Κεφάλαιο 7

3.7K 353 4
                                    

 

  Μπαίνουμε μέσα σε ένα μεγάλο κατάστημα με είδη ενδυμασίας και κατευθυνόμαστε στον δεύτερο όροφο του κτιρίου. Παρακολουθώ τον τρόπο που έχουν διαχωρίσει τα ρούχα με βάση χρώματος. Στα αριστερά μου, στην πρώτη σειρά από κρεμάστρες, βρίσκονται τα ροζ. Στη διπλανή κρεμάστρα είναι τοποθετημένα ρούχα σε μια απαλή απόχρωση κόκκινου και φούξια. Γενικώς όλος ο όροφος είναι χωρισμένος σε μικρές ομάδες χρωμάτων. Μπλε, κόκκινο, πορτοκαλί.  Εντοπίζω τη σειρά από άσπρα και τρέχω για να ρίξω μια γρήγορη ματιά. Δυστυχώς η Οριάνα με επαναφέρει στη θέση μου πριν προλάβω να ακουμπήσω το ύφασμα. Στραβομουτσουνιάζω και ξεφυσάω ενοχλημένη.

  «Δεν ήρθαμε εδώ για ψώνια» μου ψιθυρίζει. Γνέφω αδιάφορα και σωριάζομαι πάνω σε έναν λευκό καναπέ δίπλα από τα δοκιμαστήρια. Τα μάτια μου πέφτουν πάνω σε μια κινούμενη μπάλα της ντίσκο στο ταβάνι, στο μέσον του δωματίου. Παρατηρώ τον τρόπο που αλλάζει χρώμα και από ασημένιο μετατρέπεται σε κόκκινο καθώς συνεχίζει την κυκλική της κίνηση. Κάπως έτσι είναι ο κόσμος, σκέφτομαι.

 Η Οριάνα φεύγει από το πλευρό μου και πηγαίνει στην άλλη μεριά του δωματίου όπου μιλάει με μια νεαρή γυναίκα μουρμουρίζοντας ακαταλαβίστικα και τείνοντας το χέρι της προς το μέρος μου. Σμίγω τα φρύδια στην προσπάθεια μου να συλλάβω μερικές λέξεις.

   Τελικά επιστρέφει σε εμένα και σκύβει προς το μέρος μου. «Η στολή είναι καθοδόν. Τι λες να δοκιμάσεις κανένα ρούχο μέχρι να έρθει;».

  Πετάγομαι απ’ τη θέση μου και της σκάω ένα πλατύ χαμόγελο. «Μα και βέβαια» λέω με ενθουσιασμό. Εκείνη μου δείχνει μια σειρά από τζιν και εγώ τα επεξεργάζομαι ένα-ένα ώσπου να βρω κάτι ενδιαφέρον. Τα μάτια μου πέφτουν πάνω σε ένα παράξενο παντελόνι. Είναι μαύρο με πορτοκαλί και έχει  ένα μικρό λιοντάρι στο πάνω μέρος. «Ποιος στο καλό θα αγόραζε κάτι τέτοιο;» αναρωτιέμαι δυνατά και το αφήνω πίσω στη θέση του.

   «Τι λες γι’ αυτό;» λέει η Οριάνα και μου δίνει ένα φόρεμα.

  «Ωραίο, θα πάω να το δοκιμάσω». Μπαίνω στα δοκιμαστήρια και βγαίνω έπειτα από λίγο μέσα σε ένα υπέροχο γαλάζιο, κοντό φόρεμα, στολισμένο με κάτασπρα λουλούδια. Μου είναι μέχρι τα γόνατα και στέκεται με χοντρές τιράντες.

      «Σου πάει πάρα πολύ» λέει η Οριάνα μόλις με αντικρίζει. Τα μάτια της με επεξεργάζονται από πάνω ως κάτω κι ένα μειδίαμα τρεμοπαίζει στα χείλη της.

Τα Τέσσερα Στοιχεία Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα