Ο Πριγκιπας Των Δρομων (Prince Of The Streets)

10

Myriam's P.O.V

Αυτο ηταν χτυπησα.

Δεν ξερω πως νιωθω με αυτα τα εσωρουχα. Μαλλον νιωθω φτηνη

Ειμαι φτηνη?

Δεν ξερω

-Περαστε
ακουστηκε η βραχνη φωνη

Ανοιγω σιγα σιγα το πομολο. Εχω χαμηλωμενο το κεφαλι.

Το μονο που μπορω να δω ειναι το πατωμα. Εκει ειμαι επικεντρωμενη.

Προσεχω μονο μην δω καποιο αντικειμενο και περιμενω να δω τα ποδια του.

Οντως μετα απο μια τυφλη διαδρομη διακρινω δυο γυμνα ποδια.

Νιωθω ενα χερι να ακουμπαει απαλα την αναστροφη της παλαμης μου και αρχιζω να τρεμω. Οι τριχες του κορμιου μου στεκονται προσοχη και η καρφια μου χτυπαει σαν τρελη.

Το χερι φευγει απο την παλαμη μου και παει στο πιγουνι μου. Θα με καταλαβει! Εχω πολυ αγχος και αυτο φαινεται.

-Γιατι δεν με κοιτας?

Σηκωνω για λιγο το βλεμμα μου και βλεπω το σωμα του. Δεν εχω τη δυναμη να τον κοιταξω στα ματια ακομη.

Ομως δεν φοραει μπλουζα. Αχ αυτο το σωμα του.

Φαινοταν οτι ηταν γυμνασμενος αλλα το θεαμα μου εκοψε την ανασα. Ηθελα να αγγιξω καθε σημειο του σκληρου του στερνου που ανεβοκατεβαινε με αργο ρυθμο ως ενδειξη σταθερης αναπνοης.

Το βλεμμα πηγε στα γυμνασμενα του μπρατσα. Ουτε ιχνος μελανιου στο δερμα του εκτος απο ενα σημειο χαμηλα στο "v" του που ειχε γραμμενο ενα ονομα στα αραβικα.

Illah=θεοδωρα

Πρεπει να ηταν καποια πολυ σημαντικη γυναικα

Ισως εκεινη την αγαπουσε

Πεταξε το ενοχλητικό μου υποσυνείδητο.

Ναι. Ισως

Συνεχισα να κοιταω τις φλεβες στα χερια του.

Ομως αποσυντονιστηκα με το που αρχισε να χαραζει μια γραμμη με τις ακρες των δαχτυλων του στο προσωπο μου. Περνουσε πανω απο τα χειλη μου,τα μαγουλα μου και κατεβηκε στον λαιμο μου πιανοντας μια τουφα που επεφτε και την εβαλε πισω απο το αυτι μου.

Τοτε το χεριτου ξανα πηγε στο πιγουνι μου και το σηκωσε ετσι ωστε να τον κοιταω στα ματια.

Τα ομορφα του ματια.

-Καποτε ενας ποιητης στην χωρα μου ειχε πει"τιμωρησε με οπως θες. Μην μου μιλας ,η προσβαλλε με. Αλλα το να μην με κοιτας δεν ειναι απλα τιμωρια. Ειναι θανατος αργος. Δεν αξιζει ουτε στον μεγαλυτερο αμαρτωλο να του στερεις τα ομορφα σου ματια"