Μαζι Σου.

Κεφάλαιο 13

Λοιπόν, κοπέλες μου, δεν ειχα πολλη έμπνευση, soooo μπορεί να είναι λίγο κακογραμμενο. Καλη Αναγνωση, ομορφιές μου!
~Σχολιαστε Και Ψηφιστε~

«Λοιπον, τι θες να κάνουμε;» με ρώτησε το συνομοιλικο αγόρι με τ' όνομα Πέτρος.

«Καλο θα ηταν, να διαβασουμε» του είπα με εναν τόνο "Duh".

«Θελεις νααααα παααμε μιααα βολτουυυλααα;» είπε με ναζι.

«Καλυτερα να διαβ-». Χτυπησε η πόρτα. Σηκώθηκα βαριεστημενα απο το κρεβάτι και ρωτησα
«Ποιος είναι; »

«Εγω είμαι, αγάπη μου». Εκανα ενα βλέμμα που έλεγε 'Ε βέβαια, ποιος άλλος;'

Ξεκλειδωσα την πορτα του δωματιου μου.

«Εφερα κόκα κόλα για εσας» είπε γλυκαναλατα η μαμα μου.

«Ευχαριστουμε μαμα».

3.....2.....1.....

«Λοιπον, τι σου αρέσει να κανεις; Δεν πιστεύω να καπνιζεις! Ποσο εβγαλες;» αρχισε η ανάκριση, σκέφτηκα.

«'Νταξει μαμα, τα λεμε» της είπα.
Η μητέρα μου αποχώρησε από το δωμάτιο

«Οποτε για να βγούμε δεν το βλέπω, εφόσον θα περάσουμε απο σπαστική ανακριση. Οποτε ας διαβάσουμε, αγάπη μου»

«Τι εμμονή εχεις με το διαβασμα;»

«Δεν είναι εμμονη. Απλως χθες δεν διάβασα, αφού ήρθα για να σε σωσω απο τον Στεφανο»

«Να με σωσεις!; Ξέρεις οτι τον είχα. Αν δεν ερχοσουν θα τον είχα στείλει στο νοσοκομειο»

«Γιατι να το κανεις αυτό;»

«Εχεις αισθήματα γι αυτον; Αφού είχατε παρελθον».

«Επειδη δεν εύχομαι να παει στο νοσοκομειο δεν παει να πει πως νιώθω κάτι γι αυτόν! Και αν ενα φιλί θεωρείται παρελθον, τοτε ναι ειχαμε παρελθον» Φωναξα.

«Χα. Δικαιολογίες. Είμαι το αγόρι σου. Κανονικά πρέπει να με στηριξεις, Έλλη!»

«Πετρο! Σε παρακαλώ. Θα σε πάρω τηλέφωνο το βραδυ».

«Καλα εντάξει, μωρό μου».

Κατεβηκαμε κάτω και εκεί που αρχίσαμε να αποχαιρετιζομαστε με τον Πέτρο με ενα μεγάλο και αργό φιλί, χτύπησε η πόρτα. Την ανοιξα και αυτό που είδα με σόκαρε.

Χευυυυ.

Παλι σας το έκοψα στο καλυτερο. Απλα δεν είχα πολλή έμπνευση.

Αύριο ερχεται πολύ ωραίο κεφαλαιοοοοο :))))

Σχολιαστε και ψηφιστε Σας Παρακαλώ..:(

Σάντρα η κουκλαρα <3