Deföm 2.sezon

Uzaklaşmak

(Şarkıyı ben yazınca açın.)
Sinan: Seda işte yani o Seda bu Seda.
Ömer: Seda sen...
Defne sakince olanları izledi. Seda içeri girip Ömer'in boynuna atlıyana kadar.
Seda: Çok özlemişim.
Defne: Sen napıyosunn?!! Bıraksana kocamı. Ömer bi şey desene.
Ömer: Defne gerçekten yani düşündüğün gibi bir şey yok. Seda-
Defne: Ömer sen ne diyosun ne anlatıyosun ya! Çocuğunda mı var?
Defne deliye dönmüştür Sinan Defne'yi sakinleştirmek ister.
Sinan: Defnecim sakin olsak.
Defne Sinan'a dönerek konuşmaya başlar.
Defne: Nasıl sakin oluyim Sinan bey biz Ömer'den bir şey sakladık noldu altında ezildik bakın sizi halâ affetmedi. Ama o asıl hepimizi kandırmış şimdi sakin sakin ne diyo bana?
Ömer: Bi izin verin bize Sinan Sedayi al Defneyle konuşalım.
Defne: Sakın! Sakın Sinan bey kalın. Konuşcak bir şey yok anlatma anca mı anlatmak aklına geldi.
Ömer: Defne bi dinle sevgilim
Defne: Hani tanımıyodun? Deme bana bi daha sevgilim deme sakın...
Ömer: Ama seni seviyorum...
Defne: Sevmiyosun... (ağlıyor.) Sevme böyle seviceksen sakın sevme!! Ben delirdim Ömer anladın mı? Kötüyüm çok kötü... Ve gitmek istiyorum... Senden gitmek istiyorum.
Defne koşarak yukarı çıkar Ömerde gidicekken Sinan onu durdurur ve kendisi gidip Defnenin kapısını tıklatır.
Ömerden
Şimdi neden bu kadar sinirlendi? Ben ona açıklıycaktım. Seda yanıma geldi.
Seda: Ömer pardon ben evlendiğini bilseydim...
Ömer: Suç senin değil Seda eğer dinleseydi anlıycaktı çok iyi arkadaş olduğumuzu.
Seda: Ben konuşurum istersen.
Ömer: Gel sarılıyım bende sana özledim.
Seda: Ömer sana bir şey anlatmam lazım.
Ömer: Anlat bakalım.
Seda: Ama şimdi olmaz.
Sinandan
Sinan: Tamam ama Defne sarılınca daha çok ağlıycağını bilseydim.
Defne: Sinan bey anlayın beni nolur. Gördünüz işte. Çocuk Ömer'in midir?
Sinan: Değildir. Sanmam olucağını atladı hemen hatırlasana.
Defne: Evet tanıyo musun deyince de bi panik oldu zaten.
Defneyi sakinleştirip aşağıya indim.
Sinan: Bakıyorum keyfin yerinde Ömer orda Defne neler için üzülüyo haberin var mı?
Ömer: Bari sen dinle yanlış yapıyosunuz.
Seda: Ömer ben gidiyim artık.
Ömer: Yarın ben halledicem tamam mı sen gel şirkete.
Ne şirketi birde şirkete mi alıcaz? Seda gitti. Ömere baktım.
Sinan: Yanlış yapıyosun git konuş kızla alttan al biraz. Bak Ömer Defnenin seni için neler yaptığı hakkında en ufak bir fikrin bile olamaz.
Kapıyı çekip çıktım.
Defneden
Pijamalarımı giyip yatağa oturdum. Şuan tek istediğim Ömer'e sarılmaktı ama konuşmak istemiyordum. Kapım kapalıydı birisi kapıyı tıklattı. Ömerdi tıklatan kişi kalkıp kapıyı kilitledim.
Defne: Müsait değilim.
Ömer: Defne aç kapıyı hadi. Konuşalım.
Defne: Konuşmak istemiyorum.
Ömer: Hayır yani neden hemen kızdın bi dinle.
Defne: Uykum var.
Ömer: Sen bilirsin... Defne...
Yatağıma uzandım canım yazı yazmak istedi ama defterler Ömer'in çalışma odasındaydı vazgeçtim. Elim istemsizce karnıma gitti ya burda bi bebek varsa...
Eğer burdaysan seni seviyorum bebeğim... Hamileysem Ömere nasıl söyliycem kafam çok karıştı kendimi toparlamam lazım. Bu yüzden de en iyisi biraz kafa dinlemek. Belki Ömere kızmıyorumdur sadece her şey üst üste gelmiştir daha bir yara kapanmadan diğerinin gelmesi...
Sabah
Kalktım ve kapının kilidini açtım ama kapı açılmıyodu önünde bir şey vardı biraz daha sert ittim. Ömer kapının önünde uyuya kalmıştı. Ömer... Canım. Uyuya kalmış burda kızım kendine gel adam evliymiş yani eskiden. Ömer ayağa kalktı kafasını kaşıdı.
Defne: Sen burda mı uyudun?
Ömer: Sanada günaydın Defne.
Defne: Ha... Günaydın.
Ömer: Artık konuşalım mı?
Defne: Neyi?
Ömer: Yapma Defne ben böyle mi yaptım?
Defne: Ha tabi sen oturdun dinledin beni dimi hiç gitmedin! Neyse ben giyiniyim sonrada...
Ömer: Sonrada ne?
(Şarkıyı açın)
Odama geri girdim ve kapıyı kapadım. Giyindim saçlarımı düzleştirip bir valiz  aldım ve içine kıyafetlerimi doldurdum ve aşağıya indim. Valizimi kapının yanına koydum ve mutfağa gittim Ömer mutfakta kahve içiyordu.
Ömer: Bende giyiniyim çıkalım.
Defne: Ben... Ömer ben gidiyorum.
Ömer: Efendim?
Defne: İşte biraz uzaklaşmak istedim... Senden... Bizden.
Ömer: Beni dinlemedin ama.
Defne: Bak dinlesem de fikrim değişmez çünkü kafam karışık yorgunum biraz ayrı kalırsak..
Ömer: Ayrı kalmak istiyosun... Tamam Defne. Sen nasıl... Dinleme.
Neden kal demedi ama derdi normalde. Haklı mı gerçekten?... Ya haklıysa... Dinlesem mi Ömeri? Ama biraz uzaklaşmak iyi gelir bize... Kapıya doğru yürüdüm yavaş yavaş. Ömerde arkamdan geldi.
Ömer: Anahtar... Arabanın anahtarını unuttun.
Defne: Ha onu diyosun.
Arabanın anahtarını almak için arkamı döndüm ama birden başım döndü ve Ömer'e tutundum.
Ömer: İyi misin?
Defne: İşte başım döndü ondan.
Ömer: Ben bırakıyım seni. Kötü gibisin.
Defne: Sen beni bırakırsan ben seni bırakamam.
Ömer: Gitme o zaman Defne.
Defne: Bak söz iyi olucam. İyi olucaz... Uzaklaşmak iyi gelicek.
Ömerden
Ne zaman sen benden gitsen daha yakınıma geliyosun aslında farkında değilsin sevgilim... Dinlemek zordur belki uzaktır belki sana yada duymak istemez bazen insan. Hak vermek istemez ama bana verdiğin bir söz var hergün hatırlat bana sevdiğini hiç unutturma eğer bir gün ikimizde unutursak birbirimizi sevdiğimizi o zaman gidersin gerçekten gidişin yakınlaştırmaz mesafe koyar aramıza ama böyle bir şeyin olmasına izin vermem çünkü;
Ömer: Seni seviyorum.

SON.
Elçoyla Barış sette selfie çekilmiş. Sete giden biri yazmış. Bu bölüm dün gelcekti şarkıda kararsız kaldım buda içine sinmedi ama olsundu.
Umarım keyifle okunmuştur. Votelar bazı bölğmlerin çok az bazı bmlğmlerde de yorum yok yada 2 tane falan onlar yükselmeden yb atmıycam. Sizi seviyorum💕
817 kelime