﺍﻟﺴﻼﻣﺔ
**********************************
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺳﺎﻧﺪﻯ " ﻭﻫﻰ ﺗﺮﻯ ﺍﺳﻢ " ﺁﺩﻡ " ﻋﻠﻰ ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﻓﺄﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻟﺮﺩ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﺎﻯ ﺩﻛﺘﻮﺭ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﺬﻯ ﻛﺎﻥ ﻳﻘﻮﺩ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ :
- ﻫﺎﻯ " ﺳﺎﻧﺪﻯ .. " ﺍﺯﻳﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﺗﻤﺎﻡ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ .. ﻣﺒﺮﻭﻙ ﺍﻟﺨﻄﻮﺑﺔ ﻭﻟﻮ ﺍﻧﻰ ﺯﻋﻼﻧﻪ ﺟﺪﺍَ ﺍﻧﻚ ﻣﻌﺰﻣﺘﻨﻴﺶ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ : "
- ﻣﻌﻠﺶ ﺍﻟﺨﻄﻮﺑﺔ ﻛﺎﻧﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻀﻴﻖ ﺑﺲ ﻓﻰ ﻛﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻛﻴﺪ ﻫﺘﻜﻮﻧﻰ ﻣﻌﺰﻭﻣﺔ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺧﻼﺹ ﺍﺗﻔﻘﻨﺎ ﺑﺲ ﻟﻮ ﻣﻌﺰﻣﺘﻨﻴﺶ ﺍﻟﻤﺮﺓ ﺩﻯ ﻛﻤﺎﻥ ﺑﺠﺪ ﻫﺰﻋﻞ ﺟﺪﺍً
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺠﺪﻳﻪ :
- ﻓﺎﺿﻴﺔ ﺷﻮﻳﺔ ﻳﺎ " ﺳﺎﻧﺪﻯ .. " ﻋﺎﻳﺰ ﺃﻗﺎﺑﻠﻚ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﻠﻬﻔﻪ :
- ﻃﺒﻌﺎً ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ .. ﻭﻟﻮ ﻣﺶ ﻓﺎﺿﻴﺔ ﺃﻓﻀﺎﻟﻚ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺗﻤﺎﻡ .. ﻳﺒﻘﻰ ﻧﺘﻘﺎﺑﻞ ﻛﻤﺎﻥ ﻧﺺ ﺳﺎﻋﺔ
ﺍﺗﻔﻖ ﻣﻌﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﺛﻢ ﺃﻧﻬﻰ ﺍﻟﻤﺤﺎﺩﺛﺔ ﻣﻌﻬﺎ .. ﻟﻢ ﻳﻜﻦ ﻳﻐﻠﻖ ﻫﺎﺗﻔﻪ ﺣﺘﻰ ﺃﺗﺎﻩ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻣﻦ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﺮﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺣﺒﻴﺒﺔ ﻗﻠﺒﻲ ﻛﻨﺖ ﻟﺴﻪ ﻫﻜﻠﻤﻚ
ﺗﻜﻠﻤﺖ ﺑﺠﺪﻳﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺁﺩﻡ " ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺷﻮﻓﻚ ﺿﺮﻭﺭﻯ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻘﻠﻖ :
- ﺧﻴﺮ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﻨﺒﺮﺓ ﺍﻟﺠﺎﺩﺓ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺑﺲ ﻟﻤﺎ ﺃﺷﻮﻓﻚ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ : "
- ﻃﻴﺐ ﺟﺎﻳﻠﻚ ﺣﺎﻻ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻴﻼ
- ﺃﻳﻮﺓ
- ﺧﻼﺹ ﺭﺑﻊ ﺳﺎﻋﺔ ﻭﻫﻜﻮﻥ ﻋﻨﺪﻙ
ﺍﺗﺼﻞ ﺑـ " ﺳﺎﻧﺪﻯ " ﻭﺃﺟﻠﻪ ﻣﻌﺎﺩﻩ ﻣﻌﻬﺎ ﻟﻴﻮﻡ ﺁﺧﺮ .. ﺛﻢ ﺍﻧﻄﻠﻖ ﻓﻰ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻔﻴﻼ ﻭﻫﻮ ﻳﺤﺎﻭﻝ ﺗﺨﻤﻴﻦ ﻓﻴﻤﺎ ﺃﺭﺍﺩﺗﻪ " ﺁﻳﺎﺕ .. " ﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﻭﺍﻧﻄﻠﻖ ﺑﻬﺎ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺠﺪﻳﻪ :
- ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻙ ﺷﻮﻳﺔ .. ﺑﺲ ﻭﻗﻔﻨﺎ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﺍﻷﻭﻝ
ﺗﻮﻗﻒ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﻣﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻜﻮﺭﻧﻴﺶ .. ﻛﺎﻧﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻃﻴﻠﺔ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﺷﺎﺭﺩﺓ .. ﺧﺮﺟﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﻓﺘﺒﻌﻬﺎ " ﺁﺩﻡ .. " ﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ؟
ﺑﻠﻌﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺭﻳﻘﻬﺎ ﺑﺼﻌﻮﺑﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﺨﺸﻰ ﺃﻥ ﻳﺴﺊ ﻓﻬﻢ ﺣﺪﻳﺜﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺗﺸﺠﻌﺖ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺁﺩﻡ " ﺍﻧﺖ ﻋﺎﺭﻑ ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ .. ﻣﺶ ﻛﺪﻩ
ﺃﻭﻣﺄ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻋﻴﻨﺎﻩ ﺗﺘﻔﺮﺳﺎﻥ ﻓﻴﻬﺎ .. ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻨﺒﺮﻩ ﺣﺰﻳﻨﻪ ﻭﻗﺪ ﺗﺮﻗﺮﻗﺖ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ :
- ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﺩﻩ ﻣﻜﻨﺶ ﺍﻟﻤﻔﺮﻭﺽ ﻳﺤﺼﻞ
ﺃﺧﺬ " ﺁﺩﻡ " ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺍﻟﺪﺍﻣﻌﺔ ﻭﻣﻼﻣﺤﻬﺎ ﺍﻟﺤﺰﻳﻨﺔ ﺑﺘﻤﻌﻦ ﻭﺑﺼﻤﺖ .. ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺮﺗﺠﻒ :
- ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ ﺩﻩ ﻏﻠﻂ .. ﺑﺲ ﻣﻌﺮﻓﺶ ﻟﻴﻪ ﻣﻤﻨﻌﺘﻜﺶ .. ﺃﺻﻼً ﺩﻩ ﺣﺼﻞ ﻓﺠﺄﺓ ﻭﺃﻧﺎ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻣﺮﻛﺰﺓ .. ﻭﻣﻌﺮﻓﺶ ﻛﻨﺖ ﻣﺼﺪﻭﻣﺔ ﻭﻣﻌﺮﻓﺘﺶ ﺃﻋﻤﻞ ﺍﻳﻪ
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻓﻀﻠﺖ ﻃﻮﻝ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﺣﺴﻪ ﺑﺎﻟﺬﻧﺐ .. ﻭﺍﻟﺼﺒﺢ ﺍﺗﻜﻠﻤﺖ ﻣﻊ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺻﺤﺒﺘﻰ ﻭﻗﺎﻟﺘﻠﻰ .......
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﻭﻗﺪ ﺍﺭﺗﺠﻔﺖ ﺷﻔﺘﺎﻫﺎ ﻭﺗﺴﺎﻗﻄﺖ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻣﻦ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﺑﺎﻛﻰ :
- ﻗﺎﻟﺘﻠﻰ ﺍﻥ ﻓﻰ ﺣﺪﻳﺚ ﺍﻥ ﺩﻩ ﺣﺎﺟﺔ ﺯﻯ ﺍﻟﺰﻧﺎ ﻛﺪﻩ .. ﺃﻭ ﺑﻤﻌﻨﻰ ﺗﺎﻧﻰ ﺍﻥ ﺩﻩ ﻃﺮﻳﻖ ﻟﻠﺰﻧﺎ
ﻗﺎﻟﺖ ﺍﻟﻜﻠﻤﺔ ﺍﻷﺧﻴﺮﺓ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺮﺗﺠﻒ ﻭﻣﺎ ﻛﺎﺩﺕ ﺗﻨﻄﻘﻬﺎ ﺣﺘﻰ ﺍﺭﺗﺠﻒ ﺟﺴﺪﻫﺎ ﻟﻘﻮﺓ ﺑﻜﺎﺋﻬﺎ .. ﺃﺧﻔﺖ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﺑﻜﻔﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺍﻟﺴﻴﻄﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﺷﻬﻘﺎﺕ ﺑﻜﺎﺋﻬﺎ .. ﺗﺠﻤﺪﺕ ﻧﻈﺮﺍﺕ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻞ ﻭﺗﺠﻤﺪﺕ ﻛﻞ ﺣﻮﺍﺳﻪ .. ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺎﻛﻴﺔ ﺃﻣﺎﻣﻪ .. ﺷﺎﻋﺮﺓ ﺑﺎﻟﺬﻧﺐ .. ﻣﻦ ﺃﺟﻞ ﻗﺒﻠﻪ .. ﻟﻢ ﺗﺸﺎﺭﻛﻪ ﻓﻴﻬﺎ .. ﺑﻞ ﺗﻠﻘﺘﻬﺎ ﻓﻘﻂ .. ﺷﻌﺮ ﻭﻛﺄﻥ ﺷﺨﺼﺎً ﺃﻟﻘﻰ ﻋﻠﻰ ﺭﺃﺳﻪ ﺩﻟﻮﺍً ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎﺀ ﺍﻟﺒﺎﺭﺩ .. ﺗﻮﻗﻔﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﻦ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ ﺍﻧﺖ ﻋﻤﻠﺖ ﻛﺪﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﺑﺘﺤﺒﻨﻰ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﺤﺼﻞ ﺗﺨﻠﻰ ﺭﺑﻨﺎ ﻏﻀﺒﺎﻥ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻭﻳﻌﺎﻗﺒﻨﺎ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ "
ﺭﻓﻌﺖ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺄﺳﻰ ﻭﻗﺪ ﺑﻠﻠﺖ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻭﺟﻬﻬﺎ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻌﺎﻗﺒﻨﺎ ﺑﺈﻧﻪ ﻳﺤﺮﻣﻨﺎ ﻣﻦ ﺑﻌﺾ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ "
ﻇﻞ ﻳﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﺘﻔﻮﻩ ﺑﻜﻠﻤﺔ .. ﻣﺴﺤﺖ ﻋﺒﺮﺍﺗﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺑﺲ ﺩﻩ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﻗﻮﻟﻪ .. ﻭﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻙ ﺗﺰﻋﻞ ﻣﻨﻰ .. ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻭﻣﻘﺪﺭﺓ ﺍﻥ ﺍﻧﺖ ﺑﺘﺤﺒﻨﻰ .. ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺃﻧﺎ ﻛﻤﺎﻥ ﺑﺤﺒﻚ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﻧﻌﻤﻞ ﺣﺎﺟﺔ ﻏﻠﻂ ﻭﻧﺘﻌﺎﻗﺐ ﻋﻠﻴﻬﺎ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺳﺎﻛﺖ ﻟﻴﻪ .. ﻗﻮﻝ ﺣﺎﺟﺔ
ﺧﺮﺝ " ﺁﺩﻡ " ﻋﻦ ﺻﻤﺘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺭﻛﺒﻲ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻭﺻﻠﻚ ﺍﻟﻔﻴﻼ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺰﻥ :
- ﺍﻧﺖ ﺯﻋﻠﺖ ﻣﻨﻰ ؟
ﻗﺎﻝ ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﻷ .. ﺑﺲ ﻋﻨﺪﻯ ﺷﻐﻞ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ : "
- ﺍﻧﺎ ﺁﺳﻔﺔ ﺍﻧﻰ ﻋﻄﻠﺘﻚ ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﺗﺴﻨﻰ ﻭﻛﻨﺖ ﺣﺒﻪ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻙ
ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﻭﺭﻛﺒﺖ .. ﻟﺤﻖ ﺑﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﻭﺭﻛﺐ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ .. ﺃﺧﺮﺟﺖ ﻣﺮﺁﺗﻬﺎ ﻟﺘﺠﺪ ﺍﻟﻜﺤﻞ ﻗﺪ ﺳﺎﻝ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻭﺧﺮﺏ ﻣﻜﻴﺎﺟﻬﺎ .. ﺗﻨﻬﺪﺕ ﻓﻰ ﺿﻴﻖ ﻭﺃﺧﺮﺟﺖ ﻣﻨﺎﺩﻳﻠﻬﺎ ﺍﻟﻤﺬﻳﻠﺔ ﻟﻠﻤﻜﻴﺎﺝ ﻭﺃﺧﺬﺕ ﺗﺰﻳﻠﻪ ﻋﻦ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻟﻢ ﻳﻠﺘﻔﺖ ﻟﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﻃﻮﺍﻝ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﺑﻞ ﻇﻞ ﺷﺎﺭﺩﺍً .. ﺃﻭﻗﻒ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﻔﻴﻼ .. ﻭﻣﺎ ﻛﺎﺩ ﻳﻠﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻣﻮﺩﻋﺎً ﺣﺘﻰ ﺷﻌﺮ ﻭﻛﺄﻥ ﺃﺣﺪﺍً ﺿﺮﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﺭﺃﺳﻪ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﻪ ﺑﺠﻮﺍﺭﻩ ﺑﻌﻴﻨﻴﻬﺎ ﺍﻟﺼﺎﻓﻴﺘﻴﻦ ﺍﻟﺒﺮﻳﺌﺘﻴﻦ ﻭﺑﻮﺟﻬﻬﺎ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﻌﻠﻮﻩ ﺣﻤﺮﻩ ﺧﻔﻴﻔﻪ ﻭﺑﺸﻔﺘﻴﻬﺎ ﺍﻟﺮﻗﻴﻘﺘﻴﻦ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺁﺩﻡ " ﻳﺎﺭﻳﺖ ﻣﺘﺰﻋﻠﺶ ﻣﻨﻰ .. ﻭﺗﻜﻮﻥ ﻓﻬﻤﺖ ﻛﻼﻣﻰ ﺻﺢ
ﺍﺳﺘﻤﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻓﺸﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺨﺠﻞ ﻭﺗﻀﺮﺟﺖ ﻭﺟﻨﺘﺎﻫﺎ ﺑﺤﻤﺮﺓ ﻣﺤﺒﺒﻪ .. ﺃﺧﺬ ﻳﺘﺄﻣﻠﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻗﺪ ﻋﻘﺪ ﻟﺴﺎﻧﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻣﺒﺘﺴﻤﺔ ﺗﻠﻚ ﺍﻹﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﺍﻟﻌﺬﺑﻪ .. ﺷﻌﺮ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻳﺮﺍﻫﺎ ﻷﻭﻝ ﻣﺮﺓ .. ﺗﺄﻣﻠﺘﻪ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻗﺪ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺄﻧﻪ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻛﻤﺎ ﻟﻢ ﻳﻨﻈﺮ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ .. ﻋﺸﻘﺖ ﻧﻈﺮﺍﺗﻪ ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ .. ﻭﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺘﺒﺼﻠﻰ ﻛﺪﻩ ﻟﻴﻪ ؟
ﺳﺄﻟﻬﺎ ﺑﻬﺪﻭﺀ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺖ ﻟﻴﻪ ﺑﺘﻐﻴﺮﻱ ﺷﻜﻠﻚ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﺗﻘﺼﺪ ﺍﻟﻤﻴﻚ ﺁﺏ ﻳﻌﻨﻲ ؟
ﻟﻢ ﻳﺠﻴﺐ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﻬﺰ ﻛﺘﻔﻴﻬﺎ :
- ﻋﺎﺩﻯ ﻳﻌﻨﻲ .. ﻛﻞ ﺍﻟﺒﻨﺎﺕ ﺑﺘﺤﺐ ﺍﻟﻤﻴﻚ ﺁﺏ
ﻇﻞ ﺻﺎﻣﺘﺎً ﻳﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻴﻬﺎ .. ﻓﺴﺄﻟﺘﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﻣﺒﺘﺤﺒﺶ ﺍﻟﻤﻴﻚ ﺁﺏ ؟
ﺍﻧﺘﺒﻪ ﺍﻟﻰ ﻧﻔﺴﻪ ﻭﺍﻟﻰ ﻣﺎ ﻳﺤﺪﺙ .. ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻨﻔﺴﻪ ﻣﺎ ﺷﺄﻧﻚ ﺃﻧﺖ ﺍﻥ ﻭﺿﻌﺖ ﻣﻜﻴﺎﺝ ﺃﻡ ﻟﻢ ﺗﻀﻊ .. ﻓﺒﻌﺪ ﺃﻗﻞ ﻣﻦ ﺍﺳﺒﻮﻋﻴﻦ ﺳﺘﻨﺘﻬﻰ ﺍﻟﻠﻌﺒﺔ ﻭﺳﺘﻔﺘﺮﻗﺎﻥ ﻛﻞ ﺍﻟﻰ ﺣﺎﻝ ﺳﺒﻴﻠﻪ .. ﻧﻈﺮ " ﺁﺩﻡ " ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻳﻼ ﺍﻧﺰﻟﻰ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻟﺤﻖ ﻣﻌﺎﺩﻯ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺃﻥ ﺗﻔﻬﻢ ﻓﻴﻤﺎ ﻳﻔﻜﺮ .. ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺃﻥ ﺗﻔﻬﻢ ﻧﻈﺮﺍﺗﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻌﺠﺰ ﻛﺜﻴﺮﺍً ﻋﻦ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻌﻨﺎﻫﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺍﺗﻤﺜﻠﺖ ﻷﻭﺍﻣﺮﻩ ﻭﻧﺰﻟﺖ .. ﻭﺗﺎﺑﻌﺖ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﺑﻌﻴﻨﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺒﺘﻌﺪ .. ﻭﻷﻭﻝ ﻣﺮﺓ .. ﻳﺮﻓﻊ " ﺁﺩﻡ " ﻋﻴﻨﻴﻪ ﻟﻴﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﻣﺮﺁﺓ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﻭﻫﻮ ﻳﺒﺘﻌﺪ
