Selected Love

Çaresiz Hermione

'Sizi neden çağırdığımı merak etmiş olmasınız Bayan Granger'

'Aslına bakarsanız profesör tam anladığım söylenemez.'

'Griffindor bölüm başkanı olmanızı istiyorum Bayan Granger'

'Ama pro-'

'Henüz bitirmedim Bayan Granger'

'Özür dilerim Profesör'

'Bu iş için sizden daha uygun birisini göremiyorum.Zekanız üstün yeteneğiniz ve cesaretiniz sayesinde iyi bir başkan olacağınıza inanıyorum'

'İltifatlarınız için teşekkür ederim profesör ama bu konuda kararsızım yani koca bir binayı yönetmek.... emin olamıyorum bir türlü'

'Unutmayın Bayan Granger daha 2.sınıfta bir basilisk arıyordunuz ve onun yolunu bulup durdurması için arkadaşlarınıza yardımcı oldunuz. Söyleyin bana dev bir yılanı arayabilen bir kız neden bir binayı yönetemesin' 

'Haklısınız profesör ancak yinede endişelerim var'

'Endişeye kapılmayın Bayan Granger ne zaman yardıma ihtiyacınız olursa arkanıza bakmanız yeterli... Zira sizi desteklemek için her zaman orada olacağım'

Profesörü başımla onayladıktan sonra hızlı adımlarla önce balkonu sonra da odayı terk ettim.Merdivenlerden kendi binamın girişine ulaşacağım sırada merdivenin aniden değişmesiyle düşmekten son anda kurtulmuş ama ayağımı burkmaktan kurtulamamıştım. Hareket edemez halde merdivene oturduğumda arkamdan önce küçük çaplı bir çığlık sonra da bana koşan ayak sesleri işitmiştim. Yavaşça arkamı döndüğümde bunun henüz 2. Sınıf olan bir öğrenci olduğunu gördüm. Bileğimin acısıyla yüzüne bile bakmamıştım.

'Aman tanrım sen iyi misin birilerini çağırmamı ister misin'

'Aslında evet... Asamı alıp Harry'e bi yardım çağrısı atar mısın'

Çocuk önce kafasıyla beni onayladı daha sonra cebimdeki asayı alıp Harry'den yardım istedi. Dakikalar içinde telaşlı 2 erkeği bana koşarken gördüğümde içim az da olsa rahatlamıştı. Onlar gelene kadar başımda bekleyen ikinci sınıfa nazikçe teşekkür ederek artık gidebiliceğini söylediğimde saniyeler içinde gitmişti.  O sırada Harry ve Ron telaşla yanıma gelmişti.

'Tanrı aşkına Hermione seni 5 dakika yalnız bırakmayacak mıyız?'

'Kes sesini Ronald başıma ilk defa böyle birşey geliyor'

'Hermione haklı Ron üstüne gitme,hadi seni revire götürelim'

Harry ve Ron aynı anda beni kucaklamaya çalışınca önce çarpıştılar sonra Ron'u Giny çağırınca Harry beni kucağına alarak revire gitmeye başladı.
'Vay canına Hermione biraz kilo almalısın çok zayıflamışsın'

'Bu bir iltifat mıydı?'

'Kesinlikle sevgili dostum'

Harry beni düşürmeden ama hızlı adımlarla nihayet revire varabilmişti. Kısa bi tedavi süresinden sonra Madam P. Gitmişti ve revirde sadece ben Harry ve uyuyan bir adet Malfoy vardı.

' Seni burda Malfoy'la tek bırakmak istemiyorum Hermione'

'Hadi ama ben başımın çaresinr bakabilirim Harry henüz o kadar kötüleşmedim'

'Bundan kesinlikle eminim Hermione çağın en zeki cadısı elbette kendi başının çaresine bakabilir ama endişem malesef Malfoy yüzünden seni üzmesinden endişeliyim'

'Hadi ama Harry yalnız kalabilirim hem söz birşey olursa çağrı yollarım'

'Öyle diyorsan öyle olsun ama unutma saat kaç olursa olsun çağır'

'Harry git artık '

Zorla da olsa harry' i yolladıktan sonra biraz olsun dinlemebilmek umuduyla sırtımı arkaya yasladım ama bi türlü rahat edememiştim. Ve bu kesinlikle gözlerini bana dikmiş bir adet Malfoy yüzündendi. Bakışları bile beni eziyordu resmen

'Ne oldu Granger rahatsız olmuş gibisin'

'Bir yılanla aynı odada bulunmak rahatsız edici Malfoy'

'Hadi ama arkadaş oluruz sanmıştım' gülerek kurduğu cümle dalga geçtiğini anlamam için yeterliydi. Üzerinde ne olduğuna baktığımda cübbesini giymiş olduğunu gördüm yarası çok ağır olmadığı için gidecekti ve geceyi tek geçirebilecektim

'Komik olmaya mı çalışıyorsun Malfoy'

'Hayır - yavaş adımlarla yatağıma doğru geldi bana doğru eğilip aramızdaki mesafeyi kapattı- sadece belki o büyüleyen kahkahalarından birini de benim için atarsın sanmıştım ve o mükemmel halini yakından kimseye yakalanma korkusu olmadan izlemek mükemmel olabilirdi'

Söylediği cümle beynimde şok etkisi yaratırken sadece 1 saniyeliğine gözlerimi kapatmıştım gözlerimi tekrar aramadığımda yoktu...
Cisimlenmişti.....