Walk

3.7K 65 20
                                    

Chapter 16

"W-where? Ulit ko nang titigin lamang ako ng tatlo. They looked dumbfounded.

"Avery..." ani Klare. "Ano ba talaga ang nangyari?"

Oh God!

"H-how is h-he?" Wala sa sariling tanong ko.

"He's in that hospital because of you, Avery." Ani Erin.

"I-I... I told you... I didn't cheat on him!"

I feel frustrated and hopeless asking them where the hell is Azrael! I'm still mad, no, I'm still angry with him. But the thought of him dying has overwhelmed me!

Muli akong umambang umalis. At kung muli nila akong pipigilan ay wala na akong pakialam.

"Avery!" Dinig ko ang pagtawag sa akin ni Klare.

"This is useless." Boses ni Erin.

Inilabas ko ang aking telepono at agad nag log-in sa aking facebook account. May silbi rin pala ang pagiging sikat ni Azrael.

Posts about him floods my newsfeed. Saying their "get well soon" messages. Of course majority are girls.

Agad akong pumara ng taxi nang makita ko na ang ospital kung nasaan siya.

Ang mga luha ko, kahit papaano ay naiibsan na.

As soon as I enter the hospital, ay dumiretso na ako sa information desk.

"Kaano-ano po kayo ng pasyente?" Tanong ng nurse nang sabihin ko ang pangalan no Azrael.

"I'm his..." napakagat ako ng labi.

Now, who am I to Azrael. Who really am I to him?

"Miss?" Nakakunot noo akong tinignan ng nurse.

"Oh! S-sorry. I'm a friend."

"Id po."

"Id?" Tanong ko.

"Yes, ma'am. Medyo mahigpit po kasi ang mga Montefalco. Itatawag po namin ang pagbisita niyo." Pagpapaliwanag ng nurse.

Parang nawala ang lakas ng loob na kaninan ay mayro'n ako.

"Never mind, Miss."

Tinalikuran ko ang nurse at naglakad na palayo. But I can't leave the hospital's premise. Not yet. Kailangan kong malaman ang kalagayan ni Azrael.

Umupo ako sa isa sa mga upuan sa lobby ng ospital. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Muli nanamang umagos ang mga luha sa mata ko.

The memory of Azi kissing Haley floods my mind once again. Should I ask him what really happened? Maybe I just misinterpreted what I saw. But how could that happened? Ano, aksidente lang na tumama ang mga labi nila sa isat-isa?

No. No. That can't be.

But if he doesn't love me why would he drown himself with alcohol? Baka naman masaya lang siya. Celebrating, I guess, because he made me feel like a fool.

Sinapo ko ang aking mukha at nagpigil sa paghagugol, subalit kahit anong pilit ko ay hindi ko ito mapigil, tulad ng hindi ko kayang pigilin ang sarili ko sa pag-aalala para sa kaniya sa kabila ng mga nangyari.

Nagulat ako nang makita ang kalangitan mula sa labas na madilim na. Nakatulog pala ako dito sa ospital. Ibinangon ko ang nangangalay ko nang ulo at isang jacket ang nahulog mula sa katawan ko.

"You're awake." Isang baritong boses ang tuluyang nakapagpagising sa akin dahil sa gulat.

"R-rafael?"

Ngumiti lamang ito sa akin.

Pinulot nito ang brown na leather jacket mula sa lapag.

"How long have you been here with me?" Tanong ko.

Humalakhak ito ng bahagya habang iniinspeksyon ang kaniyang jacket, sinusuri kung nadikitan ba ito ng alikabok mula sa pagkakahulog.

"I doubt if you'd say that that is what you really want to ask. I've been sitting here for half an hour, tho, to answer your quetion."

Nakaramdam ako ng hiya mula sa kaniyang sinabi. The cheater, he might thought, acting like she really cared.

"He's fine. He just woke up an hour ago. Wala naman daw major damage na nangyari. Just some minor cuts, at nabalian din ng iilang buto that would heal in no time. That, to answer your unspoken question," anito habang nakangiti sa akin.

"G-good..." nauutal kong sagot. "Alam na ba nila na nandito ako? Kung hindi pa please, Rafael 'wag mo nang sabihin. Lalo na kay Azrael."

Muli itong humalakhak. Actually we're expecting you to come." He said, "Klare told us what happened earlier."

Muling nag-init ang pisngi ko.

Pumungay ang mga mata ni Rafael habang tinitignan ako.

"I apologize with what they did earlier. Obviously, wala kaming pakialam sa kung ano mang problema ang namamagitan sa inyo ni Azrael. Kaya lamang siguro nila nagawa iyon ay nang malaman nilang naaksidente si Azrael. Girls with their emotions. I hope you understand." Kalmanteng paliwanag nito.

Tumango lamang ako.

"I know, I too, have no rights to tell you this but, I hope you give each other a chance to explain yourselves." Pagpapatuloy niya.

Wala parin akong kibo. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Chance? For what? For him to weave lies? Or for him to tell the truth? I don't know, and its just frustrates me even more.

"We don't really know what happened between the two of you. Azrael's been acting like crazy, ni hindi namin siya makausal ng matino. Avery, Avery, puro Avery ang naririnig namin sa kaniya." He shifted from his seat and face me. "From that we concluded that something happened. Masaya pa siya bago 'yon. 'Nung weekends nga nakumpirma na. We saw the photo of--"

"Me with a guy." Ako na ang nagtuloy ng sasabihin niya.

"Yes," tumango ito.

Hindi ako nag-iwas ng tingin, I met his stares. I don't waver, no, never. Whatever he thinks I did, I know I'm innocent from it.

"Hindi ko siya pinagtaksilan."

"Bakit sa akin mo iyan sinasabi?" Nagtaas ito ng kilay.

"He doesn't deserve my explanation." Sa pagkakataong ito ay nag-iwas na ako ng tingin.

"That's cruel. Not knowing is worst than knowing. If you know which root to pull, it's easier to eliminate the weed."

"You know nothing." Sagot ko.

"Problem with girls, you thought guys are mind reader. If Azrael did something wrong wouldn't it be right to you tell him? Seek for an explanation."

"Hindi mo nauunawaan."

"Hindi ako ang dapat makaunawa, siya."

Natahimik ako sa mga sinabi niya. Pinaglaruan ko ang aking mga daliri habang nag-iisip ng sasabihin. It's already evening, I haven't eaten anything yet since noon, and my problem with Azrael is killing me. Now, here is Rafael dabating with me, and obviously I'm losing.

Napabuntong hininga na lamang ako.

Naramdaman ko ang paggalaw ng upuan, indikasyom na tumayo na mula sa pagkakaupo si Rafael. I look at him, and he was grinning ear to ear.

Tinignan niya ang kumikinang na wristwatch niya, "it's already 6:30. Malamang ay nakaalis na sila Klare." Makahulugan ang tingin na itinapon niya sa akin, "you want me to walk you in his room?"

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 15, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Azrael Ian Montefalco III Fan-FictionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon