Selected Love

Okula Dönüş

Hermione Granger

Bugün nihayet okuluma Harry Ron Ginny ve derslerime kavuşacaktım. Bazı gereksizler yüzünden -Malfoy gibi- gitme isteğim azalsa da özlemim kesinlikle daha ağır basıyordu. Bavullarımı son kez kontrol edip ailemle vedalaştım. Hedefimdeki yer kesinlikle Weasley'lerdi.

.

Kısa bir yolculuğun ardından bavullarımla birlikte weasleylerin salonundaydım ve beni ilk fark eden her zamanki gibi George olmuştu.

'Hey minik fare tam zamanında geldin biz de kahvaltı etmek üzereydik'

'Hoşbuldum(!) George ve teşekkür ederim ben kahvaltı yaptım'

'Tamam o halde valizlerini bizimkilerin yanına yerleştirelim sen de içeri geç bu sene birileri seni fazlaca özledi- Hey Ginny bak burda kim var'

Sanki George'un bağırmasını bekler gibi merdivenlerden koşarak inen Ginny beni biraz şaşırtsa da bozuntuya vermemeye çalıştım.

'Yine o aptal şaka- AMAN TANRIM BU HERMİONE RON HARRY HERMİONE GELMİŞ'

Ginny'le yaptığımız özlem dolu kucaklaşmadan sonra merdivenden inen ve tam bir serseriden başka hiç bir şeye benzemeyen iki en yakın arkadaşıma da aynı dozda bir kucaklaşma verdikten sonra üçümüz Ron'un odasına çıkıp hareket saatimizi beklemeye başladık.

'Tanrım bu sene gelmeyiz sanıyordum '

'Neden'

'Kim olduğunu bilirsin sen'in şimdiye çoktan saldıracağını düşünmüştüm'

'Açıkcası Harry ben de öyle düşünmüştüm yani neden hala beklesin ki'

'Bence aklında benimle ilgili daha değişik planlar var savaşsız bir şekilde beni yok etmek isteyebilir'

'İyi de bunu nasıl yapabilir ki sonuçta Dumbledore hala yaşıyor o hayattayken sana dokunamaz harry''

'Haklısın'

'Aslında beyler benim de korkum bu yönde'

'Nası yani Hermione daha açık konuş'

'Ya sıradaki hedefi sen değilsen? Ya senden önce kurtulmak istediği kişi Dumbledor'sa ?'

'Bu imkansız Onu nasıl öldürebilir ki okula bile giremez '

'o giremez belki ama-'

'Malfoy.... demek istediğin bu mu Hermione yani Malfoy'un onu öldürebiliceğinden mi söz ediyosun.'

'o pısırık Malfoy mu hadi ama Heğmione senin zeki olduğunu düşünüyordum '

'İşte tam da bu yüzden Ronald düşünsenize herkes pısırık olduğunu düşündüğünden böyle birşey olmayacağını düşünecek'

'Bence mantıklı'

'Bari bu sene olaylardan uzak olsaydık'

'sence böyle bişey mümkün mü Ron biz Altın Üçlüyüz'

Kasvetli konuları biraz da olsa bıraktığımızda Bayan weasley'in bizi çağırmasıyla aşağı indik ve yola koyulduk.Trenin kalkmasına son 10 dakika kala yetişmiştik ve yer bulmamız zorlaşmıştı tabiki. Ah kesinlikle boş yer bulamayacaktık.Dağılmıştık böylece daha çabuk yer bulabilecektik ancak beklemediğim bir anda omzuma gelen darbeyle yere düşmek üzereyken kendimi elma gibi kokan birinin kollarında buldum.Kafamı yavaşca yukarı kaldırdığımda bunun önce bir syltherin'li daha sonra da Malfoy olduğunu fark ettim ve hemen kendimi toparlayıp kalktım.

Bana laf sokmasını ya da bulanık diyerek aşağılamasını bekledim ama o bunların hiçbirini yapmadı.Şuan yaptığı tek şey gözlerimin içine bakıp dibimde durmak.

'Daha dikkatli olmalısın Granger her zaman yakınında olup seni korucabilecek bir Malfoy olmayabilir'

Şaşkınlıktan ağzımı açamayışımla birlikte Draco resmen beni koklayarak yanımdan geçmiş ve hemen dibimizdeki kompartımanın kapısını açmıştı.

'Siz içerdekiler derhal burayı boşaltın'

İçerideki syltherinliler Draco'yu dinleyerek yavaş yavaş kompartımanı boşalttılar.Onlar gittikten sonra Draco yavaşca bana döndü gözlerimin en derinine bakarak;

'Bu da sana son yardımım Granger okulda görüşürüz'

BURDA NELER DÖNÜYOR?

-

-

-

-

-

-

-

Düşünceli ve uzun bir yolculuğun ardından nihayet Griffindor'un masasına oturabilmiştik.Dumbledore sanki bizi beklemiyomuş gibi gözleri önce şaşkınlıkla açıldı daha sonra ise başıyla selam verip konuşmasına geri döndü.Benimse aklım bunları düşünemeyecek kadar Draco'daydı.Niye yapmıştı bugün onları? Benden nefret eden ve muggle doğumlu olmamı sürekli yüzüme vuran Malfoy bugün bana yardım etmişti.Harry ve Ron'un sırtlarının syltherin masasına dönük olmasını fırsat bilerek gözlerimle onu aradım.O altın sarısı saçlarıyla nihayet onu bulduğumda onun zaten bana baktığını gördüm.Gözlerimi çekersem korktuğumu düşüneceğinden gözlerinin içine bakmaya başladım.Bu hareketimin onu kızdıracağını düşünsemde beklediğim gibi olmamış bana çarpık bi gülüş atıp başını önüne eğmişti.Draco Malfoy az önce bir bulanığa gülümsemişti.Bu kesinlikle tarihe geçmesi gereken bir olaydı.

Draco'yla ne kadar bakıştığımızı bilmiyordum ama biz bakışana kadar Dumbledore konuşmasını yapmış ve birinci sınıflar çoktan binalarına gönderilmişlerdi bile.Dumbledore yakında bir başkanlık seçimi olacağını duyurmuş ve her binadan en fazla 2 öğrencinin başvurması gerektiğini belirtmişti.Geçen sene ki başkan mezun olmuştu ve herkes kimin başkan olması gerektiğini tartışıyordu. Fred ve George ise duyurudan itibaren başımın dibinde benim olmam konusunda bana paragraflar yazıyordu. Ama bilmedikleri bir şey vardı.Belki de bu sene okulumu yarıda kesip Harry ile birlikte bişeylerin peşine düşecektik ve başkanlık gerçekten istediğim birşey değildi.

'Fred anla artık ben olmak istemiyorum'

'Hadi ama Hermione bunu Gyrffindor için yapmalısın hatırlasana başkanların kazandığı puanın iki katı sene sonunda bölüme yazılır ve bu okulda senden daha çok puan alabilen bir öğrenci yok'

'Haklısın... Ama olmak istemiyorum George..'

'Hadi ama kedicik kırma bizi'

Bana kedicik demelerine rağmen ikisi de kedi gibi bana sokulmuşlardı bu hallerine kahkaha atmadan duramadım.O sırada syltherin masasından güçlü bir kırılma sesi geldi.

Malfoy.....İçinde balkabağı olan bardağını kırmış ve camları eline batmış ve kanıyordu onun ise odaklandığı tek bir nokta vardı.Ben ve Kahverengi gözlerim......

İLK BÖLÜMLER BİRAZ KISA OLABİLİR ŞİMDİDEN ÖZÜR DİLERİM VE DİKKAT ETMİŞSİNİZDİR GERÇİ DE RON'UN KONUŞMA ŞEKLİNE GÖRE YAZDIM BÖYLECE KİMİN HANGİ CÜMLEYİ KURDUĞU ANLAŞILABİLSİN. 

UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR 

BİR SONRAKİ BÖLÜM GÖRÜŞÜRÜZ