Chapter 50

5.2K 75 5
                                    

Kathryn's POV

Kanina pa kami dito sa Van. Tahimik. Ako humahanap ng tyempo,pero di ko talaga kaya.

Ang weweird ng mga kidnapper na to. Pag mag uusap sila,nagbubulungan. Parang ayaw iparinig sa akin.




Pero dapat talagang makaalis na ako dito. Pero bago yun. Andito na pala kami.




"Labas ah! Sumunod ka nalang!" Sigaw sa akin ng kidnapper. Familiar ang boses!





"Pre easy nga!" Sabi nung isa,tapos tumawa.



"Tama na! Tulong!! Tulong!!!" Sigaw ko at sinubukan tumakas.




Pero binuhat niya ako na parang bigas at pinasok sa loob! Waaaaaah!







"Ikaw! Ang kulit mo talaga!!" Tapos pinaupo nila ako.


Pero hindi nakatali. Sobrang dilim wala na akong makita. Tapos biglang tumahimik. Natatakot na ako....hikbi ko nalang naririnig ko.




"Help...Blake..." bulong ko.






Biglang may bumukas na ilaw. Sa akin. At sa stage...at sa huli buong lugar na. Parang christmas lights gamit. Napatayo ako.







"Olivia..." nung narinig ko yung boses na yun...bumilis na tibok ng puso ko


Lumapit pa akong papuntang stage. At ayun nakita ko siya...nakatayo. Naka leather Jacket with black shirt then jeans. Ang gwapo...





"Olivia...Kathryn Olivia Perez" tumigil na ako. Pero naiyak parin ako






Angganda ng paligid. Garden pala to. Ang daming roses. Trees. Angganda.




"Strawberrybabe...I missed you" at sa pagsabi niya nun mas lalo akong naiyak.






"Una sa lahat Strawberrybabe...Im sorry. Im very sorry. Im sorry for everything. Mas pinaniwalaan ko ang iba kesa sayo. Napakagago ko. Hindi ko alam nasasaktan na pala kita. Ang tanga ko. Nasaktan ko na naman ulit ang Reyna ko.." at napaluha siya,nakita ko yun pero agad niya ding pinunasan.





Mas lalo akong naiyak "oo,napakataas ng pride ko. Mas inuna ko pride ko. Totoo naman na ako ang gumawa ng kasalanan. Ako ang nagsimula ng lahat....sana...sana mapatawad mo ako ulit. Hindi ko na kayang tuluyan kang mawala ulit sa akin. Mahal kita. Mahal na mahal kita,Olivia....another chance please..." iyak lang ako ng iyak








Pero tumakbo talaga ako papuntang stage. At niyakap siya ng mahigpit. How I miss this boy





"Olivia,sorry. Im sorry..." tumingin na ako sa kanya. At kinuha ang mic sa kanya.





Hinawakan ko kamay niya at humarap sa kanya.




"Blake. Namiss din kita ng sobra.. hindi mo alam kung gaano kita namiss. Araw-araw pinagsisisihan ko na humingi ako ng space...akala ko hindi mo na ako mahal. Akala ko kinalimutan mo na ako..." at napaluha na naman ako.





"I love you too Blake. Mahal na mahal kita. Let's get another chance. Ayusin natin ulit ito. We learned. Natuto tayo sa problema na to. Hinding hindi na to mauulit..." at hinawakan niya mukha ko







"Hindi na mauulit. I will trust you,you will trust me." I nodded and smiled.





"I love you Via..." he kiss me on my forehead. I smiled, "I love you more blueberrybabe." And we kissed. Then we hugged each other. Pero kumalas din ako..











Im Inlove With A Gangster?!Where stories live. Discover now