Roommates

1

- Lea -

Eindelijk op kamers, eindelijk studeren. Mijn eerste studie mode, ik kijk er nu al naar uit! En wat ben ik benieuwd naar mijn kamergenoot. Zou ze aardig zijn? Of juist een bitch? We zien wel. Ik ben net aangekomen bij het appartement wat van het station tot hier zo'n 5 minuten lopen is. Het appartement ziet er vrolijk en gezellig uit, ondanks de beige muren. De kozijnen van de ramen hebben mooie pastelkleuren, voor iedereen een kleurtje.

Als ik binnen ben zie ik een balie, maar geen baliejuffrouw. Ik zie naast de balie een grote lijst hangen met verschillende namen. Ik loop er naar toe.

Ik zoek mijn naam.. Zo te zien zijn er drie andere die Lea heten. Ik zoek naar de achternaam, wat in een kolom er naast staat. 

Wanneer ik doorga naar de volgende kolom zie ik dat ik bij Niels in een kamer zit. Een jongen? Als ik verder naar onder ga met mijn vinger zie ik dat twee ander meisjes ook bij een jongen zijn geplaatst. Een vergissing kan het niet zijn. Er waren vast te weinig jongens waardoor de studiedocenten ze maar bij een random meisje hebben geplaatst. Onder andere ik.

Ik zit op kamer 102. Dat zijn 4 trappen omhoog lopen. Ik sjouw mijn koffers de lift maar in en druk 2 verdiepingen omhoog.

Ik loop de kamer in die op een kiertje staat. Ik blijf bij de opening staan.

'Jij bent vast Lea, hye. Ik ben Niels, je kamergenoot.' Hij grijnst. 

'Hey.' 

'Blijf je daar staan of toch liever naar binnen lopen?' Weer grijnst hij met dezelfde schattige glimlach.

'Oh ja. Sorry. Ik ben nogal moe en door de war na de lange treinreis. Het heeft me 3 uurtjes gekost.'

'Ik zou zeggen, rust lekker uit. Maar ik heb wel best honger, heb je zin om mee te gaan lunchen? Ik ken een klein restaurant in de buurt, ik kom er vaak. Wil je?' 

'Ja goed! Maar mag ik eerst mijn spullen uitpakken, dan is dat alvast gedaan.'

'Ja tuurlijk. De badkamer is links van je, mijn badkamer is aan mijn kant.' 

Ik pak mijn spullen uit. Mijn teleurstelling blijkt te zakken, want Niels is zo erg niet als hoe het leek. Gevoelens die ik nooit heb gevoeld komen omhoog. Ik adem rustig uit. 

Ik hang een heleboel kleren in de klerenkast en vouw nog wat overige broeken en jurken op de planken. Mijn schoenen leg ik onderin de kast. Mijn make-up, tandenborstels en andere accessoires leg ik in de badkamer in een kast.

Ik kleed me om. Het maakt me eigenlijk helemaal niets uit dat Niels me ziet in mijn ondergoed aangezien je hetzelfde vertoont wanneer je een bikini aan hebt. Ik trek een dun, blauw, wollen slobbertrui aan. en een panty met beige sleehakken die ik voor mijn achtiende verjaardag heb gekregen van Liz, een van mijn beste vriendinnen. 

Mijn haar doe ik in een rommelige maar mooie knot. Niet dat ik me er bepaald zelfverzekerd mee voel maar ja, het enige wat we doen is lunchen, aangezien het geen date is.

'Niels?' Zeg ik onzeker. 'Ik denk dat ik klaar ben.'

'Goed, dan gaan we. het is 3 minuten lopen, vind je dat erg?'

'Nee hoor.'

'Oh, wat gek dat ik dat niet op het begin vroeg. Hoe oud ben je?'

'Geeft niets hoor. Ik ben 19, en jij?'

'Ik ben 20. Zullen we dan maar gaan?'

'Goed.' Antwoord ik, met een trillende stem. Het voelt op een of andere manier vertrouwd om met Niels mee te gaan, zelfs ken ik hem maar net een paar minuten.

Als we naar binnen lopen voel ik een warme lucht langs me gaan. 

'Wat vind je er van?' Vraagt Niels.

'Een mooie sfeer', glimlach ik.

Hij grijnst.

'Waarom grijns je?'

'Ik vind je schattig.' Weer grijnst hij. Ik vind jou ook lief. 

Er komt een serveerster aan met een notitieblok en een pen.

'Wat mag het worden, hebben jullie wat gekozen?'

Ik verzin ter plekke een gerecht. 'Eh, doe mij maar een salade, zonder uien en water.'

'Ik een hamburger, ook zonder ui en een cola.'

Als de serveerster het heeft genoteerd loopt ze weg. 

'Zo te zien hebben we in ieder geval wat gemeen, we houden allebei niet van ui!'

We schieten beide in de lach. 

'Inderdaad, ui is iets wat ik erg haat. Al sinds mijn vijfde jaar.' Zeg ik, vol vertrouwen. Ik schaam me ten slotte nergens voor.

Een minuut of 5 later komt ons bestelde eten en drinken. 'Voor wie was de salade en water?'

'Voor mij.' Ik steek mijn hand op.

Ze legt de hamburger en de cola voor Niels. 'Geniet ervan', en ze loopt weg. 'En, smaakt het een beetje? Je bent wel van de gezonde kant hè?'

'Ja lekker!' Ik knik. Inderdaad, ik vind mezelf wat aan de dikke kant. Ik eet de laatste tijd vaak salades als lunch, het is lekker en gezond.'

'Je hebt gelijk, lekker en gezond. Maar jij bent helemaal niet dik!' Glimlacht Niels. 'Ik vind je, nou ja, mooi slank hoor!'

'Bedankt.' Ik neem nog een hap van mijn verukkelijke salade en een grote slok van mijn glas water. 'Is dit je favoriete restaurant? Ik vind het hier wel heerlijk, we kunnen hier vaker lunchen.'

'Ja, mijn favoriete sinds ik hier ben. Het lijkt me inderdaad wel leuk om vaker met je te lunchen. Trouwens, vanavond is een studentenfestival waar ook gezongen wordt. Heb je zin om mee te gaan? Mijn vriendengroepje is er ook hoor.'

'Gezellig, ik ga met je mee.'

Dit is een foto van Lea.

En dit van Niels.

937 woorden.