Ο Πριγκιπας Των Δρομων (Prince Of The Streets)

4

Miriam's P.O.V

Καθομαι στον αδειο διαδρομο του νοσοκομειου. Μολις με ενημερωσαν οι γιατροι οτι η κατασταση της μητερας μου δεν ειναι καλη και οτι πρεπει να διαμενει στο νοσοκομειο απο εδω και μπρος.

Εκεινη φυσικα ουρλιαζε και ελεγε πως ειναι καλα. Τρομαξα να την ηρεμησω μα βαθια μεσα μου ξερω πως θα μαραζωσει εδω.

Ομως ειναι για το καλο της. Αρχισε τα βαρια φαρμακα πλεον δεν υπαρχει γυρισμος.

Ουτε και για εμενα. Το αποφασισα και αμεσως μετα απο εδω θα παω να βρω τον πριγκιπα.

Δεν με νοιαζει για εμενα ,ποτε δεν πιστεψα στην αγαπη αλλα η μανα μου καποτε ειχε πει πως δεν υπαρχει μεγαλυτερη ατιμωση για μια γυναικα απο αυτη της πορνιας.

Ας ειναι να ζησει ομως κι ας ειναι και ντροπιασμενη.

Ο πουστης ομως επαιξε καλα.
Δεν δινεις τοσα λεφτα ετσι ευκολα γιατι αν ηταν πιο λιγα ουτε που θα δεχομουν για θεματα τιμης!

Αφου βεβαιωθηκα πως η μαμα μου ειναι καλα και αφησα και ρην κυρια Λουπε στο ποδι ετρεξα να προλαβω το λεοφορειο απο εκει για να βγω σε ενα πιθανο μερος που θα συχναζει εκεινος.

Εκεινος

Σε καμια περιπτωση δεν τον λες ασχημο. Δεν ειναι ο μαφιοζος τερας που βλεπουμε ολοι στις ταινιες αλλα εχει σιγουρα το στυλ του bad boy.

Ειναι κοντο κουρεμενος ενα μηκος,σχεδον καραφλος και αυτο τονιζει ακομη πιο πολυ τις εντονες γωνιες του. Καστανοξανθο μαλλι και μελι ματια που ειναι παντα αγριεμενα και απολυτα! Ομορφα σαρκωδη χειλη και εντονα παχια φρυδια που ειναι σχεδον ευθεια κανοντας το βλεμμα του μονιμως σοβαρο.

Αν τον δεις στον δρομο θα τον λερασεις για αλητη αλλα σιγουρα οχι εναν πλουσιο εγκληματια.

Αλλα τα πραγματα δεν ειναι οπως φαινεται.

Εκεινος με περασε για πουτανα. Και δεν ντυνομαι καν εξαλλα. Ποτε δεν ειχα χρηματα για ομορφα ρουχα και καλλιντικα και πολλες φορες στο κλαμπ με βριζαν οι ιδιοκτητες και εβαζαν αλλες κοπελες να μου δανειζουν τα ρουχα τους.

Δεν ξερω απο χλειδη εγω. Δεν ξερω καν απο κανονικη ζωη....

Χωρις να το καταλαβω για ποτε φτασαμε ετρεξα εξω απο το λεοφορειο και κατευθηνθηκα για το Aragosta ενα απο τα κλαμπακια του.

Βλεπω ενα ντουκι και πλησιαζω.

-Θελω το αφεντικο σου,με περιμενει.

Με κοιταει απο πανω μεχρι κατω

-Ονομα.

-Μυριαμ Αλι.
Τον κοιταω στα ματια,κατι λεει στον ασυρματο και κανει στην ακρη να περασω.

Αλλος ενας εμφανιζεται και μου λεει να τον ακολουθησω. Συντομα εχουμε φτασει στο γραφειο του και μολις ακουμε το περαστε μπαινουμε μεσα.

-Δεν σε περιμενα τοσο νωρις.

Με καρφωνει πινοντας το ουισκι του.μου κανει νοημα να κατσω και μπαινω κατευθειαν στο θεμα χωρις χρονοτριβες.

- Η μανα μου μπηκε στο νοσοκομειο και η κατασταση της χειροτερευσε. Αν οντως προτιθεσαι να μου δωσεις τοσα χρηματα δεχομαι.

Με κοιταει και χαμογελαει.Πριν μιλησει συνεχιζω.

-Το μονο που θελω ειναι ενα συμβολαιο εγγυηση και την αδεια να εοισκεπτομαι καθημερινα την μητερα μου απο εκει και περα μπορεις να με βαρας ,να με κανεις οτι σου γουσταρει αρκει να παρω τα χρηματα και να μην σε ξαναδω.

Λεω με μισος. Με κοιταει σοβαρος τωρα.

-Ενταξει,απο σημερα μεταφερεσαι στο σπιτι μου και θα βαλω την μητερα σου σε μια ιδιωτικη κλινικη,τα εξοδα της δικα μου και τοσ υμβολαιο θα ειναι ετοιμο το απογευμα. Οσο για το ξυλο δεν συνηθηζω να βαραω τις γυναικες μου ουτε και αλλους αν δεν μου δωσουν καποιο λογο να το κανω.

Με κοιταει στα ματια και νιωθω φτηνη τοσο φτηνη μα πρεπει. Τρεις μηνες στην κολαση για μια ζωη στον παραδεισο. Δικαιο μου φαινεται. Ουτε που θα το καταλαβω μεχρι να περασουν.

Με προσπερναει και παει να φυγει αλλα τελευται στιγμη τον σταματαω.

-Δεν ξερω το ονομα σου!

Λεω

-Και δεν θα το μαθεις!

Με κοιταει αλλη μια φορα και φευγει. Στα ματια,απο τοτε που τον γνωρισα με κοιταει μονο στα ματια.

Μικρο και συγγνωμη αλλα εχω πολλα στο κεφαλι μου. Ανωνυμος ο πριγκιλας αλλα κερδισε την μικρη με τα ματια.

Να ξερετε ως η πρωτη που θα υποκειψει θα ειναι εκεινη. Εχει πολλες σκοτεινες πλευρες ο αυτου μεγαλειωτης!

Φιλακια πολλα,Λια!