MAHAL KITA DANIEL PADILLA (BOOK 1) |FINISHED|

Chapter 22

Still Kathryn's POV. 

andito na kami ngayon sa hospital. andito na rin sina tita karla at tito rommel. 

tinawagan ko na rin si mama, at pumayag naman siya. 

umuupo ako ngayon.. ako lang mag isa. 

haaayy! 

3:00 am na pala. 

grabe! di ko namalayan ang oras. 

wala pa rin akong kain... PSH! 

" kain din noh? pag may time. " I looked at to my side. nakita ko si JC. 

I smiled. 

may dala siyang pagkain. 

" Thank You Jeys! pero wala pa akong gana " 

" naku naman Kathryn! kanina ka pa walang kain, baka magkasakit ka niyan. Yari talaga ako kay tita min. " 

" ano ka ba jeys? di naman magagalit si mama noh. Tss tska di pa rin ako nagugutom. " 

" Kath! kahit konti lang.... " 

" Sorry Jeys! ikaw nalang kumain. " 

nakita kong nilapag niya yung pagkain sa gilid niya. 

" mahal mo talaga si kuya noh? " 

napatingin ako sa kanya. 

di ko alam. 

di nalang ako sumagot.

tumingin ulit ako sa harap. 

" hindi ka nakasagot. bakit? " tanong ni JC sakin. 

" di ko kasi alam ano ang isasagot ko. " 

tumawa si JC.

-____________-

" naku! kathryn! simple lang naman dapat ang isagot mo eh. OO at HINDI lang! mahirap ba pumili dun? " 

Well. he has a point. 

" AH! basta. di ko alam. " 

" Uhmm. Kath! dun muna ako kina Diego ah? tutal ayaw mo namang kumain. pero kung gusto mo puntahan mo nalang kami ha? andun lang kami sa may asdfgjhkl dun sa labas ng hospital. "