Ik denk dat we al een kwartier naast elkaar staan, als de jongen zich weer naar me toe keert. "Mooi he?" Zegt hij met een diepe zucht erachter aan. Ik knik en kijk nog steeds recht voor me uit, waar de zee verdwijnt in een groot gapend gat; het donker.
"Wil je wat drinken?" vraagt de jongen een paar minuten later. "Ja, graag." en zonder nog wat te zeggen loopt hij weg.
Hij komt terug met twee bekers cola.
"Wacht even.". zegt hij vriendelijk, nu hoor ik aan zijn stem dat hij Vlaams spreekt. Hij geeft me de twee plastic bekertjes en loopt weer weg.
Verbaasd en lachend kijk ik hem aan als hij terug komt met een ligbed.
---
Hij zet het voor mijn neus neer en we gaan erop zitten. "ik ben rayan." zegt hij vriendelijk terwijl we elkaar aankijken. "Ik ben Leoni." Stel ik mezelf ook voor met een glimlach.
In stilte drinken we onze cola op en luisteren we wat naar de muziek op de achtergrond.
"Hoe vind je het hier?" Vraagt Rayan. "Gaat wel, heb het hele hotel nog niet goed gezien. Ben mijn ketting namelijk verloren..." zeg ik zuchtend. Rayan draait zich wat meer naar mij toe.
"Wat vervelend. Hij had zeker een emotionele waarde?" Zegt hij met medelijden. Ik knik stilletjes.
"Als je wilt, kan ik je het hotel laten zien?" Zegt hij dan opgewekt.
Door zijn spontane blijheid antwoord ik ook vrolijk "ja" terug.
---
Korter hoofdstuk, sorry
Het is nu misschien saai maar word zo leuk!!
Xx
YOU ARE READING
Perfect Strangers || UnaGize
FanfictionAls Leoni op vakantie gaat met haar ouders heeft ze er totaal geen zin in. "Weer zo'n saaie vakantie zonder vrienden." Maar alles veranderd als ze Rayan tegenkomt.
