Remus Lupin - Marauders-HP| HOLOCAUST

2•Be Santa

*Kalın ve Sol şeritten yazılmış bölümlerin üstüne tarih başlığı attım evet hikayenin kurgusunu değiştirdim, böyle daha iyi olduğuna inanıyorum. Sizleri seviyorum!

Diğer kurgularıma bakabilirsiniz! :3

2•Be Santa
--------------
Remus Lupin gerdiği en güzel Noel'i yaşıyor olabilirdi,

Annesine yardım etti, evlerinde ki ipek perdeyi izledi, ve içinden geçirdi, geceler yıldızlarla ne kadar güzel süslenmişti.

Kapının çalmasıyla hemen mutfaktan fırladı,

Büyük babasına kocaman sarıldı
"Büyükbaba-"
"Oh! Remus seni ne kadar özlemişim," elindeki bastonu silkip içeri girdi,

Babası büyük babasını gördüğün de oturduğu koltukta doğrulup hemen yanına koştu,
"Edward Lupin! Hoş geldin baba."

Sıcak bir yemeğin önğne geçtiler, yılbaşı ağacı gözlerini alırken,

[1943]

Yerler buz gibiydi, aklından geçirdi ki, 'Keşke o trene ben de binseydim en azından yılbaşını ailemle kutlardım.'

Sıcak bir çorbaya ihtiyacı yoktu. Günlerdir ekmek bulamaz durumdaydı. Saklandığı elektrik kutusunda etrafı buz kesiyordu.

Bu yılın en büyük hediyesi ona ne olacaktı? Düşündü, belki bu yıl bu meziyeti sonlanırdı. Sonlanmazsa da kendi hayatı sonlanır ve bu savaştan kurtulurdu?
***

Sıcak çorbayı ailece birlikte kaşıkladılar,
Mutlu Noel'ler!
Bir ailenin seviç gülüşleri evde yayıldı,

Her yılbaşında ki gibi Remus dedesinin yanına geçti. Babası ve anneside karşı koltuklarında dedesinin II. Savaşı anılarını dinliyorlardı.

Gençliğin de savaşa katılmıştı Edward Lupin,
Baston kullanmasının bir nedeni de buydu, bacağının birini savaşta kaybetmişti. Ama bu kayıp o savaşa göre hiçbirşey idi.

Dedesinin anılarını dinlemeye bayılırdı Remus, her kaç yaşına gelirse gelsin. Her Noel'de onun en sevdiği ley bu anıları konuşmaktı.

Edward Lupin sadece Noel haftası bunlsrdan bahsederdi. Zavallı Polonya'lı çocukların nasıl Londra'da garkarda yattığını. Ailelerinin onları nasıl trenle yolldığından hep söz ederdi.

Yanında bu yıl bir paket getirmişti. "Remus, artık bir beşinci sınıfsın herşeyin farkında olduğunu düşünüyorum. İyi ve kötüyü ayırt edebilecek kadar olgunsun, sende kendi gençliğimi görüyorum. Biraz daha derinlere inelim dersek, o zaman belki senin kadar iyi bir bütücü olmaya bilirdim  
-gülümsediler-."
Remus utanmıştı, büyükbabaıyla ne zaman konuşsa onunla guru duyardı,

"Sana bunu vermek istiyorum, bu anılarımı ne kadar sevdiğini biliyorum." Remus eline kutu aldı ve pür dikkat açtı.

"Büyükbaba bunu baba vermek istediğine emin misin?"
Görüdüğü hediye ötle güzeldi ki bu manevi değeri o kadar fazla olan birşeydi! "Ah evlat ben bu palto sayesinde kurtuldum! Yoksa bende bir nazinin ayağı altına paspas olurdum." Remus bir yandan bu pozitifliğe şaşırıyor bir yandan da elin de ki Nazi Paltosuna bakıyordu. Büyük babasına kocaman sarıldı ve hemen yukarı bir parşömen bulmaya koştu. Mutfak masasına oturduğu gibi, yazmaya başladı.

"Sevgili James ve Sirius,

Harika haberlerim var, okul açıldığında harika bir yolculuğa çıkıcaz ama İngiltere içinde değil ve, ve Peter'a haber verin.
...
...
...
...
Mutlu Noel'ler Çatalak ve Patiayak!
-Aylak Remus Lupin