Maar je bent een jongen?

Zeven

Ik doe mijn best om niet alweer met mijn ogen te rollen.
Ik snap deze gast niet.
'En jij?' vraagt de jongen snel.
Serieus?
Ik zucht diep en begin ongeïnteresseerd aan mijn antwoord.
'Ik woon hier.'
De jongen kleurt diep rood en begint te stamelen.
Is dit toch een meisje en zie ik dat gewoon niet?
Nee, het is toch echt een jongen.
Qua persoonlijkheid lijkt hij voor geen meter op mijn beste vriend.
Ik laat hem nog even stamelen, gewoon omdat ik het leuk vind, maar onderbreek hem daarna.
'Maakt niet uit, joh. Maak er niet zo'n probleem van.'