What If I Was A Girl?

01-09-2016

Ik sta vandaag om 4 uur op omdat ik een Harry Potter marathon wil houden, terwijl ik dat aan het doen ben kijk ik een paar keer op mijn telefoon om te kijken of Emilie al online is, ik zie nog niets. Na de derde film besluit ik om even een stukje te gaan lopen en tegelijk Pokémon te spelen. Ik loop door een straat heen en dan hoor ik opeens mijn naam, ik kijk achterom en ik zie dat het Emilie is. Owja tuurlijk denk ik, ze logeerde in Terheijden vandaag. Ik steek over en ga naar Emilie toe. "Hoe gaat het?" vraagt ze. "Mweh, gaat wel. Het is best moeilijk allemaal," zeg ik. "Ik was hier natuurlijk logeren, en ik zag je langs lopen, dus riep ik je naam even. Wil je jezelf denk je ook laten ombouwen?" Ugh, denk ik, altijd die vraag, alsof ik dat nu al weet. "Weet ik nog niet," zeg ik. "Oke, ow mijn moeder komt me ophalen zie ik, ik moet gaan," zegt ze. "In ieder geval super erg bedankt Emilie!" "Ach, zijn we vrienden voor toch?" Ik glunder als ik weer verder loop, vrienden, ze noemde me een vriend, ik wist niet dat ze me als vriend beschouwde. Als ik terug naar huis loop stuur ik nog snel een berichtje naar Emilie;

R/L: Heel erg bedankt voor ons gesprekje net, je was de eerste waarmee ik het er echt real life mee over heb gehad, en het was best fijn, echt heel erg bedankt.
E: Geen dank, daar ben ik voor en je mag me altijd appen of op school naar me toe komen !

Ik heb nu het echt het gevoel dat het helemaal niet erg is om te voelen wat ik voel, het lijkt wel alsof mijn gesprek met Emilie me meer kracht heeft gegeven. Ik ga Robin gewoon vragen, of ze me wel gewoon Loena wilt noemen. Nadat ik het heb gevraagd zegt ze dat ze het wilt doen.
Ik zeg het ook gelijk maar tegen Draco dan hoeft hij zich er ook geen zorgen meer over te maken, ik hoop sowieso al niet dat hij dat deed.