Μαζι Σου.

Κεφαλαιο 8

«Καλημερα, όμορφη. » άκουσα την ωραία του φωνή.

«Καλημερα και σε εσενα» του απαντησα γλυκα. Το βλέμμα μου έπεσε στο καλογυμνασμενο του σωμα.
Εκείνος με κοίταξε με ενα στραβό χαμόγελο και με ρώτησε πονηρα
«Αν βλέπεις κάτι που σ' αρέσει πες το μου, για να το συζητησουμε.»
Τόσο πολύ καρφωθηκα;
«Σαν τι "θεε";» του είπα και σχηματισα τα εισαγωγικά με τα δάχτυλα μου.
«Το ξέρω πως ειμαι. Δεν χρειάζεται να μου το λες.» είπε και με κοίταξε σοβαρά τώρα πια «Ξερεις, δεν μετανιωσα για τα φιλια που σου έδωσα.» μου είπε και έσκυψε να με φιλησει. Έκπληκτη έμεινα με τον εαυτό μου, που τον άφησα.
«Αντιθετως, ευγνωμονω την μητέρα σου, που στα άθελά της, με άφησε να κοιμηθώ με εσένα»

~7 βασανιστικες μέρες μετα~

Σήμερα έχω ραντεβού με τον Πέτρο. Ναι, δεν χάσαμε επαφη. Απεναντίας, ήρθαμε πιο κοντά.
Απο το προηγούμενο Σαββατο (πριν 7 μέρες) δεν έχουμε ξαναδώσει φιλια. Μονο αγκαλιες και κάνα γλυκολογο. Είναι πολύ καλός και γλυκος. Τώρα θα σκέφτεστε, γλυκός κάποιος που τον πρώτοειδα στο πάρτυ του πρώην "αγαπημένου" μου.
Μα, ναι είναι. Επρεπε να δείτε την εκφραση του ...Στεφανου..μόλις έμαθε για το ραντεβού απο την Εμμα.

Flash Back <3

Πλευρα Εμμανουέλας

«Πες μου ρε Έμμα. Είσαι πολύ αγχωμενη. Πες μου ρε συ.»

«Ψυχραιμια όμως, ενταξει; » εγνεψε «Η Ελ θα βγει ραντεβού με εναν καλεσμένο σου. Εμμ...Πέτρο νομιζω τον λένε.»

«Κατσε τι;!»

Φορεσε την κουκουλα του και αρχισε να τρέχει προς το μέρος της Ελ.

Πλευρα Στεφανου.

Μιλουσε με κάτι παιδια, όταν την πλησιασα φουριοζος.

«Δεν θα βγεις μ' αυτον.» Δεν απάντησε, εκανε πίσω βήματα τραβώντας με μακρια απο τα παιδιά.
«Τι θες;» με ρώτησε κοφτά
«Δεν θα βγεις με αυτον! Θέλει να σε ρίξει στο κρεβάτι.» είπα εκνευρισμενα
«Και εσένα τι σε νοιάζει τι θα γίνει με εμενα;». Παίζαμε το παιχνιδι "ερωτήσεις - απαντήσεις" επρεπε, λοιπον να πω κάτι και για αυτήν την ερώτηση, μα δεν ήξερα καμια απαντηση για αυτό το ερώτημα.
«Εγω δεν..... »
«Ασ' το!» μου είπε. Ξεκίνησε να απομακρύνεται.
Παύση.
«Αν πας...εμένα να με ξεχασεις!»
Γύρισε και με κοιταξε. Ειχε αυτό το πικρό χαμόγελο.
«Το έχω κανει ήδη. Εδώ και 7 μέρες σε έχω ξεχάσει.»

Αυτό με πονεσε, με πόνεσε πολύ. Αλλά δεν θα πτοηθω. Γιατί νιώθω ετσι για ενα κορίτσι;

Τέλος Flash Back.

Με αυτά και με 'κεινα, ήρθε η ωρα να ετοιμαστω. Μπήκα και εκανα ενα μπανιο. Στεγνωσα τα μαλλια μου, τα εφτιαξα. Τα εκανα ίσια και οι μύτες έμπαιναν προς τα μέσα. Επιασα δυο τουφιτσες μαζί στην πίσω πλευρα του κεφαλιού μου. Έβαλα έντονη μασκαρα, μολύβι και εβαψα τα χείλη μου κόκκινα. Τα νύχια μου τα έκανα "γαλλικο". Φορεσα ενα μαυρο φόρεμα, που απο την πίσω μεριά είχε δαντέλα. Μαζί έβαλα τις μαύρες μου γοβες και μια ψεκασια απο το άρωμα μου.

'Είμαι απο κάτω, κατεβα αν είσαι έτοιμη.' Μου έστειλε ο Πέτρος.

Κατεβηκα και τοτε τον είδα. Φορούσε ενα ασπρο πουκάμισο και μια γραβάτα απο κάτω ενα ωραίο "καλό" παντελόνι.

«Γεια σου» είπε και αγκαλιαστηκαμε. Μου άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού.

•••

«Τι θα παραγγειλεις;» με ρωτησε κρατώντας τον κατάλογο.

«Χμ...δεν ξέρω όλα ακούγονται πεντανοστιμα.» του είπα χαμογελώντας.

Αφού φαγαμε, ήρθε η ερώτηση που δεν περίμενα να έρθει. 

«Έλλη, θες να τα φτιάξουμε;» μου ήρθε ξαφνικό.

«Πετρο...» Τοτε είδα δυο φιγούρες, με την άκρη του ματιού μου, να καθονται στο διπλανό τραπέζι.

Ντα Ντα Ντανννννν. Ειμαι κακιά >:) 

Παιδιά το βιβλίο, παει καλά. Ξανά ανεβήκαμε views αλλά και αστεράκια.

Το κεφαλαιο αυτό το αφιερωνω στηηηηην *ήχος τυμπάνων *
geo1niko3 . Έκανε την αρχή και έγραψε πρωτη σχόλια. Θενκς για την υποστήριξη. Να διαβασετε όλοι τις ιστορίες της..<3

Ποια απάντηση θα δωσει η Έλλη;
Ποιον συμπαθειτε περισσοτερο: τον Στεφανο ή τον Πετρο;

Το επόμενο θα ανέβει σύντομα και το καστ το ίδιο.
Ψηφιστε και σχολιαστε <3

Σάντρα <3