Moordvrouw: Dansen In De Regen

Hoofdstuk 10: Te vroeg gejuicht

"Inmiddels zijn er -zoals jullie weten- vijf vrouwen gevonden. Nadat we gisteren Sam Witte hebben gevonden is de teller opgeschroefd van vier naar vijf slachtoffers. Jullie weten ook dat we Natalie en Liselotte nog steeds niet hebben gevonden. Dat is ontzettend zorgelijk. Daarom gaan we vandaag al onze tijd hieraan besteden, andere zaken laten we over aan de agenten." Carla kijkt haar rechercheurs om de beurt aan. "Is dat duidelijk?" Alle teamleden knikken. Bram loopt naar zijn bureau en start zijn computer op. Hij besluit maar eens een verband te gaan zoeken tussen alle slachtoffers. Hij weet dat hij dat al eerder had moeten doen, maar er is nog geen tijd voor geweest.

Liselotte ligt op de grond. Ze slaapt. Door een Chloroform-vergiftiging blijft ze ook nog wel enkele uren slapen. Liselottes cel is in de kelder. Er is plaats voor twee man, maar Nathan is bijna klaar met zijn wraak. Daarom zal zijn laatste slachtoffer nog een tijdje alleen moeten blijven.

Teun loopt de cel in. Wat is deze vrouw toch mooi. Zonde om vanaf te blijven, denkt hij zo. De afgelopen keer dat hij dat dacht kon hij zich niet inhouden. De leuke Brunette was van hem. Hij kon zijn ogen niet van haar lichaam afhouden. Natuurlijk, alle vrouwen zijn van Nathan, maar na al het werk wat Teun heeft verricht, mag hij ook wel eens iets doen met de vrouwen. Gisteren deed hij het voor het eerst met Liselotte. Ze gilde het uit, maar na een paar klappen hield ze angstig haar mond. Bijna had Nathan hem betrapt. Net op tijd had Teun zijn riem dicht gemaakt.

Maar vandaag is alles anders. Nathan is de hele dag weg. Hij moet samen met Mason het lichaam van Natalie naar Nederland brengen. Liselotte slaapt nog een paar uur door de Chloroform-vergiftiging. Met andere woorden; ze is van hem. Zonder enkel protest kan hij doen met haar wat hij wil. Teun maakt zijn riem los en rits zijn broek open. Jezus, wat is die vrouw toch lekker. Hij duikt bovenop Liselotte. Hij doet haar T-shirt omhoog en maakt haar bh los. Teun zoent Liselotte op haar buik. Deze vrouw is fantastisch. Snel maakt hij ook haar broek los en trekt hem naar beneden. Liselotte is van hem. Zonder enkel protest.

Als het systeem eindelijk is opgestart zoekt Bram op Marie Teeuwen. Alleen haar vader is bekend in het systeem; Jos Teeuwen is rechter. Hij schrijft op wat hij heeft gevonden. Daarna zoekt hij op Anissa de Wal. In het systeem vindt Bram niets bijzonders, maar op Google vindt hij wel wat resultaten. Anissa zat op het Rembrandtscollege. Haar opa was destijds de rector van deze school. Bram vindt in het systeem dat Claire Kennedy een keer aangifte heeft gedaan vanwege een stalker. Meer informatie staat er helaas niet. Hannah Nieuwehuijsen is nog student. Ze studeert rechten aan de Universiteit van Amsterdam. Toevallig zat ook zij op het Rembrandtscollege. Natalie van Vliets moeder is Officier van Justitie geweest. Bram grinnikt als hij haar naam leest; Marjan Haas. Die vrouw heeft Bram nog een college gegeven op de politieacademie. Ook toevallig. Hij schrijft zijn nieuwe bevindingen op. Bram zucht even als hij op Liselotte wil Googelen. Het voelt heel fout om in haar verleden te graven, maar het kan bijna niet anders. Met tegenzin typt Bram Liselottes naam in. Op Google staan meerdere artikels over haar. De eerste gaat over ene Niek Boogaard. Bram klikt op de link. De overleden arts waarover het artikel gaat, blijkt Liselottes vriend te zijn geweest. Niek is volgens het artikel overleden in Nederland, maar door een vuurgevecht gewond geraakt in Afghanistan. Heftig. Dat Liselotte dat heeft moeten meemaken raakt hem. Bram klikt op de tweede link. 'Liselotte van Kempen opnieuw Bokskampioen van Friesland'. Bram glimlacht. Zijn Liselotte is gewoon Bokskampioen van Friesland geweest! Geen belangrijke informatie, maar de jonge rechercheur vindt het zeker leuk om te weten. De derde link gaat over een reünie. "Huh?" Bram kijkt verbaast naar het beeldscherm. Evert kijkt hem vragend aan. "Wat is er?" Bram knikt naar zijn beeldscherm. "Liselotte zat op het Rembrandtscollege", zegt hij vol ongeloof. "Dat is niet zo gek toch?", antwoord Evert. "Er zijn zoveel Friezen die op die school zaten. Nynke wil ook graag naar die Middelbare." Bram schudt wild met zijn hoofd. "Ik heb nu al drie slachtoffers gevonden die daar op school zaten; Anissa, Hannah en Liselotte. Dat kan geen toeval zijn." Evert loopt naar Bram toe. Hij pakt de muis van zijn collega over. "Laat mij eens kijken", zegt hij verbaast. Hij opent de uitnodiging van de reünie. Daarop staan alle genodigden. "Jezus!", roept Evert uit, terwijl hij met grote ogen naar het beeldscherm blijft kijken. Nu lopen ook Fenna en Menno naar de twee mannen toe. Evert en Bram hoeven niets uit te leggen. Ze zien het allemaal; alle slachtoffers zaten op het Rembrandtscollege. Eindelijk hebben ze een verband!

Snel laten de teamleden aan Carla zien wat ze hebben gevonden. Alle rechercheurs en hun chef zijn in opperbeste stemming. Het duurt niet lang meer voor ze Liselotte terug in hun armen kunnen sluiten. Het team besluit dat ze de hele avond door gaan werken. Enthousiast bestelt Bram vijf pizza's. Fenna haalt bij de Starbucks om de hoek een doos smoothies op. Evert zet vrolijke muziek op. Menno's opmerking over dat ze misschien iets te vroeg juichen, negeert iedereen. Het team is er van overtuigd dat er niets meer mis kan gaan. Bram heeft met de ouders van de slachtoffers gepraat. Er zijn volgens hen drie mogelijke daders. Allereerst Nathan Pieters. Deze heeft volgens de ouders van Anissa en Claire in de gevangenis gezeten voor de moord op een Afghaanse vrouw. De tweede verdachte is Ivan Dik. Volgens de ouders van Sam is Ivan vroeger gepest door de klas. De laatste mogelijke dader is Yous El Klafali. Deze man heeft in een instelling gezeten, aldus de ouders van Anissa en Hannah. Opgetogen gaan de rechercheurs aan het werk. Dichterbij de oplossing zijn ze nog niet geweest. Fenna geeft Bram net een knuffel als de telefoon gaat. Carla neemt op. Ze zegt een paar keer 'ja' en 'nee', knikt een paar keer en legt daarna teleurgesteld de telefoon op de haak. "Sorry jongens", zegt ze nadat ze heeft opgehangen. "Moet je weg?", vraagt Bram. Carla schudt haar hoofd. "Nee. We moeten weer een lijk gaan onderzoeken.Natalie van Vliet is gevonden. Dood. Het spijt me."

Dit was echt een saai en dus slecht hoofdstuk, maar dat was wel even nodig, anders kwam ik niet verder. Bedankt voor het lezen! Ik vind het echt tof dat mijn verhaal gelezen wordt. Het volgende deel wordt leuker! I promise!