Parmaklarının arasındaki saç kurutma makinesini daha sıkı kavradı. Kendine bakmaktan tiksinti duyuyordu. Vücudunun her zerresi ona kirli geliyor, derisini soyup atmak istiyordu.
"Bu mu?" diye sordu karşısındaki kirli kadına "Niçin yaptın bunu?" diye başka bir soru yöneltti "Özgürlüğün uğruna her şeyini sattın, değdi mi?"
Öfke bedeninde çağlıyordu. Parmaklarının arasındaki makineyi akisinin suratının ortasına indirdi. Parçalar dağılırken ona inat akisleri artmıştı. Bir kez daha indirdi... Bir kez daha...
Aynı dakikalar içerisinde Aral aynadaki aksine bakıyordu. Sakallarını kesmiş, pürüzsüz ve bir o kadar yabancı yüzüne alışmakta güçlük çekiyordu. Sakallarının getirdiği olgunluk bir anda dağılmış, olduğundan daha genç görünür olmuştu. Çenesini kaldırdı, ustura boynunda yukarı doğru kayarken aynı şeyi onun boynunda, daha derin çizgilerle yapma arzusu duydu.
Bugün, bu iş bitecekti.
Siyahın Vedası buradan devam edecek, tahminimce elli bölüm kadar sürmesi bekleniyor, bu konuda net bir şey söylememem. Bölümler konusunda size bir sorum olacak: Sık ve kısa bölümler mi istersiniz yoksa uzun ama seyrek bölümler mi? Cevabınıza göre hikayeye bir düzen vereceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahın Vedası | Küller
General FictionÖzgürlüğe doğru uçarken kanatlarınız sizi yakan ateşin küllerini savurur.
