HASTA

Hasta-20-

Şüpheli diye düşündü hira ama o buğra benim kardeşim sonuçta yapmaz saçmalama hira.  Dedi ve cüzdanı buğraya uzattı. 

" teşekkür ederim "

" nedemek benim gitmem lazım "

" tamam kendine dikkat et "

Gülerek odadan çıkıp gitti. 

....................................................

Hira televizyon izlerken herşey sıradan sıkıcı hastane ortamıydı işte. 

Bir ara cemin yanına gitmeyi düşünmüş ama sonra zaferi bırakmaması gerektiğini uyana bileceğini düşünüp bırakmamıştı. 

Sabaha karşı 3 gibi hira hala televizyona bakarken bir anda ışıklar gidip gelmeye başladı. 

" ne oluyor ya"

televizyon kapandı ışıklar gidip gelirken hira ayağa kalkıp odanın kapısını açtı.  Koridorda da ışıklar gidip geliyordu.

Korkuyla kapıyı kapatıp zaferin yanına döndü. 

" b-bu çok saçma hastanede elektirik kesintisi olmaz ki.  Jeneratör leri vardır .ama şimdi neler oluyor"

Korkuyla kalbi güm güm atarken ne yapacağını bilemiyordu. Sağına soluna bakarken komodinin üzerindeki telefonu görünce hızlıca Telefonu eline aldı açmaya çalıştı bir türlü açılmadı.

" şarjında bitecek zamanı buldu açıl lütfen açıl "

Telefondan umudu kesilen hira telefonu yerine bırakıp sağa sola dönmeye devam etti. 

" alt katta birileri vardır değil mi?  Acil açık olur"

Kapıdan çıkıp bir kaç adım attı ama koridorun sonu tamamen karanlıktı. 

Bir çığlık sesi duyunca titremeye başladı. 

" n-neler oluyor ya"

Koşarak odaya girip kapıyı kilitledi.  Zaferin elini tuttu

" geçecek geçecek bunlar gerçek değil geçecek"

Kapının tıklanma sesini duyunca bayılacak gibi hissetti. 

Kapının kulpu indirildiğinde gelen her kimse açılmayacağını anlamıştı. 

"  kapıyı açın kontrol saati geldi"

Hira ayağa kalktı

" bu ışıklar neden gidip geliyor "

Kapının ardındaki adam "hanım efendi iyi misiniz ışıkların gidip geldiği yok.  Tansiyonunuz düştü sanırım "

" hayır çığlık sesi duydum koridorda "

Bir bayan sesi " hayır çığlık sesi olmadı.  İyi misiniz endişeleniyoruz kapıyı açın"

Hira aklının bir oyunu olduğunu düşündü yine ve kapıyı açtığında.  Bir doktor ve hemşire vardı karşısında. 

Doktor zaferin yanına geçti onu kontrol ederken hemşire hiraın yanına geldi

" tansiyonunuzu ölçeyim mi? "

" hayır"

Hala ışıklar gidip geliyordu.  Kafayı yiyorum kesin.  Ben ben iyileşmedim ve iyileşmeyeceğim. Belki ilaçlar iyi geliyordu bunları yaşamıyordum.  Zafer ilaçları kesmekle hata mı etti acaba. 

Doktor ve hemşire gidince.  Gidip gelen ışıklara alışmaya bunların aklımın oyunu olduğuna kendini inandırmaya çalışıyordu. 

Tekrar bir çığlık duyunca kulaklarını kapattı.