Δίλημμα Καρδιάς

Κεφάλλαιο 29

Μετά από 10 χρόνια
Αλέξανδρος POV

Νιώθω ένα χέρι να με αγκαλιάζει και ξέρω πως είναι η Βίβιαν  γιατί μετά από τόσα χρόνια μου κόβει ακόμα την ανάσα ...
Κάθε μέρα ,κάθε χρόνο μεγαλώνει η αγάπη μου για εκείνη ..αλλά αυτό που με συναρπάζει είναι ότι ο έρωτας μας φουντώνει ,μας σιγοκαίει αλλά εμείς δεν θέλουμε να βγούμε αλλά να καούμε στο πέρασμα της ..
Γυρνάω και την βάζω από κάτω μου φυλακίζοντας τα χείλη της σε ένα αχόρταγο φιλί ..γεμάτο πάθος ..γεμάτο έρωτα ..

Της σηκώνω την μπλούζα και αμέσως παίρνω στο στόμα μου το στήθος της ενώ το χέρι μου έχει πάει ήδη στην περιοχή της δίνοντας της αυτό που διψάει ..
Η ανάσα της κοφτή  ,το δέρμα της καίει στο άγγιγμα του ...
Τρίβω ρυθμικά την κλειτορίδα της και τότε κατεβαίνω προς την περιοχή της και την φέρνω πιο κοντά στο στόμα μου ρουφώντας την ..
Εκέίνη τινάζεται και δαγκώνει το χέρι της για να μην φωνάξει και την ακούσουν τα παιδιά ..
Τελειώνει στο στόμα μου και τότε προσεχτικά μπαίνω μέσα της χωρίς να  την πιέζω  ..ακουμπάω το χέρι μου στην φουσκωμένη κοιλιά της εκεί που βρίσκεται το τρίτο παιδί μας ..
Επιταχύνω τον ρυθμό μου και ξέρω πως κοντεύουμε ..
Την σηκώνω και την βάζω να καθήσει πάνω μου ...
Χορεύει στον ρυθμό μας ...
Κοιτάζω την ένωση μας την στιγμή που μπαίνωζ μέσα της και είναι σαν τέχνη ..τρελό ; ίσως αλλά έτσι νιώθω ..
Οι εκφράσεις της είναο αυτές που πυροδοτούν τον οργασμο μου και τον δικό της ..μαζί πάντα ..
Την ακουμπάω προσεχτικά στο πλάι ξέπνοει προσπαθώντας να πάρομε ανάσα ..
-Αντί να είμαι εγώ αχόρταγη είσαι εσύ τελικά ..καλημέρα αγάπη μου ..
-Αφού είσαι αχόρταγη απλά σε πρόλαβα εγώ σήμερα ..μου δίνει μια τσιμπιά και κάνω τον πονεμένο..
Δίνω ένα φιλί σε εκείνη αλλα και στην πριγκίπισσα μου που βρίσκεται μέσα ακόμη αλλά σε 1 μήνα θα την έχουμε κοντά μας..
Σηκώνεται και αν και 36 χρονών είναι αψεγάδιαστη ..για μένα έτσι πάντα θα είναι ..γιατί η ψυχή της και η αγάπη της για όλους μας την ομορφαίνει  μέρα με την μέρα ..
Γυρίζει και με κοιτάζει ενω βάζει το νυχτικό της και μια ρόμπα από πάνω ..
Εγώ είμαι ξαπλωμένος και χαζεύω την τελειότητα της ..

-Μαμαααααα ..ουρλιάζει  ο Κώστας και μπαίνεο σαν σίφουνας μέσα στο δωμάτιο ευτυχώς είμαι σκεπασμένος αλλιώς ...απλά αλλιώς ας μην το αναλύω ..
-Τι είναι αγοράκι μου ; και με έναν θρεατρινισμό πέφτει στην αγκαλιά της μάνας του ..Είναι ίδιος η Βίβιαν καστανός με τεράστια καταπράσινα μάτια και πολυ ψηλός  για την ηλικία του αλλά με τον χαρακτήρα του θείου του ..ευαίσθητος και πάνω από όλα καλός και υπάκουος ..
-Ο Γιώργος με ενοχλέί από το πρωί και δεν με αφήνει να διαβάσω ,μπαμπά θέλω να του μιλήσεις ...