Daniel’s POV:
“ Daniel! Ayokong mawala ka sakin. You’re important to me DJ! Very important! ”
“ Daniel! Ayokong mawala ka sakin. You’re important to me DJ! Very important! ”
“ Daniel! Ayokong mawala ka sakin. You’re important to me DJ! Very important! ”
Paulit ulit yan sa utak ko. Kanina pa.
Importante ba talaga ako sa kanya? Eh bakit niya ako sinasaktan? Eh bakit ang manhid niya?
PSH!
“ Daniel! Sino ba yung kausap mo? Bakit di mo pinapasok? ” Haay! Si mama talaga
“ No need ma. Si Kath po. ” kumunot noo ni mama.
Kaya naglakad na ako papasok ng bahay kasi alam ko marami naman siyang sasabihin sakin.
=_____=
Andito na kami ngayon sa Dining room.
Kasama namin si Lindsey.
“ Andito ka pala Linds. Dito ka natulog? ”
“ OMG! Daniel! No. picture ko lang toh, HAHAHA! Oo dito na ako pinatulog ng mama mo kasi di na ako nakauwi kagabi dahil sayo! ”
Wows?
Dahil sakin?
Anyare?
“ Ha? Anong nangyare? Can someone explain to me? ”
“ di mo talaga maalala noh? PSH! ”
“ ano nga yun? ”
“ Lasing ka lang naman kagabi. Tska ako pa ang pinabuhat mo ha? Ambigat mo kaya tapos sinabe mo pa sakin na hindi kita mamanyakin kasi si Kathryn lang dapat. PSH! HAHA! DJ! Lakas talaga ng tama mo dun sa babaeng yun noh? WAAAAA. ”
Ano?
Sinabe ko yun?
HALA! HAHAHA!
Lasing ako kaya kahit ano lang ang pinagsasabe ko.
BINABASA MO ANG
MAHAL KITA DANIEL PADILLA (BOOK 1) |FINISHED|
FanfictionMAHAL KITA DANIEL PADILLA [FINISHED] [COMPLETED] [BOOK 1]
