Δίλημμα Καρδιάς

Κεφάλλαιο 16

Αλέξανδρος POV

Κάθομαι στο γραφείο μου και πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω ...το κεφάλι μου κοντεύει να σπάσει..
Απο την στιγμή που έμαθα για την Μαρία έχω κουραστεί ψυχολογικά.
Δεν περίμενα να βρεθώ σε μία τέτοια κατάσταση ..
Πήγαμε μαζί και στον γυναικολόγο για τον πρώτο υπέρηχο ..μια τέτοια στιγμή ήθελα να την ζήσω με την Βίβιαν ..να τις κρατάω το χέρι ..να ακόυσουμε μαζί στο δικό μας παιδί την καρδούλα του..αλλά η ζωή παίζει διαφορετικά  παιχνίδια ..όταν έμαθα πώς υπάρχει περίπτωση να μην μπορούμε να κάνουμε παιδιά κάτι μέσα μου μάτωσε ..όχι που δεν θα γινόμουν πατέρας αλλά δεν θα ζούσε ποτέ ξανά την εγκυμοσύνη μιας γυναίκας..αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να την αφήσω γιατί χωρίς εκείνη θα ξαναβρεθώ στο σκοτάδι ,και έτσι είχα απορίψει την ιδέα του παιδιού..
Και να που τώρα καθόμουν  σε μία γωνία μακριά από την Μαρία και περίμενα να δω αν όντως ήταν αλήθεια ..από την μια ήθελα όλο να είναι ψέμα ..αλλά ένα μικρό μέρος μου χαιρόταν ..ένα παιδί, το δικό μου αίμα ,η δική μου σάρκα..να με λέει μπαμπά..την στιγμή που  αντίκρυσα αυτό το μικρό σποράκι..ήξερα πως θα έκανα τα πάντα για εκείνο..
Μόλις βγήκαμε από τον γυναικολόγο της είπα ότι θέλω να ενημερώνομαι ια την υγιεία της και του μωρόυ και βέβαια για οτιδήποτε με ενημερώνει..
Αλλά έχει παρατραβήξει το σκοινί κάθε φορά βρίσκει φτηνές δικαιολογίες για να πηγαίνω ..και εγώ το κάνω όχι για εκείνη αλλά για το παιδί ..την τελευταία φορά προσπάθησε να με προσεγγίσει αλλά της το ξεκαθάρησα πως μόνο το παιδί έχει σημασία ..και βέβαια θα το αναγνωρίσω το παιδί..θύμωσε ,άρχισε να φωνάζει ..αλλά μετά ηρέμησε..εγώ έφυγα χωρίς να ακούσω την συνέχεια της..δεν αντέχω..
Πως να το πω στην Βίβιαν αυτό ..δεν ξέρω πως θα αντιδράσει..και πολύ φοβάμαι όχι πολύ καλά ειδικά όσο το καθυστερώ..η Μαρία έιναι ήδη 7 εβδομάδων  σχεδόν κλείνει το δεύτερο μήνα και μπαίνει τρίτο ..
Πρέπει να της μιλήσω  θα πάω από εκεί  πριν πάει για φαγητό με τα κορίτσια ..ώστε να έχει μια υποστήριξη ..η Δήμητρα και ο Παύλος το ξέρουν ..όταν το έμαθαν δεν το πιστεύαν ..έπρεπε να μιλήσω σε κάποιον και έτσι τους τα είπα ..με συμβούλεψαν να μιλήσω  ..ειδικά η Δήμητρα γιατί δεν άντεχε να κοιτάζει την Βίβιαν και να της κρύβει κάτι τόσο σοβαρό..και έχει δίκιο..
Ξέρω πως θα βρεθούν το μεσημέρι  για φαγητό ..θα περάσω από την εταιρεία της έτσι και αλλιώς δεν έχω κάτι να κάνω ..
Την πάίρνω τηλέφωνο στο κινητό αλλά δεν το σηκώνει..
Παράξενο..πάντα το σηκώνει..
Παίρνω στο γραφείο της και το σηκώνει ο Κώστας ..
-Έλα Κώστα  ο Αλέξανδρος είμαι..έίναι εκεί η Βίβιαν ;
-Μάλιστα κύριε Αλέξανδρε ..αλλά έίναι σε μία συνάντηση  με τον κύριο Λυμπέρη είπε αν δεν είναι κάτι σημαντικό να μην την ενοχλήσω θα θελ...
Τον διακόπτω γιατί έχω την εντύπωσει πως δεν άκουσα καλά..
-Με ποιον ;
-Με τον Κύριο Μάριο Λυμπέρη ,συμβαίνει κάτι ;
-Μην της πεις τίποτα έρχομαι εντάξει ;..το κλείνω ...δεν το πιστεύω τι δουλειά έχει αυτός εκεί ;
Είναι ένας απατεώνας ,και ο μεγαλύτερος γυναικάς που υπάρχει..
Τρελαίνομαι ,δεν σκέφτομαι λογικά αυτή τη στιγμή..τον μισώ αυτόν τον άνθρωπο .
Με τον Μάριο γνωριζόμασταν από μικρά ..οι γονείς μου δουλεύαν  και ειδικά η μητέρα μου δούλευε στο σπίτι τους πριν αρρωστήσει σαν οικιακή βοηθός..
Πολλες φορές με έπαιρνε μαζί της και εγώ έπαιζα  με το τότε μικρό παιδάκι .
Ήμουν χαρούμενος τότε..όσο μεγαλώναμε κάναμε παρέα και είμασταν μια παρέα εγώ ,ο Μάριος και ο Παύλος..αλλά σαν γυναικάς που ήταν χωρίς να υπολογίσει φιλία είχε κοιμηθεί με την πρώη  κοπέλα του Πάυλου ..από τότε ξεκόψαμε ..αλλά το αποκορύφωμα ήρθε αργότερα ..η  εταιρεία του είναι φαρμακευτική παράγει , εισάγει αλλά και εξάγει  προίοντα  στο εσωτερικό και εξωτερικό ...
Είχαμε μια συνεργασία η  κλεινική με την εταιρεία του..αλλά το ποτήρι ξεχείλησε όταν ήθελε να με κατηγορήσει για παράνομη διακίνηση φαρμάκων μέσα στη κλινική..είχαμε φτάσει στα δικαστήρια με εκείνον λόγο του κύκλου του να κερδίζει τη δίκη και εγώ μαζί με το νοσοκομείο  να πληρώνουμε για κάτι που δεν άξιζε.
Ευτυχώς οι ανώτεροι μου ήξεραν τι κουμάς είναι και δεν με κατηγόρησαν ..τότε έκανα την ειδικότητα μου στην  ορθοπεδική ..
Καλά η Βίβιαν πως δέχτηκε ;;δεν έχει ψάξει για αυτόν τον άνθρωπο  πρώτα ; Πρέπει να πάω επειγόντος εκεί ..

Δίνω το αμάξι και ανεβαίνω πάνω ..
Μόλις με βλέπει ο Κώστας του κάνω νόημα να μην ενημερώσει ..
Μπαίνω μέσα και ο ηλίθιος ακουμπάει σχεδόν τα χείλή του κοντά στο αυτί της ψιθυρίζοντας της..
Τον μισώ τόσο πόλυ..και το παρατηρεί η Βίβιαν που έχει καρφώσει τα μάτια της πάνω μου..
-Αλέξανδρε ...τι κάνεις εδώ ;
-Γιατί μωρό μου ,διακόπτω κάτι ;και τότε γυρίζει ο Μάριος και με κοιτάζει έκπληκτος και με ένα ειρωνικό χαμόγελο..
-Όχι ,απλά ξαφνίαστηκα δεν ειδοποίησε και ο Κώστας ..αλλά είμαι πολυ χαρούμενη που ήρθες ..
Έρχεται και με αγκαλιάζει ...και την φιλάω στο μέτωπο..
-Συγγνώμη για την αγένεια μου..να σας συστήσω ,Αλέξανδρε από εδώ....
-Γνωρίζομαστε μωρό μου με τον Κύριο Λυμπέρη  ..από παλιά ...τι κάνεις Μάριε ;
-Καλά είμαι Αλέξανδρε ,έχουμε χρόνια να τα πούμε,χαθήκαμε.θα τον βαρέσω το ορκίζομαι αν έχει αυτό το ύφος για πολύ ακόμα..
Μμ ναι ..αλλά από ότι φαίνεται θα βρισκόμαστε πιο συχνά..έχεις κάποια δουλειά εδώ ;
-Από ότι φαίνεται ναι ..θα ξεκινήσουμε μια συνεργασία με την Βίβιαν..εσύ  για πιο λόγο έίσαι εδώ ;
-Χμμ εγώ βρίσκομαι όπου είναι η γυνάίκα μου ..  η Βίβιαν με κοιτάει με σοκαρισμένο βλέμμα
-Γυναίκα ;δεν ήξερα ότι ήσουν παντρεμένη Βίβιαν..
-Σε λίγο καιρό θα συμβεί ..πρόσφατα της έκανα πρόταση άρα..απαντάω πριν προλάβει να απαντήσει η Βίβιαν ..
-Κατάλαβα..λοιπόν να σας αφήσω μόνους ..εμείς Βίβιαν θα μιλήσουμε ,Αλέξανδρε χάρηκα που σε ξαναείδα θα τα πούμε..καλή συνέχεια..φεύγει και κλείνει την πόρτα ..
Την κοιτάζω να κάθεται  κρατώντας το κεφάλι της .αντέδρασα υπερβολικά το ξέρω και  τώρα το καταλαβαίνω ..
Βίβιαν ...παω να μιλήσω αλλά σηκώνει το χέρι της κάνωντας νόημα να μην μιλήσω και έχει δίκιο..
-Αλέξανδρε ξέρεις πόσο σε αγαπάω αλλά δεν ανέχομαι μέσα στο  χώρο που δουλεύω να έχω μια τέτοια αντιμετώπιση ..θέλω να ηρεμήσω λίγο ...θα βγω έξω με τα κορίτσια..θέλω  όταν γυρίσω σπίτι να μιλήσουμε ..πρώτον για πιο λόγο έγινε όλο αυτό και δεύτερον τον λόγο που έχεις αλλάξει εδώ και 2 έβδομάδες ..και μην πεις είναι η δουλείά δεν είμαι χαζή..
Την βλέπω να παίρνει τα πράγματα της ..και για πρώτη φορά στην ζωή μου δεν ξέρω  τι να πω γιατί έχει απόλυτα δίκιο να μάθει την αλήθεια ..
Γυρίζει και με κοιτάζει και μου χαμογελάει αχνά  ,δεν την σταματάω γιατί το χρείαζεται ..αλλά το βράδυ θα μάθει την αλήθεια και παρακαλώ θεούς και δαίμονες να μπορέσει να καταλάβει ..και να με συγχωρέσει που της το έκρυψα ..

Φοβάμαι για το μετά γιατί ξέρώ πως σε λίγες ώρες θα κάνω τον άγγελο μου να κλάψει....

Να και επόμενο...βρε τον Μάριο ..Χιχι ελπιζω να σας αρεσε ..φιλακια πολλα ..☺